Μεγάλες αλήθειες σε μικρές φράσεις

Στους Αέρηδες στην Πλάκα βρίσκεται μια πινακίδα, που είναι αναρτημένη στον κορμό ενός δέντρου. Λέει πολλά σε ελάχιστες λέξεις. Δείτε την φωτό που ακολουθεί και το σύνθημα που λέει ότι η ζωή είναι...

Η δυστυχία ουδέποτε ταίριαζε στους Έλληνες

«Η πραγματική αλήθεια είναι ότι σ’ αυτή τη γη ήρθαμε για να ευημερήσουμε και να προκόψουμε όλοι, για να βιώσουμε τούτη την υπέρτατη ανθρώπινη εμπειρία με καρδιά χαρούμενη κι ανάλαφρη, χωρίς να πασχίζουμε διαρκώς και να τραβάμε τα μύρια όσα. Ήρθαμε εδώ για να μαθαίνουμε ψυχαγωγούμενοι, για να μεγαλώνουμε χωρίς βάσανα και να δρέπουμε αυτά που επιθυμούμε υπό το φως της απόλυτης επίγνωσης ότι μπορούμε να έχουμε τα πάντα, αρκεί να μάθουμε πώς να ελέγχουμε τις ενέργειές μας... Δηλαδή... τα συναισθήματά μας».
Lynn Grabhorn, «Ξεκίνα! Η Ζωή σε Περιμένει!», εκδόσεις Διόπτρα, σελ. 40

Εμείς οι Έλληνες γεννήσαμε την τραγωδία, η οποία είναι μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας. Και η εποχή μας κόλλησε σε μια «τραγωδία» δίχως τον ηδυσμένο λόγο, δίχως το πρέπον μέγεθος. Χωρίς την «των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Από τον περίφημο ορισμό του Αριστοτέλη κρατήσαμε μόνο τη λέξη «τραγωδία», της οποίας παραλλάξαμε το νόημα. Επικεντρωθήκαμε στην κορύφωση του σπαραγμού, όχι στην αρμονική ανάπτυξη και ολοκλήρωση του δράματος της ζωής μας – συλλογικής και ατομικής. Και στη λέξη «δράμα» παραχαράξαμε...