(Σχεδόν) ἕνας χρόνος Τραμπ

Στη μεγάλη εἰκόνα, μέ γκρίζο χρῶμα χρωματίστηκε ἡ ἐπικράτεια τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους ἐπί Ὀμπάμα (ἀριστερά) καί  ἐπί Τραμπ (δεξιά).

Ὁ Τραμπ ἀνέλαβε στίς 20 Ἰανουαρίου 2017. Οἱ συνήθεις φιλελέδες, χιλαρόπληκτοι, κλιντονίζοντες, ἀριστερίζοντες καί λοιποί συγγενεῖς, ἀλλά καί οἱ ὁμοτράπεζοι καί σύμπαντες οἱ νεοταξίτες μισθωτοί, ἔλεγαν ὅτι μέ τόν Τραμπ θά ἔρθει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, θά ἔχουμε πυρηνικό πόλεμο, ἡ Ἀμερική θά ἐξευτελιστεῖ, οἱ διάσημοι Ἀμερικανοί καλλιτέχνες θά μεταναστεύσουν στόν Καναδά καί στήν Εὐρώπη (πολλοί τό ὑποσχέθηκαν, οὐδείς τό έπραξε) καί -πάνω ἀπ' ὅλα- ὅτι τά τρομοκρατικά χτυπήματα θά πλήθαιναν καί πώς τό Ἰσλαμικό Κράτος θά ἐξαπλωνόταν ἀκόμα περισσότερο.

Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ἀναλογιζόμενος τή συμφορά πού θά χτυποῦσε τόν πλανήτη σέ περίπτωση ἐκλογῆς τοῦ Ντόναλντ Τραμπ, ἔλεγε «νά μή μᾶς βρεῖ αὐτό τό κακό», ἐνῶ τό «τέλος τοῦ κόσμου ὅπως τόν ξέρουμε» μόλις ἐξελέγη ὁ Τραμπ τό ἀνακοίνωσε στό τουίτερ ὁ

Ἡ αὐτοκρατορία εἶναι γυμνή

Σκίτσο ἀπό τήν πρώτη εἰκονογράφηση τοῦ παραμυθιοῦ «Τα καίνούρια ροῦχα του αὐτοκράτορα». Δημιουργός του, ὁ Δανός ζωγράφος Βίλχελμ Πέντερσεν (1820-1859).

Ἡ ἐκλογή Τραμπ, τό Brexit, τά ἐθνικά κινήματα στήν παραπαίουσα Εὐρώπἡ τῶν γελοίων χαρτογιακάδων εἶναι κραυγές τῶν παιδιῶν ποῦ διαπιστώνουν τή γύμνια...

Σχεδόν ὅλοι κάπου, κάποτε, εἴχαμε ἀκούσει, διαβάσει ἤ παρακολουθήσει στή μικρή ἤ στή μεγάλη ὀθόνη κάποια ἀπό τίς δεκάδες ἐκδοχές, μεταφορές καί διασκευές ἀπό τό παραμύθι «Τά καινούρια ροῦχα τοῦ αὐτοκράτορα» πού ἔγραψε ὁ Δανός συγγραφέας Χάνς Κρίστιαν Ἄντερσεν*.

Πρωταγωνιστεῖ ἕνας ἐγωπαθής βασιλιάς, πού ἔφερε ἀσήκωτο τό βάρος ὅλων τῶν συμπτωμάτων τῆς ἐπιδημίας τοῦ ναρκισσισμοῦ πού πλήττει ἄτομα τά ὁποία διαθέτουν ὁποιαδήποτε μορφή ἰσχύος. Αὐτός ὁ κομψευόμενος ἡγεμών δέν ἀσχολεῖται μέ τόν λαό του. Ἴσως καί νά ἔχει ξεχάσει ὅτι ἔχει ἕνα βασίλειο νά κυβερνήσει καί πολίτες γιά νά φροντίσει. Μόνο τά ροῦχα τόν ἐνδιαφέρουν. Θέλει διαρκῶς κι ἄλλα σχέδια, κι ἄλλα μοντέλα κι ἄλλα ὑφάσματα. Κάποια στιγμή ἐμφανίζονται δύο ἀπατεῶνες. Συστήνονται ὡς ράφτες καί ἰσχυρίζονται ὅτι θά τοῦ ράψουν τά πιό ἔξοχα ἐνδύματα πού ἔχει φορέσει ποτέ ἄνθρωπος καί ὅτι τό ὕφασμα εἶναι τόσο ἰδιαίτερο, ὥστε μόνο οἱ «ἀπελπιστικά ἠλίθιοι» δέν μποροῦν νά τό δοῦν.

Στόν ἀργαλειό οἱ δυό ἀπατεῶνες ὑφαίνουν πολύ ἀπό τίποτα. Ὅλοι οἱ ὑποτελεῖς, οἱ βοηθοί, οἱ γνωστοί τοῦ βασιλιά δέν θέλουν νά τοῦ ποῦν ὅτι

Πρωτοφανές! Στρατός χωρίς τρανσέξουαλ!

Ο Τραμπ είναι αληθινός επαναστάτης. Τόλμησε να κάνει το αυτονόητο, αυτό που εξυπηρετεί τη χώρα του.

Το στοιχειό της Νέας Τάξης και το «αναπότρεπτο» της παρακμής της Δύσης είναι τόσο ισχυρά, ώστε αρκούν 90 λέξεις συνταχθείσες από το κατάλληλο πρόσωπο για να αρχίσουν να διαλύονται. Διαβάστε τες: «Επειτα από διαβουλεύσεις με τους στρατηγούς μου και ειδικούς για στρατιωτικά ζητήματα, σας ενημερώνω ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν θα αποδεχθεί ούτε θα επιτρέψει σε διαφυλικά πρόσωπα να υπηρετούν στον στρατό των ΗΠΑ. Ο στρατός μας χρειάζεται να επικεντρωθεί σε μια αποφασιστική και ολοκληρωτική νίκη και δεν μπορεί να αντέξει το βάρος των τρομερών ιατρικών δαπανών και των διαταραχών που θα έφερναν τα διαφυλικά πρόσωπα στον στρατό. Ευχαριστώ».

Τα παραπάνω διαμήνυσε μέσω twitter ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, εκφράζοντας απλά, νέτα και σκέτα, την άποψη που έχει η συντριπτική πλειονότητα των σκεπτομένων και εχεφρόνων ανθρώπων απανταχού της Γης. Ο στρατός είναι εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση για να ασχολείται και να απασχολείται με περιπτώσεις ανθρωπότυπων που

No mercy!

Θά προσπαθήσω νά εἶμαι κόσμιος: καλά τῆς ἔκανε τῆς κουρούνας. Μας ἔχει γδάρει τόσα χρόνια κι ἐμεῖς θέλουμε εὐγένειες πρός τούς δημίους μας. Μπράβο ρε Ντόναλντ, καλά τῆς ἔκανες! Χαλάλι τό ξενύχτι ὅταν ἴσιωσες τήν ἄλλη τή μούμια.

Φεμινίστριες ντύθηκαν κουρτίνες!

Στο Ἰράν δέν ἔχει «ἄν». Εἶσαι σέξι θηλυκό, θά σέ φᾶνε σάν γλυκό. Ὅπου φυσάει ὁ παράς, πολλά ροῦχα νά φοράς

Στή μεγάλη φωτογραφία διακρίνονται ἐξέχοντα μέλη τῆς πρώτης «φεμινιστικῆς κυβέρνησης» στόν κόσμο, αὐτῆς τῆς Σουηδίας, νά παρελαύνουν σάν στρατευμένες κουρτίνες μπροστά ἀπό τόν πρόεδρο Χασάν Ρουχανί. Ἐμπρός μάρς, στραβάδια!

Ἡ ἐπίσκεψή τούς στό Ἰράν ἦταν δημόσια, ὅπως δημόσια ἦταν καί ἡ ἀκύρωση ὅσων τσαμπουνᾶνε κατά καιρούς στούς ἀφελεῖς. Αὐτές οἱ κυρίες θεωροῦν σεξιστή τόν Ντόναλντ Τραμπ καί τούς ὁμοίους του, καί δέν ἀνέχονται νά ἀκούγεται «κίχ» ἀπό τούς συμπατριῶτες τους ἤ ὁποιονδήποτε δυτικό γιά ζήτημα πού ἀφορᾶ τίς γυναῖκες. 

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ὅταν πᾶνε κατά Ἰράν μεριά, κόβονται ἄμεσα οἱ μαγκιές, φορᾶνε χωρίς δεύτερη κουβέντα τσαντόρ καί

Μέ τόν Τράμπ ἤ μέ τόν Σόιμπλε;

Μιά φορά ἀνά δεκαετίες ἐμφανίζονται στό προσκήνιο χαρισματικές προσωπικότητες πού ἐννοοῦν ὅσα λένε καί ἐφαρμόζουν αὐτά πού ἔχουν ὑποσχεθεῖ νά πράξουν. Το σύστημα ἰσχύος πού ἐπικάθεται σέ χρυσό θρόνο σφηνωμένο στόν κόπρο τῆς ὑποκρισίας δέν ἔχει συνηθίσει τήν συνέπεια λόγων καί ἔργων. Γι' αὐτό αἰφνιδιάζεται σφόδρα ὁποτεδήποτε τά πολιτικά «ραντάρ» ἐντοπίζουν στίγματα ἱκανότητας καί εἰλικρίνειας. 
Ὁ Ντόναλντ Τράμπ ἀποτελεῖ μία ἐξ αὐτῶν τῶν περιπτώσεων. Τά πρῶτα εἰκοσιτετράωρά του στόν Λευκό Οἶκο ἀποδεικνύουν ὅτι ἐννοοῦσε κάθε λέξη ἀπ' ὅσα ὑποσχόταν στίς προεκλογικές ὁμιλίες του. Ὁ κ. Τράμπ μίλησε στό νοῦ καί τήν καρδιά τῆς ἀληθινῆς, ὑγιοῦς, ἰσχυρῆς Ἀμερικῆς δίχως περιττά στολίδια, χωρίς ἀχρείαστες φιοριτοῦρες πολιτικῆς ὀρθότητας καί ψεύτικες εὐγένειες. Εἶπε ὅτι

Τό νέο πρόσωπο τῆς Δεξιᾶς

Διαφορετικές συνθῆκες καί σύγχρονες προκλήσεις ἐπιβάλλουν στήν παραδοσιοκρατική παράταξη τήν μεταλλαγή της σέ  κάτι τόσο πειστικό ὅσο  ὁ εἰκονιζόμενος!

Ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα προβλήματα τῆς ἡμεδαπῆς Δεξιᾶς εἶναι ὅτι ἐπί δεκαετίες ἐπέλεξε τόν ρόλο τοῦ εξωφυλαροῦχα τῆς Ἀριστερᾶς. Ἀνέλαβε ἐθελοντικά τόν ρόλο τοῦ οὐραγοῦ, ἀρωγοῦ, παραγιοῦ καί ἐν πολλοῖς... μπάτλερ τῆς παράταξης πού ἔχασε τήν ἔνοπλη ἀναμέτρηση τόν Αὔγουστο τοῦ 1949. Ἔχασαν τό μάτς στό γήπεδο μέ 15-0 καί τό πῆραν στά χαρτιά - κυριολεκτικά καί μεταφορικά. Ἡ ἀμεριμνησία καί ἡ ἐλαφρότητα μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπισαν οἱ ἐπιφανεῖς δεξιοί τό ζήτημα τῆς ἰδεολογικῆς ἡγεμονίας τῆς Ἀριστερᾶς εἶναι ἀπερίγραπτες.

Κλασικό παράδειγμα, ἡ ἐξωφρενική φράση

Καλῶς τονε κι ἄς ἄργησε!

Στην ἀρχή τό Brexit, στή συνέχεια ὁ Τραμπ καί στό βάθος ἡ γερμανική Εὐρώπη καί ἡ Κίνα. Ἐνδιαφέροντες καιροί...

Παράξενο. Ὁ νέος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ δέν ἀναθεώρησε τήν πρόθεσή του νά ὁρκιστεῖ καί νά ἀναλάβει τήν κυβέρνηση τῆς ὑπερδύναμης. Μά, καλά, δέν ἄκουσε, δέν ἔνιωσε τίς ἀντιδράσεις τῶν ἑλληνικῶν ΜΜΕ καί τόν σκεπτικισμό τοῦ Γιώργου Κουμουτσάκου;

Ἴσως οἱ σύμβουλοί τοῦ νά μήν τόν εἶχαν ἐνημερώσει δεόντως γιά τή βαρύτητα τῆς ἀπόψεως τῶν ἀνθρώπων πού καλοταΐστηκαν ἀπό τήν καλπάζουσα παρακμή πού δίδασκαν διά τῆς τηλοψίας. Δέν εἶναι λίγο νά προτιμᾶ τή Χίλαρι ἡ κυρία μέ τό σιδερωμένο πρόσωπο, πού συντροφεύει τά μεσημέρια τῶν οἰκοκυρῶν μέ συνεντεύξεις παιδεραστῶν. Οὔτε τυγχάνει ἀμελητέα ποσότητα κάθε φανατικός ὀπαδός τῆς