Πάρτι στὸ κλεμμένο σπίτι τοῦ Θεοῦ

Γίνεται καταγέλαστος ὅποιος προσπαθεῖ νὰ πείσει ὅτι ἀνήκει κάπου ὅπου καὶ ἀταίριαστος δείχνει καὶ ἀνεπιθύμητος.

 

Τιρκουὰζ χαλί, αἰσθητικὴ παζαριοῦ, σκηνικὸ τσαντὶρ μαχαλὰ στὴν καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, μέσα σ’ ἕνα κτιστὸ ἄδυτο ὅπου τέμνονται τὰ ἄφατα μὲ τὰ ρητά, τὰ μυστήρια μὲ τὰ ἀποκεκαλυμμένα, τὰ οὐράνια μὲ τὸν κόσμο τῶν ἀνθρώπων. Κι αὐτοὶ πανηγυρίζουν ἔξαλλα σὰν τὶς συμμορίες μετὰ ἀπὸ μία ἐπιτυχημένη ληστεία καὶ βγάζουν γρυλλισμοὺς τὴν ὥρα ποὺ γραπώνουν τὰ μετρητά.

Τὸ τουρκικὸ κράτος εἶναι μία μαφιόζικη ὀργάνωση ποὺ δὲν ξέρει ἄλλη γλώσσα νὰ μιλᾶ ἀπὸ τὴν ἁρπαγὴ καὶ τὸν φόνο. Καὶ τώρα, γιὰ μία ἐπιπλέον φορὰ, θέλουν νὰ παρτάρουν σὲ κλεμμένο σπίτι, νὰ μαγαρίσουν τὰ

Ὕβρις, ἄτη, νέμεσις, τίσις

Φανταστεῖτε ἕναν τεράστιο, ἄχαρο,γκρίζο διάδρομο ἀνάμεσα σέ δύο χαράδρες, σέ ἕναν τόπο -γκρίζα ζώνη- ἀνάμεσα σέ δύο χῶρες.
Το δάπεδο τοῦ διαδρόμου εἶναι τσιμεντένιο. Τα ρεῖθρα του εἶναι ἐπενδεδυμένα ἀπό γρανίτη. Ἀκτινοβολεῖ ὁ γρανίτης μέ τές κατάλληλες γιά τήν περίσταση κυματικές ἰδιότητες.
Ἔνθεν κακεῖθεν τοῦ διαδρόμου ψηλές, παραλληλόγραμμες, μαῦρες σημαῖες.
Αὐτή ἡ ὁδός ὁδηγεῖ σέ ἕνα σημεῖο ὅπου εἶναι χαραγμένο ἕνα εὐδιάκριτο, ἀκόμα κι ἀπό μεγάλο ὕψος πλήν «-».
Αὐτό τό σημεῖο εἶναι ὁ τόπος, ἡ ἀκριβής μέση ἀπόσταση τῶν δύο χωρῶν ποῦ ἀναφέρθηκαν προηγουμένως.
Ἡ διάσταση τῶν μαύρων σημαιῶν εἶναι 71 μ. Υ καί 41 μ. Π.
Πρῶτοι ἀριθμοί.
Ὁ ἕνας ἀναφέρεται στό 1071 (Ματζικέρτ) καί ὁ ἄλλος στό 1941 (Κατοχή).
Στο σημεῖο πλήν «-» καταλήγει ὁ καταδικασμένος σέ θάνατο.
Ἔχει διαβεῖ ἀνάμεσα στίς