Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ἡράκλειτος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ἡράκλειτος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13, 2018

Πᾶν γάρ ἑρπετόν πληγῆ νέμεται


«Κάθε ζῶο ἐξουσιάζεται μέ κτυπήματα» ἔλεγε ὁ Ἡράκλειτος. 
Κάτι παραπάνω θά ἤξερε ἀπό τόν κάθε Μακρόν 
ὁ Εφέσιος φιλόσοφος...

Οἱ Γάλλοι ποιά μαθήματα ἔλαβαν τό τελευταῖο διάστημα; Πολλά, ἀλλά ἕνα ἀπ' ὅλα ἦταν θεαματικό: πόσο πειστική εἶναι ἡ ἄσκηση βίας σέ αὐτούς πού δέν καταλαβαίνουν ἀλλιῶς. Οἱ Γάλλοι τοῦ τά εἶπαν στά γαλλικά, τοῦ τά εἶπαν καί στ' ἀγγλικά, παραλίγο νά τοῦ τά ποῦν καί στά ἀρβανίτικα τοῦ Μακρόν: «Μή μᾶς φορομπήξεις κι ἄλλο μέ τούς πράσινους φόρους, δέν θά ἔχουμε μαντίλι νά κλάψουμε, ἀλλά θά ἔχουμε ἀρκετά καύσιμα γιά νά σέ κάψουμε» (πολιτικά πάντα, καί μέ «τήν καλή ἔννοια», πού ἔλεγε κι ὁ ἐξαφανισμένος Ψινάκης).

Ὁ Μακρόν, ἐπειδή εἶχε συνηθίσει νά νιώθει μερικά χιλιόμετρα πιό ψηλός ἀπό τούς χαμηλοτάβανους μουζίκους, τήν πλεμπάγια πού τρώει φτηνά ψωμιά καί περιμένει τά παρακατιανά τά Μποζολέ κρασιά γιά νά μεθύσει, τούς κοιτοῦσε μέ μισό μάτι κι ὁλόκληρη περιφρόνηση. Δέν μποροῦσε καί δέν ἤθελε νά καταλάβει τί προσπαθοῦσαν νά τοῦ ποῦν οἱ Γάλλοι (πού ἦταν κι αὐτοί ἀρκετά ἀφελεῖς γιά νά τοῦ ἐμπιστευθοῦν ψῆφο). Ὅταν κάποιος φτάνει σέ τόσο

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 13, 2017

Πόση βία πρέπει νά ἀσκεῖ ἡ ἐξουσία



«Ἡράκλειτος». Πίνακας τοῦ Ὁλλανδοῦ ζωγράφου Johannes Moreelse (1603-1634). 

«Πᾶν γάρ ἑρπετόν πληγῆι νέμεται». Κάθε ζῶο κατευθύνεται μέ χτυπήματα.
Ἡρακλείτου «Περί Φύσεως», Fragmenta, 11.

Τα ζῶα ἐκπαιδεύονται, συνήθως μέ χτυπήματα καί ἀμοιβές. Ἡ ἀποτροπή ἐνέργειας ἐπιτυγχάνεται μέ πλῆγμα, ἡ «πληγή» ποῦ ἀναφέρει ὁ Ἡράκλειτος (περ. 544 – περ. 484 π.Χ.). Ἡ ἐπανάληψη τοῦ ἐπιθυμητοῦ ὑποδεικνύεται μέ ἀμοιβή. Κάτι σάν τό «μαστίγιο καί τό καρότο», τό ὁποῖο ἀποτελεῖ μία εἰκόνα οἰκεία στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας– μία καί ἀναφέρεται κατά κόρον σέ ὁμιλίες καί ἄρθρα πού ἀφοροῦν ἐκτιμήσεις γιά τίς πολιτικές ἐξελίξεις καί τίς ἀποφάσεις τοῦ ἑκάστοτε ἡγέτη νά κάνει «παροχές» καί νά ζητήσει «θυσίες» ἤ νά προαναγγείλει «τιμωρίες». 

Ὅμως, ἡ ἱκανότητα τοῦ εἴδους μας νά λογίζεται, νά συλλογίζεται, νά μεταφέρει ἔννοιες σέ εἰκόνες καί συναισθήματα σέ λέξεις πόσο τό ἀπομακρύνει ἀπό τό ζωικό βασίλειο; Οἱ ἄνθρωποι καί τά ζῶα μποροῦν νά διοικηθοῦν, νά «νουθετηθοῦν», νά κατευθυνθοῦν μέ ἴδιο ἤ ἔστω παρόμοιο τρόπο; Ὁ Ἐφέσιος φιλόσοφος, πού ἐκφράστηκε ἀποφατικά, ἐναργῶς καί καίρια γιά τόν