Διατροφολόγιο ψηφοφόρων

Τὸ ζυθεστιατόριον «Ὁ Alexis ποὺ δὲν λέει ψέματα» μὲ τα ἀναπάντεχα μενοὺ του συναρπάζει νιοὺς καὶ κόρες, μεσήλικες, γιαγιάδες, σιδερωμένες θειάδες... 

Βγῆκε στὴν ἐκπομπὴ τοῦ Νίκου Χατζηνικολάου καὶ μίλησε. Ἄν οἱ ἐντυπώσεις ποὺ κέρδισε μεταφράζονταν σὲ ὕφασμα, θὰ εἴχαμε ἀρκετὸ γιὰ νὰ φτιάξουμε ὅλα τα παραπανίσια φέσια ποὺ μᾶς φόρεσε ἡ πολιτικὴ τοῦ Alexis. Θὰ φτιάχναμε τα φέσια, θὰ τα φορούσαμε καὶ θὰ περίσσευαν μερικὰ ἑκατομμύρια γιὰ νὰ ἐξάγουμε στὴν Τουρκία καὶ σὲ ἄλλες χῶρες ποὺ τὰ συνηθίζουν. 
Ἀναμφίβολα, ἡ τοποθέτησή της ἦταν ἡ εἴδηση τῆς ἑβδομάδος καὶ δικαίως χαρακτηρίστηκε «ψηφοφόρος τοῦ αἰῶνα». Πρόκειται γιὰ μία κυρία ποὺ σὲ μία μερίδα πολιτῶν δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ θυμίσει τὸ ἀπόφθεγμα τοῦ Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Τὸ καλύτερο ἐπιχείρημα ἐναντίον τῆς δημοκρατίας εἶναι μία πεντάλεπτη συζήτηση μὲ τὸν μέσο ψηφοφόρο». Τὶ εἶπε τελικὰ ἡ κυρία καὶ μᾶς μάγεψε; Παρόλο ποὺ τὸ χαρτὶ δὲν ἔχει την αἴγλη καὶ το ἠχόχρωμα τῆς ἀπευθείας καὶ διὰ ζώσης παρακολούθησης αὐτοῦ τοῦ νεοελληνικοῦ ἔνσαρκου ἀριστουργήματος, θὰ