nog meer shirts

't Is niet dat ik niks heb gefabriekt na de spurt van 8 kledingstukken, ik heb het gewoon even niet geblogd uit laksigheid. Terwijl ik juist wel leuke dingen heb gedaan. De shirtjes zijn niet zo spannend, ze zijn voor Nathan en het zijn weer dezelfde als de vorige, het is gewoon een perfect patroon voor de kleine jongen.

De kabouterstof was een kraamcadeau - zelfde stofje als zn gordijntjes, maar dan in tricot. Het rood-wit gestreepte shirtje met de donkerblauwe boordjes is qua stof niet zo interessant, maar de print was een hele ervaring. Het is een "screen print" met behulp van freezer paper. Een grappig lettertypeje, wat klussen in Powerpoint en dan met een mesje aan de slag. Overal staat altijd goed letten op spiegelbeeld, dus ik had alles netjes uitgesneden in spiegelbeeld. Toen kwam het alleen ook in spiegelbeeld op het shirt, want ik had op de "goede" kant gesneden. Dus ik mocht nog een keer, superkippig. Freezer paper strijken, textielverf aanbrengen. Ik had alleen de "kinderversie" van SES in huis, maar die doet het prima - hij is niet dekkend, dus de stofkleur komt er wel doorheen, maar dat is in dit geval niet zo erg. De kleurtjes zijn nogal fel en zo worden ze een beetje kalmer.

 

Laten drogen een nachtje, freezer paper eraf, strijken en klaar is de print. Hij houdt zich uitstekend in de was en in de droger (fotoresultaat is na meerdere wasbeurten), ik ben er helemaal blij mee. Ga ik zeker vaker doen, errug leuk werk en resultaat vind ik!

Verder heb ik de "Rock me-babyjeans" nog zo goed en kwaad als het ging op de foto gezet als Nathan die draagt, het kobaltblauwe broekje dat ik voor Nathan heb gemaakt aan het begin van de maand.

5, 6, 7... en 8

Hij had geen broeken meer, althans, bijna niet. De rode is nog steeds te groot, die blijft nog even liggen, verder was alles te klein of te warm.

De "Rock me babyjeans" uit een oudere Ottobre (3/2009 dacht ik) had ik al eens getekend, in maat 74, en nu eindelijk gemaakt. Van een kobaltblauwe stretchstof, gekocht op de markt in Utrecht een paar weken geleden. Ik vind het een geweldig broekje. Maat 80 had best wel gemogen, ik denk dat ik die zeker nog eens ga maken.
Verder uit een oude Knippie baby (winter 2002) een broekje met een scheve zijnaad, in een donkerblauw ruitje, met in die schuine zijnaad zakjes. Een grappig modelletje, wel heel wijd, maar dat kruipt dan wel weer lekker.

 

En ten slotte een olifantenbroekje naar een patroon uit Knippie baby winter 2005, maar dan wat aangepast. Ik vind steekzakjes altijd wel heel leuk, dus die heb ik toegevoegd. En het patroon gaat tot 74, dat heb ik vergroot naar 80. Op de een of andere manier is dit broekje nu weer veel te lang. Nou ja, ik vouw wel een randje extra om, hij moet vanzelf weer langer.
De toegift (nummer 8) is een bijpassend shirtje. Met als 'borduurseltje' een stukje slurf op de voorkant en een staartje op de achterkant. Ik vond m anders zo saai...

Het valt trouwens niet mee om een eenjarige op de foto te krijgen. De meeste foto's waren zo...

 Maar er zijn er gelukkig wel een paar ietsje duidelijker

4 van 7 in 14

Ja echt, ik heb er niet een overgeslagen. De zwangere hobbezak was nummer 3. Of nummer 4 en dit jurkje nummer 3, dat kan ook, in elk geval tel ik de hobbezak mee, want ik heb het verbouwd naar een leuk, draagbaar rokje. De zakkige bovenkant heb ik hergebruikt om er een tailleband van te maken, dus er is niet eens zo vreselijk veel stof verloren gegaan. Fotootjes komen nog, als ik er een shirtje op heb.

Nummer 4 dus nu. Weer een Elodie met Xenia-bovenkant, maar nu de halterversie. De rok is van dubbele stof: katoenen broderie onder, linnen(mix) boven. Een couponnetje bij Boeken, ik werk daar om de hoek, dus kan soms de verleiding niet weerstaan en dit vond ik zo'n leuk stofje, dat ik de lap heb meegenomen, maar wel direct heb verwerkt tot jurk, dus ruimte in de kast heeft de lap niet nodig gehad. Het is maat 134/140, hij is nog wat ruim, maar ik vind het wel mooi staan, beetje klassiek, dat blauw/wit, niet altijd mijn ding, maar voor de afwisseling vind ik dat wel weer grappig.

Jaël vindt het allang prachtig: hij kan draaien.