van dik hout en oude spullen

Tot nu toe hebben we de oude balken kunnen gebruiken die nog buiten lagen. Op het eerste gezicht lijken ze verrot, maar onder de dikke molmlaag zit een nog veel dikkere eiken balk. Op de vide-grenier vonden we tussen allerlei oude spullen voor maar € 2,00 dit reuze handige hulpmiddel, een soort van lange schraper met twee handvaten. Al wat verroest, het handvat met een ijzerdraadje gerepareerd, maar nog steeds heel goed bruikbaar. H. ging er direct mee aan de slag om de laatste twee schoon te krijgen. Misschien weet iemand het franse woord hiervoor?

edit: het is een écorceur, bedankt Jacques, weer iets geleerd!

In de loop der tijd hebben we al aardig wat oud en roestig spul vergaard. Het meeste is ter decoratie, maar soms wordt het gewoon weer gebruikt. Zoals de onderzetters, die mooie geometrische patronen hebben.

                                     

onzichtbaar

Kluswerk is net als huishoudelijk werk, het is vaak niet zichtbaar en komt iedere keer weer terug.
Niemand ziet dat het leggen van een balkje of twee zomaar twee dagen in beslag kan nemen.

Niemand ziet de tussenlaag van een vloer, die gelegd werden van 2e hands kromme balken en die met klosjes toch weer waterpas werd gemaakt.

En niemand heeft in de gaten dat bij het aandoen van een lichtknopje er meters leidingwerk achter verscholen gaat.

Hoewel meters maken met hout eigenlijk favouriet is bij H., ook hier draait hij zijn hand niet voor om. Over alles wordt nagedacht en op tekening uitgezet. Ook al lijkt het op het eerste oog dat er deze week niets is gebeurd, als ik straks in mijn nieuwe keuken een taart sta te bakken voor mijn lief weeet ik beter en denk ik vast hieraan terug.

batman

Het blijft altijd weer spannend om de deur te openen van ons vakantiehuis. Staat alles nog op zijn plek, is er nergens een waterballet ontstaan en zijn er geen vreemde dieren te bespeuren. Alles leek gelukkig normaal, totdat een van de schemerlampen in de hoek van de kamer werd aangedaan. Boven in de hoek van de schouw ontdekte dochterlief tot haar schrik een grote mot. Althans dat dacht ze. Op het moment dat het wegvloog bleek het een vleermuis te zijn. In mijn oudste zoon onstak het jachtinstinct en gewapend met een visnet ging hij achter hem aan. Ik dook weg onder tafel om de vluchtpoging niet te laten eindigen in mijn haar. Echter H., die niet van opjagen houdt, hielp het beestje te ontsnappen door het badkamerraam.

Na dit avontuur kwam ik bij het uitpakken van onze tassen erachter dat we iets vergeten waren, de wastas! Meestal probeer ik toch zoveel mogelijk ter plekke te wassen en te drogen, maar bij de laaste keer in augustus was deze handeling mislukt. De zoveelste stortbui had mijn plan gedwarsboomd en dus had ik de natte handdoeken meegenomen om het hier thuis verder af te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Alles stond fris gewassen en gedroogd klaar te wachten om terug te keren naar de linnenkast in Frankrijk. Het was mijn hele voorraad aan 'servietes de bain'... De volgende dag wachtte een mooie zoekopdracht op de vide-grenier en dit was de opbrengst. Een groot badlaken met batman, voor onze jager. En de anderen hebben zich mogen afdrogen met de oude linnen kinderlakens, heel erg eco en ook van de vide-grenier!