Klodion (łac. Clodio lub Chlodio), zwany Długowłosym lub Włochatym (ur. ok. 395, zm. 447/449) – jeden z przypuszczalnych pierwszych królów Franków salickich.

Klodian
Ilustracja
Król Franków Salickich
Okres

od 428
do 447/449

Dane biograficzne
Dynastia

Merowingowie

Data urodzenia

ok. 395

Data śmierci

447/449

Ojciec

Faramund

Matka

Argotta

Dzieci

Meroweusz

Klodion był na poły legendarnym królem Franków salickich. Uważa się go za ojca Meroweusza (łac. Merovechus lub Meroveus). Miał być synem Faramunda (łac. Pharamundus) i Argotty, pochodzącej z Turyngii. Tym samym był prawdopodobnym następcą Markomera (łac. Marcomerus lub Marcomirus), nieznanego bliżej władcy Franków salickich. W czasie panowania rezydował[1] w Tornacum, obecnie Tournai w Belgii.

Skąpe informacje o czynach Klodiona zawierają dzieła Grzegorza z Tours i Sydoniusza Apolinarego. Wiadomo że w początkach panowania zamieszkiwał miejscowość Dispargum skąd najechał w 431 roku krainę Artois. Jednak został pokonany przez Aecjusza, głównego dowódcę sił rzymskich w Galii. Nie zniechęciło go to jednak i wkrótce uderzył na Cambrai (łac. Cameracum) skąd opanował większość terenów aż po Sommę po czym, w niedługim czasie, przeniósł stolicę Franków salickich do Tournai.

Jego synem miał być Meroweusz. Istnieją jednak przypuszczenia, że byli oni "zaledwie" wodzami dwóch różnych odłamów Franków salickich, z których jeden miał osiągnąć pełnię władzy po śmierci drugiego.

Istnieją też przypuszczenia, że Klodion (ur. 390, zm. 448) pochodził z Porty (prawdopodobnie dzisiejsza Portugalia) i miał zostać królem Franków salickich dopiero w 432 roku. Potem zaś miał abdykować (?) w 440 roku.

Mimo tych skąpych informacji, samo istnienie powyższego władcy nie jest kwestionowane.

Przypisy

edytuj
  1. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 279. ISBN 83-7425-025-9.