vrijdag 15 november 2024

Vreugde en verdriet……

 Vorige week, 8 november was het precies 15 jaar geleden dat ik mijn eerste blogje schreef. Inmiddels zijn we er 1088 en met dit blogje erbij 1089 verder. Nooit gedacht dat ik het zo lang zou doen, maar ik heb er nog steeds plezier in. Het is als een journaal van mijn leven aan het worden. Vaak lees ik nog eens belevenissen terug van een aantal jaar geleden. 

Het was de bedoeling om vorige week op 8 november een blogje te schrijven maar helaas kwam die dag het bericht dat onze lieve vriendin Nellie is overleden op 102 jarige leeftijd. Ik ben er de hele week al een beetje van slag van en denk veel aan haar dochter en verdere familie voor wie ze zo’n lieve moeder, grootmoeder en overgrootmoeder was. Iedereen die haar kende hield van haar, een schat van een vrouw.

Alex en ik prijzen ons gelukkig dat we haar hebben mogen kennen en een aantal keer hebben bezocht in California. De laatste keer op haar 100ste verjaardag, een mooie herinnering.




Vorige week deden we met de ‘Sew Bee’ mee met ‘Food á la Route’ hier in het dorp. Een concept waarbij je van restaurant naar restaurant wandelt voor een voor-, tussen-, hoofd-, en nagerecht. Er zijn vier groepen en elke groep start in een ander restaurant. Wij starten op een locatie waar vroeger een discotheek was gevestigd. Jeugdsentiment……


Onderweg van het volgende restaurant kwam je steeds de andere groepen tegen die zich ook verplaatsten.

Heel leuk om te doen, heerlijke gerechten , goed gezelschap, hopelijk volgend jaar weer!
De dames van het Quiltcafé wilden graag een workshopje doen, dus er een voor ze verzonnen, niet al te moeilijk zodat ook zij die niet vaak de naaimachine gebruiken konden meedoen. In de vroege ochtend alles klaargezet.

Iedereen was enthousiast en had er veel zin in. Ik had in Amerika stofjes, ritsen, soft & stable etc. gekocht. Jacqueline was zo lief om te komen helpen en dat was fijn, want acht dames helpen is best veel in je eentje.


Hier en daar werd er af en toe ook even wat achteruit genaaid, maar dat mocht de pret niet drukken.
Aan het eind van de ochtend had iedereen de binding op de project bags zitten en hoefden ze alleen nog maar (deels) te worden vastgezet.

Ik heb twee quilts opgehaald bij longarm quilter, dus moest er vele meters schuine binding worden gemaakt.
En op de quilt genaaid, ik maak de twee uiteinden altijd schuin aan elkaar vast, dat is het mooist. Er zijn vast vele technieken, maar ik gebruik deze.je vouwt de uitenden binding om tegen elkaar aan. De ene kant knip ik af op de vouw
Aan de andere kant verleng ik de binding met één keer de breedte van de binding.Daarin maak je een schuine vouw.
En dan zet de beide stukken met de goede kanten schuin op elkaar. Je moet wel zorgen dat je aan beide kanten een behoorlijk stuk nog losse binding hebt. Even spelden erin en passen of je goed hebt gespeld en de binding past. Dan schuin stikken, de stof aan de achterkant schuin afknippen en……
Vastnaaien op de quilt. Past perfect.

Als beide bindings erop zitten ben ik nog wel even bezig met tegen zomen, maar dat is ook wel een leuk werkje om te doen.

De sterrenquilt kit kreeg ik van de Amerikaanse vriendinnen die dit jaar hier op vakantie waren. Heel blij met de quilt.

En het vrolijke bloemenquiltje wordt vast nog eens een leuk cadeautje voor een meisjes bedje.

Deze week hadden we ook een teamdag van het werk waarbij we het Louwman museum bezochten waar we een interessante rondleiding kregen met veel achtergrondinformatie.


Het Quiltcafé was weer gezellig druk, de tafels waren vol en er was zoals bijna altijd weer het een en ander te showen. Fatima had een mooie top af.

En Martine is al aardig ver met het quilten van haar ‘Schoolgirl Sampler’ naar een patroon van Kathleen Tracy.

De project bags zijn klaar en in gebruik genomen. Wat zijn ze leuk geworden!

Jacqueline gaat als een speer, het quiltje met de ballerina voor haar kleindochter is af en nu al weer bezig met het quilten van deze leuke quilt voor haar jongste kleinzoon.

Bernadet, Jacqueline en ik bestelden allen een kerstpakket bij Aztec Rose en deze week kwamen de pakketten binnen.
En waarom wachten tot de kerst? Vanmiddag hielden we een video call waarbij we alledrie de dozen tegelijk hebben geopend. Zó leuk! En we werden niet teleurgesteld……
Naast heel veel lapjes nog veel meer leuks, een panel, notions voor het maken van tassen, garen, tijdschrift, een echt lederen tas etc. etc. Een zeer goed gevulde doos. Alle dozen waren verschillend, dus wie weet ruilen we nog wel eens wat lapjes altijd handig als je net dat ene kleurtje nodig hebt.

Ondertussen nog bezig met de Ohio stars en wat bomen blokjes rond het ‘National Parks’ panel. 


Happy Stitching!

Yvonne

zondag 3 november 2024

Quilt dag bij Ellie en zo……

 Nog maar een aantal dagen thuis en een beetje over de jetlag heen als het volgende uitje op de agenda staat. De dames van de Utah Quiltreis 2023 zijn uitgenodigd door Ellie. Een reünie en housewarming want we kunnen gelijk het prachtige nieuwe appartement bekijken. Helaas moeten beiden Jacquelines verstek laten gaan, nooit leuk als we niet compleet zijn.

Ada rijdt vandaag en keurig op tijd komen we aan, al snel zitten we aan de tafel aan de koffie of thee met lekkers en komen de quilt werkjes uit de tassen.

De prachtige Nine-patch van Tjitske en het mooie boek van Conny, alle maanden van het jaar zijn erin vertegenwoordigd en er zijn allerlei handwerktechnieken en steken gebruikt. Een lust om naar te kijken.

Ook Ellie heeft een aantal mooie tops om te showen.



Het was een heerlijke dag waarin we werden verwend door Ellie met een heerlijke lunch en waar weer veel herinneringen werden opgehaald van onze reis.
Met Ada en Jacqueline wandelden we denk ik voor het laatst dit jaar onze avondwandeling. Het is te vroeg donker nu en ik zie heel slecht in het donker momenteel. Gelukkig wordt ik over een poosje aan beide ogen aan staar geholpen, daarna gaat het vast een stuk beter. Als het donker wordt zie je de horizonvervuiling op zee goed. De schepen natuurlijk, dat is normaal, maar alle lichten van de windmolens zijn toch minder fraai.
Afgelopen week hing ik met collega Anita even uit het raam op het werk, de zonsopkomst was geweldig mooi. 
De koffers zijn natuurlijk ook weer uitgepakt, alle meegenomen ‘boodschappen’ zijn afgeleverd en dan komen er weer allerlei leuke dingen tevoorschijn als herinnering aan de vakantie. Zo kreeg ik van Ann uit Maine deze harten. De linker heeft ze gemaakt van lint, ik mocht er ook twee meenemen voor de Bee en het rechter hart maakte ze van de bast van een gekapte Berk uit haar tuin.
Laat ik nu net dol zijn op Berken, ik vind de bast van die bomen zo mooi! En dit zijn toch de mooiste souveniertjes.
Jacqueline heeft een leuke top gemaakt voor haar jongste kleindochter, daar wordt je toch vrolijk van?

Deze week ook heerlijk gewandeld, ik probeer dat er echt in te houden, soms een rondje hier in de buurt en soms even op de fiets naar duin voor een rondje. 

Vandaag was natuurlijk een dag waarop je wel naar buiten moest met zo’n stralende zon en blauwe lucht. De rode besjes overal in de duinen steken nu extra mooi af qua kleur.


We zitten vandaag weer in de aanvliegroute van Schiphol, soms vliegen de vliegtuigen wat noordelijker over, maar soms echt boven je hoofd, dat is wel minder qua herrie, maar stiekem droom ik dan gelijk weer van een volgende reis……

Volgende week geef ik een workshop voor 8 dames, de afgelopen dagen bezig geweest met voorbereiden. Ook leuk om te doen.


Maar daarover volgende keer meer. Er zijn ook weer wat Ohio star blokjes bij gekomen.

Happy Stitching!

Yvonne

zondag 20 oktober 2024

Noord-oost USA dag 23, afscheid en terugreis

 We hebben prima geslapen deze laatste nacht, ik ben iets voor de wekker wakker, douchen en dan ontbijten. We hebben de eetkamer voor onszelf, want zijn de enige gasten. 

De meeste bagage hebben we in de auto gelaten, we zijn op tijd klaar want we willen vroeg vertrekken gezien de drukte gisteren op de weg. Geen idee hoe de ochtendspits hier is op vrijdagochtend. 
Nou, dat viel alles mee, soepeltjes rijden we naar het grote complex aan Transportation Way net buiten het vliegveld waar alle autoverhuurbedrijven zitten.
De auto inleveren is altijd een fluitje van een cent. We geven nog even door dat we onderweg twee keer de rechter achterband hebben moeten laten vullen omdat de display aangaf dat er te weinig spanning was.
Voor het ongemak kreeg ik een terugbetaling van 30 dollar, niet nodig, want zo erg was het niet, maar wel heel klantvriendelijk van Hertz.

Alles verloopt weer soepel met inchecken en security en de vlucht vertrekt op tijd, so far so good.

Nooit leuk om weer afscheid te moeten nemen van je favoriete vakantieland. Alex heeft wel weer zin om naar huis te gaan, ik had nog wel wat langer willen blijven.

Een korte vlucht van 2 uur naar Chicago, altijd een mooi gezicht als je het gigantische Lake Michigan over vliegt en dan Chicago aan de kust ziet opdoemen.
Daar hebben we een tussenstop van ruim drie uur, en dat wordt zo’n drie kwartier langer omdat het vliegtuig een technische storing heeft dat moet worden opgelost.
Volle vlucht, vaak zijn er wel lege stoelen en zelfs hele lege rijen, maar vandaag niet. Er is een hele grote groep Nederlandse militairen die eerst mogen boarden. Een mooi gebaar altijd van de vliegtuigmaatschappij. Eén van de jongens zit naast ons en hij verteld dat ze een paar weken op oefening zijn geweest in de woestijn bij El Paso, Texas. 
Eenmaal in de lucht voor de 7,5 uur durende vlucht krijgen we al snel een maaltijd en dan slik ik even een pilletje om lekker een paar uur te slapen.  Zo is de vlucht om voor je het weet en landen we op dag 24 weer veilig op Schiphol.

Wat hebben we weer een geweldige reis mogen beleven, zo veel mooie dingen gezien en gedaan. Leuke logeeradressen, aardige mensen ontmoet en flink wat kilometers gemaakt, 4597 in totaal met de auto en ongeveer 50 op de fiets en uiteraard een behoorlijk aantal lopend. 
En natuurlijk is het goed om weer thuis te zijn en terug te keren naar de regelmaat. De poezen waren blij ons te zien ook al zijn ze weer prima verzorgd en verwend door Karin. 

Tijdens de vakantie heb ik niet zo heel veel steekjes gezet, maar toch nog een paar blokjes gemaakt.
In totaal nu 10 blokjes af.
Morgen gaan we beiden weer aan het werk, dan zit je zo weer in het ritme van alledag en dat is ook goed.

Happy Stitching!

Yvonne