Het Spel

Serieus, er zijn mensen die denken dat Nederland bij de stad Groningen ophoudt.
Tsss.
Ik was dus gisteren bij de zesde bijeenkomst van de fameuze Dutch Swappers en die werd dit keer gehouden in het sprookjeshuisje van Nynke in een klein dorpje aan de rand van het Lauwersmeer.

Omringd door weilanden, prachtige boerderijen en oude kerken bovenop wierden (in Groningen noemen ze het wierden, in Friesland heten ze terpen; ik bemoei me daar als Drent niet mee, dat moeten ze samen maar uitvechten).
Het was natuurlijk weer uitgesproken rumoerig. Een échte Dutch Swapper herken je namelijk aan vier belangrijke punten. Niet alleen aan het creatieve talent en een bovengemiddelde liefde voor lekker eten...

 ...maar vooral ook aan het lawaai dat ze samen kunnen produceren.

De meeste aanhang verdwijnt op zo'n dag dan ook naar zolders en schuren. Dan liever de kou in..

Maar goed, we waren weer bij elkaar, er was weer een overdaad aan taarten en chocolade (maar er is nog nooit één DS-er geweest die daar over geklaagd heeft).

En uiteraard werd toen Het Spel gespeeld.
Dat Spel is eigenlijk het hart van de Dutch Swappers. Jullie kennen allemaal het Sinterklaasspel wel? Die met de dobbelsteen?
Precies, dat Spel spelen we dus op onze bijeenkomsten.
Ieder heeft minimaal drie kado's gemaakt, die worden na binnenkomst rondom de tafel neergelegd.
Allereerst wordt er samen gegeten, zoals vroeger de Romeinen dronken voor het begin van de veldslag.
Dan begint het gevecht...
Ik kan jullie vertellen dat het er zéér serieus aan toe gaat. Je leert elkaar kennen, tijdens zo'n spel. Je weet aan het eind wie je vriend is en wie je vijand (en als het op leuke rokjes, schenkkannen of gevilte sjaals aankomt is iedereen al snel je vijand!).

Ook leer je jezelf beter kennen. Het Spel is namelijk een oefening in loslaten.
Dat is voor mij heel moeilijk, want ik heb sterk de neiging om me aan mensen en dingen te hechten. Vooral aan appelrokjes die net een maat te klein zijn, een karaktertrek waar ik tot gisteren het vermoeden niet van had.

Het Spel is als het leven zelf. Net als je denkt dat je de buit binnen hebt komt er een opdracht die de hele boel weer op zijn kop zet. Het ene moment ben je miljonair, het volgende moment ben je platzak.
En nooit te hard lachen! De dobbelsteen kan zich tegen je keren, waardoor alles wat je opgebouwd hebt (en in gedachten al een plaatsje in je huis had gegeven) instort.

Dat er aan het eind van de avond weer hartelijk afscheid genomen wordt van elkaar, ja, dat is de vierde en mooiste eigenschap van de Dutch Swappers.
En daarvoor rij ik graag naar Noord-Groningen.