Confuses

Confuses

 (Latijn voor verwarring, in de war zijn)

Toen de mail binnen kwam van Erna voor het nieuwe thema zat ik voor lunch op een favoriet plekje in de kloostergang van het Pandhof van de Domkerk in Utrecht.  Harry in de warry. De uitdrukking kende ik niet. Maar even gegoogled. en er over nagedacht.

Voor mij staan daar de middeleeuwse bogen en dat hele aparte touw van steen dat de steenhouwer daar had gemaakt. Niemand weet precies de bedoeling maar het lijkt als of de steenhouwer in de war was en dat voor eeuwig wilde laten zien. Deze link verteld een aantal mogelijke verhalen. utrechtaltijd.nl/verhalen/het-touw-in-de-pandhof-van-de-dom/

Na wat denkwerk kwam ik toch weer op de Pandhof. De vele foto's bekeken (want ik kom er al graag van in mijn studietijd) en deze uitvergroot getekend op een witte textielverstevigsstof. Daarop een dunne fiberfill en de voorkantstoffen. Een crème damast voor de linkerkant met het touw en een synthetische gladde stof voor de rechterhelft met de boog zoals deze er uit zou zien zonder de touwwikkeling. De lijnen op de hand doorgestikt aan de achterkant en daarna aan de voorkant de kleine gaten op de hand gevuld met steken. Daarna de grotere oppervlakken eerst met een bruine verf beschilderd en toen machinaal gequilt met kleine cirkeltjes.

De linker en de rechter boogdeel daarna aan elkaar gezet. Ik had geen idee met hoeveel het quiltwerk zou krimpen maar dat deed het helemaal niet dus daarna alles op 50 x 50 cm gemaakt met tussen de bogen een steunbeer net als in de Pandhof. 

Als laatste met een dik getwijnd garen de touw-wikkeling gemaakt. Er was een priem nodig om met een dikke naald door de 3 lagen te gaan. Gaatjes geprikt en precies de wikkeling na gemaakt zoals de steenhouwer zijn 3Dwerk heeft uitgevoerd.

Voor en achterkant van de 2 bogen. De omwikkeling van het beeldhouwwerk is zo te zien.

 

Buurman en buurman

Albert Einstein

Nieuwe kansen, Harrie in de Warrie.

Dit blijkt dus een echt bestaande uitdrukking te zijn, die ik niet kende. Het betekende een beetje: rommel, onrust, warboel in je hoofd. 

Een lastig thema. Ik nam het letterlijk. Mijn eerste insteek was Albert Einstein, die foto waar hij zo lekker warrig op staat.

Dat leverde toch wat commentaar op, van man en kinderen, maar niet in het minst van mezelf. Hij wás helemaal geen warrig persoon, maar een ontzettend slimme man.

Toen zei iemand: je kan gewoon de letters van het thema nemen en die door elkaar gooien, maak ze van stof, zet ze vast en klaar is kees.
Probleem hierbij is, dat ik een quilt die ik maak zelf ook nog mooi moet vinden. Dit door elkaar gegooide lettergebeuren sprak me totaal niet aan.

Buurman en buurman

Toen stelde mijn oudste zoon voor om buurman en buurman te maken.
Dit zijn behoorlijk warrige personen, waar mijn twee jongste kinderen dol op zijn.
Ze gaan altijd iets bouwen of repareren en kiezen de meest vreemde manieren om dit voor elkaar te krijgen. Aan het eind komt altijd alles op z'n pootjes terecht.

Bijna alle stoffen komen uit mijn voorraad, ik heb alleen de stof voor de huid moeten aanschaffen.

What I wanted to do / Wat ik wilde doen

What I wanted to do 

40 x 60 cm

Dit keer was ik aan de beurt om het thema te kiezen. Ik had meegedaan aan het Quiltersgilde project "Van tekst naar Textiel" winter 23/24 en had toen 2 teksten waar ik wel iets mee wilde doen. Maar het ene plan was praktischer te exposeren op de expositie in Rijswijk dan het andere. Dus daarom wilde ik nu het 2e idee gaan uitvoeren. Want het plan bleef zich ontwikkelen in mijn hoofd en wilde ik het graag maken.

De tekst is een Quote van J.R.R, Tolkien uit de "The Fellowship of the Rings" 1957. Het is een veel gebruikte quote en onze zoon Peter had het heel toepasselijk als Motto in zijn scriptie "Implicit Motives and Decision Making: Mechanism and Application" voor het Promoveren in de Psychologie 20-12-2016.

"All we have to decide is what to do with the time that is given us"

Het formaat dat ik er bij koos is 40cm breed en 60cm hoog. Dit omdat het ongeveer 4 x A4 is dat past bij mijn plan van een boek.

Van ongebleekt katoen heb ik 4 voorkanten-delen voor een boek gemaakt waarin mijn Herinneringen aan Peter kunnen worden bewaard. Elk deel van het boek bestaat uit 3 lagen volgens het Quiltprincipe.

Op de onderste linker en rechterhelft is een diagonaal afgezaagde boom te zien. Met smalle strookjes creme katoen heb ik de doorgezaagde jaarringen gemaakt. Steeds weer reepjes ( in het midden gestikt) toegevoegd. Buitenste rand iets lichtere. Daaromheen een bast van oude tricot van een verfproject. met stukjes er op geappliceerd voor bast structuur. De boom is in een varenbos. 

De bovenste linker en rechterhelft hebben nog een punt van de boom en verder is het een uitzicht via het strand naar de zee. De oneindigheid. De lucht is een dunne lichtblauwe katoen dat over verschillende tinten grijze stof ligt. Horizontaal doorgequilt geeft het zo diepte aan luchtlandschap. De zee is van een turquoise tricot zomerjurk (gekregen), kleur was passend en de mouw had een mooie afwerkrand voor de golven. Branding van wit kant en zandkleurig katoen voor het strand.

Het boek heeft de sfeer van de boeken in de Harry Potter films. De band van het boek zit hier aan de linker en de rechterkant. De band is van een stevige bruine voeringzijde. Daarop stukjes oude wollen winterjas geappliceerd. Het geheel heeft het effect van oud gecraqueleerd leer. Foto hier onder het opengeslagen boek.

De volgorde van de bladzijdes van het boek wilde ik kunnen veranderen en er steeds aan toe kunnen voegen. Daarom hebben de bladzijdes voor en achter aan boven en onderkant drukkers. Ook de kaft heeft drukkers zodat het geheel kan sluiten maar ook kan hangen. De bladzijdes zijn van achterkant ongebleekt katoen en tussenlaag een stevige vliesline en bovenkant een fotoprint van een collage van foto's en tekst. Bij sommige bladzijdes heb ik nog textiele voorwerpen toegevoegd.

Een paar van de bladzijdes:

Sport: Verschillende jaren van het Cricket, Hockey en Tennis met gehaakte Bat,                 Stick en Racket met een verhaaltje.

Studie: Bachelor en Research Master Psychologie aan de Universiteit van Utrecht.

            20 -12-2016: De mooiste dag van Peter's leven. Het promoveren terwijl hij              al enige tijd moest denken in maanden.

Vrije Tijd: Het genieten van lezen van Harry Potter tot Lord of de Rings en nog                       een boekenkast vol meer. De filmlocaties in onze vakanties. Wandelen                     in Scotland. 

Hier zie je het boek open met 4 bladzijdes zichtbaar maar het zijn er nu al 10 vol dierbare herinneringen. En er komen er nog veel meer. Nog ruimte genoeg.

 

Oranje boven

Wat was er eerder: de kip of het ei?

Wat was er eerder: de tekst of het plan van maken?

Ik weet het niet meer.

Mijn gedachten waren: waar vind je veel tekst en dat is in een boekenkast.

Dus zo is het begonnen.

Nu zijn er dit jaar veel sport evenementen geweest, zoals de EK atletiek, het EK voetbal en de Olympische Spelen in Parijs.

De kleur oranje is onze trots.

Het gedicht wat bij deze boekenkast  hoort is:

Ik houd van kleur: van pimpelpaars,

van groen en geel en van turquoise,

van oker, violet, van aquamarijn 

varkentjesroze mag er ook best zijn.

Uiteraard van rood, blauw en wit.

Ik weet niet waar het precies inzit,

maar van alle kleuren die bestaan

staat toch oranje bovenaan.

De boeken in mijn boekenkast hebben de titels van elke kleur gekregen.

Ook staan de evenementen als titels vermeld.

De Uitdaging mag ook in de boekenkast  pronken.

Van tekst naar textiel, 40 cm breed, 60 cm hoog. De inspiratie moet een tekst of een gedicht zijn, het is een vervolg op een thema van het Quiltersgilde. 

Ik had wel een paar gedichten in gedachten, (ik ben niet zo'n gedichten-lezer) zoals Le Dormeur du Val van Arthur Rimbaud , of BOEM Paukeslag van Paul van Ostaijen, of De spin Sebastiaan van Annie M.G. Schmidt, maar op een sombere regenachtige dag heb ik gekozen voor Regen, regen, kom je weer. 

Mijn vader vertelde vroeger heel vaak versjes, en dit is er één die hij zó vaak opzegde dat het nog steeds in mijn hoofd zit. 

Regen, regen kom je weer
Straal je weer met stromen neer
Doe je weer de goten zwellen
Tover je weer regenbellen
Kletter je weer op de straten
Kun je dat nu heus niet laten?
Denk je dat we alle dagen
steeds maar weer om regen vragen
Regen, regen hoor eens aan,
stuur de zon, jij kunt wel gaan.

Met al die regen van oktober vorig jaar tot in mei dit jaar was mijn gemoedstoestand behoorlijk somber, dus een regenbuiquilt past er perfect bij. 

De wolken en plassen geknipt en vastgenaaid. Het schilderwerk is met acrylverf gemaakt, goede donderwolken.

Met wat verdunde batikverf heb ik de winderige regenslag geaccentueerd en daarna in dezelfde richting de lijnen gestikt tot er een hoop in de plassen terecht kwamen. 

Het versje heb ik met de printer op een lapje blauw geprint, in reepjes geknipt en met vliesofix tussen de regenstralen gestreken. 

Wat zilvervlokken in de wolken gelijmd, wat opspattend organza in de plassen en de boel afgewerkt.

Pfff, wat was ik hier ontevreden over. Ik vond er nou echt niks aan, maar het weerspiegelde zeker mijn gemoedstoestand. Na een (opbouwend) kritische blik van Teuny heb ik er toch maar wat meer schwung aan gegeven. 

Opnieuw wolken geknipt, op dik plakvlieseline, doorgestikt, vliesofix erachter en op de quilt vastgestreken. De plassen aan de onderkant iets ingekort. En verder ben ik weer opnieuw gaan schilderen, iets meer wit, iets meer zilvervlokken.

Dit is het uiteindelijk geworden. Ik denk dat ik er misschien nog een ga maken. Een vrolijkere. Na een paar maanden zon is mijn zwaarmoedigheid verdwenen als sneeuw door de zon.

Van tekst naar quilt - Er was eens

Na mijn ervaring met een uitgeverij voor mijn vorige quilt met dit thema, had ik echt geen zin meer in de vraag om toestemming aan een uitgeverij/erven voor het gebruik van een tekst.

Dus wel een tekst, maar royalty free, zonder problemen met copyrights.
Er was eens... Dat is mijn tekst. Bijna alle sprookjes beginnen er mee. Zoals er ook in veel sprookjes kastelen of draken voorkomen.

Jaren geleden - ik denk eind vorige eeuw - heb ik in Australië een CD besteld met een patroon voor een drakenquilt. Toen ik hem ontving, bleek dat de afbeeldingen weliswaar prachtig waren, maar voor mijn quiltervaring in die tijd wanhopig veel te moeilijk.  

Van tekst naar quilt 2: het is gruwelijk

 Dit is mijn quilt "het is gruwelijk".

Het is mijn quilt voor 1 september.

Marjo was aan de beurt om het thema te bedenken. Zij had ook meegedaan aan het project van "Tekst naar textiel" van het Quiltersgilde en was daar zo enthousiast over (en kon toen niet kiezen tussen twee teksten), dat ze dit nog een keer wilde doen en het voor ons als thema heeft uitgekozen. Het formaat moest 40 cm breed en 60 cm hoog zijn en verder waren we vrij om het zo vrij mogelijk in te vullen zolang de inspiratie maar een tekst was.

Dus moest ik weer een tekst verzinnen om te gebruiken. Mensen die mijn blog volgen weten dat dat de vorige keer een zware klus was, dat viel deze keer reuze mee. Ik heb gekozen voor het gedicht "het is gruwelijk" van Hanny Michaelis en wel omdat dat gedicht toen ik het gedicht wat ik de vorige keer had gekozen voor het eerst zag, daar recht onder stond en ik in eerste instantie dacht dat het maar één gedicht was. 

Dit is het, het is weer geen vrolijk gedicht:

Het is gruwelijk.
Alles begint opnieuw
alsof er niets
gebeurd was.

In stekelige takken
kabaal van vogels.
Piepend en krassend zet
het voorjaar in. De wind
plukt aan ontstemde snaren
van hoop en begoocheling.

Er is niets
gebeurd. Alles begint
opnieuw. Het is
gruwelijk.

Ik ben gewoon begonnen met elementen van het gedicht uit te beelden in stof. Eerst de achtergrond, tere groene kleuren beelden de uitkomende blaadjes uit en roze zijn bloesems die je ook veel ziet in het voorjaar:

Daarna gequilt en de bies eromheen (helaas de foto vergeten) en het gekras van vogels (ik wilde eerst vogels maken maar die staan helemaal niet in het gedicht, dus helaas pindakaas).

Ik vond nog een boom, die mocht er wel in voor de takken:

Toen moest het voorjaar piepend en krakend ingaan, daar kwam ik niet goed uit, dus de quilt heeft lang stilgelegen. Uiteindelijk twee stukjes bladmuziek die op een restant van een oudere quilt waar ik boekomslagen van had gemaakt gevonden en erop genaaid:

 Oepsie, die takken moesten stekelig zijn en dat zie je niet aan de boom, dus daarom nog maar wat geknipt erop genaaid en toen vond ik hem dus wel klaar, ondanks dat ik niet het hele gedicht had gehad

Rust is op 1 poot, in 3D

Rust is op 1 poot, in 3D

41 cm breed, 46 cm lang, 36 cm hoog

Voor en achteraanzicht van mijn quilt voor het thema Balans. Ik heb het zelfde idee gebruikt als voor het thema als bij de Miniatuurquilts TT van het Quiltersgilde n.a.v. eigen foto's van de Stormmeeuw. Maar nu in 3D Quilt.

Zijaanzichten van het 3D werk met een grondoppervlak van de opgegeven maat minimaal 1,5 m omtrek. Geheel van textiel in een holle vorm met frame van wollen staven die dwars op elkaar gestapeld zijn met als enig compromis omdat een stevige poot van deze omtrek niet van textiel te realiseren is, er zit een afgezaagde breinaald nr 4 in.

Het lijf is gemaakt van een top van geplooide witte katoen, fiberfill en een beige achtergrondstof naar een zelfgemaakt patroon. Alle delen machinaal gemeanderd doorgequild en op de hand aan elkaar genaaid waarbij de dikke naden steun geven aan de vorm. Met veel passen en meten, doordat de staven van het lijf-frame wel kunnen buigen is er een lijf dat niet als een speelgoedbeest zijn volume heeft door opgevuld te zijn maar door eigen gequild oppervlak zijn vorm heeft gekregen. (Voor uitgebreide uitleg zie mijn blog via de link achter mijn naam in de ledenlijst)

Witte staartveren zijn onderdeel lijf en daarboven 2 vleugeluiteinde van zwarte wollenkledingstof met vliesline en de witte delen van de geplooide stof doorgequild in een lijnpatroon. 

De poot is een staaf wollenstof die tot boven in het lijf in het frame zit en doorloopt via een gat in de rots tot op de onderkant van het horizontale deel. Onder het lijf is de poot met oude gele katoen bekleed waar ook de zwemvlies van gemaakt is. De zwemvlies is een eigen patroon met gele katoen voor bovenkant en onderkant met daartussen vliesline. De zwemvlies is los zodat de poot uit de rots kan voor kleiner volume bij vervoer. 

Het grijze deel van de vleugels is van meerdere lagen grijze katoen steeds kleiner wordend op elkaar zodat er rafelranden over het hele oppervlak kan worden gemaakt om de uiteinde van veren uit te beelden.

Het grondoppervlak is het (zee) water dat om de rots stroomt. De maat is het formaat dat past bij het opgegeven formaat minimaal 1,5 m. Het bestaat uit een blauwe ondergrond een 2 lagen wollen stof tussenlaag en een grijze katoen top.

De meeuw staat met kop in de wind in de ruststand en de golfjes van het water gaan dus de kant van de staart op. Grotere rollers van gehaakte donkerblauwe wol voor 3D-effect. Aan de buitenkant bekleed met grijzige organza. De kleinere golfjes zijn een plooisel van verschillende tinten blauwe en lichtgrijze organza die op de hand in golfpatroon zijn gequild. Op de grote golven is wit rekbaar kant geappliceerd en bij de lagere golven hier en daar gekruld metaaldraad van metalen schuursponsje.

Mijn foto model (zilvermeeuw)

Quilt voor de Miniatuurquilts tentoonstelling 2024 die rond toert en nog te zien op de TexHaDa beurs in de Brabanthal, Den Bossch 13 t/m 15 september 2024

De balletdanseres

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het thema voor juni 2024 was 'Balans', hetzelfde thema als voor de miniquilts van het Quiltersgilde dit jaar.
Over dat thema had ik al uitgebreid nagedacht en kwam toen tot niets. Vervolgens werd dit het thema van De Uitdaging. Nu moest ik wel....

In april ben ik naar de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk geweest, daar heb ik een prachtige lap gekocht om als achtergrond bij het thema in mijn gedachten te dienen.
Dit zou zo'n spannende stenenstapel worden.

Helaas, Margeeth was me voor met een themaquiltje met stenenstapel. Dit plan kon ik dus wel laten varen. Er moest een nieuw plan komen.
Het duurde even, maar toen dacht ik: zo'n ouderwetse fiets, met een groot én een klein wiel. Zoeken zoeken, maar een geschikte afbeelding vond ik helaas niet.
Weer aan het piekeren. Inmiddels was het 1 juni geweest en had ik nog niks.
Op enig moment zag ik een silhouet van een balletdanseres voorbij komen. Wie wel eens op één been gestaan heeft, weet dat dat écht balans is. De keuze was gemaakt, nu de uitwerking.

De uitwerking

De tekening van het silhouet op ware grootte op theezakjespapier getekend.
Dit papier op de achterzijde van mijn mooie stof gelegd.
Aan de binnenzijde van de lijntjes stapvoets met een klein steekje met de naaimachine gestikt.
Overtollige stof op 1,5 mm vanaf de stiklijn weggeknipt.
Dikke zilverdraad - methode draad opnaaien - over de rafelrand vastgezet.
Gequilt en afgebiesd.

 

Balans in de natuur.

 Balans in de natuur is zo gemaakt dat groen voor het land even veel is als blauw voor de lucht.Als je de quilt  draait dan is blauw water en het groen land.

Cairn

 

 Dit is mijn quiltje voor het thema "Balans":

Het stelt zo'n stapel stenen voor die je vaak in de bergen langs de weg ziet en die in balans moet zijn want anders valt hij om. De achtergrond maakte ik van restjes van mijn huisjesquilt en de stenen zijn batiks. In de stenen zit een extra laag hobbs en ze zijn niet gequilt, daardoor heeft de quilt een beetje een 3D-effect. 

Het thema balans was ook het thema van de tentoonstelling van miniatuurquilts van het quiltersgilde in april 2024. Dat is niet toevallig, ik was aan de beurt om het thema te kiezen en heb voor dat thema gekozen zodat het het twee keer kon gebruiken en zo ben ik ook eens een keertje op tijd! Het quiltje heeft dus al gehangen, misschien heb je het wel gezien.

Wikken en wegen

 Margeeth heeft het thema Balans uitgekozen voor dit kwartaal bij de Uitdaging.

Ik dacht meteen aan Vrouwe Justitia, die meestal met een weegschaal staat afgebeeld bij de rechtbanken in Nederland. In Utrecht staat er een prachtig beeld van Vrouwe Justitia, gemaakt door Elselien van der Graaf. Zij beeldt zelf de weegschaal uit en je ziet haar (met blinddoek voor) wikken en wegen om de balans van de rechtspraak te vinden.

Ik heb een tekening van de achtergrond gemaakt en dat gekopieerd op een voor- en een achterkant van een stuk zilverkleurige etalagestof. 

De vorm van Vrouwe Justitia heb ik eerst in dik vilt uitgeknipt en die met een bronskleurige stof omwikkeld en vastgezet.

De bomen heb ik gemaakt van organza en over wateroplosbare folie met de machine genaaid.

Een rood draadje om de sokkel en wat schaduw met inktensepotloden bij de ruiten aan de rechterkant.

Et voilà: Balans!