Πατήρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ὁ χρόνος καὶ ἡ ἱστορία ὡς μυστήριο»

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 2ο, στίχοι 13 ἔως 23, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 29-12-2013.

Στό τέλος μιᾶς χρονιᾶς ἤ στήν ἀρχή μιᾶς ἄλλης, κάνουμε συνήθως προϋπολογισμούς σέ ἀπολογισμούς, πιθανῶς ξεχνώντας τό βασικότερο ἐκφραστικό μέγεθος αὐτοῦ πού κάνουμε, γιατί εἶναι ὁ χρόνος καί ἡ ἱστορία. Καί ἀφοῦ μπῆκε ὁ Θεός μέσα στήν ἱστορία, κάνει τήν ἱστορία μυστήριο, τό εἶπε καί τό δοξαστικό πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στόν ὄρθρο, πού ἔλεγε «μέγα τό μυστήριον τῆς ἐνανθρωπήσεώς Σου Κύριε». Ἡ ἱστορία ἔγινε μυστήριο, ξεπερνάει δηλαδή τίς λογικές ἀναλύσεις τοῦ τί κάνουμε ἤ τί θά κάνουμε. Ἡ ἱστορία ἔγινε μυστήριο. Καί...

Μητρ. Αἰτωλίας Κοσμᾶς: «Τό νέο ἔτος νά τό ζήσουμε μέ συνειδητή ὑπακοή στό Εὐαγγέλιο καί μέ θερμή ἀγάπη πρός τόν Χριστό μας»

Ἀγαπητοί, Νέο ἔτος ἀνέτειλε σήμερα. Ἀφήσαμε τό παλαιό καί εἰσήλθαμε στό νέο. Ἕνας ἀκόμη χρόνος προστέθηκε στήν ἠλικία μας καί εἴμαστε ἕνα ἔτος μεγαλύτεροι.

Καί σήμερα, μέ πρόσωπα πού ἀκτινοβολοῦν, μέ καρδιές πού σκιρτοῦν, εὐχόμαστε νά εἶναι εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος.

Ὁμολογουμένως δέν θά μποροῦσε νά ὑπάρξη πιό ἐπιτυχημένη εὐχή. Ἡ ἀνθρώπινη ψυχή διψάει τήν εὐδαιμονία, ζητάει νά εἶναι τό μέλλον μακάριο, εὐτυχισμένο… Καί κανείς δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητήση τήν εἰλικρίνεια τῶν εὐχομένων συνανθρώπων μας.

Ὅμως, ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε καί νά βεβαιώσουμε ὅτι ἡ ἀληθινή εὐτυχία θά ἔλθη στίς καρδιές μας καί στήν ζωή μας, ὅταν τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, ἡ εὐλογία τοῦ Χριστοῦ μας καί ἡ θεία Χάρι Του ἔλθουν μέ τήν ὁλοπρόθυμη θέλησί μας στήν ὕπαρξι καί στή ζωή μας.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀστείρευτη πηγή τῆς εὐτυχίας τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ἀκένωτος, τῆς ἀληθινῆς σοφίας καί τῆς χάριτος, θησαυρός. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ πλούσιος τῶν ἀγαθῶν χορηγός. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀλάθητος ὁδηγός καί παιδαγωγός τῶν νέων, τό ἀληθινό, τό ἀδιάσειστο θεμέλιο τῆς ἑνότητος καί τῆς εὐτυχίας τῆς οἰκογενείας ὁ αἰώνιος ἀναμορφωτής τῆς κοινωνίας μας.

Μόνο ὁ Χριστός μπορεῖ νά ἀπαλλάξη τόν ἄνθρωπο ἀπό τά πάθη του, ἀπό τίς ῥίζες τῶν ἀδυναμιῶν του πού φέρουν πικρία στή ζωή του, νά φέρη τήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν, νά ἑδραιώση τήν ἀληθινή καί τήν ἀναφαίρετη εἰρήνη στίς καρδιές, στήν οἰκογένεια, στά ἔθνη.

Ὅλοι μας ζοῦμε σήμερα τήν ἀποστασία τῆς ἐποχῆς μας καί παρακολουθοῦμε τόν...

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ: «Νέος χρόνος, νέες ἀποφάσεις... περιτομή τῆς κακίας καί τῆς παντοειδοῦς ἁμαρτίας»

«Μορφὴν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεὸς ὢν κατ' οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε Κύριε˙ καὶ Νόμον ἐκπληρῶν περιτομήν, θελήσει καταδέχει σαρκικήν...»

(Ἀπολυτίκιον ἑορτῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Εὐλογημένο, εἰρηνικό, χαριτοφόρο καί πλουσιόκαρπο τό νέο σωτήριο ἔτος 2016.

Ἡ ἀρχή τοῦ νέου χρόνου, ὡς γνωστόν, συμπίπτει μέ τήν Δεσποτική ἑορτή τῆς κατά σάρκα Περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἱερή μνήμη τοῦ ἁγίου Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας καί τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Ἐπισκόπου Ναζιανζοῦ, πατρός τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου.

Ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατῆλθε ἐκ τῶν οὐρανῶν καί ἐσαρκώθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Ἀειπαρθένου, ἐξεπλήρωσε τάς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου. Ἦταν ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Παλαιά Διαθήκη οἱ Ἰσραηλίτες νά περιτέμνωνται. Ἡ περιτομή τῆς σάρκας τῶν ἀρσενικῶν βρεφῶν ἦταν σημεῖο τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. Αὐτός, ὁ ὁποῖος ὑφίστατο τήν περιτομή ἀνῆκε εἰς τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, εἰς τόν λαόν τῆς Διαθήκης, εἰς τόν λαόν πού εἶχε τάς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, τάς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ. Ἦταν σημεῖο συμφωνίας μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τῶν πιστῶν Ἰσραηλιτῶν. Γι΄αὐτό δέν ἐννοεῖτο νά ὑπάρχῃ Ἰσραηλίτης πιστός, ὁ ὁποῖος νά μήν ἔχῃ δεχθῇ τήν περιτομή.

Αὐτή, ὅμως, ἡ περιτομή, ἡ σαρκική περιτομή, ἐνομοθετήθη ἀπό τόν Θεόν διά νά προετοιμάσῃ τόν λαόν καί νά τόν κατευθύνῃ πρός μίαν ἄλλη περιτομή, πού θά ἦταν καί ἡ ἀληθινή...

Ἡ Ἑλλάδα τῶν ὀνείρων μας κόντρα στὴν Ἑλλάδα τῆς παρακμῆς

Παραμονή Χριστουγέννων διάλεξαν οἱ «ἐθνοπατέρες», ἐντολοδόχοι τῶν ξένων, νά ψηφίσουν τό ἐπαίσχυντο «Σύμφωνο συμβίωσης» γιά τούς ὁμοφυλοφίλους (αὐτή εἶναι ἡ σωστή λέξη καί

ὄχι «ὁμοφύλους», ὅπως ἡ «πολιτική ὀρθότητα» θέλει νά καθιερώσει). Ἡ ἡμέρα αὐτή, Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015, εἶναι ἡμέρα ντροπῆς γιά ὅλους αὐτούς καί γιά τήν Ἑλλάδα τῆς παρακμῆς, τήν ὁποία ἐκπροσωποῦν. Γιά τό θέμα αὐτό δημοσιεύουμε Ἀνακοινωθέν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς (σ. 16), τό ὁποῖο καί μᾶς ἐκφράζει, ὅπως ἐπίσης δημοσιεύουμε καί ἀρκετά σχόλια.

Γράφαμε στό προηγούμενο τεῦχος μας, στό ἄρθρο τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς, ὅτι μετά τό αἱματηρό χτύπημα τῶν τζιχαντιστῶν στό Παρίσι στίς 13 Νοεμβρίου 2015, ἡ νεοταξική ἀτζέντα θά προχωρήσει. Πράγματι βλέπουμε νά προωθοῦνται μέ τήν παροῦσα «γιά πρώτη φορά ἀριστερή κυβέρνηση», μιά σειρά ἀπό μέτρα, τά ὁποῖα θά ζήλευε ἡ πιό σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική. Ὅ,τι δέν κατάφερε ἡ Νέα Τάξη νά περάσει ἀπό τή μεταπολίτευση καί μετά, περιμένει τώρα σειρά γιά ὑλοποίηση καί μάλιστα μέ....

Γέρων Ἐφραίμ: Ἀναμνήσεις ἀπὸ τὸν Γέροντά μου Ἰωσὴφ

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης

 (Προηγούμενος Ἱ. Μ. Φιλοθέου)

Ὅταν ἀκόμη ἤμεθα κοντὰ στὸν μακαριστὸ Γέροντά μου Ἰωσήφ, πολλὲς φορές, γιὰ νὰ μᾶς ὠφελήσει, ἔπιανε καὶ μᾶς ἐδιηγεῖτο τὴν ζωή του. Ξεκινοῦσε ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία καὶ λέγοντάς μας ὅσα πράγματα εἶχε γνωρίσει μᾶς ὠφελοῦσε πολύ. Μᾶς ἔλεγε πράγματα ποὺ ἐμεῖς δὲν ἐγνωρίζαμε καί, ὅπως ἀπεδείχθη ἐκ τῶν ὑστέρων, μᾶς ὠφέλησαν πολὺ μετὰ τὴν ἀποδημία του γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο. Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ἐκθέσω μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ μάθαμε ἢ βιώσαμε κοντά του καὶ πρὸς ἰδικὴν σας ὠφέλεια.
Ὅπως ξέρετε, ὅταν ὁ Γέροντας ἦταν στὸν κόσμο, δὲν εἶχε καθόλου θρησκευτικότητα, ἦταν ἕνας ἁγνὸς νέος, λογικός, δίκαιος, τίμιος καὶ μισοῦσε πάρα πολὺ τὸ ἄδικο. Προήρχετο ἀπὸ πολὺ φτωχὴ οἰκογένεια καὶ ἀπὸ νωρὶς ἐπιδόθηκε μὲ ζῆλο στὸ ἐμπόριο, μὲ σκοπὸ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του καὶ νὰ πλουτίσει. Μὲ τὴν ἐξυπνάδα καὶ τὶς ἱκανότητές του κατάφερε, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἀφ’ ὅτου ἦλθε στὴν Ἀθήνα, νὰ προκόψει στὸ ἐμπόριο καὶ νὰ δημιουργήσει ἱκανὴ περιουσία. Πρὶν τὸν ἐπισκεφθεῖ ὁ Θεὸς καὶ τοῦ δώσει τὴ μεγάλη μετάνοια, εἶχε ἀρραβωνιασθεῖ, ἀλλά, καθὼς ἔλεγε ὁ ἴδιος, ζοῦσε τόσο προσεκτικά, ὥστε ποτὲ δὲν ἄγγισε τὴ μνηστὴ του φοβούμενος μήπως φθάσει στὸ σημεῖο νὰ τὴν ἀσπασθεῖ.
Κάποια μέρα διάβασε ἕνα θρησκευτικὸ βιβλίο καὶ τὸν σαγήνευσε. Δημιουργήθηκε μέσα του μία λύπη, μία ἀθυμία καὶ μία βαριεστημάρα πρὸς τὰ ἐγκόσμια. Ὅταν τὸν εἶδαν ἔτσι...

Πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός: «Ὁ παπισμὸς εἶναι σύστημα, ἕνα σύστημα τῆς παγκόσμιας ἐξουσίας καὶ τῆς νόθευσης τῆς πίστης»

Ὁ π. Μεταλληνὸς μίλησε γιὰ τήν Παγκοσμιοποίηση ἡ ὁποία εἶναι κατευθυνόμενη ἀπὸ τὰ πολιτικὰ συστήματα κυρίως ἀπὸ τὴν κορυφὴ μὲ στόχο τὴν ἀναγκαστικὴ συνένωση τῶν λαῶν τῆς γῆς. Οἱ λαοὶ θὰ ἔχουν πλέον ἕνα παγκόσμιο πλανητικὸ κράτος καὶ θὰ διαμορφωθεῖ ἕνας παγκόσμιος ἄνθρωπος μὲ τὰ ἴδια γοῦστα ἀκόμα καὶ μὲ τὴν ἴδια μορφή.

Ἡ παγκοσμιοποίηση ἔχει δύο σκέλη: τὴν πολιτικὴ παγκόσμια ἐνοποίηση τῶν λαῶν τῆς γῆς καὶ τὴ θρησκευτικὴ ποὺ ἐξυπηρετεῖ ὁ οἰκουμενισμός.

Θὰ ὑπάρχουν δύο πλανητάρχες, αὐτοὶ ποὺ βρίσκονται πίσω ἀπὸ τὸν πρόεδρο Ὀμπάμα ποὺ ἐξουσιάζουν τὸν κόσμο καὶ ὁ δεύτερος πλανητάρχης θὰ εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ρώμης.

Ἡ παγκοσμιοποίηση ξεκίνησε ἤδη ἀπὸ τό 1992 ὅπου ἔχουμε καὶ ἐπίσημα τὴν ἔναρξη τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Ἡ Ορθοδοξία ὅτι καὶ νὰ γίνει ἐναντίον της δὲν παθαίνει τίποτα. Ἤδη ὑπάρχει συστηματικὴ πολιτικὴ ἐναντίον της ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1990 μὲ τὴ Νέα Τάξη Πραγμάτων ποὺ θέλει νὰ ἐπιβάλλει...

Δεῖτε τὸ βίντεο μὲ τὴν ἐκπομπή…

Ἐπιστολὴ π. Ἀρσενίου Κουτλουμουσιανοῦ στὸν πρωθυπουργὸ γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφιλοφύλων

Ἀνοιχτῆ Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδας κ. Τσίπρα 

Κύριε Πρωθυπουργέ,

«Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου». Μὴν προχωρᾶτε ἄλλο. Δὲν σᾶς ἔδωσε ὁ Λαὸς τῆς Ἑλλάδας τέτοια ἐντολή, ὥστε νὰ φέρνετε στὴ Βουλὴ ἄνομα καὶ ἀντιχριστα νομοσχέδια ποὺ πλήττουν τὴν Χριστιανικὴ Οἰκογένεια καὶ τὴν Πατρίδα μας.

Κύριε Πρωθυπουργέ, ἐπιτέλους ἐννοῆστε ὅτι κυβερνᾶτε μιὰ Ἑλλάδα ποὺ εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μὲ τὴν Ὀρθοδοξία. Μὴ θέλετε νὰ φανεῖτε ἀρεστὸς στοὺς ἀσύδοτους καὶ ἄνομους Εὐρωπαίους Ἑταίρους καὶ σὲ ἕνα ἐλάχιστο ποσοστὸ συνανθρώπων μας ποὺ δυστυχῶς ἀγάπησαν τὴν ἀνομία. Διότι κατὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ κατὰ τοὺς ἀρχαίους ἠμῶν Ἕλληνες προγόνους ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πάθος ἄνομο καὶ κατεξοχὴν καταστρεπτικὸ γιὰ τὸν ἱερὸ θεσμὸ τῆς Οἰκογένειας. 

Πῶς τολμήσατε κύριε Πρωθυπουργὲ μία τέτοια ἄνομη πράξη;

Δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει ἐσὰς ὁ Θεσμὸς τῆς Οἰκογένειας στὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία ὁ Λαὸς σᾶς ἐμπιστεύτηκε νὰ....

Κονίτσης Ἀνδρέας: ''Ὅσοι βουλευτές ψήφισαν τό σύμφωνο δέν θά γίνονται δεκτοί στήν ἀκριτική Μητρόπολή μου''

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης π. Ανδρέας ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις: «Ἤδη ἡ ἀνομία καί ἡ διαστροφή ἔγινε, ἀτυχῶς νόμος τοῦ Κράτους. Αὐτό, πού ἄλλοτε οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦσαν νά τό κρύψουν καί, φυσικά, δέν τό διεφήμιζαν, ἦλθαν τώρα 194 Βουλευτές νά τό ἐπισημοποιήσουν πανηγυρικά καί νά ποῦν στόν Ἑλληνικό Λαό, «χωρίς περίσκεψη, χωρίς αἰδῶ», ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι ἁμάρτημα· καί ὅτι στό ἐξῆς θά μποροῦν καί νά «παντρεύωνται» τά ὁμόφυλα «ζευγάρια». 

Ἀλλ' αὐτή ἡ πρακτική, τοῦ νά ἐπιβραβεύωνται ἐπίσημα τά «πάθη τῆς ἀνομίας», κατά τόν χαρακτηρισμό τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Ρωμ. α΄26), προκαλεῖ....

Τὸ μπαχαρικὸ στὴν "σούπα" τῶν Βαλκανίων εἶναι οἱ δολοφόνοι τζιχαντιστές

ΞΥΠΝΗΣΤΕ τώρα…

«Τὰ Βαλκάνια εἶναι μία γευστικὴ σούπα καὶ ἡ Τουρκία ἐπιθυμεῖ νὰ βάλει τὸ δικό της μπαχαρικὸ γιὰ νὰ τὴν κάνει ἀκόμη πιὸ γευστική». τάδε ἔφη Ἀχμὲτ Νταβούτογλου. Τοὺς φέρνουν μὲ πολυτελεῖς νοσοκομειακὲς λιμουζίνες καὶ μετὰ μὲ ἄλλα πλωτὰ μέσω τοῦ ΑΙΓΑΙΟΥ; Καὶ ποὺ ξέρουμε καὶ ἂν εἶναι πραγματικὰ τραυματισμένοι ἢ τὰ νοσοκομειακὰ ποῦλμαν εἶναι δούρειος ἵππος;

"Περισσότεροι ἀπὸ 120 τρομοκράτες καὶ τραυματίες ἄρχισαν νὰ ἐγκαταλείπουν τὸ Zabadani » γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦν μέσω Λιβάνου κι ἔπειτα Τουρκίας σὲ ἄλλες περιοχὲς ποὺ ἐλέγχουν οἱ ἀντίπαλοί του συριακοῦ στρατοῦ ἀναφέρει τὸ (OSDH).

Τὸ Al-Manar διέδωσε εἰκόνες ὅπου δεκάδες τρομοκράτες μὲ παραστρατιωτικὲς στολὲς οἱ περισσότεροι εἶναι μπροστὰ στὰ λεωφορεῖα στὸ Zabadani καὶ περιμένουν νὰ ἐπιβιβαστοῦν.Οἱ τραυματίες ἀπομακρύνθηκαν μὲ ἀσθενοφόρα. Ἡ αὐτοκινητοπομπὴ μὲ 123 τραυματισμένους ἰσλαμιστὲς τρομοκράτες τοῦ zabadani ὁδηγεῖται στὸ...

Σιατίστης Παῦλος: "Δὲν θὰ δεχθῶ κανέναν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ψήφισαν τὸ σύμφωνο συμβίωσης στὴ Μητρόπολή μου"

Στήν Ιερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Δρυοβούνου μετέβη τήν Κυριακὴ 27 Δεκεμβρίου 2015, ἡμέρα μνήμης τοῦ Αγίου Πρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, ὀ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ καὶ συλλειτούργησε μετὰ τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου Σεβασμιωτατου Μητροπολίτου Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Παύλου, προκειμένου νὰ συμμετάσχει στὰ ὀνομαστήρια τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονής Γεροντος Στεφάνου. 

Ὁ Μητροπολίτης Καστορίας σέβεται καὶ τιμάει τὸ πρόσωπο τοῦ πατρὸς Στεφάνου, ἀφοῦ τυγχάνει νὰ εἶναι ὁ πνευματικός του πατέρας, μετὰ τὴν ἀσθένεια τοῦ Μητροπολίτου πρ. Κίτρους καὶ Κατερίνης κ. Ἀγαθονίκου.

Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Σεραφεὶμ ἀνέλαβε καὶ τὴν διακονία τοῦ λόγου καὶ ἀναφέρθηκε σὲ ἕνα χωρίο τοῦ Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ μιλάει γιὰ τὸν Ἅγιο Στέφανο καὶ τὸν χαρακτηρίζει θυμιατήριον τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τὸ τῆς ἁγιοσύνης περιπνέον θυμίαμα....

Ὁ Γέροντας Χριστοφόρος Γρηγοριάτης γιὰ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ τὸ νομοσχέδιο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων

Τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς 

Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

Γέροντος Χριστοφόρου

«Ἐπεφάνη ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πάσιν ἀνθρώποις, παιδεύουσα ἠμᾶς ἴνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικᾶς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰώνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Τίτ. β΄ 11-13).

Ὅσοι πιστοὶ πανηγυρίζουμε θεοπρεπῶς καὶ ἐφέτος τὰ ἅγια Χριστούγεννα τοῦ Κυρίου μας. Χαιρόμαστε, διότι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε στὸν κόσμο μας στὸ πρόσωπο τοῦ «μορφὴν δούλου» λαβόντος καὶ νηπιάσαντος Θεοῦ Λόγου καὶ κατέλυσε τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ διαβόλου. Χαιρόμαστε καὶ πανηγυρίζουμε τήν «ἐν Χριστῷ» σωτηρία μας.

Ὅμως, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου μας, ἂν καὶ «τὸ φῶς (ὁ Χριστὸς) ἦλθε στὸν κόσμο», «οἱ ἄνθρωποι ἀγάπησαν περισσότερο τὸ σκότος παρὰ τὸ φῶς, γιατί τὰ ἔργα τους ἤσαν πονηρὰ» (πρβλ. Ἰω. γ΄ 19).

Ἐφέτος τὴν χαρὰ μας ἔρχεται νὰ σκιάση τὸ ψηφισθὲν ἐπαίσχυντο νομοσχέδιο, τὸ λεγόμενο «Σύμφωνο συμβίωσης τῶν ὁμοφιλοφύλων», μὲ ἁπλὰ λόγια ἡ «νομιμοποίησις τῆς ἀνομίας».

Αὐτὴ ἡ νομιμοποίησις τῆς ἀνομίας, ἡ νομιμοποίησις τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ...

Χριστούγεννα Σωτηρίας ἢ Χριστούγεννα «νέας ἐποχῆς» καὶ παγκοσμιοποιήσεως;

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ψάλλει, 
ὑμνεῖ καὶ δοξολογεῖ:

«Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε. 

Χριστὸς ἐξ’ οὐρανῶν ἀπαντήσατε. 

Χριστὸς ἐπὶ γῆς ὑψώθητε. Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πάσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ,

 ἀνυμνήσατε λαοὶ ὅτι δεδόξασται».

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τὸν τέταρτο αἰώνα μ.Χ. μὲ νωπὴ καὶ ζωντανὴ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, κηρύττει μὲ ζέση πίστεως λέγοντας: «Σήμερα λύθηκαν τὰ μακροχρόνια δεσμά. Ὁ διάβολος καταντροπιάστηκε. Οἱ δαίμονες δραπέτευσαν. Ὁ θάνατος (τῆς ψυχῆς) καταργήθηκε. Ὁ Παράδεισος ἀνοίχθηκε. Ἡ κατάρα ἐξαφανίστηκε. Ἡ ἁμαρτία διώχθηκε. Ἡ πλάνη ἀπομακρύνθηκε. Ἡ ἀλήθεια ἀποκαλύφθηκε. Τὸ κήρυγμα τῆς εὐσέβειας ξεχύθηκε καὶ διαδόθηκε παντοῦ. Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μεταφυτεύθηκε στὴ γῆ. Οἱ Ἄγγελοι συνομιλοῦν μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Ὅλα ἔγιναν ἕνα. Κατέβηκε ὁ Θεὸς στὴ γῆ κι ὁ ἄνθρωπος ἀνέβηκε στοὺς οὐρανούς. Κατέβηκε ὁ Θεὸς στὴ γῆ καὶ πάλι βρίσκεται στὸν Οὐρανό. Ὁλόκληρος βρίσκεται στὸν οὐρανὸ κι ὁλόκληρος εἶναι στὴ γῆ. Ἔγινε ἄνθρωπος καὶ εἶναι Θεός. Εἶναι Θεὸς καὶ ἔλαβε σάρκα».

Ἐνῷ λοιπὸν διαδραματίστηκαν ὅλα αὐτὰ τὰ κοσμοϊστορικὰ καὶ σωτήρια γεγονότα, ἔρχεται τώρα ὁ διάβολος καὶ μὲ τὰ ὄργανά του, τῆς «νέας ἐποχῆς», δίνουν μία ψεύτικη αἴσθηση...

Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Τοῦ Πρωτ. Θεοχάρη Θεοχάρους

Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱ. Μ. Λεμεσοῦ

Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τὸ σπουδαιότερο καὶ τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ὅπως ἀναφέρουν οἱ στίχοι τοῦ συναξαρίου τοῦ Ὄρθρου τῶν Χριστουγέννων: «Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ Μήτηρ Παρθένος. Τί μεῖζον ἄλλο καινὸν εἶδεν ἡ κτίσις;». Εἶναι τὸ γεγονὸς ἐκεῖνο, ποὺ χώρισε τὴν ἱστορία στὰ δύο (πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστόν). Τὸ γεγονὸς αὐτό, τῆς σάρκωσης δηλαδὴ τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, πυροδότησε τὶς ἐντονότερες καὶ πιὸ μακροχρόνιες θεολογικὲς διαμάχες. Ἔτσι οἱ κατὰ καιροὺς διάφοροι αἱρεσιάρχες ὑποστήριζαν ἄλλοι ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι κανονικὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ ὄχι Θεὸς καὶ ἄλλοι ὅτι εἶναι τέλειος Θεός, ἀλλὰ ὄχι τέλειος ἄνθρωπος. Ἀκόμη καὶ οἱ εἰκονομάχοι εἶχαν σὰν ἀφετηρία τῶν πλανεμένων ἀπόψεών τους τὴν ἀπεικόνιση τοῦ Χριστοῦ. Ὑποστήριζαν ὅτι ἀποτελοῦσε βλασφημία τὸ νὰ ζωγραφίζεται ὁ Θεὸς (Χριστός). Ἀρνοῦνταν κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴ σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου. Καὶ ὅμως, ἐφ’ ὅσον ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος μὲ τὰ δικά του ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά, μποροῦσε καὶ νὰ περιγραφεῖ.

Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία ἀπάντησε ἀποτελεσματικὰ σὲ ὅλες τὶς κατὰ καιροὺς αἱρετικὲς κακοδοξίες ἀναφορικὰ μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀντίδραση τῆς Ἐκκλησίας στὶς ἑκάστοτε...

Τά Χριστούγεννα τοῦ κύρ Μανώλη στήν Πόλη

Ἀπόσπασμα μέσα ἀπό τό βιβλίο: 
«Τό σταυροδρόμι τῆς καρδιᾶς μου», τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, Σελίδα 85, ἐκδόσεις «Φιλοκαλία»

Τά Χριστούγεννα στήν Πόλη γιορτάζονται ταπεινά. Καί ὅταν λέμε ταπεινά, ἐννοοῦμε τήν ἀφαίρεση τῆς ἐξωτερικῆς λαμπρότητας καί τήν καλλιέργεια τοῦ ἐσωτερικοῦ κάλλους. Κάτι, τό μή χριστιανικό περιβάλλον, κάτι, ἡ βαριά κληρονομιά τῆς λειτουργικῆς παραδόσεως, ὁδηγοῦν σ᾽ αὐτό τό κατανυκτικό ἦθος.

Ἔτσι θά περνοῦσαν καί τά Χριστούγεννα ἐκεῖνα γιά τόν κύρ Μανώλη τό λουστραδόρο. Μάστορας στή δουλειά του. Δούλευε μέ μεράκι τά ἔπιπλα, σάν καλλιτέχνης πραγματικός, χωρίς νά βιάζεται καί χωρίς νά λογαριάζει τό κέρδος ἤ τή ζημιά. Ὅ,τι περνοῦσε ἀπό τό χέρι του ἔπρεπε νά λάμπει «ἡλίου φαεινότερον», ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος. Καί προσέθετε:

- Προπάντων, ὅμως, προσοχή στό βάθος τῆς λάμψης, μιᾶς καί εἶναι εὔκολο νά λάμπει ἡ ἐπιφάνεια, ἀλλά ἡ ἐπιτυχία βρίσκεται στό πῶς θά ᾽ρχεται τό φῶς.

Τό «βάθος τῆς λάμψης». Αὐτή ἦταν ἡ ἰδεολογία τοῦ κύρ Μανώλη. Μπορεῖ καί νά μήν ἦταν ἡ ἰδεολογία μόνο δική του. Μπορεῖ καί νά μετέφερε πάνω του μία χιλιόχρονη παράδοση πού ἔπλασε τό φῶς στό βάθος κι ἄφησε τήν ἐπιφάνεια στό περιθώριο. Ἡ γυναίκα του, βέβαια, ἡ Πολυξένη, διαφωνοῦσε μ᾽ ὅλα αὐτά.

- Τό μεροκάματο δέν βγαίνει μέ φιλοσοφίες, τοῦ ᾽λεγε. Αὐτό πού κάνεις...

Γέροντας Γαβριὴλ: «Ἡ Παναγία ὡς πρότυπο ὑπακοῆς καὶ ἡ μίμηση τῶν ἁγίων»

Ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Ὁσίου Δαυὶδ Εὐβοίας Ἀρχιμανδρίτης Γαβριὴλ τονίζει τὴν ἀξία τῆς ὑπακοῆς, πρότυπο τῆς ὁποίας ἀνεδείχθη ἡ Παναγία, ἐξηγεῖ γιατί ἡ ὑπακοὴ εἶναι ἀπαραίτητη σὲ μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, σὲ γονεῖς καὶ παιδιά, καὶ ἐπισημαίνει τὴν ἀλήθεια τῆς ρήσεως «τιμὴ ἁγίου, μίμησις ἁγίου».

Ἐπιτέλους ἔγινε νόμος ὁ …ὑπόνομος

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Συγχαρητήρια στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὸ ἀναμενόμενο χριστουγεννιάτικο δῶρο πρὸς τὸν ἑλληνικὸ λαό. Αἰῶνες τώρα τὸ περίμενε ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, καταπιεζόμενη ἀπὸ συντηρητικές, ὀπισθοδρομικές, ἀφιλάνθρωπες καὶ ἀνεγκέφαλες ἰδεοληψίες. Παραδόσεις καὶ ἤθη καὶ ἔθιμα συμπεπλεγμένα μὲ σύνδρομα κατωτερότητας, μὲ στενοκεφαλιά, οἱ ὁποῖες δὲν διέθεταν, ἐπαναλαμβάνω αἰῶνες τώρα, λίγη φαιὰ οὐσία, λίγη ἀνθρωπιὰ τέλος πάντων, γιὰ νὰ δοῦν κατάματα τὸ πρόβλημα κάποιων συνανθρώπων τους καὶ νὰ δείξουν τὴν ἀνάλογη ἀγάπη. Ὅμως ἡ θεὰ τύχη ἔφερε ἔτσι τὰ πράγματα ὥστε μὲ τὰ κατάλληλα πρόσωπα καὶ στὴν κατάλληλη ὥρα νὰ φέρει τὸ ποθητὸ ἀποτέλεσμα.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν εἶναι κανεὶς εὐχαριστημένος. Οἱ βουλευτές, οἱ ὁποῖοι θὰ πᾶνε τώρα μὲ ἥσυχη τὴ συνείδησή τους στὰ χωριά τους, νὰ γιορτάσουν τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο καὶ στὶς καρδιές τους, ἀφοῦ ἔκαναν μιὰ τεράστια φιλανθρωπία μὲ τὴν ψῆφο τους. Αὐτοὶ ποὺ «ἐξυπηρετήθηκαν» μὲ τὸ ἀποτέλεσμα καὶ ἀναθάρρησαν ἐπιτέλους, καθὼς ἀπαξίωνε ἡ κοινωνία μιὰ ζωὴ τὶς προτιμήσεις τους καὶ τὰ καπρίτσια τους καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὰ ἀναγνωρίσει ἐπίσημα καὶ θὰ νοιώσουν ἐπιτέλους ἄνθρωποι ἰσότιμοι καὶ κάτι παραπάνω. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἄσχετα ἂν εἶναι βαφτισμένοι ἢ ἀβάπτιστοι, ἂν εἶχαν λόγο ἢ ὑποχρέωση ἐκ τῆς θέσεώς τους καὶ τῆς ἰδιότητάς τους νὰ...

Ἀνδρέας Καρκαβίτσας: Θεῖον Ὅραμα

Ἀνδρέας Καρκαβίτσας

Τὸ διήγημα περιέχεται στὴ συλλογὴ 

Λόγια τῆς Πλώρης (1899)

Δὲ λέτε, ρὲ παιδιά, τίποτα νὰ ζεσταθοῦμε;

Καὶ μὲ τὸ λόγο φάνηκε μαῦρο κορμὶ στὴν ἀνοιχτὴ θυρίδα, κύλησε ἀπὸ τὴ σκάλα κάτω ὁ Κώστας ὁ θερμαστής, βαρυτυλιγμένος στὴν πατατούκα του. Ἔκανε κρύο δυνατό. Βοριὰς ἐξύριζε τὰ πέλαγα, πάγωνε τ᾿ ἀκρογιάλια, κρουστάλλιαζε τὰ στοιβαγμένα χιόνια στὰ βουνά. Καὶ τὸ πλήρωμα, ναῦτες καὶ θερμαστές, συναγμένοι ὁλόγυρα στὴ θερμάστρα, φρόντιζαν νὰ ζεσταθοῦν μὲ τὴ φασκομηλιὰ καὶ τὸ ψωμοτύρι.

Ὁ λύχνος, καρφωμένος στὴ μέση ἑνὸς στύλου, φώτιζε καὶ κάπνιζε μαζὶ τὰ περίγυρα σωθέματα. Διπλὰ-τριπλὰ τὰ κρεβάτια κολλημένα στὰ πλευρά, μὲ τὰ μαῦρα τους στρωσίδια, θύμιζαν νεκροθῆκες στ᾿ ἀνήλιαστα βάθη τῆς γῆς ταιριασμένες. Κοντὰ ἡ καμαρούλα τοῦ ναύκληρου, ἀνοιχτόπορτη, ἔδειχνε ἄλλο κρεβάτι στρωμένο, δυό-τρεῖς φωτογραφίες παλιές, μιὰ χρωμολιθογραφία χανούμισσας, χρυσοφορεμένης καὶ ξαπλωμένης σὲ πουπουλένια προσκέφαλα. Καὶ ὁλοῦθε κρεμασμένα τὰ ροῦχα, στὸ λάδι καὶ στὸ κάρβουνο βουτημένα. Οἱ μουσαμάδες ξεσχισμένοι καὶ μυριομπαλωμένοι. Τὰ χοντρὰ ποδήματα καὶ τὰ κασκέτα καὶ οἱ χρωματιστοὶ σκοῦφοι ἔδειχναν τὸ χώρισμα καλογερικὸ κελλί. Ἀλλὰ τὸ φλίφλισμα τοῦ νεροῦ ποὺ ἀκουόταν στὰ πλευρά, ἡ μυρωδιὰ τοῦ κατραμιοῦ καὶ τὰ ψημένα πρόσωπα τῶν ἀνθρώπων ἔδειχναν πὼς ἡ ζωὴ ἐδῶ ἀγωνίζεται τὸν τελευταῖο ἀγώνα της. Γιὰ τοῦτο καὶ κανένας δὲν πρόσεξε...

Καπετάνιος Ἁγιογράφος «Χριστούγεννα, στά 1864»

Γράφει ὁ Φώτης Κόντογλου

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Χριστούγεννα, στὰ 1864, ἔκανε μεγάλη φουρτούνα μὲ χιονιά. Στ’ἀγριεμένο πέλαγο δὲν φαινότανε πουθενὰ πανί. Μοναχὰ ἕνα μικρὸ καΐκι πάλευε μὲ τὸ χάρο ἀνοιχτὰ ἀπὸ τὴν Τῆνο.Ἤτανε ἑνὸς καπετὰν Γιώργη ἀπὸ τὴ Νάξο, φορτωμένο κρασιὰ ἀπὸ τὴ Σαντορίνη. Ὅλη τὴ μέρα ἀγαντάριζε στὸν ἀγέρα, μὰ σὰν σκοτείνιασε, ὁ βοριὰς σκύλιαξε κ’ ἔσπασε τ’ ἄρμπουρο, ἔβγαλε καὶ τὸ τιμόνι ἀπὸ τὰ βελόνια. Οἱ ἄνθρωποι προφτάξανε καὶ ρίξανε τὴ βάρκα στὴ θάλασσα καὶ μπήκανε μέσα. Δὲν εἴχανε ἀλαργάρει ὥς μιὰ τουφεκιὰ τόπο, καὶ βούλιαξε τὸ καΐκι.

Τὴ βάρκα τὴν ἅρπαξε τὸ μπουρίνι καὶ τὴν πήγαινε ὅπου ἤθελε μέσα στὴν πίσσα τῆς νύχτας. Οἱ τρεῖς νοματέοι ποὺ βρισκόντανε μέσα, ἤτανε ὁ καπετὰν Γιώργης κι’ ἄλλοι δυὸ γεμιτζῆδες, σὲ ἐλεεινὴ κατάσταση, βρεμένοι μέχρι κόκκαλο μὲ κεῖνον τὸν χιονιά, πουντιασμένοι ἀπὸ τὸ τάντανο, δίχως καμμιὰν ἐλπίδα πὼς θὰ γλυτώνανε. Πιάσανε καὶ κλαίγανε σὰν τὰ μωρά, καὶ τάξανε κ’ οἱ τρεῖς νὰ πᾶνε νὰ καλογερέψουνε, ἂν λάχαινε νὰ γλυτώσουνε. Κι’ ὁ Θεὸς ἄκουσε τὶς φωνὲς ποὺ τὸν παρακαλούσανε γιατί βγαίνανε σὰν τοῦ Ἰωνᾶ μέσα ἀπὸ καρδιὲς ἀπελπισμένες, καὶ κεῖ ποὺ δὲν ξέρανε ποῦ βρισκόντανε, σὰν ξημέρωσε, εἴδανε πὼς ὁ καιρὸς καλωσύνεψε ἀνέλπιστα, καὶ πὼς βρισκόντανε κοντὰ στὴ Σύρα.

Ἤβγανε γεροὶ ὄξω καὶ τοὺς μαζέψανε κάτι ψαράδες, δὲν ἀρρώστησε κανένας. Καθίσανὲ δυὸ τρεῖς μέρες στὴ Σῦρα, κ’ εἴπανε πὼς ἒχουνε χρέος νὰ κάνουνε τὸ τάξιμό τους. Πουλήσανε τὴ βάρκα, καὶ μὲ κεῖνα τὰ λεφτὰ μπαρκάρανε, καὶ πήγανε ἴσια στ’ Ἅγιον Ὄρος καὶ...

Διαμαρτυρία τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία κατὰ τῶν ψηφισάντων τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων

Ἤρεμος καί γαλήνιος φαινόταν ὁ Δεσπότης μας σήμερα, τήν δεύτερη μέρα τῶν Χριστουγέννων τό πρωί στήν Θεία Λειτουργία, στό χωριό Παλιομοίρι τῆς Μεγαλοπόλεως, ὅπου εἶχε μεταβεῖ γιά τήν τέλεση Μνημοσύνου μέ τήν Θεία Λειτουργία. Ὁμοίως ἤρεμος ἦταν καί στό θεῖο του κήρυγμα καί παρήγορος πρός τήν θλιμμένη οἰκογένεια. Ὁ ναός ἦταν κατάμεστος ἀπό τό ἐκκλησίασμα. Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του ὁ δεσπότης, συνεδύασε τό θέμα του μέ τήν «μεγάλη ἁμαρτία», ὅπως εἶπε, πού συνέβηκε στήν πατρίδα μας, τό νά γίνει νόμος ἡ ἀκολασία καί ἐπιτέθηκε δριμύτατα – πάει τώρα τό ἤρεμο πρῶτα ὕφος του – ἐναντίον ἐκείνων πού ψήφισαν ἕνα τέτοιο «αἶσχος νόμο», ὅπως τόν ἀποκάλεσε. Ἰδιαίτερα ὅμως ὁ Μητροπολίτης μας ἦταν θυμωμένος καί ἀπότομος στήν ἐπίθεσή του ἐναντίον τῶν βουλευτῶν τῆς ἐπαρχίας μας, οἱ ὁποῖοι ψήφισαν τόν «ἐλεεινό νόμο», ὅπως τόν εἶπε. Στήν ἐπίθεσή του αὐτή ἐναντίον τους ὁ Μητροπολίτης τούς εἶπε τήν φράση «ντροπή τους», καί μάλιστα τήν εἶπε δυό καί τρεῖς φορές. Προέτρεψε δέ τούς χριστιανούς νά μεταφέρουν στούς βουλευτές αὐτούς τήν θλίψη του γιά τήν πράξη τους καί τόν χαρακτηρισμό του ὡς «ντροπή τους». Καί μάλιστα εἶπε, θά χαρεῖ νά τοῦ κάνουν μήνυση γιά τήν φράση του αὐτή καί «ἐλᾶτε, χριστιανοί μου – μᾶς εἶπε – στό δικαστήριο, γιά νά ἀκούσετε τί θά τούς πῶ». 

Δέν μποροῦμε νά θυμηθοῦμε ὅλα τά πολλά πού εἶπε ὁ δεσπότης κατάπικρος γιά τόν...

Τό νόημα τῶν Χριστουγέννων - π. Ἀθανάσιος μητροπολίτης Λεμεσοῦ

Ἀκοῦστε τήν ἐνδιαφέρουσα ὁμιλία τοῦ μητροπολίτη Λεμεσοῦ πού ἀναφέρεται στό πῶς ἄλλαξε τό πραγματικό νόημα τῶν Χριστουγέννων στίς μέρες μας.

Τά Χριστούγεννα... γεννήθηκε ὁ Χριστός!

Γράφει ὁ Γεώργιος Ἔξαρχος, Φιλόλογος

«Τὰ Χριστούγεννα γεννήθηκε ὁ Χριστός!». Αὐτονόητο; Ἴσως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους. Ὅμως καὶ αὐτὸ πλέον συζητεῖται…

Πολλὲς φορὲς κατὰ τὸ πάρελθον ἐπιχειρήθηκε νὰ καταργηθεῖ ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγεννων διὰ τῆς βίας ἀπὸ τὸ χριστιανικὸ πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας. Τὸ 1644 στὴν Βρεττανία, ὁ Ὄλιβερ Κρόμγουελ καὶ τὸ κόμμα τῶν πουριτανῶν, θέλησαν νὰ καταργήσουν μὲ νόμο τὰ Χριστούγεννα¹. Ἔτσι ἡ ἥμερα ἀπαγορεύθηκε νὰ εἶναι ἀργία, ἡ δὲ βουλὴ συνεδρίαζε κάθε χρόνο τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων γιά περισσότερο ἀπὸ μία δεκαετία.

Τὸν περασμένο αἰῶνα στὴν κομμουνιστικὴ Ῥωσσία εἶχαν ἀπαγορευθεῖ τὰ Χριστούγεννα ἀπὸ τὸ 1917 ὡς τὸ 1990 ὁπὀτε καὶ κατέρρευσε τὸ καθεστώς. Ἐπὶ κυβερνήσεως δὲ Στάλιν εἶχαν ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὰ σταλινούγεννα!¹

Ἡ χειρότερη ὅμως πολεμικὴ τῶν Σιωνιστῶν εἲναι αὐτὴ τῆς ἐκκοσμικεύσεως τῶν Χριστουγέννων, ἡ ὁποία μεταβάλλει τὸ ὑπερκόσμιο γεγονὸς σὲ ἐγκόσμιο καὶ ὑλιστικό. Φθάσαμε σήμερα, νὰ προβάλουμε μία ἐντελῶς εἰδωλολατρικὴ ἀτμόσφαιρα στὰ σπίτια μας καὶ ὡς ἐκ τούτου καὶ στὴν κοινωνία μας, ἀφοῦ ἔτσι μᾶς προτιμᾷ ἡ παγκοσμιοποίηση.

        Στὶς ΗΠΑ οἱ λεγόμενοι «πολιτικὰ ὀρθοὶ Ἀμερικανοί», ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς μὴ προσβολῆς τάχα τῶν ἀλλοθρήσκων (βλέπε καὶ τοὺς ἐν Ἑλλάδι διαννοουμένους) ἔχουν ἐπιδοθεῖ σὲ ἔναν ἀγῶνα ἀπαλείψεως κάθε ἀναφορᾶς στὰ Χριστούγεννα...

Πατήρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Τό ποιητικὸ κάλλος τῆς χαρᾶς τοῦ κάθε λεπτοῦ»

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 1ο, στίχοι 1 ἔως 25, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 19-12-2004.

Ὁ Θεός, μέσα στήν ἀγαπητική Του συγκατάβαση γιά μᾶς, πολλές φορές κάνει ἀπρόβλεπτα πράγματα - κατά τά μέτρα τοῦ δικοῦ μας μυαλοῦ ἀπρόβλεπτα. Ἀπρόβλεπτο, ἐξάλλου, καί σάν ἔκφραση εἶναι τό γεγονός τῆς Σαρκώσεως. Ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος στήν κυριολεξία μιμεῖται αὐτό τό μέγεθος, γιατί κάνει μιά ἀπρόβλεπτη ἔναρξη τοῦ Εὐαγγελίου του, τοῦ πρώτου κατά σειρά μάλιστα ἐκ τῶν τεσσάρων Εὐαγγελίων τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ πρώτου κειμένου...

Γιατί ἔγινε ὁ Θεὸς ἄνθρωπος;

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Κουρασμένος ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς διάφορες γιορτές, ποὺ κατάντησαν τυπικὴ ἐκπλήρωση κοινωνικῶν συμβατικοτήτων, ἀντιμετωπίζει καὶ τὰ Χριστούγεννα χωρὶς ἐσωτερικὴ προσέγγισή τους. Οἱ περισσότεροι ἀκόμη καὶ οἱ κατὰ τὰ ἄλλα θρησκευτικοὶ βλέπουμε τὰ Χριστούγεννα σὰν μιὰ μεγάλη οἰκογενειακὴ ἑορτή, ποὺ προσφέρει τὴν εὐκαιρία νὰ ξαναμαζευθεῖ ἡ σκορπισμένη οἰκογένεια γύρω ἀπὸ τὸν Χριστὸ τῆς φάτνης

στὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο, ποὺ βγῆκε καὶ αὐτὸ ἀπὸ τὸ ντουλάπι, γιὰ νὰ στολίσει γιὰ μερικὲς μέρες κάποια γωνιὰ τοῦ σπιτιοῦ μας. Σήμερα ὅμως, καλεῖται ὁ καθένας μας νὰ θέσει στὸν ἑαυτὸ του τὸ ἐρώτημα: τί σημαίνουν τὰ Χριστούγεννα γιὰ μένα; Εἶναι ἡ ἐξατομίκευση τοῦ γενικότερου ἐρωτήματος: «Γιατί ἔγινε ὁ Θεὸς ἄνθρωπος», ποὺ ἀπασχόλησε τὰ μεγαλύτερα...

Ὑποκριτές καί Φαρισαῖοι τόν πνίξατε τόν Χριστό κάπου στήν Μεσόγειο

Ὅλα θὰ ἦταν ὄμορφα, ὡραῖα, γιορτινά, μὲ τοὺς ἀνθρώπους χαρούμενους κι εὐτυχισμένους, ἕτοιμους νὰ ψωνίσουν, νὰ ἀγοράσουν, νὰ καταναλώσουν ὅπως ὁρίζει ἡ θεὰ διαφήμιση, ὅπως θὰ ἤθελα ἡ μαμὰ ἐταιρία ποὺ ἔκανε θεὰ τὴ διαφήμιση.  Ὅλα θὰ ἦταν ὅπως πρέπει, ἂν δὲν ὑπῆρχαν κάτι μυτερὰ ἀγκάθια νὰ χαλᾶνε τὴ γιορτινὴ σούπα.  Ἀλλὰ βλέπεις, ὅπου κυριαρχοῦν οἱ ἐταιρίες καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι ὅλα μπαίνουν στὴν ἄκρη γιὰ τὸ κέρδος τῆς ἐταιρίας. 

Τί νὰ σοῦ κάνει ἡ ἐταιρία ποὺ παράγει ὄπλα καὶ ἡ ἐταιρία ποῦ τὰ ἐμπορεύεται; Πῶς ἀλλιῶς θὰ κερδίσουν χωρὶς πολέμους; Τὰ ὄπλα δὲν «καταναλώνονται» ἀλλιῶς. Δὲν πᾶς ὡς χριστουγεννιάτικο δῶρο στὸ φίλο σου μία ρουκέτα, ἂς ποῦμε, τυλιγμένη σὲ χρυσὸ χαρτί. Οὔτε ἀγοράζεις στὸν ἀδερφό σου ἕνα κουτὶ σφαῖρες ἀντὶ γιὰ σοκολατάκια. 

Μπορεῖς ὅμως νὰ τὰ «δωρίζεις» σὲ τίποτα κακόμοιρους Ἀσιάτες ἢ Ἀφρικανοὺς ἀφοῦ τοὺς βάλεις πρῶτα νὰ τσακώνονται μεταξύ τους. Μετὰ θὰ σὲ παρακαλᾶνε γιὰ τὰ «δῶρα» ποὺ παράγεις καὶ ἐμπορεύεσαι...

Εὐχὲς τῆς Γερόντισσας Μακρίνας στὴν Τράπεζα πρὶν ἀπὸ κάποια ἀγρυπνία Χριστουγέννων

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Λόγια Καρδίας»,  

τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου,  

ἔκδοσις Ἱ.Μ.Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριὰ Βόλου

Ἀπόψε εὔχομαι νὰ Τὸν δοῦμε τὸν Χριστὸ μέσα μας νὰ γεννιέται, καὶ νὰ γίνη ὁδηγός μας μέχρις ἐσχάτης μας ἀναπνοῆς. Καλὴ ἀγρυπνία· δύναμι νὰ μᾶς δώση ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Ἄγγελοι καὶ Ἀρχάγγελοι καὶ Ἐξουσίαι θὰ χοροστατοῦν ἀπόψε. Νοερῶς νὰ εἴμαστε γονατισμένες στὴ Βηθλεέμ, στὴ Φάτνη, στὸν Ἀστέρα, ἐκεῖ ὅπου μὲ δόξα θὰ γίνεται ἀγρυπνία ὁλονύχτια. Νὰ Τὸν ἀγκαλιάσουμε, τὸν Τὸν χαϊδέψουμε τὸν Χριστούλη, ὅπως ἡ Παναγία. Νὰ σκιρτήση σὰν βρέφος στὶς ψυχές μας. Νὰ Τοῦ δείξουμε τὴν ἀγάπη μας καὶ νὰ γίνη ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ἀναγέννησι. Χρόνια πολλά σᾶς εὔχομαι, εὐλογημένα παρὰ Κυρίου.

Ἀμήν. Γένοιτο.

Ἅγιος Παΐσιος: «Γιὰ νὰ ζήσουμε τὰ θεία γεγονότα τῆς Γεννήσεως, πρέπει ὁ νοῦς νὰ εἶναι στὰ θεία νοήματα»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Περὶ προσευχῆς», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄. 

Ἐκδόσεις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

-Γέροντα, μετὰ τὴν Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων δὲν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα καὶ νὰ κοιμηθοῦμε! Ἡ μητέρα μου ἔλεγε: «Ἀπόψε μόνον οἱ Ἑβραῖοι κοιμοῦνται». Βλέπεις, τὴν νύχτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς οἱ ἄρχοντες κοιμόνταν βαθιά, καὶ οἱ ποιμένες «ἀγραυλοῦσαν». Φύλαγαν τὰ πρόβατα τὴν νύχτα παίζοντας τὴν φλογέρα. Κατάλαβες; Οἱ ποιμένες ποὺ ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστό.

-Πῶς ἦταν Γέροντα, τὸ σπήλαιο;

-Ἦταν μία σπηλιὰ μέσα σὲ ἕναν βράχο καὶ εἶχε μία φάτνη· τίποτε ἄλλο δὲν εἶχε. Ἐκεῖ πήγαινε κανένας φτωχὸς καὶ ἄφηνε τὰ ζῶα του. Ἡ Παναγία μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ὅλα τὰ χάνια ἦταν γεμάτα καὶ δὲν εἶχαν ποῦ νὰ μείνουν, κατέληξαν σὲ αὐτὸ τὸ σπήλαιο. Ἐκεῖ ἦταν τὸ γαϊδουράκι καὶ τὸ βοϊδάκι, ποὺ μὲ τὰ χνῶτα τους ζέσταναν τὸν Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ», δὲν λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας;

-Σὲ ἕνα τροπάριο, Γέροντα, λέει ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τὸν νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:...

Γιά ποιό λόγο ἐνανθρώπησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ὁ Πατήρ ἤ τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί ποιές οἱ συνέπειες τῆς ἐνανθρώπησης

Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Πατήρ δέν μεταπίπτει στόν Υἱό, παραμένει πάντα Πατήρ· ὁ Υἱός δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα, παραμένει πάντα Υἱός· τό Πνεῦμα δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα ἤ τόν Υἱό, παραμένει πάντα Πνεῦμα ἅγιο. Ἡ ἰδιότητα καθενός προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι σταθερή καί ἀμετάβλητη. Πῶς, ἄλλωστε, θά παρέμενε ἰδιότητα ἄν ἐναλασσόταν συνεχῶς περνώντας κάθε φορά σέ ἄλλο πρόσωπο; Γι΄ αυτό ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι πού γίνεται Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά παραμείνει ἀκριβῶς ἡ ἰδιότητα ἀμετακίνητη. Γιατί, ὄντας Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔγινε Υἱός τοῦ ἀνθρώπου παίρνοντας σάρκα ἀνθρώπου ἀπ’ τήν ἁγία Παρθένο, δέν ἀλλοτριώθηκε ἀπό τήν υἱική του ἰδιότητα.

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιά νά χαρίσει ξανά στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιά τό ὁποῖο δημιουργώντας τον τόν προόρισε. Τόν δημιούργησε σύμφωνα μέ τή δική του εἰκόνα, διανοητή καί ἐλεύθερο, προορισμένο νά τοῦ μοιάζει, δηλαδή νά ᾿ναι, ὅπως καί ὁ δημιουργός του, τέλεια ἐνάρετος, πράγμα κατορθωτό γιά τήν ἀνθρώπινη φύση. Γιατί οἱ ἀρετές, δηλαδή ἡ νηφαλιότητα, ἡ ἠρεμία, ἡ ἀκεραιότητα, ἡ ἀγαθοσύνη, ἡ σοφία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀνεξικακία εἶναι...

Ἡ Γερόντισσα Μακρίνα γιὰ τὰ Χριστούγεννα

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Λόγια Καρδίας», 

τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου, 

ἔκδοσις Ἱ.Μ.Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριὰ Βόλου

Νὰ εὐχηθοῦμε στὸν Θεὸ νὰ μᾶς δώση τὴν Χάρι νὰ συγκεντρωνώμαστε πιὸ πολύ, νὰ προσέχουμε τὶς συζητήσεις καὶ τὰ διάφορα. Ὁ καθένας μας νὰ ἐμβανθύνη στὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων, γιὰ νὰ ἔρθη δωρεὰν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μέσα μας. …Φθάνει τὸ γενέθλιο τοῦ Χριστοῦ μας. Καταδέχτηκε νὰ γεννηθῆ μέσα σὲ σπήλαιο, ἀλλὰ καὶ νὰ κατοικήση καὶ μέσα στὸ δικό μας, τὸ πενιχρό, τὸ βρώμικο καὶ λασπωμένο. Ἐμεῖς ὅμως -πρώτη ἐγὼ- ποῦ νὰ Τὸν βάλουμε; Δὲν ὑπάρχει καμμία ἀρετή. Νὰ παρακαλοῦμε νὰ ἔρθη ἡ Χάρις Του καὶ νὰ μᾶς ξεπλύνη ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουμε μέσα στὴν καρδιά μας. Νὰ μᾶς δώση τὴν ἀγάπη Του καὶ τὴν εὐσπλαχνία Του, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ βιώσουμε πιὸ καλὰ καὶ πιὸ συνετά.

Ἑρμηνεία στὸν Χριστουγεννιάτικο Ἰαμβικὸ Κανόνα Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

«...Διάβαζα τ᾿ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. Πρὸ πάντων ὁ ἰαμβικὸς Κανόνας 
«Ἔσωσε λαόν», μὲ κεῖνες τὶς παράξενες καὶ μυστηριώδεις λέξεις, μ᾿ ἔκανε νὰ θαρρῶ πὼς βρίσκουμαι στὶς πρῶτες μέρες τῆς δημιουργίας, ὅπως ἦταν πρωτόγονη ἡ φύση ποὺ μ᾿ ἔζωνε, ὁ θεόρατος βράχος, ποὺ κρεμότανε ἀπάνω ἀπὸ τὴ μικρὴ ἐκκλησιά, ἡ θάλασσα, τ᾿ ἄγρια δέντρα καὶ τὰ χορτάρια, οἱ καθαρὲς πέτρες, τὰ ρημονήσια ποὺ φαινότανε πέρα στὸ πέλαγο, ὁ παγωμένος βοριὰς ποὺ φυσοῦσε κ᾿ ἔκανε νὰ φαίνουνται ὅλα κατακάθαρα, τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ βελάζανε, οἱ τσομπάνηδες ντυμένοι μὲ προβιές, τ᾿ ἄστρα ποὺ λάμπανε σὰν παγωμένες δροσοσταλίδες τὴ νύχτα! Ὅλα τά ῾βλεπα μέσ᾿ ἀπὸ τοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, μέσ᾿ ἀπὸ τὰ ἰαμβικὰ ἐκεῖνα ἀποκαλυπτικὰ λόγια, σὰν καὶ τοῦτα»... Φώτης Κόντογλου.

Διαβάστε τὸν Ἰαμβικὸ κανόνα καὶ τὴν ἀπόδοσή του…

Ὁ πατήρ Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης γιά τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ

Ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸν ὀσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, ἀναπτύσσει τὴν μεγάλη ἑορτὴ τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, μὲ ἀφορμὴ τὴν Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων. 

«Ἐπεθύμησε πόρνη…»

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Πόρνη ἐπιθυμοῦσε ὁ Θεός; Ναὶ πόρνη. Ἐννοῶ τὴ δική μας φύση. Ἦταν τρανὸς καὶ αὐτὴ ταπεινή. Τρανὸς ὄχι στὴ θέση ἀλλὰ στὴ φύση. Πεντακάθαρος ἦταν, ἀνερμήνευτη ἡ οὐσία του, ἄφθαρτη ἡ φύση του. Ἀχώρητος στὸ νοῦ, ἀόρατος, ἄπιαστος ἀπὸ τὴ σκέψη, ὑπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας ἀπαράλλακτος. Πάνω ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, ἀνώτερος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν. Νικώντας τὴ λογικὴ σκέψη, ξεπερνώντας τὴ δύναμη τοῦ μυαλοῦ, ἀδύνατο νὰ τὸν δεῖς, μόνο νὰ τὸν πιστέψεις. Τόν ἔβλεπαν ἄγγελοι καί τρέμανε. Τά χερουβείμ σκεπάζονταν μέ τά φτερά τους, ὅλα στέκονταν μέ φόβο.

Ἔριχνε τὸ βλέμμα του στὴ Γῆ καὶ τὴν ἔκανε νὰ τρέμει. Στρεφόταν στή θάλασσα καί τήν ἔκανε στεριά Ποτάμια ἔβγαζε στὴν ἔρημο. Στ’ ἀναμέτρημά του ἔστηνε βουνά καί...

Λαθὼν ἐτέχθης ὑπὸ τὸ Σπήλαιον, ἀλλ' οὐρανὸς σε πᾶσιν ἐκήρυξεν

Δοξαστικὸ Ἐνάτης Ὥρας τῶν Χριστουγέννων, Ἦχος πλάγιος τοῦ Β'

Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου, ὁ δρακὶ τὴν πᾶσαν ἔχων κτίσιν

Ῥάκει καθάπερ βροτὸς σπαργανοῦται, ὁ τῇ οὐσίᾳ ἀναφής.

Θεὸς ἐν φάτνῃ ἀνακλίνεται, ὁ στερεώσας τοὺς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς.

Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται, ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ Μάννα ὀμβρίσας τῷ Λαῷ.

Μάγους προσκαλεῖται, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.

Δῶρα τούτων αἴρει, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.

Προσκυνοῦμέν σου τὴν Γένναν Χριστέ

Δεῖξον ἡμῖν καὶ τὰ θεῖά σου Θεοφάνεια.

Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός: «Χριστούγεννα, τὸ ἀφανὲς γεγονὸς ποὺ ἄλλαξε τὸν κόσμο»

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Γέροντας Ἐφραὶμ ὁμιλεῖ γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων καὶ τὶς ἐξ αὐτῆς σωτήριες συνέπειες γιὰ τὸν ἄνθρωπο.

Τὰ Χριστούγεννα ὡς ἀφορμὴ γιὰ πνευματικὸ προβληματισμὸ

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ

Καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Λουκ. β,7)

Κανένα πανδοχεῖο καὶ κανένας συγγενὴς δὲν φιλοτιμήθηκε  νὰ προσφέρει στὸν Νεογέννητο Χριστὸ τόπο γιὰ φιλοξενία.

Στὴν μικρὴ Βηθλεέμ, γιὰ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὑπῆρχε χῶρος. Γιὰ τὸν Πλάστη ὅμως καὶ Σωτήρα, οὔτε μία μικρὴ γωνιὰ δὲν βρέθηκε, παρεκτὸς ἀπὸ τὸ σπήλαιο καὶ τὴν φάτνη!

Σήμερα, στὸ δικό μας κατάλυμα, δηλαδή, στὴν Πατρίδα μας, στὸ χωριό μας, στὶς οἰκογένειές μας, στὶς καρδιές μας, ὑπάρχει ἄραγε διαθέσιμος τόπος γιὰ τὸν Ἐνανθρωπήσαντα Χριστό;

(1). Καὶ πρῶτα-πρῶτα ἂς ρωτήσουμε τὸν ἑαυτό μας.

Ἐμεῖς, οἱ βαφτισμένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἔχουμε ἄραγε τόπο γιὰ τὸν Κύριό μας στὸ κατάλυμα τῆς καρδιᾶς μας;

Καθαριζόμαστε ἀπὸ τὰ πάθη, ὥστε νὰ γίνει ἡ καρδιὰ μας φάτνη ἄνετη καὶ ζεστὴ γιὰ τὸν Χριστό, πού γεννιέται;

(2) Εὑρίσκει ὁ Χριστὸς τόπο στὸ κατάλυμα τοῦ δικοῦ μας σπιτιοῦ; 

Ἔχει θέση ὁ Χριστὸς στὴν οἰκογενειακή μας ζωή; 

(3). Εὑρίσκει ὁ Χριστὸς κατάλυμα μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας;

Εὑρίσκει τόπο νὰ σταθεῖ στοὺς διαθρησκειακοὺς διαλόγους καὶ στὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς...

Σαρωτικὸς ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ στὸ MEGA

Στὴν ἐκπομπὴ «Ἀνατροπὴ» τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ MEGA, ὑπῆρξε καλεσμένος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, λίγες ὧρες πρὶν ἡ Βουλὴ ψηφίσει τὸ νομοσχέδιο γιὰ τὸ λεγόμενο σύμφωνο συμβίωσης.

Ὁ Σεβασμιώτατος σὲ ὅλη τὴν ἐκπομπὴ ἔδωσε δυναμικὲς καὶ τεκμηριωμένες ἀπαντήσεις στοὺς συνομιλητές του, χαρακτηρίζοντας ψευδεπίγραφο τὸ νομοσχέδιο καὶ ἀντίθετο μὲ τὶς ἀρχὲς τῆς πίστεως.

«Ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα Θεοῦ ὄχι ἕνα συμβόλαιο, καὶ θέλουν σήμερα νὰ δημιουργήσουν ἕνα νέο εἶδος ἀνθρώπου ποὺ δὲν ὑπάρχει στὴ φύση» ἀνέφερε χαρακτηριστικὰ...

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης: «Πρὶν γεννηθεῖ ὁ Χριστός, Ἄγγελος Κυρίου θανάτωσε ὅλους τούς ὁμοφυλόφιλους, καθὼς εἶναι Θεομίσητη ἁμαρτία»

Σὲ σημείωση τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, στὰ Προλεγόμενα τοῦ πεζοῦ Κανόνος τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, ἀπὸ τὸ Ἑορτοδρόμιο (τόμος Α’, σελ. 145), ἀναφέρονται τρία θαύματα ποὺ ἀκολούθησαν τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ.

Παραθέτουμε ἐδῶ τό τρίτο συγκλονιστικὸ θαῦμα: «Τρίτον δὲ καὶ τελευταῖον θαῦμα ἠκολούθησεν ἐν τῇ Χριστοῦ Γεννήσει· λέγει γὰρ ἕνας Διδάσκαλος, ὅτι τὴν νύχτα ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποία ἐγεννήθη ὁ Δεσπότης Χριστός, ἔστειλε πρῶτον ἕνα Ἄγγελον καὶ ἐθανάτωσεν ὅλους τούς αρσενοκοίτας, ὅπου ἤσαν εἰς τὸν Κόσμον, καὶ ἔπειτα ἐγεννήθη, διὰ νὰ μὴ εὑρεθῇ τότε εἰς τὴν γῆν μία τοιαύτη Θεομίσητος ἁμαρτία (παρὰ Ἱερονύμῳ)»...

Γέρ. Ἐφραὶμ Βατοπαιδινός: «Στὴν παγκοσμιοποιημένη ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, ἡ θεολογία νὰ μὴν γίνει μεταπατερική καὶ ἀλλοτριωμένη, ἀλλὰ ἐμπειρική, χαρισματική καὶ πατερικὴ...»

Ἐμπειρικὴ καὶ ἀκαδημαϊκὴ θεολογία

Ἡ θεολογία δὲν εἶναι μία ἀπόμακρη καὶ ἀνέγγιχτη κατάσταση γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» Θεοῦ μπορεῖ νὰ κοινωνεῖ ἐμπειρικὰ μὲ τὸν Θεό. Μπορεῖ νὰ γίνει κατὰ Χάριν ὅ,τι εἶναι ὁ Θεὸς κατ’ οὐσίαν, ζωοποεῖται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ νοηματοδοτεῖται ἡ ζωή του ἀπὸ τὸν Θεό. Μπορεῖ ὁ λόγος του νὰ γίνει θεολογικὸς ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ λόγος του εἶναι ἔκφραση καὶ διατύπωση, δημιούργημα ἐκείνου τοῦ νοῦ ποὺ ἑνώνεται καὶ κοινωνεῖ ἐμπειρικὰ μὲ τὸν ἐνυπόστατο Θεὸ Λόγο.

Στὴν παροῦσα ὁμιλία μας θὰ δανειστοῦμε τοὺς λόγους ἀπὸ δύο κυρίως ἐμπειρικοὺς θεολόγους, τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμὰ καὶ τὸν μακάριο Γέροντα Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ.

«Θεολογία εἶναι νὰ ζοῦμε ἐν Θεῷ καὶ νὰ ἔχουμε τὸν Θεὸ νὰ ζεῖ μέσα μας»1, ἔλεγε χαρακτηριστικὰ ὁ Γέροντας Σωφρόνιος. Ἡ θεολογία δὲν διδάσκεται, δὲν εἶναι ἕνα διανοητικὸ κατασκεύασμα, ὅσο μεγαλοφυὲς καὶ ἂν εἶναι αὐτό. Ἡ θεολογία βιώνεται, εἶναι μία ἐμπειρικὴ κατάσταση τοῦ πνεύματός μας. Γίνεται τὸ περιεχόμενο τῆς προσευχῆς μας, ἀλλὰ καὶ ἀναπτύσσεται, τροφοδοτεῖται ἀπὸ τὴν προσευχή. Λένε οἱ Πατέρες ὅτι θεολόγος εἶναι αὐτὸς ποὺ προσεύχεται καὶ ὅτι αὐτὸς ποὺ προσεύχεται ἀληθινὰ εἶναι καὶ ἀληθινὸς θεολόγος2.

Ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση ἔχει δείξει ὅτι γιὰ νὰ φθάσει κάποιος στὴν ἀληθινή, ἐμπειρικὴ...

Ἐπίκληση...

Γραφὴ ὡραιότητας, εἰκόνα πανέμορφη
Μαρία Παρθένος, χαῖρε.
Ἡ ἄφθονη χάρη σου
ἂς χαρίσει στὴ μαραμένη καρδιά μας
τὴ χαρά. Τὸ πλῆθος τῆς πικρίας
ἀπόγινε, τὰ πικρὰ λόγια μας
μαρτυροῦν, φαρμακώνουν τὴν ψυχή μας.

Ἀδιάρρηκτη, ἄρρηκτη, ἄρρητη δωρεά,
ἀμόλυντη μητέρα, ἐσὺ ποὺ φέγγεις
μὲ τὴν ἁπλῆν ἐμορφιά, γραφικὴ
ἡ τοῦ προσώπου σου, δίσκος ἡλιακός,
στὰ σκοτεινά μας σπλάχνα ποὺ ἀστράφτει
φῶς ἂς εἶναι ἡ ἀγάπη σου
ἐντός μας, πνοὴ ζωηρή, ἀνανέωση,
ἄνεμος δροσερὸς γιὰ τὴν πύρα,
ποὺ τὰ πάθη πυρὰ ἀναμμένα,
δίχως νὰ ὁδηγοῦν πουθενὰ
κατακαίουν τὰ σωθικά μας....

Παρέμβαση Ἁγίου Ὅρους γιὰ τὸ Σύμφωνο Συμβίωσης

Ἐπείγουσα ἐπιστολὴ ἔστειλε ἡ Ἱ. Κοινότητα Ἁγίου Ὅρους στὸν Ὑπουργὸ Δικαιοσύνης καὶ τοὺς Βουλευτὲς γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφύλων.

Ζητεῖται ἡ ἀναβολὴ τῆς ψήφισης γιὰ νὰ ἐκφρασθεῖ ἐπαρκῶς ἡ βούληση ὅλων τῶν Ἑλλήνων

Θερμὴ παράκληση τῶν Ἁγιορειτῶν πρὸς ὅλους τούς Βουλευτὲς γιὰ νὰ ἀποτρέψουν τὴν «ἐπείγουσα» νομοθέτηση. Ἀναμένεται ἡ τοποθέτηση ὅλων τῶν κομμάτων καὶ τῶν Βουλευτῶν.

Ἀκολουθεῖ τὸ κείμενο τῆς ἐπιστολῆς:

Ἐξοχώτατε κύριε Ὑπουργέ,

Δία τοῦ παρόντος ἱεροκοινοσφραγίστου ἠμῶν γράμματος ἔχομεν τὴν τιμὴν νὰ ὑποβάλωμεν τὰς εὐχᾶς τῆς καθ΄ ἠμᾶς Ἱερᾶς Κοινότητος ἐπὶ ταῖς ἐπικειμέναις ἐορταῖς τῶν Χριστουγέννων καὶ τοῦ νέου ἔτους.

Πληροφορηθέντες τὴν πρωτοβουλίαν τῆς Κυβερνήσεως περὶ τῆς νομοθετήσεως τοῦ συμφώνου συμβιώσεως, μὲ διακηρυσσόμενον στόχον τὴν ἰσότητα καὶ τὴν προάσπισιν τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν, ἐπιθυμοῦμεν ὅπως Σᾶς μεταφέρομεν τὴν ἀνησυχίαν τοῦ Ἁγίου Ὅρους διὰ τὴν ἀπειλουμένην ἐκτροπὴν (διὰ νόμου πλέον) ἀπὸ τὰς ἀρχὰς καὶ ἀξίας ποὺ συνιστοῦν...

Ἡ συνωμοσία τῆς σιωπῆς γιὰ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ἡ ἐγκληματικὴ ψῆφος σὲ βάρος ἀθώων ψυχῶν

Ἀνακοίνωση τῆς Ἑνωμένης Ῥωμηοσύνης

Σὲ μία ὕστατη προσπάθεια, καθὼς τὸ σχετικὸ νομοσχέδιο ὁδεύει πρὸς ψήφιση στὴν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς μας μὲ φρικώδεις προτάσεις ὅπως τὴν κατάργηση τοῦ ἀδικήματος τῆς παρὰ φύσιν ἀσέλγειας ἀκόμη καὶ γιὰ ἀνήλικους, σᾶς γνωστοποιοῦμε τὶς συγκλονιστικὲς καταθέσεις ἐνηλίκων παιδιῶν ὁμοφυλόφιλων οἰκογενειῶν ποὺ δόθηκαν κατὰ τὴ διάρκεια μίας μεγάλης δίκης ποὺ στὴν ἀρχὴ τῆς χρονιᾶς ἀπασχόλησε τὶς Η.Π.Α. Οἱ μάρτυρες – θύματα κατέθεσαν γιὰ τὶς τραυματικὲς ἐμπειρίες τους καὶ τὴ συνωμοσία τῆς σιωπῆς ποὺ κυριολεκτικὰ ἐκφοβίζει ὅσα παιδιὰ σὰν αὐτοὺς θελήσουν νὰ ποῦν τὴν ἀλήθεια γιὰ τὸ πῶς εἶναι πραγματικὰ μία ὁμοφυλόφιλη «οἰκογένεια». Σας καλοῦμε νὰ προωθήσετε τὸ ἄρθρο ποὺ ἀκολουθεῖ σὲ ὅσους βουλευτὲς γνωρίζετε ὥστε νὰ στερηθοῦν ἀπὸ κάθε ἄλλοθι ὅτι δῆθεν «δὲ γνώριζαν» τί ψήφιζαν. Ὃπως ἔχουμε ἀναφέρει καὶ σὲ παλαιότερες ἀνακοινώσεις μας, τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο δὲν ἐπέτασσε...

Σχόλιο τοῦ πατρὸς Ἀντωνίου Χρήστου γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης καὶ ἄλλων…

Χριστούγεννα: ἂς κεραστοῦμε μὲ οἶνο ρωμαίικο

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκὶς

«Τὴν 20ην Ἰουλίου 1821 συνέτρωγαν ὁ Δημήτριος Ὑψηλάντης καὶ ὁ Κολοκοτρώνης στοὺς ἴσκιους τῶν δέντρων τοῦ Ἄστρους. Γίδα ψητὴ στρωμένη σὲ φύλλα, ἀσκὶ μὲ ρετσινόκρασο, μισὸ φλασκὶ γιὰ ποτήρι καὶ μαῦρο ψωμὶ ἦταν ἡ ἑτοιμασία τοῦ γεύματος. Ὅταν ἐκάθησαν, κόβοντας ὁ Κολοκοτρώνης τὸ ψητὸ μὲ τὰ χέρια του, εἶπε στὸν Ὑψηλάντη: “Αὐτὰ εἶναι τὰ χρυσὰ πιρούνια καὶ τὰ χρυσὰ μαχαίρια τῆς Ἑλλάδας, καὶ αὐτὸ τὸ ρετσινάτο εἶναι τὰ πολύτιμα κρασιὰ της”. Ἄρεσε στὸν φιλόπατριν Ὑψηλάντην τὸ γεῦμα τοῦ Κολοκοτρώνη, ἐπειδὴ ἐννόησε τὸ πνεῦμα του. Ἤθελε νὰ τὸν προλάβει ὁ Κολοκοτρώνης μὲ μάθημα, αὐτὸν ἀναθρεμμένον μὲ ὅλην τὴν πολυτέλειαν τῆς εὐζωΐας, καὶ νὰ τοῦ εἰκονίσει τὰς δεινοπαθείας τοῦ ἑλληνικοῦ ἀγῶνος».

Ὡραία εἰκόνα! Κερνᾶ ὁ Γέρος τοῦ Μοριά, τὸν φιλόπατριν Ὑψηλάντη, τὰ πολύτιμα κρασιὰ τῆς Ἑλλάδος, ποὺ εἶναι ἡ ἁπλότητα καὶ ἡ ὀλιγόδεια. Ἂς κεράσουμε, τοῦτες τὶς ἡμέρες, κι ἐμεῖς ἀπὸ αὐτὸν τὸν ρωμαίικο οἶνο, τὸ ρετσινάτο τοῦ Κολοκοτρώνη.

Καὶ ἂς γιορτάσουμε διότι «βίος ἀνεόρταστος μακριὰ ὁδὸς ἀπανδόκευτος», ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι. Οἱ γιορτὲς εἶναι σὰν τὰ πανδοχεῖα ποὺ ἀναπαύουν τοὺς κουρασμένους ταξιδιῶτες. Τὰ Χριστούγεννα, ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες γιορτάζουμε, «χαίρει ἡ φύσις ὅλη», χαίρονται καὶ οἱ ἄνθρωποι. Μία κατ’ ἐξοχὴν οἰκογενειακὴ γιορτή. Τὰ τελευταία μόνο χρόνια ἀντὶ γιὰ οἰκογενειακὲς συνάξεις, ἔχουμε ἀποδράσεις σὲ εἰδυλλιακὰ θέρετρα. Ἀντὶ οἱ οἰκογένειες νὰ ἑνώνονται, διαλύονται. Θὰ στηθεῖ, λοιπόν, τὸ μεγαλοπρεπὲς χριστουγεννιάτικο τραπέζι, μὲ τὰ...