ΟΔΟΣ: Το θέρος του 2019

ΟΔΟΣ 5.9.2019 | 999

Το καλοκαίρι του 2019, τουλάχιστον έως τώρα, δεν μοιάζει με το περσινό. Πότε κρύο (αρχικά) – πότε ζέστη (τελικά), κλιματικά αλλά και πολιτικά το φετινό καλοκαίρι δεν θυμίζει το αντίστοιχο του 2018, όταν ανακοινώθηκε επίσημα η… έξοδος της Ελλάδος από τα μνημόνια και την επιτήρηση. Μια έξοδος που μοιάζει να μένει στα λόγια και να μη μεταφράζεται με κάποιο τρόπο, στην προσωπική οικονομία του καθενός.

ΔΕΗ και ΕΡΤ, συνιστούν μαύρες τρύπες στην εθνική οικονομία αλλά και την πολιτική ζωή, αφού παρά τα προβλήματα που προκαλούν στον λαό, κανείς δεν δείχνει αποφασισμένος να θίξει για να μη προκαλέσει τα «ιερά» και «όσια». Στην πράξη για να μη ξανακαεί η Ελλάδα, να μην ανεβαίνουν στα κάγκελα οι Αμαζόνες (του γλυκού νερού) της πολιτικής, να μην υπάρξει μαζί με την open ΕΡΤ και… open ΔEH.

Ωστόσο, το φετινό καλοκαίρι μπορεί να αποδειχθεί ως το κατεξοχήν πολιτικό των τελευταίων –μετά το 2015– ετών, αφού ύστερα από τις ταυτόχρονες ή διαδοχικές εκλογές για τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όπως και τις εθνικές εκλογές με την κυβερνητική αλλαγή που προκάλεσε, παρατηρούνται σειρά από αφορμές σημαντικών και καθοριστικών ανακατατάξεων.

Η άρση των ελέγχων κίνησης των τραπεζικών κεφαλαίων (capital controls) που ανακοινώθηκε μόλις τελευταία, αντιμετωπίζεται αδιάφορα από τους Έλληνες. Όχι απλά επειδή τα τέσσερα και πλέον έτη είχαν γίνει, είτε λίγο είτε πολύ, τρόπος ζωής. Αλλά και διότι, η περιουσία των ιδιωτών βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ αυτή που βρισκόταν την περίοδο πριν την επιβολή τους, ενώ οι σημερινές συνθήκες δεν ευνοούν προσδοκίες για άμεση αναζωογόνηση. Με αποτέλεσμα οι open τράπεζες να είναι για την ώρα δώρον άδωρο.

Γεγονότα του 2019, που σε τοπικό επίπεδο συμβάλλουν στην μεγάλη σημασία των ανακατατάξεων, είναι η εκλογή του κ Ζήση Τζηκαλάγια στην έδρα του κυβερνητικού βουλευτή, με τον ίδιο να δείχνει πως αναζητεί τον συγχρονισμό του και την προσαρμογή του στα νέα κομματικά δεδομένα· η επιβράβευση της κ. Ολυμπίας Τελιγιορίδου, που τηρουμένων των αναλογιών είναι η μεγάλη κερδισμένη (αντιμετώπισε επιτυχώς και την σφοδρή εσωκομματική πολεμική που δέχθηκε)· και η σχετική (για ελάχιστες εκατοντάδες σταυρούς προτίμησης) ήττα της κυρίας Μαρίας Αντωνίου.

ΟΔΟΣ 5.9.2019 | 999 | σ.3

Όπως και η ακατανόητη απόφαση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργού να διατηρήσει στην πολιτική δράση την τέως βουλευτή Καστοριάς, αναθέτοντάς της την «ευθύνη» της λειτουργίας του μετονομασθέντος γραφείου του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη. Μια απόφαση που καταγράφτηκε σε πανελλήνια κλίμακα, ως η πρώτη αμφιλεγόμενη πράξη του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Επειδή ήταν ο ίδιος που είχε καταγγείλει εξ αρχής την λογική του γραφείου στην Θεσσαλονίκη, ενός πόστου που δημιούργησε ο προκάτοχός του, ως εφαλτήριο στην προστατευόμενή του στην Θεσσαλονίκη κ. Α. Νοτοπούλου, όμως και αυτός πριν και όχι μετά την εκλογική της αποτυχία.

Και μάλιστα να το διατηρήσει με την κάπως επιδερμική δικαιολογία να συντονίσει (η κ. Μαρία Αντωνίου δηλαδή) τις διαδικασίες προστασίας της... μακεδονικής επωνυμίας στα εμπορικά προϊόντα. Χωρίς ενδεχόμενα να συνεκτιμηθεί, η αντικειμενική τεχνοκρατική δυνατότητα της κ. Αντωνίου να ανταπεξέλθει σε μια τέτοια αποστολή. Που με την σειρά της ασμένως ανέλαβε υποτιμώντας την περίπτωση να συνδεθεί ακόμη και με μια πανωλεθρία.

Αλλά και χωρίς να συνεκτιμηθεί η τυχόν επιβάρυνση του πολιτικού κλίματος στην Καστοριά, αφού η διατήρηση της πολιτικής δράσης της κυρίας Μαρίας Αντωνίου, εκ των πραγμάτων πλήττει την αντίστοιχη του εκλεγμένου βουλευτή κ. Ζήση Τζηκαλάγια. Που θα αναζητεί διαρκώς να αποφύγει τις εσωκομματικές τρικλοποδιές.

Η εξέλιξη αυτή δείχνει, όχι μόνο ότι η αναβίωση της πολιτικής διαμάχης Σημαιοφορίδη – Καπαχτσή με άλλα πρόσωπα στην ίδια ανακύκλωση, δεν προμηνύει τίποτε το αισιόδοξο, αλλά και ότι τα εκλογικά αποτελέσματα του μητρώου στελεχών της Νέας Δημοκρατίας δεν επιβεβαίωσαν την φιλοσοφία της ανανέωσης.

Έτσι, δεδομένου ότι εγκαινιάζεται η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, αναμένεται ο νέος πρωθυπουργός στην επίσκεψη και παραδοσιακή συνέντευξή του να παρατείνει το πολιτικά θερμό καλοκαίρι. Αρκεί να αποδειχθεί πιο αναλυτικός, σαφής και εμπεριστατωμένος στα επόμενα βήματα του ίδιου και της κυβέρνησής του. Και στην παρουσίαση της πλατφόρμας που θα ακολουθήσει, να διατηρήσει αμείωτο το σχετικό ενδιαφέρον.

ΟΔΟΣ 5.9.2019 | 999 | σ.4

Πίσω πάλι στα θέματα που αφορούν πιο στενά την Καστοριά, η μετάβαση στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας από την εποχή του κ. Θεοδώρου Καρυπίδη στην εποχή του κ. Γεωργίου Κασαπίδη, δεν περιορίζει το ενδιαφέρον μόνο στην εναλλαγή των κομματικών συσχετισμών που εκπροσωπούν τέως και νέος περιφερειάρχης. Η διαδοχή διευρύνει το πεδίο του ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι η Κοζάνη έως τώρα, ενώνει (τους Κοζανίτες) και δεν διαιρεί.

Το ενδιαφέρον επεκτείνεται στο εάν πέρα και ανεξάρτητα από τις όσες καταγραφείσες (ή και φαινομενικές) διαφορές των δύο (τέως και νέου περιφερειάρχη), υπάρχουν ουσιαστικές, πραγματικές διαφορές που κάνουν την διάκριση μεταξύ τους σαφή και θα (έπρεπε να) αποτυπωθούν στο πεδίο των πολιτικών ενεργειών τους. Και ειδικά στο επίπεδο των έργων που έχει ανάγκη η Καστοριά.

Ή εάν στην πραγματικότητα, εκτός από τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, υπάρχουν μεταξύ τους και ομοιότητες. Αφανείς έως τώρα, που σχετίζονται με τον τρόπο προσέγγισης της διεθνούς, ελληνικής και εγχώριας πραγματικότητας. Ομοιότητες που αν επιβεβαιωθούν θα προκαλέσουν οσμώσεις που δεν θα μπορούν να εξηγηθούν.

Και οι ομοιότητες ενδέχεται να περιστρέφονται περί τα στενά συμφέροντα της Κοζάνης, αλλά και γύρω από τον συντηρητισμό και την εσωστρέφεια όσων αδυνατούν να αποδείξουν έμπρακτα, σε πολιτικό επίπεδο, ότι κατανοούν με σύγχρονες αναφορές την θέση και αποστολή της Ελλάδας.

Η τελετή παράδοσης-παραλαβής της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας πριν ελάχιστες ημέρες, επιβεβαιώνει την αίσθηση, ότι οι δύο πολιτικοί έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Η ανάληψη του αξιώματος του χωρικού αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς από τον κ. Δημήτριο Σαββόπουλο εμφανίζεται σαν μια απλή, πολύ φυσιολογική εξέλιξη ή κατ’ άλλους επιβεβλημένη αποκατάσταση.

Όμως εάν τα προβλήματα της Καστοριάς περιορίζονταν απλά στο επίπεδο της Δυτικής Μακεδονίας –Περιφέρειας– θα επρόκειτο για κάτι που με ορισμένες προϋποθέσεις θα ήταν ίσως και ιδανικό. Διότι ναι μεν στο Νεστόριο υπάρχει φαινομενικά παράδοση της σκυτάλης στον νέο δήμαρχο, στην ουσία όμως πρόκειται για ολική επαναφορά του κ. Χρήστου Γκοσλιόπουλου και στο Άργος Ορεστικό η συνέχιση της θητείας του δημάρχου κ. Παναγιώτη Κεπαπτσόγλου είναι ενδεικτική της ικανοποίησης που φέρεται να προκαλεί στην συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών του, ο τρόπος με τον οποίο ασκεί τα καθήκοντά του και παράγει το έργο του.

Αλλά στην πόλη της Καστοριάς τα προβλήματα που αναλαμβάνει η νέα δημοτική αρχή και προσωπικά ο νέος δήμαρχος κ. Ιωάννης Κορεντσίδης –που από την πρώτη στιγμή ήδη εμπνέει την εκτίμηση ότι στοχεύει και σε επόμενη θητεία στον Δήμο Καστοριάς, οπότε θα πρέπει να ισορροπήσει ο ίδιος μεταξύ και των αντίστοιχων στόχων μελών του σχηματισμού του, είναι οξυμμένα και τραγικά.

ΟΔΟΣ 5.9.2019 | 999 | σ.5

Βεβαίως η «λαμπρότητα» και η εξωστρέφεια των διαδικασιών παράδοσης και ανάληψης της διοίκησης του Δήμου Καστοριάς από τον κ Ανέστη Αγγελή στον κ. Ιωάννη Κορεντσίδη και η ορκωμοσία του νέου δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, δεν μπορεί να αποτελεί βάση ανάλυσης. Πόσο μάλλον κριτικής που είναι πρόωρη και επί του παρόντος άνευ αντικειμένου.

Η ανάθεση κρίσιμων αντιδημαρχιών σε πρόσωπα –όπως ο συντονισμός, τα έργα υποδομής και ο πολιτισμός, η ΔΕΥΑ Καστοριάς, ο τομέας καθαριότητας– είναι το ζητούμενο, διότι από τις πρώτες κιόλας πράξεις των αρμοδίων που ήδη ορίστηκαν, θα φανεί αν στην δημοτική αρχή υπάρχει συντονισμός και ουσιαστική ενότητα ή εάν πρόκειται για συγκυριακή συμμαχία.

Πάντως στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάθεση συγκεκριμένων τομέων ευθύνης και αρμοδιοτήτων σε αντιδημάρχους, όπως ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον νέο δήμαρχο, δείχνει ενδιαφέρουσα και επιτρέπει την ελπίδα να υπάρχει.

Οι φιλοδοξίες που καλλιεργεί στον απογοητευμένο λαό της Καστοριάς ο κ. Ιωάννης Κορεντσίδης με τις δηλώσεις του αλλά και την κάπως υπερβολική δημοσιότητα-εξωστρέφειά του, προσγειώνονται απότομα με δηλώσεις-διαβεβαίωσης… συγκυβέρνησης της Καστοριάς με εξωθεσμικούς όρους. Όπως είναι η δήλωσή του την ημέρα της ορκωμοσίας του, ότι περίπου θα συνδιοικεί μαζί του και ο.... μητροπολίτης Καστοριάς!

Μια δήλωση που είναι προτιμότερο για όλους και ειδικά την Ιστορία, να αποδοθεί στην συγκίνηση της στιγμής, την απουσία εμπειρίας, αλλά και την υπερβολή μιας ποιητικής αδείας που ίσως και να μη χρειαζόταν. Πόσο μάλλον που όπως κατά καιρούς έχει υποστηρίξει η ΟΔΟΣ, η διάχυση των πολιτικών ευθυνών σε ισόβιους εξωθεσμικούς παράγοντες προφανώς προϋποθέτει την σύμφωνη γνώμη τους.

Με τέτοιους όρους και με τις αφορμές αυτές, δεν χωρεί αμφιβολία ότι πράγματι, το θέρος του 2019, είναι ξεχωριστό και κρίσιμο.

Φωτογραφίες: Sun & Sea (Marina) [Ήλιος και Θάλασσα (Μαρίνα)], οπερατική περφόρμανς από τους Rugilė Barzdžiukaitė, Vaiva Grainytė and Lina Lapelytė στο περίπτερο της Λιθουανίας της 58ης Μπιενάλε Βενετίας (11 Μαϊου 2019 - 31 Οκτωβρίου 2019) που τιμήθηκε με τον Χρυσό  Λέοντα. Αυτή η ευφυής «όπερα δωματίου» έχει ως θέμα την κλιματική αλλαγή: Μια παραλία σπαρμένη πετσέτες, ξαπλώστρες, ανθρώπινα σώματα και πολύχρωμα μαγιό απλώνεται κάτω από τα μάτια των θεατών που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα από το μπαλκόνι στον δεύτερο όροφο του περιπτέρου. Οι καλλιτέχνες μετακινούνται μέσα στον χώρο σαν σε ταμπλό βιβάν και αφηγούνται τραγουδιστά όσα συμβαίνουν στις διακοπές τους. Μόνον που σιγά σιγά γίνεται αντιληπτό ότι όσο αυτά τα τετριμμένα και νοσταλγικά συμβαίνουν στην παραλία, ο πλανήτης αγωνιά.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Σεπτεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 999.

Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

• ΟΔΟΣ: Στην Καστοριά του Αυγούστου 2019
• Ο λόγος του νέου δημάρχου Καστοριάς κατά την τελετή ορκωμοσίας του
• Αποσπάσματα της συνέντευξης του νέου δημάρχου Καστοριάς
• Ανάληψη των καθηκόντων του νέου δημάρχου Καστοριάς
• Ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς
• Κορεντσίδης: "Ο κόσμος έχει ανάγκη από άξιους ποιμενάρχες"
• Κορεντσίδης: "Οι ευχές της Εκκλησίας"
• ΟΔΟΣ: Ασφαλώς και προβληματίζει
• Αυτό με τη Θεσσαλονίκη πόνεσε...
• Αυτά υποστηρίζει η ΟΔΟΣ. Μπορεί και να μην αρέσουν.