Η δυσκολία επικοινωνίας των νησιών δημιουργεί προβλήματα στην υγειονομική κάλυψη των κατοίκων τους, ειδικότερα στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών, τα οποία είναι βαρύτερα τον χειμώνα λόγω της αυξημένης νοσηρότητας και πάρα πολλά τον αριθμόν τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της μεγάλης τουριστικής κίνησης.
Ο όρος «νησιωτικότητα» στην περίθαλψη μπορεί να περιλάβει τις ειδικές ρυθμίσεις πού πρέπει να θεσπισθούν εκ μέρους της πολιτείας για υγειονομική κάλυψη των κατοίκων αλλά και του μεγάλου αριθμού των επισκεπτών τους.
Για τον σκοπό αυτό θα μπορούσαν να ληφθούν τα παρακάτω μέτρα:
1. Δημιουργία πλήρως εξοπλισμένων και στελεχωμένων τουλάχιστον δευτεροβάθμιων (Νομαρχιακών) Νοσοκομείων στα μεγαλύτερα των νησιών, στην περίπτωση των Κυκλάδων στην Σύρο, Νάξο, Σαντορίνη και αξιόμαχα Κέντρα Υγείας σ' όλα τα υπόλοιπα. Ανάλογα με το μέγεθος και τις ανάγκες του νησιών πρέπει να υφίστανται αγροτικά αλλά και αναβαθμισμένα περιφερειακά αγροτικά ιατρεία στα μεγαλύτερα των χωριών.
2. Σύσταση ΕΚΑΒ νήσων πού θα συντονίζει την διακίνηση των επειγόντων περιστατικών εντός αλλά και μεταξύ των νησιών. Όταν η σοβαρότητα του περιστατικού απαιτεί την μεταφορά του ασθενούς από ένα νησί η διακίνηση θα γίνεται προς την κοντινότερη νοσοκομειακή μονάδα με πλεούμενο ασθενοφόρο κατάλληλα εξοπλισμένο και στελεχωμένο. Στην περίπτωση αδυναμίας αντιμετώπισης του περιστατικού από το τοπικό νοσοκομείο και όταν ο ασθενής έχει ανάγκη άμεσης μετακίνησης σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο μπορεί να πραγματοποιηθεί και αεροδιακομιδή του ασθενούς κατόπιν εντολής του ΕΚΑΒ νήσων με συμμετοχή και των Ενόπλων Δυνάμεων.
3. Οι ειδικευμένοι ιατροί, οι οποίοι θα στελεχώνουν τις υγειονομικές μονάδες, πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με ειδικό μισθολόγιο, οι οποίοι θα λαμβάνουν πιστοποίηση άσκησης ειδικότητας στην περιφέρεια, το οποίο θα είναι αναγκαίο προσόν για την περαιτέρω εξέλιξή τους.
Ο αριθμός των ιατρών, αλλά και των νοσηλευτών, πρέπει να αυξάνεται τους καλοκαιρινούς μήνες με επικουρικό προσωπικό πού θα αναλαμβάνει άμεσα υπηρεσία με την έναρξη της περιόδου για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες που δημιουργεί ο τουρισμός στις περιοχές αυτές.
4. Ιατρικός τουρισμός: Οι υγειονομικές μονάδες, ιδιαίτερα τα νοσοκομεία, μπορούν να «επενδύσουν» στον ιατρικό τουρισμό καλύπτοντας τις ανάγκες των επισκεπτών ασθενών με οξέα και γενικά αλλά και ειδικά χρόνια προβλήματα υγείας, όπως αιμοκαθαρόμενους νεφροπαθείς, ενισχύοντας έτσι το αίσθημα ασφάλειας της υγείας τους, συμβάλλοντας στην τουριστική δυναμική της περιοχής.
Ιωάννης Ν. Βλασερός
Δ/ντής Καρδιολογικής Κλινικής Ιπποκρατείου Γ.Ν. Αθηνών
Γεν. Γραμματέας Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου