Cass.
Cohibete lacrimas omne quas tempus petet,
660Troades, et ipsae vestra lamentabili
lugete gemitu funera: aerumnae meae
socium recusant, cladibus questus meis
removete, nostris ipsa sufficiam malis.
[p. 266]
Chor.
Lacrimas lacrimis miscere iuvat:
665magis exurunt quos secretae
lacerant curae, iuvat in medium
deflere suos; nec tu, quamvis
dura virago patiensque mali,
poteris tantas flere ruinas,
670non quae verno mobile carmen
ramo cantat tristis aedon
Ityn in varios modulata sonos,
non quae tectis Bistonis ales
residens summis impia diri
675furta mariti garrula narrat,
lugere tuam poterit digne
conquesta domum, licet ipse velit
clarus niveos inter olores
Histrum cycnus Tanainque colens
680extrema loqui, licet alcyones
Ceyca suum fluctu leviter
plangente sonent, cum tranquillo
male confisae credunt iterum
pelago audaces fetusque suos
685nido pavidae titubante fovent;
non si molles comitata viros
tristis Iaceret bracchia tecum
quae turritae turba parenti
pectora, rauco concita buxo,
690ferit ut Phrygium lugeat Attin,
non est lacrimis, Cassandra, modus,
quia quae patimur vicere modum.
[p. 267]
Sed cur sacratas deripis capiti infulas?
miseris colendos maxime superos putem.
695CASS, Vicere nostra iam metus omnis mala.
equidem nec ulla caelites placo prece
nec, si velint saevire, quo noceant habent.
Fortuna vires ipsa consumpsit suas.
quae patria restat, quis pater, quae iam soror?
700bibere tumuli sanguinem atque arae meum.
quid illa felix turba fraterni gregis?
exhausta nempe: regia miseri senes
vacua relicti, totque per thalamos vident
praeter Lacaenam ceteras viduas nurus,
705tot illa regum mater et regimen Phrygum,
fecunda in ignes Hecuba fatorum novas
experta leges induit vultus feros:
circa ruinas rabida latravit suas,
Troiae superstes, Hectori, Priamo, sibi.
