I.all together, all taken collectively, whole, entire, collective, general, universal (opp. singuli).
(α).
Sing.: “universa provincia,” Cic. Verr. 2, 2, 69, § 168: “terra,” id. Rep. 1, 17, 26: “familia,” id. Caecin. 20, 58: “mare,” id. Fin. 2, 34, 112; 4, 2, 3: “universum mundum complecti,” id. N. D. 1, 43, 120: “Gallia,” Hirt. B. G. 8, 39, 2: “triduum,” three days together, Ter. Eun. 2, 1, 18: “vita,” Cic. Rosc. Com. 15, 44: “odium tantum ac tam universum,” id. Pis. 27, 65: “confusa atque universa defensio,” id. Sest. 2, 5: “universa et propria oratoris vis,” id. de Or. 1, 15, 64: “de universā philosophiā,” id. Tusc. 3, 3, 6: “bellum,” Liv. 7, 11, 1: “dimicatio,” a general engagement, id. 22, 32, 2; so, “pugna,” id. 27, 12, 9.—Strengthened by totus: “lupus Gregem universum voluit totum avortere,” Plaut. Trin. 1, 2, 134.—
(β).
Plur.: “de universis generibus rerum dicere,” Cic. de Or. 2, 17, 71: “ex iis rebus universis eloquentia constat, quibus in singulis elaborare permagnum est,” id. ib. 1, 5, 19: “ut eadem sit utilitas uniuscujusque et universorum,” id. Off. 3, 6, 26: “quae (virtus) etiam populos universos tueri soleat,” id. Lael. 14, 50: “in illum universi tela coniciunt,” Caes. B. G. 5, 44; 4, 26; 7, 17: “qui (Democritus) ita sit ausus ordiri: haec loquor de universis. Nihil excipit, de quo non profiteatur: quid enim esse potest extra universa?” Cic. Ac. 2, 23, 73.—Strengthened by omnes: “id genus hominum omnibus Universis est adversum,” Plaut. Trin. 4, 3, 40: “talibus dictis universi omnes assensere,” App. M. 7, p. 189. —
II. Substt.
A. ūnĭversi , ōrum, m., the whole body of citizens, all men together: “cum crudelitate unius oppressi essent universi,” Cic. Rep. 3, 31, 43: “et earum urbium separatim ab universis singulos diligunt (di),” id. N. D. 2, 66, 165: “si universi videre optimum et in eo consentire possent, nihil opus esset pluribus,” id. Rep. 1, 34, 52; Suet. Galb. 10.—
B. ūnĭversum , i, n., the whole world, the universe: “tum censet imagines divinitate praeditas inesse in universitate rerum: tum principia mentis, quae sunt in eodem universo, deos esse dicit,” Cic. N. D. 1, 43, 120: “genitor universi,” Col. 3, 10, 10.—
2. Adverb.: in universum, as a whole, in general, generally (not in Cic. or Cæs.): “non nominatim, sed in universum,” Liv. 9, 26, 8: terra etsi aliquando specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda, Tac. G. 5; so id. ib. 6; Plin. 6, 17, 19, § 50.—Hence, adv.: ūnĭversē , in general, generally (cf.: “omnmo, generatim, communiter): singillatim potius quam generatim atque universe loqui,” Cic. Verr. 2, 5, 55, § 143: “cetera universe mandavi: illud proprie, ne pateretur prorogari nobis provincias,” id. Att. 5, 2, 1; App. Dogm. Plat. 3, p. 268.