I. To load, lade, burden, freight with any thing (class.).
A. Lit.: “navim magnam multis mercibus,” Plaut. Men. prol. 25: “naves, ad celeritatem onerandi subductionesque, paulo facit humiliores,” for loading expeditiously, Caes. B. G. 5, 1: “jumenta,” Sall. J. 75, 6: “naves commeatu, etc.,” id. ib. 86, 1: “costas aselli pomis,” Verg. G. 1, 274: “tauri cervix oneratur aratro,” is loaded, burdened, Ov. A. A. 1, 19: “aures lapillis,” id. ib. 3, 129; cf.: “umerum pallio,” Ter. Phorm. 5, 6, 4: “ventrem,” to load, fill, Sall. Or. Rep. Ord. 1: “epulis onerari,” to overload, gorge one's self, Ov. P. 1, 10, 31: “vino et epulis onerati,” Sall. J. 76, 6: “cibus, qui in aegritudine alat neque oneret,” without oppressing the stomach, Plin. 29, 3, 11, § 48: “vaccas,” to cause them to be covered, Pall. 8, 4.—
2. Transf., in gen., to load, cover (poet.): “dapibus mensas onerare,” to cover, Verg. G. 4, 133: “manusque ambas jaculis oneravit acutis,” id. A. 10, 868: “jaculo palmas oneravit acuto,” i. e. armed, id. ib. 11, 574 (but armavit is the better read.; v. Forbig. ad loc.): membra sepulcro, id. ib. 10, 558; cf.: “ossa aggere terrae,” id. ib. 11, 212: “aliquem saxis,” to stone, Phaedr. 3, 2, 4.—
B. Trop., to load, burden, weary; to oppress, overwhelm, overload (with good or evil; cf. Forbig. ad Verg. A. 10, 620), etc.: “me amoenitate oneravit dies,” has overwhelmed me, Plaut. Capt. 4, 1, 7.: “laetitiā senem,” id. ib. 4, 2, 47: “malignitateomnis mortalis,” id. ib. 3, 1, 5: “diem commoditatibus,” Ter. Phorm. 5, 6, 1: “aliquem mendaciis,” Cic. Fam. 3, 10, 7; cf. Plaut. Mil. 3, 3, 61: “judicem argumentis,” id. N. D. 3, 3, 8: “aethera votis,” Verg. A. 9, 24: “verbis lassas onerantibus aures,” Hor. S. 1, 10, 10: “aliquem pugnis,” Plaut. Am. 1, 1, 172: “maledictis,” id. Ps. 1, 3, 123; cf. “contumeliis,” Cic. Phil. 2, 38, 99; for which only absol. Sejanum, Tac. A. 4. 68: “aliquem injuriis,” Ter. And. 5, 1, 8: “aliquem malis,” Verg. A. 4, 549: “aliquem laudibus,” Liv. 4, 13: “spe praemiorum,” id. 35, 11: “promissis,” Sall. J. 12, 3: “honoribus,” Just. 5, 4, 13.—
C. Transf., to make heavier or more burdensome, to render more oppressive, to heighten, to aggravate (only since the Aug. per.; “esp. freq. in Tac. and the younger Plin.): injuriam alicujus invidiā,” Liv. 38, 56 fin.: “pericula alicujus,” Tac. A. 16, 30: “curas,” id. H. 2, 52: “delectum avaritiā et luxu,” to aggravate, make worse, render more odious, id. ib. 4, 14: “onerat te quaesturae tuae famā, quam ex Bithyniā optimam revexisti,” Plin. Ep. 8, 24, 8; 1, 8, 5; id. Pan. 24, 1; 73, 6.—