I.broad, wide.
I. Lit.: “fossa,” Cic. Tusc. 5, 20, 59: “mare,” Cic. Verr. 2, 4, 46, § 103: “via,” id. ib. 2, 4, 53, § “119: agri,” id. Rep. 5, 2, 3: “clavus,” Quint. 11, 3, 138 (v. clavus): “umeri,” Verg. A. 9, 725; cf.: “artus barbarorum,” Tac. A. 2, 21: “lati et lacertosi viri,” broad-shouldered, Col. 1, 9, 4; Cic. Rep. 6, 20, 21: “rana bove latior,” Phaedr. 1, 24, 5: “palus non latior pedibus quinquaginta,” Caes. B. G. 7, 19: “latissimum flumen,” id. ib. 2, 27: “latissimae solitudines,” id. ib. 6, 22: “comesse panem tris pedes latum,” Plaut. Bacch. 4, 1, 8: “fossae quindecim pedes latae,” Caes. B. G. 7, 72: “areas latas pedum denum facito,” Col. 2, 10, 26: “populi,” Verg. A. 1, 225: “moenia lata videt,” id. ib. 6, 549: “latis otia fundis,” id. G. 2, 468: ne latos fines parare studeant. Caes. B. G. 6, 21: “ager,” Liv. 23, 46: “orbis,” Hor. C. 1, 12, 57: “terrae,” Ov. M. 2, 307: “lata Polyphemi acies,” wide eye, Juv. 9, 64.—Neutr. absol.: “crescere in latum,” to increase in width, widen, Ov. M. 1, 336.—Absol.: “per latum,” Vulg. Ezech. 46, 22: “in lato pedum centum,” Lampr. Alex. Sev. 26, 7.—
B. Transf., poet., for proud, swelling (cf. Eng. vulg. spreading): “latus ut in circo spatiere,” that you may stalk along largely, proudly, Hor. S. 2, 3, 183: “lati incesserunt et cothurnati (histriones),” Sen. Ep. 76, 31. —
II. Trop.
A. In gen., broad, wide, wide-spread, extended (mostly post-Aug.): “vox,” Quint. 11, 3, 82; cf.: “verba,” pronounced broadly, Cic. de Or. 3, 12, 46: “gloria,” widespread, Plin. Ep. 4, 12, 7: “lato Murrus caligat in hoste,” Sil. 1, 499: “interpretatio,” broad, not strict, lenient, Dig. 22, 1, 1: “culpa,” great, ib. 50, 16, 213; 11, 6, 1 fin.: “fuga,” a kind of banishment, whereby all places are forbidden to the exile but one, ib. 48, 22, 5.—
B. In partic., of style, diffuse, detailed, copious, prolix: “oratio Academicorum liberior et latior (opp. Stoicorum oratio astrictior et contractior),” Cic. Brut. 31, 120: “latum atque fusum,” Quint. 11, 3, 50: “latiore varioque tractatu,” id. 7, 3, 16: “latiore quadam comprehensione,” id. 2, 5, 14: “genus orandi latum et sonans,” Tac. H. 1, 90: “Aeschines his latior et audentior,” Quint. 12, 10, 23.— Hence, adv.: lātē , broadly, widely, extensively; with longe, on all sides, far and wide, everywhere.
1. Lit.: “late longeque diffusus,” Cic. Leg. 1, 12, 34: “omnibus longe lateque aedificiis incensis,” Caes. B. G. 4, 35: “minus late vagari,” id. ib. 1, 2: “regnare,” Just. 13, 7: “populus late rex,” Verg. A. 1, 21; cf.: “diu Lateque victrix,” Hor. C. 4, 4, 23: “cladem inferre,” Tac. H. 3, 23.—Comp.: “latius demum operaest pretium ivisse,” Plaut. Most. 3, 2, 156: “itaque latius quam caedebatur ruebat (murus),” Liv. 21, 11: “possidere (agros),” Ov. M. 5, 131: “metui,” Tac. A. 12, 43. —Sup.: “ager latissime continuatus,” Cic. Agr. 2, 26, 70: “quam latissime possint, ignes faciant,” Nep. Eum. 9, 3.—
2. Trop.: ars late patet, widely. Cic. de Or. 1, 55, 235: “Phrygiae late refer primordia gentis,” Ov. H. 17, 57.—Comp.: “latius loquuntur rhetores, dialectici compressius,” Cic. Fin. 2, 6, 17: quod pateat latius, of rather extensive application, Cic. Off. 3, 4, 19: “latius perscribere,” Caes. B. C. 2, 17: “uti opibus,” more lavishly, Hor. S. 2, 2, 113.—Sup.: “fidei bonae nomen latissime manat,” Cic. Off. 3, 17, 70: “latissime patere,” id. ib. 3, 17, 69.