I.abl. plur.: deformīs dentibus, Apul. Met. 10, p. 249, 9), adj. forma; cf. 2. deformo.
I. Departing, either physically or (more freq.) morally, from the right shape, quality, etc.; misshapen, deformed, unsightly, ugly, odious, disgusting; disgraceful, base (for syn. cf.: “taeter, foedus, turpis—freq. and class.): longus an brevis, formosus an deformis,” Cic. Inv. 1, 24, 35: “deformem esse natum,” id. Cael. 3, 6; cf.: “calvitio quoque deformis,” Suet. Dom. 18; “and, deformissima femina (opp. pulcherrima),” Gell. 5, 11, 11: “opus non deforme,” Caes. B. G. 7, 23, 5: “nec ulla deformior species est civitatis quam, etc.,” Cic. Rep. 1, 34; cf. “patria,” id. Fam. 4, 9, 3: “solum patriae belli malis,” Liv. 5, 49; cf. Suet. Vesp. 8: “agmen (sc. inerme),” Liv. 9, 6: “turba,” id. 41, 3; cf. Suet. Aug. 35: “spectaculum,” Liv. 1, 26, 10; 31, 24; cf. “aspectus (opp. species honesta),” Cic. Off. 1, 35, 126: “motus statusve,” id. Fin. 5, 12, 35 et saep.: “oratio non tam honorifica audientibus quam sibi deformis,” Liv. 45, 44; cf. Quint. 9, 4, 15: “blanditiae,” id. 8, 3, 65: “convicia,” id. 6, 4, 10: “libido,” id. 8, 6, 40: “haesitatio,” id. 11, 2, 48: “obsequium,” servile, Tac. A. 4, 20: “aegrimonia,” Hor. Epod. 13, 18 et saep.: “deforme et servile est caedi discentes,” Quint. 1, 3, 14; “so with a subject-clause,” id. 9, 4, 72 (opp. foedissimum); id. 11, 3, 81 and 125; Tac. Or. 36 fin. al.; and in the comp., Plin. Ep. 1, 23, 2; id. ib. 8, 24 fin.; Val. Max. 3, 2, 6.—N. plur. as subst.: “deformia meditari,” shameful deeds, Tac. A. 14, 15.—* Poet. with gen.: “deformis leti,” Sil. 1, 166.—Adv. (post-Aug.): dēformĭ-ter .
a. Misshapenly: formati, Apul. M. 8, p. 214, 4.—
b. Inelegantly; disgracefully: “sonat junctura,” Quint. 8, 3, 45: “dicet multa,” id. 11, 1, 82: “vivo,” Suet. Ner. 49.—Comp.: deformius errasse, Sulpic. Sev. Dial. 1, 6, 6. —*
II. Shapeless: “animae,” Ov. M. 2, 554.