I.conj. (the form atquin is incorrect and post-class.; for Plaut. Rud. 3, 4, 55, should be read at quin separately, Fleck.; cf. Caper Orth. p. 2441) [qui, abl. of indef. quis, used adverbially; so pr. but anyhow; cf.: alioqui, ceteroqui].
I. In gen., serving to connect-an adversative clause or assertion, but anyhow, but any way or wise, yet, notwithstanding, however, rather, but now, but nevertheless, and yet, ἀλλὰ δή, ἀλλὰ δήπου, ἀλλὰ μήν (a purely adversative particle, a more emphatic at, while atque is regularly copulative; v. atque; syn.: at, sed, verum, autem; comparatively rare in all periods, it being scarcely more than an emphasized form of at): Th. Quid aïs, venefica? Py. Atqui certo comperi, Ter. Eun. 5, 1, 9: Sy. Gratiam habeo. De. Atqui, Syre, Hoc verumst et re ipsā experiere propediem, id. Ad. 5, 5, 7: Cl. Satis scite promittit tibi. Sy. Atqui tu hanc jocari credis? but yet do you believe that she is jesting? id. Heaut. 4, 4, 7: “cum omnia vi et armis egeris, accuses eum, qui se praesidio munierit, non ut te oppugnaret, sed ut vitam suam posset defendere? Atqui ne ex eo quidem tempore id egit Sestius, ut, etc.,” and yet, Cic. Sest. 37, 79: tum, ut me Cotta vidit, peropportune, inquit, venis ... atqui mihi quoque videor, inquam, venisse, ut dicis, opportune, rather I seem to myself, etc., ἀλλὰ μὴν καὶ ἐμοὶ δοκῶ, id. N. D. 1, 7, 16: vitas hinnuleo me similis Chloe ... atqui non ego te tigris ut aspera Gaetulusve leo, frangere persequor, but yet, ἀλλά τοι, Hor. C. 1, 23, 1-10: Jam vero videtis nihil esse tam morti simile quam somnum; “atqui dormientium animi maxime declarant divinitatem suam,” but yet, Cic. Sen. 22, 81: “tum dixisse (Lysandrum), mirari se non modo diligentiam, sed etiam sollertiam ejus, a quo essent illa dimensa atque descripta: et ei Cyrum respondisse: Atqui (sc. ne putes alium id fecisse) ego omnia ista sum dimensus,” id. ib. 17, 59.—
II. Esp.
A. In adding a thought confirmatory of a preceding one, but not antithetical (v. at init.), but indeed, but certainly, by all means: Do. Salvos sis, adulescens Sa. Siquidem hanc vendidero pretio suo. To. Atqui aut hoc emptore vendes pulcre aut alio non potest, Plaut. Pers. 4, 4, 31: Et Philus: praeclaram vero causam ad me defertis, cum me improbitatis patrocinium suscipere vultis. Atqui id tibi, inquit Laelius, verendum est, but certainly (ironically), Cic. Rep. 3, 5, 8; id. Leg. 1, 1, 4.—Sometimes with pol or sic: “atqui pol hodie non feres, ni genua confricantur,” Plaut. As. 3, 3, 80: Py. Scis eam civem hinc esse? Pa. Nescio. Py. Atqui sic inventast, Ter. Eun. 5, 4, 30: hunc ego non diligam? non admirer? non omni ratione defendendum putem? Atqui sic a summis hominibus eruditissimis accepimus, etc., yet so we have certainly heard, etc., Cic. Arch. 8, 18.—
B. So also atqui si, adversative, but if, or continuative, if now, if indeed (cf.: “quod si): sine veniat. Atqui si illam digito attigerit, oculi illi ilico ecfodientur,” if, however, he do but touch her, Ter. Eun. 4, 6, 1 (Fleck., Qui): quae et conscripta a multis sunt diligenter et sunt humiliora quam illa, quae a nobis exspectari puto. Att. Atqui si quaeris ego quid exspectem, etc., Cic. Leg. 1, 5, 15; id. Fin. 4, 23, 62: “atqui, si ita placet, inquit Antonius, trademus etiam,” well now, if, id. de Or. 2, 50, 204: atqui Si noles sanus, curres hydropicus, but now if you are unwilling, etc., Hor. Ep. 1, 2, 33: “atqui si tempus est ullum jure hominis necandi, quae multa sunt, certe illud est,” but if now there is any time, Cic. Mil. 4 init.—
C. To modify a preceding negation or negative interrogation, yet, still, instead of that, rather: Ni. Numquam auferes hinc aurum. Ch. Atqui jam dabis, but, Plaut. Bacch. 4, 7, 26: Non sum apud me. Se. Atqui opus est nunc quom maxime ut sis, Ter. Phorm. 1, 4, 27: “O rem, inquis, difficilem et inexplicabilem. Atqui explicanda est,” nevertheless, Cic. Att. 8, 3; id. Ac. 2, 36, 114: “magnum narras, vix credibile. Atqui Sic habet,” but in fact, so it is, Hor. S. 1, 9, 52; Curt. 6, 10, 5: “modum statuarum haberi nullum placet? Atqui habeatur necesse est,” Cic. Verr. 2, 2, 59; 2, 3, 86; id. Parad. 1, 1, 7; Flor. 4, 2, 53; Curt. 6, 10, 10.—
D. To connect a minor proposition in a syllogism (both an affirmative and a negative, while atque only connects an affirm. proposition), but, but now, now: “Ergo cum sol igneus sit, quia nullus ignis sine pastu aliquo possit permanere, necesse est aut ei similis sit igni, quem ... aut ei, qui ... atqui hic noster ignis etc.,” Cic. N. D. 2, 15, 40 and 41: “qui fortis est, idem est fidens ... Qui autem est fidens, is profecto non extimescit ... Atqui in quem cadit aegritudo, in eundem timor ... Ita fit, ut fortitudini aegritudo repugnet,” Cic. Tusc. 3, 7, 14: “(mors) aut plane neglegenda est ... aut etiam optanda, si, etc. Atqui tertium certe nihil inveniri potest. Quid igitur timeam si, etc.,” id. Sen. 19, 66; id. Tusc. 5, 14, 40. (Vid. more upon this word in Hand, Turs. I. pp. 513-524.)
