A.head, of men or animals, “πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον” Il.22.74; ὑψοῦ κάρη ἔχει [ἵππος] 6.509; περὶ πόδα περὶ κάρα from head to foot, A.Eu. 165 (lyr.): metaph., “ἐν δ᾽ ἐμῷ κάρᾳ θεός μ᾽ ἔπαισεν” S.Ant.1272, cf. OC 564; of the face, γέλωτι φαιδρὸν κ. Id.El.1310; “μου κ. τὸ δυσπρόσοπτον” Id.OC285.
2. peak, top, “κάρη νιφόεντος Ὀλύμπου” Hes.Th.42; of a tree, S.Fr.23; edge, brim of a cup, Eub.56.6.
3. in Trag., as periphr. for a person, Οἰδίπου κάρα, i.e. Οἰδίπλους, S.OT40, 1207 (lyr.); αὐτάδελφον Ἰσμήνης κ. Id.Ant.1; ὦ κασίγνητον κ., for ὦ κασίγνητε, Id.El.1164; ὦ φίλον κ. Id.OC1631; φίλον κ. A.Ag.905.--Hom. uses nom. acc. κάρη, gen. dat. κάρητος, κάρητι, Od.6.230, Il.15.75; also καρήατος, καρήατι, 23.44, 19.405, nom. pl. “καρήατα” 11.309 (whence was formed nom. sg. κάρηαρ, Antim.76); acc. pl. “κάρη” Il.10.259 (but perh. sg.), nom. acc. pl. “κάρα_” Sannyr.3, perh. S.Ant.291; “κάρα^ ἐξεπεφύκει” h.Cer. 12; dat. pl. κάρησι f.l.in Tryph.602:—post-Homeric Poets inflected κάρη as if it were of decl. 1, gen. “κάρης” Mosch.4.74, Call.Fr.125; dat. “κάρῃ” Thgn.1024, Nic.Th.249; acc. “κάρην” D.P.562, Nic.Th.131; Trag. dat. κάρᾳ with neut. Prons., A.Ch.230, etc.; late acc. “κάραν” Anacreont. 50.9. (Cf. Skt. śiras(neut.) 'head', gen. śīr[snull ]ṇás, abl. śīr[snull ]atás: κάρηνα (fr. κα^ρα^σ-ν-α) and κράατα (perh. fr. κρα_ς-ṇ-τα) are forms of this word, v. κάρηνον, κράς, κρανίον: cogn. with Lat. cerebrum (fr. ceres-ro-), ONorse hjarne 'brain', and prob. κέρας, κόρση.)