A.speech, εἰς τὴν Ἑλλάδαφ. cj. in Ael.VH9.16.
II. way of speaking, expression, “ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φ. τῶν πραγμάτων” Ar. Ra.1122; “δεινὸς περὶ τὴν φ.” Arist.Fr.70; “τάχος καὶ ὀξύτης τῆς φ.” Plu.Cat.Ma.12; style, φ. ποιητική, τραγική, ἱστορική, Str.1.2.6; “τὸν χαρακτῆρα τῆς φ.” Sor. Vit.Hippocr.13; φ. κυρία, τροπική, D.H.Th. 22; φ. ἀγκυλωτέρα, φ. ἀσυνήθης, ib.25,54; “φ. ὑψηλή” Id.Comp.18; “φ. ἀφελὴς καὶ ἀποίητος” Id.Pomp.2: pl., Phld.Rh.1.161 S.; expressiveness, τῶν ὀνομάτων interpol. in D.H.Pomp.3; ἡ γενναία φ. noble diction, Longin.8.1; opp. εὕρεσις, τάξις, Stoic.2.96; “ἡ τοῦ λόγου νόγσις ἥ τε φ.” Longin.30.1.
3. text, Asp. in EN4.12.