A.hurt, spoil ( = βλάπτω, Hsch.), ὡς ἂν μὴ κλαίουσα κατὰ χρόα καλὸν ἰάπτῃ mar her beauty, Od.2.376, cf. 4.749; “ναυτιλίην” A.R.2.875; of a spear, wound, pierce, “τοῦ δ᾽ οὐ χρόα καλὸν ἴαψεν” Q.S.6.546; “Ἔρως . . ὅς με κατασμύχων καὶ ἐς ὀστέον ἄχρις ἰάπτει” Theoc.3.17; “βροτῶν, οὓς αὐτίκα γῆρας ἰάπτει” AP11.389(Lucill.); “ἆ δειλὸς χαλεποῖς ἐνὶ πένθεσι γῆρας ἰάψει” Q.S.3.455; ἐπεὶ ἦ νύ με κῆδος ἰάπτει λευγαλέον ib.481:—Pass., “ὃς δὲ . . μελλόντων χάριν ἑὸν ἰάπτεται κέαρ” B.Fr.7.5; “ἰάπτομαι ἄλγεσιν ἦτορ” Mosch.4.39; “ὥς μοι περὶ θυμὸς ἰάφθη” Theoc.2.82. (Perh. cf. ἴπτομαι.)
ἰάπτω (A) [ι^],