Ἑλένη
110ὀρθῶς ἔλεξας, πείθομαί τέ σοι, κόρη.
καὶ πέμψομέν γε θυγατέρ᾽: εὖ γάρ τοι λέγεις.
ὦ τέκνον, ἔξελθ᾽, Ἑρμιόνη, δόμων πάρος
καὶ λαβὲ χοὰς τάσδ᾽ ἐν χεροῖν κόμας τ᾽ ἐμάς:
ἐλθοῦσα δ᾽ ἀμφὶ τὸν Κλυταιμήστρας τάφον
115μελίκρατ᾽ ἄφες γάλακτος οἰνωπόν τ᾽ ἄχνην,
καὶ στᾶσ᾽ ἐπ᾽ ἄκρου χώματος λέξον τάδε:
Ἑλένη σ᾽ ἀδελφὴ ταῖσδε δωρεῖται χοαῖς,
φόβῳ προσελθεῖν μνῆμα σόν, ταρβοῦσά τε
Ἀργεῖον ὄχλον. πρευμενῆ δ᾽ ἄνωγέ νιν
120ἐμοί τε καὶ σοὶ καὶ πόσει γνώμην ἔχειν
τοῖν τ᾽ ἀθλίοιν τοῖνδ᾽, οὓς ἀπώλεσεν θεός.
ἃ δ᾽ εἰς ἀδελφὴν καιρὸς ἐκπονεῖν ἐμέ,
ἅπανθ᾽ ὑπισχνοῦ νερτέρων δωρήματα.
ἴθ᾽, ὦ τέκνον μοι, σπεῦδε καὶ χοὰς τάφῳ
125δοῦσ᾽ ὡς τάχιστα τῆς πάλιν μέμνησ᾽ ὁδοῦ.
Ἠλέκτρα
ὦ φύσις, ἐν ἀνθρώποισιν ὡς μέγ᾽ εἶ κακόν,
σωτήριόν τε τοῖς καλῶς κεκτημένοις.
εἴδετε παρ᾽ ἄκρας ὡς ἀπέθρισεν τρίχας,
σῴζουσα κάλλος; ἔστι δ᾽ ἡ πάλαι γυνή.
130θεοί σε μισήσειαν, ὥς μ᾽ ἀπώλεσας
καὶ τόνδε πᾶσάν θ᾽ Ἑλλάδα. ὦ τάλαιν᾽ ἐγώ:
αἵδ᾽ αὖ πάρεισι τοῖς ἐμοῖς θρηνήμασι
φίλαι ξυνῳδοί: τάχα μεταστήσουσ᾽ ὕπνου
τόνδ᾽ ἡσυχάζοντ᾽, ὄμμα δ᾽ ἐκτήξουσ᾽ ἐμὸν
135δακρύοις, ἀδελφὸν ὅταν ὁρῶ μεμηνότα.
ὦ φίλταται γυναῖκες, ἡσύχῳ ποδὶ
χωρεῖτε, μὴ ψοφεῖτε, μηδ᾽ ἔστω κτύπος.
φιλία γὰρ ἡ σὴ πρευμενὴς μέν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ
τόνδ᾽ ἐξεγεῖραι συμφορὰ γενήσεται.
