Χορός
ὡς ἡδὺ δάκρυα τοῖς κακῶς πεπραγόσι
θρήνων τ᾽ ὀδυρμοὶ μοῦσά θ᾽ ἣ λύπας ἔχει.
Ἀνδρομάχη
610ὦ μῆτερ ἀνδρός, ὅς ποτ᾽ Ἀργείων δορὶ
πλείστους διώλεσ᾽, Ἕκτορος, τάδ᾽ εἰσορᾷς;
Ἑκάβη
ὁρῶ τὰ τῶν θεῶν, ὡς τὰ μὲν πυργοῦσ᾽ ἄνω
τὸ μηδὲν ὄντα, τὰ δὲ δοκοῦντ᾽ ἀπώλεσαν.
Ἀνδρομάχη
ἀγόμεθα λεία σὺν τέκνῳ: τὸ δ᾽ εὐγενὲς
615ἐς δοῦλον ἥκει, μεταβολὰς τοσάσδ᾽ ἔχον.
Ἑκάβη
τὸ τῆς ἀνάγκης δεινόν: ἄρτι κἀπ᾽ ἐμοῦ
βέβηκ᾽ ἀποσπασθεῖσα Κασάνδρα βίᾳ.
Ἀνδρομάχη
φεῦ φεῦ:
ἄλλος τις Αἴας, ὡς ἔοικε, δεύτερος
παιδὸς πέφηνε σῆς. νοσεῖς δὲ χἅτερα.
Ἑκάβη
620ὧν γ᾽ οὔτε μέτρον οὔτ᾽ ἀριθμός ἐστί μοι:
κακῷ κακὸν γὰρ εἰς ἅμιλλαν ἔρχεται.
Ἀνδρομάχη
τέθνηκέ σοι παῖς πρὸς τάφῳ Πολυξένη
σφαγεῖσ᾽ Ἀχιλλέως, δῶρον ἀψύχῳ νεκρῷ.
Ἑκάβη
οἲ 'γὼ τάλαινα. τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ὅ μοι πάλαι
625Ταλθύβιος αἴνιγμ᾽ οὐ σαφῶς εἶπεν σαφές.
Ἀνδρομάχη
εἶδόν νιν αὐτή, κἀποβᾶσα τῶνδ᾽ ὄχων
ἔκρυψα πέπλοις κἀπεκοψάμην νεκρόν.
Ἑκάβη
αἰαῖ, τέκνον, σῶν ἀνοσίων προσφαγμάτων:
αἰαῖ μάλ᾽ αὖθις, ὡς κακῶς διόλλυσαι.
Ἀνδρομάχη
630ὄλωλεν ὡς ὄλωλεν: ἀλλ᾽ ὅμως ἐμοῦ
ζώσης γ᾽ ὄλωλεν εὐτυχεστέρῳ πότμῳ.
Ἑκάβη
οὐ ταὐτόν, ὦ παῖ, τῷ βλέπειν τὸ κατθανεῖν:
τὸ μὲν γὰρ οὐδέν, τῷ δ᾽ ἔνεισιν ἐλπίδες.
