τοιόνδε τὸν στρατηγὸν αἱρεῖσθαι χρεών,
ὃς ἔν τε τοῖς δεινοῖσίν ἐστιν ἄλκιμος
μισεῖ θ᾽ ὑβριστὴν λαόν, ὃς πράσσων καλῶς
ἐς ἄκρα βῆναι κλιμάκων ἐνήλατα
730ζητῶν ἀπώλεσ᾽ ὄλβον ᾧ χρῆσθαι παρῆν.
Χορός
νῦν τήνδ᾽ ἄελπτον ἡμέραν ἰδοῦσ᾽ ἐγὼ
θεοὺς νομίζω, καὶ δοκῶ τῆς συμφορᾶς
ἔχειν ἔλασσον, τῶνδε τεισάντων δίκην.
Ἄδραστος
ὦ Ζεῦ, τί δῆτα τοὺς ταλαιπώρους βροτοὺς
735φρονεῖν λέγουσι; σοῦ γὰρ ἐξηρτήμεθα
δρῶμέν τε τοιαῦθ᾽ ἃν σὺ τυγχάνῃς θέλων.
ἡμῖν γὰρ ἦν τό τ᾽ Ἄργος οὐχ ὑποστατόν,
αὐτοί τε πολλοὶ καὶ νέοι βραχίοσιν:
Ἐτεοκλέους τε σύμβασιν ποιουμένου,
740μέτρια θέλοντος, οὐκ ἐχρῄζομεν λαβεῖν,
κἄπειτ᾽ ἀπωλόμεσθα. ὁ δ᾽ αὖ τότ᾽ εὐτυχής,
λαβὼν πένης ὣς ἀρτίπλουτα χρήματα,
ὕβριζ᾽, ὑβρίζων τ᾽ αὖθις ἀνταπώλετο
Κάδμου κακόφρων λαός. ὦ καιροῦ πέρα
745τὸ τόξον ἐντείνοντες: ὦ κενοὶ βροτῶν,
καὶ πρὸς δίκης γε πολλὰ πάσχοντες κακά,
φίλοις μὲν οὐ πείθεσθε, τοῖς δὲ πράγμασιν:
πόλεις τ᾽, ἔχουσαι διὰ λόγου κάμψαι κακά,
φόνῳ καθαιρεῖσθ᾽, οὐ λόγῳ, τὰ πράγματα.
750ἀτὰρ τί ταῦτα; κεῖνο βούλομαι μαθεῖν,
πῶς ἐξεσώθης: εἶτα τἄλλ᾽ ἐρήσομαι.
Ἄγγελος
ἐπεὶ ταραγμὸς πόλιν ἐκίνησεν δορί,
πύλας διῆλθον, ᾗπερ εἰσῄει στρατός.
Ἄδραστος
ὧν δ᾽ οὕνεχ᾽ ἁγὼν ἦν, νεκροὺς κομίζετε;
Ἄγγελος
755ὅσοι γε κλεινοῖς ἕπτ᾽ ἐφέστασαν δόμοις.
Ἄδραστος
πῶς φῄς; ὁ δ᾽ ἄλλος ποῦ κεκμηκότων ὄχλος;
Ἄγγελος
τάφῳ δέδονται πρὸς Κιθαιρῶνος πτυχαῖς.
Ἄδραστος
τοὐκεῖθεν ἢ τοὐνθένδε; τίς δ᾽ ἔθαψέ νιν;
Ἄγγελος
Θησεύς, σκιώδης ἔνθ᾽ Ἐλευθερὶς πέτρα.
Ἄδραστος
760οὓς δ᾽ οὐκ ἔθαψε ποῦ νεκροὺς ἥκεις λιπών;
Ἄγγελος
ἐγγύς: πέλας γὰρ πᾶν ὅ τι σπουδάζεται.
Ἄδραστος
ἦ που πικρῶς νιν θέραπες ἦγον ἐκ φόνου;
Ἄγγελος
οὐδεὶς ἐπέστη τῷδε δοῦλος ὢν πόνῳ.
Ἄγγελος
φαίης ἄν, εἰ παρῆσθ᾽ ὅτ᾽ ἠγάπα νεκρούς.
Ἄδραστος
765ἔνιψεν αὐτὸς τῶν ταλαιπώρων σφαγάς;
Ἄγγελος
κἄστρωσέ γ᾽ εὐνὰς κἀκάλυψε σώματα.
Ἄδραστος
δεινὸν μὲν ἦν βάσταγμα κᾀσχύνην ἔχον.
Ἄγγελος
τί δ᾽ αἰσχρὸν ἀνθρώποισι τἀλλήλων κακά;
Ἄδραστος
οἴμοι: πόσῳ σφιν συνθανεῖν ἂν ἤθελον.
Ἄγγελος
770ἄκραντ᾽ ὀδύρῃ ταῖσδέ τ᾽ ἐξάγεις δάκρυ.
Ἄδραστος
δοκῶ μέν, αὐταί γ᾽ εἰσὶν αἱ διδάσκαλοι.
ἀλλ᾽ εἶἑν: αἴρω χεῖρ᾽ ἀπαντήσας νεκροῖς
Ἅιδου τε μολπὰς ἐκχέω δακρυρρόους,
φίλους προσαυδῶν, ὧν λελειμμένος τάλας
775ἔρημα κλαίω: τοῦτο γὰρ μόνον βροτοῖς
οὐκ ἔστι τἀνάλωμ᾽ ἀναλωθὲν λαβεῖν,
ψυχὴν βροτείαν: χρημάτων δ᾽ εἰσὶν πόροι.
