สงครามอยุทธยารบกับมะละกา สงครามที่อยุทธยาที่คิดการใหญ่ที่สุดใน ปวศ.

BLOG BOARD_B

ติดต่อรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ Email: sale@soccersuck.com

ไว้คราวหน้า X

ไม่ต้องแสดงข้อความนี้อีกเลย

ไปหน้าที่ 1

ไปที่หน้า

ตั้งกระทู้ใหม่

ฝากรูป

หน้าแรกบอร์ด >> บอร์ดวาไรตี้

ผู้ตั้ง

ข้อความ

ออนไลน์

ปีศาจแดงดำ

หัวหน้าแมวมอง

Status:

: 0 ใบ

เข้าร่วม: 01 Dec 2013

ตอบ: 39409

ที่อยู่:

โพสเมื่อ: Sat Aug 29, 2020 22:28

สงครามอยุทธยารบกับมะละกา สงครามที่อยุทธยาที่คิดการใหญ่ที่สุดใน ปวศ.

วังสุลต่านอาณาจักรมะละกา ที่วาดคิดโดยการใช้จินตนาการในยุค อาณาจักรมะละการุ่งเรืองที่สุด

ตั้งแต่สมัยก่อนสถาปนากรุงศรีอยุทธยาและสมัยอยุทธยาตอนต้น สยามสามารถแผ่อิทธิพลไปได้ถึงตอนใต้ของคาบสมุทรแล้ว ปรากฏในพงศาวดารราชวงศ์หยวน ว่า เซียน/เสี้ยม หรือสยามยกทัพไปโจมตีมลายู ใน พ.ศ. ๑๘๓๘ และปรากฏในจดหมายเหตุของวังต้ายวน ว่าสยามยกทัพเรือโจมตีตานหม่าสี ซึ่งเชื่อว่าคือตูมาสิคหรือสิงคโปร์ได้ใน พ.ศ. ๑๘๗๓ นอกจากนี้ยังปรากฏในหลักฐานจีนหลายชิ้นที่ระบุว่าสยามมีความเชี่ยวชาญทางน้ำ และชอบยกทัพรุกรานรัฐอื่น

ในจดหมายเหตุ Suma Oriental ของ โตเม่ ปิรืช (Tomé Pires) นักเดินเรือชาวโปรตุเกสที่เดินทางเข้ามายังภูมิภาคอุษาคเนย์ใน พ.ศ. ๒๐๕๕ – ๒๐๕๘ รัชสมัยสมเด็จพระรามาธิบดี (เชษฐาธิราช) ระบุว่าในเวลานั้นกรุงศรีอยุทธยาแผ่อิทธิพลปกครองถึง เกดะห์ ตรังกานู กลันตัน สาย ปาตานี และเมืองอื่นๆ อีกมาก

จากอยุทธยาไปยังมะละกา ไกลถึง 1,700 กิโลเมตร อุปสรรคของอยุทธยากในการส่งกำลังบำรุงฯ กับ การเดินทางทั้งทัพบกและทัพเรือ

การขยายอำนาจไปยังคาบสมุทร จุดประสงค์สำคัญก็คือการควบคุมเมืองท่าทางทะเลเพื่อผลประโยชน์ทางการค้า และยังควบคุมแหล่งทรัพยากรต่างๆ ไว้ได้ด้วย สำหรับมะละกาเป็นเมืองท่าแห่งสำคัญที่ปลายแหลมมลายู สามารถควบคุมช่องแคบมะละกาซึ่งเป็นเส้นทางการค้าสำคัญของภูมิภาค จึงไม่แปลกที่กรุงศรีอยุทธยาต้องการครอบครอง

ทั้งนี้พบหลักฐานว่าอยุทธยาเคยแผ่ขยายอำนาจไปถึงมะละกาแล้ว ปรากฏในจดหมายเหตุของขันทีหม่าฮวน ที่อยู่ในกองเรือมหาสมบัติของเจิ้งเหอระบุว่ามะละกาเป็นประเทศราชของสยาม ต้องถวายบรรณาการเป็นทอง ๔๐ ตำลึงมิฉะนั้นจะถูกโจมตี แต่ในช่วงรัชศกหย่งเล่อมะละกาส่งบรรณาการให้ต้าหมิงและขอความคุ้มครองไม่ให้สยามคุกคามตน ปรากฏว่าใน พ.ศ. ๑๙๕๒ และ พ.ศ. ๑๙๗๔ จักรพรรดิหย่งเล่อทรงกดดันไม่ให้สยามคุกคามมะละกา สยามจึงต้องเพลาๆ มือลงไป

หลังต้าหมิงยกเลิกกองเรือมหาสมบัติ จึงไม่มีคนกดดันอยุทธยาอีก พบหลักฐานว่าอยุทธยาพยายามขยายอำนาจไปมะละกาอีกหลายครั้ง ปรากฏในพงศาวดารมลายูว่าประมาณ พ.ศ. ๑๙๘๙ กรุงศรีอยุทธยาสั่งให้มะละกาถวายบรรณาการแต่ถูกปฏิเสธ อยุทธยาจึงกองทัพไปตีแต่ไม่สำเร็จ ต่อมาก็ปรากฏในพระราชพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์ว่าอยุทธยายกทัพไปตีเมืองมะละกาใน พ.ศ. ๑๙๙๘ หลักฐานฝั่งมลายูระบุว่ามะละกาต้านทัพอยุทธยาไว้ได้ ต่อมาก็ส่งทูตไปกรุงศรีอยุทธยาขอสงบศึกเป็นไมตรีกัน

แต่ทางอยุทธยาอ้างว่ามะละกาเป็นประเทศราชของตนเสมอ ในรัชกาลสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถก็ปรากฏในกฏมณเฑียรบาลนับเมืองมะละกาเป็น ๑ ใน ๔ เมืองประเทศราชฝ่ายใต้ที่ถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทอง (เมืองฝ่ายใต้อื่นๆ คือ อุยองตะหนะซึ่งเชื่อว่าคือยะโฮร์ที่ปลายคาบสมุทร เมืองมลายู และเมืองวรวารีซึ่งมีการศึกษาว่าเป็นอีกชื่อของลังกาสุกะ)

ดอกไม้เงินดอกไม้ทอง ที่อาณาจักรมะละกาที่ถวายให้อาณาจักรอยุทธยา

จดหมายเหตุของโตเม่ ปิรืช ระบุว่าสยามกับมะละกามีการค้าขายกันเป็นปกติ ทุกปีจะมีสำเภาจากสยาม ๓๐ ลำบรรทุกสินค้าจำนวนมาก ในขณะที่มะละกาก็ขนสินค้ามาสยามจำนวนมากเช่นเดียวกัน แต่เมื่อ ๒๒ ปีก่อนบันทึก (ราว พ.ศ. ๒๐๓๓-๒๐๓๖) มะละกาได้แข็งเมืองต่อสยามจึงหยุดทำการค้ากันนับแต่นั้น ปะหังก็แข็งเมืองเช่นเดียวกันโดยได้รับการสนับสนุนจากสุลต่านมะละกา โดยความขัดแย้งมาจากมะละกายึดครองแหล่งดีบุกในเกดะห์ซึ่งอยู่ในอำนาจสยาม สยามจึงยกทัพเรือไปตีมะละกา แต่ถูกชาวมาลายูนำโดยลักษมณา ตีแตกไป

หลังจากนั้น อยุทธยาจึงหันไปขยายอำนาจเหนือเมืองท่าฝั่งอันดามัน ได้แก่ ทวาย มะริด ตะนาวศรีแทน แต่ก็ยังคงพยายามขยายอำนาจลงไปมะละกาอยู่ ปรากฏในหลักฐานของโปรตุเกสว่าใน พ.ศ. ๒๐๕๓ สยามกำลังทำสงครามกับมะละกา ในปีถัดมาคือ พ.ศ. ๒๐๕๔ โปรตุเกสยึดครองมะละกาได้สำเร็จ อยุทธยาจึงเลิกสนใจมะละกานับแต่นั้นครับ

ถ้าไม่นับเรื่องเวลาในอนาคตที่จะเกิดขึ้น ถ้าอยุทธยาตีมะละกาแตกได้สำเร็จ ได้คุมช่องแคบมะละกา อาจจะได้เห็นวังกรุงศรียิ่งใหญ่กว่านี้อะ รวมทั้งผลประโยชน์มหาศาลที่อยุทธยามีแต่ได้กับได้ ไม่มีเสียเลย

แต่จะยากตรงที่ต้องปครองหัวเมืองทางใต้ที่อาจจะแข็งเมืองบ่อย ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินทีก็ปัญหาการแข็งเมืองก็จะเกิดขึ้นประจำ แต่ถ้าทำได้อาจจะนำวัฒนธรรมของมลายู มายังราชสำนักอยุทธยามาอย่างมากเหมือนในยุคเจ้าสามพระยาที่ตีจักรวรรดิเขมรแตก

ถึงจะต้องเสียให้โปรตุเกสในอนาคตก็ตาม ที่จะคอยสนับสนุนให้ มะละกา แข็งเมืองตีตัวออกจาก อยุทธยา พอแยกตัวออกมาได้ก็จะตกอยู่ใต้อำนาจของโปรตุเกสเช่นเดิมเหมือนที่ อยุทธยาเลิกสนใจตีมะละกา

ถ้ากลับประวัติศาสตร์ถ้าอยุทธยาสามารถตีมะละกาแตกได้นี้ จะได้เขียนประวัติศาสตร์ที่ขยายอาณาเขตที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เผลอๆจะยิ่งใหญ่กว่าที่ พม่าตีอยุทธยา กับ พม่าตียะไข่ แตกได้อีก เพราะว่า อาณาจักรมะละกาเป็นอาณาจักรท่าเรือของโลกเลย เพราะว่านอกจากเป็นเส้นทางเดินเรือระหว่างจีนกับตะวันตก แต่เป็นช่องทางไปยังหมู่เกาะอินโดนีเซียต่างๆ เช่น ไปเกาะชวา ที่ทางตะวันตกต้องการเครื่องเทศ พริกไทยเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะไม่ใช้อาณาจักรมะละกาดูเป็นไม่ได้เป็นมหาอำนาจทางการทหารเท่า อาณาจักรหงสา หรือ รวมทั้งอาณาจักรอยุทธยา

Spoil

เอ ฟาโมซา ป้อมปราการโปรตุเกสอดีตที่ตั้งอยู่ในมะละกามาเลเซีย เป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมยุโรปที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1511 ซึ่งตรงในปี พ.ศ.2054 ซึ่งตรงกับปีที่ อาณาจักรอยุทธยายกกองทัพมาตีอาณาจักรมะละกา เชื่อว่าสร้างโดยป้องกันอยุทธยาจากโปรตุเกส