Hellblade II ไม่ใช่เกมสำหรับทุกคน แต่คือผลงานศิลปะของวงการเกม

Hellblade II ไม่ใช่เกมสำหรับทุกคน แต่คือผลงานศิลปะของวงการเกม — ประโยคนี้ไม่ใช่คำอวย แต่เป็นข้อเท็จจริงที่ผู้เล่นจำนวนมากรับรู้ร่วมกันตั้งแต่วินาทีแรกที่ก้าวเข้าไปในโลกอันกดดันของ Senua เกมนี้ไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อเอาใจคนหมู่มาก ไม่ได้สร้างมาเพื่อความบันเทิงแบบสบาย ๆ และไม่ได้ตั้งใจให้คุณ “สนุก” ตามนิยามเดิมของคำว่าเกม แต่กลับมุ่งไปที่การถ่ายทอดประสบการณ์ ความรู้สึก และคำถามทางจิตใจอย่างตรงไปตรงมา จนหลายคนยกให้มันเป็นงานศิลปะร่วมสมัยมากกว่าสื่อบันเทิงทั่วไป 🎮🖤 เกมที่ไม่พยายามเอาใจตลาด ในยุคที่เกมส่วนใหญ่ต้องแข่งขันกันด้วยระบบที่เยอะขึ้น โลกที่กว้างขึ้น และคอนเทนต์ที่เล่นได้ไม่รู้จบ Hellblade II เลือกเดินสวนทางอย่างชัดเจน มันเป็นเกมที่คุมโทนเข้ม จำกัดพื้นที่ และบังคับจังหวะอารมณ์ของผู้เล่นอย่างจงใจ ไม่มีระบบสะสมไอเท็ม ไม่มีแผนที่เปิดโลกให้หลงทาง และไม่มีเส้นทางเสริมให้พักใจ สิ่งที่เกมทำคือบอกผู้เล่นตั้งแต่ต้นว่า “นี่คือประสบการณ์หนึ่งเดียว ถ้าจะเล่น ต้องเล่นให้จบ” และความชัดเจนแบบนี้เองที่ทำให้ Hellblade II แตกต่าง นิยามใหม่ของคำว่า “เล่นเกม” ถ้าการเล่นเกมคือการพักผ่อน Hellblade II