 |
| Jan en ik in Parijs |
 |
| Alex en ik bij mijn ouders |
 |
| Dorine en ik aan het strand |
 |
| Rosa en ik op een feestje |
 |
| Edith en ik in Parijs Het is raar hoe je als je moeder wordt je oude leven ineens heel ver weg kan lijken en dan door een film (Bridget Jones) ineens weer volop in je hoofd zit. Ik zag de scene waarin Bridget in een flanellen pyama met een glas wijn op haar bank hangt en bang is te eindigen als een vrijgezel die uiteindelijk opgegeten wordt door haar herdershond. Ik was ineenklap terug in de tijd toen ik nog vrijgezel in mijn kleine appartement in de Jordaan woonde. Ik mis het maar ook weer niet. Wat had ik toen veel ruimte in mijn leven, elk weekend twee hele dagen de tijd om te doen en laten wat ik wou. Zaterdag pas om 4 uur uit bed en er ook pas weer om 4 uur in, het maakte allemaal niks uit. De conclusie, toen was het allemaal leuk en was ik gelukkig. Maar nu met mijn vroege ochtenden en korte nachten en zelden een dag voor mezelf ben ik ook gelukkig. |
