LEGNICA - Iluminacje świąteczne i nie tylko 2015.

 Dawno nie spacerowałem po nocy z aparatem, a okres świąteczno-noworoczny sprzyja takim wycieczkom. Święta przegapiłem, więc ...

 ŻYCZENIA NOWOROCZNE :

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2016 !!!!!!

 Dawny klasztor benedyktynek i kościół św. Maurycego (obecnie I L.O.) niedawno otrzymały ciekawą iluminację.

 Fasada główna kościoła ś. Maurycego.

Okolice Pl. Meisslera z kościołem Mariackim w głębi.

Renesansowe Kamieniczki Śledziowe.

Dom Pod Przepiórczym Koszem.

Ulica św. Jana. Chyba najbardziej klimatyczny zakątek miasta.

Ul. N.M.P.

 Ciuchcia ustawiona w Rynku przeciąga wzrok swoimi kolorami.

Główny deptak miasta. Ulica N.M.P.

Kareta Kopciuszka, a może ... Mikołaja ?

 Lew jest sporych rozmiarów i do tego opowiada bajki :).

Te iluminacje znacie już z poprzednich lat.

SOBÓTKA - Kościół pw Św. Anny. (GPS - 50.8994 / 16.7435)

 Sobótkę odwiedziliśmy już, a to za sprawą zamku Górka.

 Tym razem pokarzę Wam jeden z trzech zabytkowych kościołów. Kościół pw. Świętej Anny .

 Ma ona rangę sanktuarium św Anny Samotrzeciej, a poza tym od 2006 r. jest też sanktuarium Archidiecezji Wrocławskiej Najświętszej Marii Panny Matki Nowej Ewangelizacji.

 Powróćmy jednak do kościoła, którego początki sięgają  XIII w. kiedy to zostały tu przewiezione relikwie św. Anny Samotrzeciej. 

 Oczywiście nie od razu powstał w takim kształcie jak go teraz oglądamy, ale pierwotne założenie pozostało do chwili obecnej i stanowi teraz prezbiterium świątyni.

 Na przełomie XV i XVI w. do istniejącej już kaplicy dobudowano większą część stanowiącą obecnie nawę główną.

 Pod koniec XVII w. dochodzi do następnej modernizacji, w czasie której świątynia uzyskała barokowe detale, a w szczególności wieżyczkę. 

 Kościół był jeszcze remontowany w 1725 r. a także pod koniec XIX w. i dwukrotnie w wieku XX .

 Widok od strony zachodniej, gdzie teraz znajduje się wejście główne do świątyni.

 Niewielka wieża znajdująca się po stronie południowej, to prawdopodobnie efekt barokowej przebudowy dokonanej pod konie XVII w.

 Kruchta wejścia bocznego znajdującego się po stronie południowej.

 Tu widać najstarszą część kościoła, czyli prezbiterium.

Widok od strony północnej.

 Wejście główne przyozdobione renesansowym portale wykonanym z piaskowca. Zwieńczone jest tarczą ze znakami augustianów.

 Na fasadzie głównej, w niszach usytuowane są figury św. Józefa z dzieciątkiem Jezus i św. Anny nauczającej Maryję.

 Wnętrze kościoła skromne, ale klimatyczne.

 Od północy usytuowane są przy filarach dwie figury. Maryi z dzieciątkiem Jezus i Św. Augustyna.

 A po stronie południowej Św. Anna Samotrzecia i Św. Jadwiga.

Barokowy ołtarz główny z obrazem N.M.P. Matki Nowej Ewangelizacji.

 Na wa północna.

PIESZKÓW - Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej. (GPS - 51.3390 / 16.2334)

 Świątynia w Pieszkowie, to bardzo ciekawy przykład połączenia różnych stylów architektonicznych. Może tak nie wygląda na pierwszy rzut oka, ale wieża i nawa główna, to elementy, które dzieli kilkaset lat.

 Zacznijmy jednak od początku.

 Pierwsze wzmianki na temat kościoła w tej XIII w. wsi pochodzą z 1335 r. Oczywiście obecna budowla nie ma z nią nic wspólnego, ale należy wspomnieć o korzeniach katolicyzmu na tych ziemiach.

 W XV w. na potrzeby rosnącej społeczności katolickiej został wybudowany późnogotycki kościół z wieżą, którą oglądamy obecnie.

 Na początku XVI w. około roku 1524 jak większość ówczesnych świątyń został przejęty przez społeczność ewangelicką, która wówczas stanowiła zdecydowaną większość wyznaniową na Śląsku.

 Prawdopodobnie na początku XVIII w. obiekt powrócił w zarząd katolików i wówczas postanowiono prawdopodobnie z przyczyn technicznych starą nawę główną zastąpić nową, barokową, pozostawiając znajdującą się w dobrej kondycji technicznej wieżę.

 Oczywiście i sama wieża została zmodernizowana i nadano jej bardziej barokowy kształt, aby całość współgrała ze sobą.

   Świątynia została jeszcze raz odremontowana w XIX w. a następnie w latach 70'tych XX wieku.

 Widok od strony północnej.

  Po ostrym wykończeniu portalu wejścia głównego można poznać gotyckie pochodzenie wieży.

 Widok od strony prezbiterium.

 Na przykościelnym cmentarzu znajduje się taka oto średniowieczna, wykuta w piaskowcu kapliczka.

OSIEK - Kościół pw. Chrystusa Króla. (GPS - 51.3661 / 16.2273)

 Ostatnio pokazywałem Wam pałac w Osieku, więc skoro jesteśmy na miejscu obejrzymy sobie jeszcze znajdujący się nieopodal kościół.

 Budowla ciekawa i sporo starsza od pałacu, a początki jej sięgają roku 1526, kiedy to prawdopodobnie został oddany do użytku.

 Po raz pierwszy kościół został przebudowany na początku XVII w. (1610 r.), a było to wymuszone pożarem, przez który został częściowo strawiony.

 Kolejna modernizacja, to połowa wieku XVIII (1755 r.). Wówczas to świątynia została powiększona o zakrystię, którą dobudowano od strony południowej.

 Kościół został mocno zniszczony podczas działań wojennych pod koniec II W.Ś.  Odbudowano go dopiero w 1968 r. Jak widać częściowo zatracił swoje renesansowe cechy, choć nie do końca, ponieważ od strony południowej zachował się charakterystyczny dla tej epoki krużganek.

 Widok od strony południowej z krużgankiem u podstawy wieży.

 Wieża usytuowana jest po stronie zachodniej budowli.

 Widok od północy.

 Całość terenu przykościelnego otoczona jest murem, a od strony zachodniej wmurowany w niego jest krzyż pokutny, który ciężko zauważyć, gdyby nie informująca o tym tabliczka.

OSIEK - Pałac w powiecie lubińskim. (GPS - 51.3678 / 16.2305)

 Osiek, to wieś położona nieopodal Lubina, a początki jej sięgają początków XIII w. Po raz pierwszy w dokumencie pisanym została wspomniana w 1267 r. przy okazji wyliczania dóbr klasztoru w Trzebnicy, dla którego płaciła dziesięcinę.

 Niestety jeśli chodzi o sam pałac, to informacje są szczątkowe i głównie opierają się na domniemaniach, ale kilka z nich Wam podam.

 Pałac jest punktem centralnym sporego folwarku, który został założony w XIX w. Do chwili obecnej zachowało się sporo zabudowań, a i sam pałac mimo, że mocno zaniedbany nie jest w tragicznym stanie, tym bardziej że jak się dowiedziałem został zakupiony przez osobę prywatną i już zrobiono porządek w jego otoczeniu.

   Początki pałacu sięgają prawdopodobnie XVIII w. kiedy to powstała barokowa rezydencja. Obiekt został przebudowany na potrzeby folwarku i to właśnie w takim kształcie możemy go oglądać do chwili obecnej.

 Po wojnie jak w większości tego typu założeniach powstał PGR, a po jego upadku pałac stanowił budynek mieszkalny dla kilku rodzin.

 Obecnie jak pisałem został zakupiony przez prywatnego inwestora i jest nadzieja na jego remont.

 Widok od strony podjazdu, który znajduje się po stronie południowej.

 Widok na pałac od parku, który powstał również pod koniec XIX w.