KOMARNO - Kościół pw. Jana Chrzciciela. (GPS - 50.9245 / 15.8698)

 Wg. nieoficjalnych danych świątynia została wybudowana już na początku XIV w. Jak przystało na ten okres, był to kościół gotycki z krzyżowym sklepieniem stropu. Obecnie nie przypomina on budowli gotyckiej, ponieważ w wieku XVIII został przebudowany i powiększony.

 Zasadniczo nie zmienił się jego wygląda po wspomnianej przebudowie, ale zatarty został gotycki charakter świątyni.

 Oczywiście XVIII wieczna przebudowa nie była jedyną, a wcześniejsze miały miejsce w wieku XV i XVI. Ostatni większy remont odbył się w 1979 r. kiedy to świątynia została przywrócona do stanu używalności po powojennej dewastacji.

 Obecnie kościół jest użytkowany przez społeczność katolicką.

 Widok od strony zachodniej.

 Nad wejście umieszczony jest kartusz herbowy z tablicą.

 Widok od południa.

 Tak kościół wygląda od północy.

 Udało mi się zrobić zdjęcia wnętrza kościoła, ale tylko przez kratę.

 Na terenie przykościelnym stoi krzyż pokutny. Prawdopodobnie w pobliżu znajduje się jeszcze jeden, ale tamtego nie udało mi się znaleźć.

LEGNICA - Iluminacje świąteczne 2014.

 Co prawda święta już za nami, ale właśnie w święta wygospodarowałem trochę czasu na spacer po mieście z aparatem. 

 To właśnie efekt tego Bożonarodzeniowego spaceru po Legnicy.

 Ulica N.M.P.

 Choinka ustawiona w Rynku.

 Na ulicy Złotoryjskiej ustawiono diodowego pawia.

 To z kolei fontanna Neptuna.

" Bombka Szczęścia" jak ją nazwano. Żeby doświadczyć szczęścia, trzeba przejść przez jej wnętrze.

 To już nie świąteczna iluminacja, ale stała ... po prostu mi się podobała. Może władze miasta pomyślały by o podświetleniu galerii.

To już pl. Katedralny.

 Zerkając przez ramię widzimy "Bombkę" i "Fontannę".

 Na koniec taka mała wariacja. Bombka inaczej.

BIELANY WROCŁAWSKIE - Kościół pw. Andrzeja Apostoła. (GPS - 51.0397 / 16.9686)

 Co prawda pierwsza pisana wzmianka na temat bielańskiego kościoła pochodzi z 1357 r. nie mniej jednak sama budowla powstała pod koniec XIII w.

 Kościół jest wybudowany w stylu gotyckim, który mimo kilku modernizacji i remontów został zachowany do dnia dzisiejszego. Jednak jego wyposażenie, to już w większości styl barokowy.

 W 1632 r. kościół zostaje przejęty przez Luteran, ale pozostaje pod ich zarządem tylko do 1654 r. kiedy to na mocy pokoju westfalskiego powraca w ręce katolików.

 Podczas XVI wiecznego remontu do kościoła dobudowana zostaje niewielka wieża, na której umieszczono trzy dzwony, z których do czasów współczesnych dotrwał tylko jeden.

 Największa modernizacja, czy remont miała miejsce na początku XVIII w. kiedy to konieczne było przeprowadzenie zabezpieczeń stropu, który był mocno spękany i groził zawaleniem.

 Widok od strony północnej.

Od północnej strony widać dobudowane w XVII w. kaplicę i zakrystię, które nie bardzo pasują do surowej bryły gotyku.

 Przechodzimy na stronę południową.

  Z tego samego okresu co zakrystia pochodzi dobudowany po stronie południowej przedsionek.

 Wejście do przedsionka.

 Herby budowniczego przedsionka Hansa Uthmann'a.

  Na fasadzie kościoła po stronie południowej znajduje się całopostaciowa tablica nagrobna. 

KAMIONNA - Figura Jana Nepomucena. (GPS - 50.9804 / 16.7498)

 Dlaczego pokazuję pojedyncze figury ?

Ponieważ ta jest wyjątkowa. Figura Jana Nepomucena została ustawiona na bardzo okazałym cokole w 1740 r. Autorem rzeźby był prawdopodobnie wrocławski rzeźbiarz Johan Siegwitz.

 Wyjątkowość tej rzeźby polega też na tym, że w cokole umieszczono przelotowy otwór to tzw. "Latarnia Dusz".

 Cały pomnik przeszedł gruntowną renowację w 2003 r.

 Widok na pomnik od strony zachodniej.

 Tak prezentuje się od północy.
Teraz dobrze widać "Latarnię Dusz" umieszczoną na szczycie cokołu, zaraz pod rzeźbą.

 Jan Nepomucen z bliska. Po renowacji wygląda naprawdę dobrze, ale wcześniej sporo było uszczerbków i śladów po kulach z czasów wojny.

 "Latarnia Dusz".

 Pod latarnią kartusz na którym przedstawiono scenę wrzucenia Nepomucena z mostu Karola do Wełtawy.

LEGNICA - Pałac Opatów Lubiąskich. Obecnie Muzeum Miedzi. (GPS - 51.2087 / 16.1590)

 Obecne Muzeum Miedzi, to barokowy gmach z XVIII w. wybudowany na zlecenie lubiąskiego opata Ludwika Bauch'a przez legnickiego mistrza budowlanego Karla Franta.

 Budowę pałacu rozpoczęto w roku 1726, a zakończono w 1728 r. Cystersi prowadzili gospodarstwa, uprawiali rolę i dlatego musieli mieć kontakt z ważnymi ośrodkami gospodarczymi, do których należała wówczas Legnica, więc taki przyczółek był praktycznie niezbędny.

 Pałac pełnił funkcję reprezentacyjną dla cystersów do roku 1810, kiedy to wraz z innymi klasztornymi dobrami uległ sekularyzacji i został przejęty przez władze świeckie.

 Po sekularyzacji różnie toczyły się losy obiektu. Był urzędem podatkowym, sądem krajowym, własnością prywatną, aż zaczął podupadać.

 Po wojnie zdewastowany obiekt przejęły siostry Elżbietanki, którym odebrano go w 1962 r. i przekazano nowo powstającemu muzeum. Rok później pałac poddano gruntownemu remontowi dzięki któremu odzyskał dawny blask.

 Widok na pałac od strony północnej, czyli ulicy Partyzantów.

 Najciekawszym elementem architektonicznym jest wejście główne z portal i umieszczonym nad nim balkonem.

 Już same drzwi wejściowe stanowią ciekawy element zdobniczy. Są one oryginalne i pochodzą z XVIII wieku.

 Nad drzwiami umieszczono kartusz herbowy z inicjałami L.A.L. i należą do ówczesnego opata lubiąskiego i budowniczego pałacu Ludwika Baucha.

 Na balkonie ustawiono dwie figury. Na zdjęciu rzeźba przedstawiająca św. Jana Chrzciciela patrona kościoła znajdującego się po drugiej stronie ulicy i wybudowanego praktycznie w tym samym czasie co pałac.

Druga figura, to święta Jadwiga patronka Śląska.

 Nad balkonem umieszczony jest jeszcze herb opactwa cystersów z Lubiąża.

 Widok na pałac od strony zachodniej, a po lewej widać fragment kościoła św. Jana.

  Należy jeszcze wspomnieć, że przy muzeum znajduje się Lapidarium z elementami zdobniczymi z wyburzonych w latach 60'tych kamienic śródmiejskich.