Het zijn drukke weken geweest en ook nog eens arbeidsintensieve.
Ik had alweer verse plannen voor het laminaat in berging 1( het walhalla van de pluizenbollen 's nachts) en het halletje. Maar de trappen stonden bovenaan de lijst he.
Dus daar maar eerst mee begonnen. Om te beginnen met de leuningen. Had het helemaal uitgedacht....dacht ik.
Het knutselzeil had ik al over de keukentafel hene gedrapeerd om vervolgens die latten los te halen. Alle stuk of 50 doppen eraf gedraaid en netjes in een brocante melkkan gedeponeerd om vervolgens die planken eraf te halen en op de keukentafel te droppen. Klinkt simpel, toch?....not....Vorige bewoners hadden al die latten vastgelijmd!! Over op plan B en dus met omleidingen klodderen. Daar ging dus ook het meeste werk in zitten zoals jullie wel snappen. Eerst alles in de grondverf gegooid en halsbrekende toeren uitgehaald toen de onderkanten van 2 trappen gedaan moesten worden want halverwege hielp er geen trap meer aan. En met mn 1.62 helpt t ook niet om op de tenen te staan. Dus laten vallen en hopen dat je de overkant met je hand opvangt zonder naar beneden te knikkeren...is allemaal goed gegaan.....op 1 x na... toen ik gewapend met emmer koffie en gevuld ontbijtbord de trap naar de woonkamer afliep, ondertussen denkende dat t nog een goeie reden is om een lichte trap te hebben want zelfs in t donker zie je alle treden....uhm....op die laatste na waar d schaduw op valt.....ik lande dus recht op de knotsknieën zonder t breken van bord en beker. Koffie over me heen maar die was al afgekoeld. Heb er van geleerd om de volgende keer of de traptreden te tellen of toch maar t licht aan t doen woehahaha
Afgelopen dinsdag kon ik dus eindelijk met aflakken gaan beginnen en gelukkig dekte alles in enen keer!!! Hou ik van.
Begonnen met de onderkanten want de dochter hoefde pas om half 3 naar haar stage dus de bovenste 2trappen waren geen optie. Met kunst en vliegwerk de moeilijkste treden afgelakt, apenkooi was er niks bij.
De dag erna waren alle hielen al op tijd de deur uit gerend en kon ik eindelijk aan de traptreden beginnen. Om en om.
Veel gymnastiek gedaan en de benen zijn weer eens goed getraind want aangezien er een trap van en naar de woonkamer/ keuken gaat merk je pas hoe vaak je die trap gebruikt.
Gisteren de laatste stukken leuningen bekwast en meeeeeen wat ben ik blij dat t klaar is maar ook blij met het resultaat. De trap is niet meer massief en nadrukkelijk aanwezig. Kijk maar.
VOOR |
VOOR DE HELFT..... |
alles in de grondverf |
Het was de hoofd- en spierpijn meer dan waard..
Nu verder gaan nadenken hoe ik t de berging in t vat ga gieten want zoals ook met de trap is het geen optie om overal poezelige voetjes vereeuwigd op de vloeren te zien....wordt vervolgd....
Tussen de lagen verf door waren de man en ik ook alweer 25 jaar getrouwd en dat hebben we met zn 4tjes gevierd onder het genot van een smakelijke maaltijd bij een Portugees restaurantje in Barendrecht. Op die 25 jaar ook al de nodige liters verf verbruikt en ook in verschillende kleuren....miss leuk om een keer in n post te verwerken
Nou ik ga nog eens bij jullie posten kijken want dat is er de afgelopen weken ook bij ingeschoten.
Fijn weekend allemaal
Liefs Brigitte