Hani bazen olur ya canın mutfağa girmek istemez. Mutfağa girdin mi bu sefer de yazmak istemez. İşte bende de aynen böyle oldu. Geçen 9 ay boyunca sabah 9 da başlayan iş temposunda akşam 21.00 den önce eve giremedim. Kışı da yazı da yaşayamadım. Yorgunluktan elim klavyeye gitmedi. Ne kendi bloguma bakabildim nede komşu bloklara.
Güz yaprakları ile birlikte attım artık üzerimden tüm yorgunukları ve gezdim heyecanla takip ettiğim dostları. Herkes ne güzel şeyler üretmiş-denemiş ve paylaşmış.
Ben de uzunca aradan sonra sevdiğim bir lezzeti palaşmak istedim sizlerle. İş işten geçmeden şeftaliler bitmeden denemek isterseniz diye..