Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Νέα επιτυχία, νέο ρεκόρ του «λαού»

Το σχόλιο γίνεται με πλήρη γνώση του ότι υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα να σχολιάσει κανείς και γι αυτό ζητάω την επιείκειά σας.
Τα κατάφεραν οι λεβέντες, αυτοί μωρέ ο «λαός του ΠΑΟΚ» οι παντογνώστες, οι «η δύναμή σου είμαστε εμείς….» οι «σε όποιο γήπεδο κι αν πάμε….», τα κατάφεραν λοιπόν κι ανέβασαν τον πήχυ των τιμωριών σε δυσθεώρητα ύψη. Γιατί περί τιμωρίας πρόκειται όταν ο ΟΠΑΠ κόβει την χορηγία του 1.200.000 ευρώ για τα έργα στην Τούμπα εξ αιτίας των πεπραγμένων τους στη Λαμία.
Και αν κανείς βγεί να κατηγορήσει τον ΟΠΑΠ, θα έχουμε και νέο ρεκόρ ανοησίας
.
Ο ΟΠΑΠ είχε προειδοποιήσει ότι δεν θα δίνει φράγκο στις ομάδες που οι οπαδοί τους κάνουν επεισόδια. Και λίγο μ’ ενδιαφέρει αν φανεί λιγότερο αυστηρός με κάποιους άλλους στο μέλλον. Την ποινή στον Σύλλογο την επέβαλαν οι ίδιοι.
Το πόσο ανεύθυνοι και αδιόρθωτοι είναι, φάνηκε και από τη δήλωση ενός τους στο ραδιόφωνο. «Έλα μωρέ σιγά μην τους έχουμε ανάγκη, από 30 ευρώ να βάλουμε όλοι, μαζεύτηκαν τα λεφτά»
Σιγά ρε χουβαρντά μαγκάκο, να βάζουμε όλοι κάθε φορά που εσύ και οι παρέες σου θέλετε να τα σπάτε.

Άντε να δούμε πώς θα βελτιωθεί η Τούμπα, πώς θα παίξουμε εκεί, και τι θα γίνει με τους αληταράδες. Χθες στον Βόλο η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου κατακτούσε το πρωτάθλημα και μέσα στη χαρά, εκπρόσωποι του «λαού» έβριζαν εν χορώ τον πρόεδρο του Α.Σ.
Τελικά φαίνεται οτι εκείνο που νοιάζει είναι να υπάρχει κάποιος να τον βρίζουν.
Πολύ φοβάμαι δε, ότι πλησιάζει και η ώρα του Ζαγοράκη. Εδώ θα ‘μαστε.

Ποιος έφερε τους Τούρκους ΚΑΙ στα δυτικά μας σύνορα;

Η Μπακογιάννη και ο Μεϊμαράκης φυσικά.
(περίληψη από το «Έθνος» 30/5/2010)



Από 30/12/2002 είχε υπογραφεί συμφωνία μεταξύ των υπουργείων Άμυνας Ελλάδας και Αλβανίας που η έναρξη ισχύος της προσδιοριζόταν για το 2004, και προέβλεπε ότι η Ελλάδα θα αναλάμβανε τα αναγκαία έργα υποδομής και αναβάθμισης της ναυτικής βάσης Bisht Palla στο Δυρράχιο, συνολικού κόστους 6,5 εκατομ. ευρώ, ποσό που θα καλυπτόταν από τα κονδύλια που διαθέτει το ΥΠ.ΕΞ. για αναπτυξιακές βοήθειες.
Το 2004 άλλαξε η κυβέρνηση
Το 2006 δεν είχε γίνει τίποτα ακόμα προς την εφαρμογή της συμφωνίας και ενώ ο Μεϊμαράκης αδρανούσε στις αλβανικές οχλήσεις, η Τουρκία μπήκε σφήνα στο θέμα και προσφέρθηκε να εκτελέσει αυτή τα όσα είχε αναλάβει η Ελλάδα. Όταν κάποια στιγμή ο Μεϊμαράκης αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να συμβεί, ζήτησε από την Μπακογιάννη την εκταμίευση έστω του μισού προβλεπόμενου κονδυλίου προκειμένου να αρχίσουν τα έργα στο παρά 5!
Η κυρία Μπακογιάννη παρά το ότι υπήρχε υπογεγραμμένη διακρατική συμφωνία, αρνήθηκε, το όλο σχέδιο ναυάγησε, το Αλβανικό κοινοβούλιο έδωσε την έγκρισή του κι έτσι από τις 22 Ιουνίου θα έχουμε τουρκική ναυτική παρουσία και στα δυτικά μας σύνορα.
Αν δεν είναι επικίνδυνη βλακεία, τότε είναι συνειδητή προδοσία.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Όταν μιλάνε οι … «λαοί» μέρος 2ο

Είδα και τη συνέχεια από τη Λαμία. Το γήπεδο έγινε «θερινό» τα καθίσματα εκσφενδονιζόταν ένθεν και ένθεν, η αστυνομία άφησε τα παιδιά να εκτονωθούν και μετά τα οδήγησε έξω που υπήρχε άπλα, για την συνέχεια. Σ’ αυτά τα θέματα, όταν δηλαδή υπάρχουν οπαδοί και των δύο ομάδων στο γήπεδο, οι εκδοχές που έχουν οι «λαοί» είναι δύο.
Να χάσουμε αλλά να τους δείρουμε
Να κερδίσουμε και να τους δείρουμε

Το να χάσουν ή να κερδίσουν το αφήνουν στην αρμοδιότητα άλλων (παικτών προπονητών) το ξύλο όμως είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση και την σχεδιάζουν και επεξεργάζονται τα στοιχεία ώστε να φανούν αντάξιοι της μεγάλης τους ομάδας. Έτσι λοιπόν κάθε απλός φίλαθλος που θέλει μόνο να χαρεί ένα αθλητικό θέαμα, είναι εκ των πραγμάτων άχρηστος και ως εκ τούτου ανεπιθύμητος. Αν μάλιστα τον πετύχει και καμιά ιπτάμενη καρέκλα, τόσο το καλύτερο, θα του γίνει μάθημα να κάθεται στον καναπέ του.
Κι όμως σ’ αυτή την τραγικά γελοία κατάσταση σε μια τραγικά γελοία χώρα στα πρόθυρα της απόλυτης ξεφτύλας, κι ενώ κάποιες εκατοντάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού περίμεναν έξω από τα γραφεία τι θα αποφασίσουν οι μέτοχοι για τη θέση του προέδρου, βρήκε την ευκαιρία ο μέγας δυνάστης του κλάδου των φαρμάκων στην Ελλάδα να δηλώσει «εγώ είμαι άντρας, φοράω παντελόνια κι έχω οκάδες βαρύδια». (Γειασάν του μάγκα!)

Στο αντίπαλο δέος δε, ο επίδοξος αγοραστής «βάζει 50 εκατομμύρια και 2 για προπονητή» και μυριάδες αγωνιούν για την εξέλιξη της υπόθεσης. (για το που θα πάνε τα αφορολόγητα εφοπλιστικά κεφάλαια)
Ευρισκόμενοι ως χώρα, ως κοινωνία, ως λαός, στο μάτι του κυκλώνα κάποιοι ασχολούνται όχι με το χαμηλό ή ανύπαρκτο μεροκάματό τους, όχι με την βίαιη αφαίρεση κεκτημένων που κερδήθηκαν με αίμα, όχι με το μαύρο μέλλον τους, αλλά με το πώς θα εξοντώσουν τον αντίπαλο οπαδό, ποιός θα καθήσει στον προεδρικό θώκο της ομάδας, το αν θα έρθει ο τάδε παίκτης και ποιος θα είναι ο προπονητής.
Στο μεταξύ οι εχθροί του λαού δρούν ανενόχλητοι...

Μεγάλη επινόηση το γήπεδο

Όταν μιλάνε οι... "λαοί"

Το φίλαθλο πνεύμα κυριάρχησε στη Λαμία.
Έφτασαν οι «δικοί» μας πρωί πρωί με την αυγούλα στην πόλη για το final4 του χαντμπολ, κι αντί να πάνε για καφέ αρπάχτηκαν με τους ντόπιους της ΑΕΚ. Το ποιος φταίει και το ποιος έκανε την αρχή δεν έχει καμιά σημασία. Έγινε μπάχαλο η περιοχή, ξύλα πέτρες φωτοβολίδες μολότωφ(!!!) κάποια στιγμή ξύπνησε από τη φασαρία η αστυνομία και τους χώρισε. Κατέφθασαν όμως λίγο αργότερα από την Αθήνα οι της ΑΕΚ και είχαμε δεύτερο γύρο. Κάτι αυτοκίνητα και μαγαζιά σπασμένα, τραυματίες (δύο τουλάχιστον μαχαιρωμένοι) και κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει μέσα στο γήπεδο. Οι υπεύθυνοι σκέφτονται την αναβολή.
Υπομονή λεβέντες, στο επόμενο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα θα επιτρέπονται λέει οι μετακινήσεις σας. Ξεκουραστείτε για να ‘χετε δυνάμεις…

Εάλω η Πόλις

«Το μεν την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστίν, ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» «Το να σου παραδώσω την πόλη, δεν είναι θέμα ούτε δικό μου ούτε άλλου κατοίκου της, καθώς με κοινή απόφαση όλοι αυτοπροαίρετα θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας»
Αυτά είπε και αυτών υπεραμύνθηκε μέχρι τέλους.
Έτσι έπεσε κι αυτός και η Πόλη, κι έτσι έμεινε στην Ιστορία.
Κάποιους άλλους πρόθυμους να ακολουθήσουν τον εύκολο δρόμο της υποταγής η Ιστορία θα τους αγνοήσει.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Άκου Ζαγοράκη…

Πήρα το παρακάτω μέιλ και αφού το σκέφτηκα (όχι πολύ) το δημοσιεύω. Δηλαδή ο τίτλος «λαός του ΠΑΟΚ» είναι κοστούμι ραμμένο κατά παραγγελία; Όλοι οι άλλοι που δεν έχουμε την τιμή να ανήκουμε σε συνδέσμους και να διανέμουμε δελτία τύπου, ανακοινώσεις και τώρα τελευταία να στέλνουμε επιστολές με απειλητικό περιεχόμενο πως αν δεν γίνει το δικό μας «θα ακολουθήσουν πράξεις», εμείς δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία, τι είμαστε;
Παρακατιανοί, νόθοι συγγενείς της οικογένειας, περαστικοί, αφελείς, άσχετοι; Ή μήπως «πρόβατα» και «φυτά» όπως μας αποκαλούσαν εν χορώ κάποιοι από τους οργανωμένους; (ΠΑΟΚ γειά σου εσύ και τα φυτά σου)
Τι έννοια να δώσουμε στο απροκάλυπτα απειλητικό «τα υπόλοιπα σε πράξεις»;
Γιατί αν το νόημα είναι ότι οι διαφωνούντες δεν θα έρχονται στο γήπεδο, είναι θεμιτό και δικαίωμά τους, αν όμως εννοεί άλλα, ούτε να το σκεφτόμαστε δεν θέλουμε τέτοιο πισωγύρισμα. Τελικά, να πάρουμε εισιτήρια διαρκείας ή το αν θα μπορούμε να δούμε τους αγώνες της ομάδας ΜΑΣ θα εξαρτάται από τις διαθέσεις κάποιων οργανωμένων;
Άκου Ζαγοράκη
(σαν επί κεφαλής μιας πανάξιας διοίκησης) και συγνώμη για τον ενικό αλλά βλέπεις σε θεωρούμε δικό μας άνθρωπο
Οι πιο παλιοί ξέρουν ότι κάποτε υπήρχαν μόνο δύο σύνδεσμοι φιλάθλων του ΠΑΟΚ, ο «Κεντρικός» (λίγο πιο ελιτίστικος) και η (θρυλική) Νεάπολη. Φτηνότερα εισιτήρια δεν παίρνανε, απλώς τα είχαν εξασφαλισμένα ακόμα και σε αγώνες με κοσμοσυρροή (συνηθισμένη κατάσταση), ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ δεν διανοήθηκε να στείλει επιστολή με τέτοιο περιεχόμενο στον Πρόεδρο του ΠΑΟΚ, κανείς δεν έβαλε τον προσωπικό του εγωισμό ή την ισχύ του Συνδέσμου του πάνω από τον ΠΑΟΚ και φυσικά κανείς δεν δικαιούται να το κάνει.
Το ότι υπάρχουν φανατικότεροι οπαδοί που ο δυναμισμός τους συνέβαλε τα μέγιστα στην απομάκρυνση δυσάρεστων και ζημιογόνων καταστάσεων είναι κάτι που τους το αναγνωρίζουμε και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, αλλά αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν τους να φέρεται σαν υπέρτατος υπερασπιστής των συμφερόντων της ομάδας και να ενεργεί σαν εν δυνάμει ιδιοκτήτης της και -ως εκ τούτου- να αποφασίζει για προπονητές και μεταγραφές.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και πόσο κόστισε (και πολύ συχνά κοστίζει) στην ΠΑΕ αυτός ο δυναμισμός.
Άκου Ζαγοράκη
Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί που συνδράμουν το έργο που αναλάβατε και με εισιτήρια, και με μετοχές και με είδη της μπουτίκ, και που πιστεύουν πως θα φανείς αντάξιος του τίτλου που κατέχεις και του ρόλου που κλήθηκες να παίξεις στην προσπάθεια της αναγέννησης της μεγαλύτερης ομάδας. Μην τους απογοητεύσεις.
Υγ1 Τα αρχικά ΠΑΟΚ έχουν και θα έχουν ιστορική και διαχρονική σημασία που καμιά ποιητική διάθεση κανενός δεν μπορεί να την αλλάξει.
Υγ2 Βάλτε στη θέση τους αυτούς που σχολιάζουν με ψέματα και συκοφαντίες τα βελτιωτικά έργα στην Τούμπα. Αρκετά με την προπαγάνδα τους.
Υπογραφή
«Άτυπος σύνδεσμος φίλων ΠΑΟΚ (γενικώς)»
Αυτά μου έστειλαν και τα δημοσιεύω προσυπογράφοντας

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Ο Μεγάλος Αγωνιστής

Επίσημη ιστοσελίδα Γεωργίου Α. Παπανδρέου
(εξηγεί)
Πρωθυπουργός
Πρόεδρος ΠΑΣΟΚ
Πρόεδρος Σοσιαλιστικής Διεθνούς
..........................................................................................................................................................................
κάνοντας κλικ στο "φωτογραφίες" και στη συνέχεια επιλέγοντας "2008" και μετά "Μάρτιος" εμφανίζεται μια σειρά φωτογραφιών με αντίστοιχες λεζάντες.
Ανάμεσά τους βρίσκονται και οι παρακάτω για τις οποίες η λεζάντα μας εξηγεί οτι είναι από τις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις της 19/3/2008 για το "Ασφαλιστικό νομοσχέδιο"
Αφιερωμένες εξαιρετικά!!!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ο «μεγάλος θεριστής»

Έχουμε και λέμε:
Σύνταξη στα σαράντα (σαράντα να ’ναι οι ώρες τους κι εκείνες στο κρεβάτι), «τα Ταμεία θα πληρώνουν εφ’ όσον έχουν» (Λοβέρδος) αλλά πώς να έχουν αφού το κράτος δεν θα συμμετέχει, οι εργοδότες έχουν πάψει προ πολλού να συμμετέχουν και δεκάδες χιλιάδες «εισαχθέντες» δικαιούνται σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης χωρίς να έχουν ούτε ένα ένσημο, η χήρα δεν θα παίρνει σύνταξη αν είναι κάτω των 50 ετών (δηλαδή αφού ο 55άρης μας άφησε, ας πάει και η 45άρα χήρα να του κάνει παρέα) το επόμενο θα είναι διακοπή της σύνταξης μετά τα 75 αφού «δεν πεθαίνουν κιόλας» (πάλι Λοβέρδος) ο νεοπροσλαμβανόμενος αν είναι κάτω των 25 θα παίρνει πολύ πιο κάτω από τον βασικό, οι συλλογικές συμβάσεις πάνε περίπατο, τα ωράρια πεθάνανε, τα «δικά μας παιδιά» (στη Βουλή) 1900 καθαρά το μήνα (ήθελα να ‘ξερα αυτός που πηγαινοφαίρνει νεροπότηρα στους αγορεύοντες τόσα παίρνει;) οι υπουργοί και βουλευτές συνεχίζουν να χρησιμοποιούν αυτοκινητάρες τη στιγμή που στην Αγγλία καταργήθηκαν τα υπουργικά και στην Ιταλία μειώνονται οι μισθοί υπουργών και βουλευτών κατά 15%, η νέα λίστα φαρμάκων στέλνει τους ασφαλισμένους από γραφείο σε γραφείο, οι σύγχρονοι Γκαίμπελς συνεχίζουν από τηλεοράσεως να τρομοκρατούν τον απροστάτευτο λαό, τα καρτέλ να τον απομυζούν, οι αισχροκερδείς να τον αρμέγουν. Όλο και καινούρια μέτρα τάχα ζητάνε οι κακοί ξένοι και η κυβέρνηση αμύνεται των δικαίων του λαού(!!!)
Τι σκατά συμφωνία υπογράψατε; Εν λευκώ; Ή τα ‘χετε συμφωνήσει και μας τα πασάρετε λίγα λίγα;
Γιαγκούλας και Νταβέλης μοιάζουν του κατηχητικού μπροστά στους αδίστακτους ληστές που εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη του λαού στις δημαγωγικές τους υποσχέσεις, κοινοί σφετεριστές μιας εξουσίας που δεν την αξίζουν.
Και οι άλλοι; Η ΝΔ ελπίζει πως το τωρινό συνεχές στραγγάλισμα θα στείλει στη λήθη τα δικά της εγκλήματα, το ΚΚΕ καλεί μόνο σε αντίσταση και ανυπακοή και οραματίζεται λαϊκή εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ αναλώνεται σε καφενειακές συζητήσεις, ο ΛΑΟΣ σπεκουλάρει εκπέμποντας συναινετικά συνθήματα, ούτε μια πρόταση τεκμηριωμένη, κανένα φως από πουθενά.
Περιμένω, προσμένω, την στιγμή που θα δώ το έκπληκτο βλέμμα του καθ’ ενός τους όταν το αόρατο χέρι θα γράφει στον τοίχο το βιβλικό «Μανέ θεκέλ φαρές» ο εστί μεθερμηνευόμενον «εζυγίσθης εμετρήθης και ευρέθης λειψός».
Ο καιρός γαρ εγγύς.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Η Θράκη, η κ. Δραγώνα και η Τουρκία

Όπως διαβάζω στις εφημερίδες, η παραπάνω κυρία συνεχίζει απτόητη, ανεμπόδιστη, ίσως και παροτρυνόμενη το (αντ)εθνικό της έργο στον τομέα της Παιδείας. Όπως καταγγέλλει ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Παύλος, με επιστολή του προς την υπουργό Παιδείας κ. Α. Διαμαντοπούλου, «ή εμείς έχουμε χάσει τα λογικά μας και παραλογιζόμεθα, ή εδώ στη Θράκη συμβαίνουν παράλογα πράγματα».
«Στην Θράκη του 2010» λέει, «το ελληνικό υπουργείο Παιδείας μελετά και σχεδιάζει επίσημα την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας σε όλα τα δημόσια σχολεία, δημιουργεί δίγλωσσα νηπιαγωγεία, αγνοώντας τις άλλες μητρικές γλώσσες (πομακική, ρομά) και εισάγει δημοψηφίσματα για την γλωσσική προτίμηση.»
Σε πρόσφατη επίσκεψή της στην Ξάνθη η κ. Δραγώνα δήλωσε για τις γλώσσες της μη τουρκόφωνης μειονότητας ότι το θέμα θα εξετασθεί «εφ’ όσον όμως ζητηθεί από τις μειονότητες»
Η ασφυκτική πίεση όμως που ασκεί το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής στις μειονότητες αυτές, καθιστά απορίας άξιο το πώς θα ζητήσουν την διδασκαλία των μητρικών τους γλωσσών.
Είναι φανερό πως όταν ο πρωθυπουργός μίλησε για απώλεια εθνικής κυριαρχίας λόγω της οικονομικής κρίσης (μπλα μπλα μπλα) ήξερε ο πολύ καλά τι έλεγε.
Τα πράγματα εξελίσσονται σύμφωνα με το πρόγραμμα.
Έχουμε γεμίσει προοδευτικούς έτοιμους και πάντα πρόθυμους να κάνουν «βήματα προσέγγισης» μιας και η άλλη πλευρά κάνει το ίδιο. Για παράδειγμα, το Αλβανικό κοινοβούλιο έκανε δεκτό σχετικό τουρκικό αίτημα και ενέκρινε την παρουσία τουρκικής ναυτικής δύναμης στα χωρικά ύδατα της Αλβανίας.
Αφερίμ!

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Όλα στην άκρη…

…αύριο έχουμε Eurovision! Οι συνήθεις τηλεοπτικοί (χαζοβιόλες και αδελφές) έχουν πάθει την καθιερωμένη ετήσια υστερία αυτή τη φορά με το «ΟΡΑ» (ελληνιστί Ώπα)
Το τηλεοπτικό τζέρτζελο ξεσάλωσε και η αγωνία για το αποτέλεσμα έχει βάλει στο περιθώριο κάθε άλλη έγνοια.
Εγώ απλά σημειώνω ότι
πάλι με ψέματα πάμε στην Ευρώπη.
Οι στίχοι βρίθουν ανακριβειών «πλήρωσα όσα χρωστούσα» «περασμένα ξεχασμένα» «όλα πάλι απ’ την αρχή»