μου το έστειλε η Δέσποινα...Θα αναφέρω λοιπόν, εδώ μόνο μία περίπτωση που πιστέψτε με αξίζει να τη διαβάσουμε. Στην περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής, ο νόμος έλεγε το εξής (θα το
πω με δικά μου λόγια):
Θέλει κάποιος να γίνει βουλευτής; Πολύ ωραία! Για να γίνει
αυτό πρέπει:
1)Να είναι Έλλην πολίτης
2)να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3)να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που
φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Τηρούνται όλα αυτά; Εάν ναι τότε ο εν λόγω κύριος, μπορεί να γίνει βουλευτής.
Τώρα, ο κύριος αυτός που έγινε τελικά βουλευτής, πρότεινε νόμο ο οποίος
απεδείχθη ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ζημιογόνος για την Αθήνα;
Εντάξει, δεν πειράζει, άνθρωποι είμαστε.
Κατάσχεται από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Δεν φθάνει η περιουσία του;
Δεν πειράζει, κατάσχεται ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει θα το εξοφλήσει
ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Τώρα, (μη βιάζεστε, έχουμε και συνέχεια) η ζημιά που προκάλεσε ο νόμος
που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωσε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα;
Η ποινή είναι : ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!!!!!!!
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί ο αιώνας εκείνος ήταν ο χρυσός της
Δημοκρατίας; Εάν διαβάσετε τους υπόλοιπους νόμους για όλες τις
περιπτώσεις, θα πάθετε σοκ. Άντε να περάσει κάποιο νόμο ο βουλευτής!
Θα του λένε «μα καλός είναι φέρτον» και εκείνος θα λέει «να τον δω βρε
παιδιά λίγο ακόμα! Εδώ παίζεται μέχρι και η ζωή μου»! Οι νόμοι αυτοί
μπορεί να ήταν σκληροί όμως ήταν δίκαιοι και λειτουργούσαν υπέρ του
καλού του λαού και του Κράτους.