Η σημερινή ανάρτηση αφιερώνεται στην μικρή Αρνούλα από την οποία εμπεύστηκα και την ευχαριστώ πολύ!
Είχα δει προχθές την ιδέα της για σκουλαρίκια από το αλουμινόφυλλο του νεσκαφέ και από τις φόρμες για κέικ. Την είχα στο μυαλό μου και βλέποντας ένα κεράκι ρεσό σκέφτηκα να δοκιμάσω στρόγγυλα σκουλαρίκια από το περίβλημα του. Αφού παιδεύτηκα χθες το βράδυ χωρίς να έχω κανένα αποτέλεσμα της προκοπής.... θυμήθηκα ότι πριν καιρό είχα αγοράσει ένα φύλλο αλουμινίου (πάχους 1χιλ.) για την περίπτωση που θελήσω να πειραματιστώ- μια και είπαμε ερασιτέχνες και αυτοδίδακτοι είμαστε! Έψαξα, το βρήκα και μια και δεν είχα πρόχειρο κάποιο περιοδικό για να βρω εικόνες σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω γραμματόσημα. Άνοιξα λοιπόν το άλμπουμ με τη συλλογή που έχω από ... αρχαιοτάτων χρόνων και διάλεξα ένα από τα πιο πρόσφατα (μη χαλάσουμε και τα συλλεκτικά μας!) και ξεκίνησα.
Το κόλλησα πάνω σε λίγο χοντρό χαρτί, άφησα γύρω γύρω ένα περιθώριο και αφού το έκοψα, το κόλλησα πάνω στο φύλλο αλουμινίου. Έκοψα περιμετρικά(αφήνοντας πάλι περιθώριο και δίπλωσα τις άκρες σαν να σχηματίζω κορνίζα. έκανα μια τρύπα με το εργαλείο για τις ζώνες, πέρασα ένα κρικάκι και επειδή δεν μπορούσα να διαλέξω αλυσίδα ή σουέτ κορδονάκι, έβαλα και τα δύο (μάλλον 3 γιατί ήμουν ανάμεσα σε 2 χρώματα κορδόνι!). Βουαλά!
Δεν είναι πολύ ωραίο το θέμα του γραμματόσημου? Καλοκαιρινό! Βέβαια σαν πρώτη προσπάθεια δεν είναι τέλεια φτιαγμένο, αλλά φορεμένο και από μακριά ούτε φαίνονται οι ατέλειες! Ετοιμάζω ακόμη δύο. Είναι κανείς για ανταλλαγή γραμματοσήμων? :)))))))))
Α! Ξέχασα να σας πω ότι στο τέλος πέρασα το γραμματόσημο με μια στρώση... διάφανο βερνίκι νυχιών! Δεν είχα κάτι άλλο, εκτός από βερνίκι πέτρας που δεν ήξερα αν κάνει. Όσο για το μανό, κάνει-δεν κάνει μια χαρά βγήκε, αδιάβροχο και γυαλιστερό!
Α! Ξέχασα να σας πω ότι στο τέλος πέρασα το γραμματόσημο με μια στρώση... διάφανο βερνίκι νυχιών! Δεν είχα κάτι άλλο, εκτός από βερνίκι πέτρας που δεν ήξερα αν κάνει. Όσο για το μανό, κάνει-δεν κάνει μια χαρά βγήκε, αδιάβροχο και γυαλιστερό!