Αποσπάσματα συνέντευξης του καθηγητή και συγγραφέα Δημήτρη Μπουραντά.
Ο Μπουραντάς διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά δεν είναι μια τυπική περίπτωση ούτε καθηγητή ούτε συγγραφέα. Έχει στενή σχέση με την αγορά και έχει συνεργαστεί με μεγάλες πολυεθνικές σε προγράμματα ανάπτυξης ηγετικών στελεχών και ομάδων, διοίκησης της εταιρικής κουλτούρας κλπ ενώ την ίδια ώρα διατυπώνει σκληρές - αιρετικές απόψεις τόσο για την πολιτική όσο και για την εκπαίδευση.
Στο ελληνικό πολιτικό σύστημα υπάρχουν σήμερα ηγέτες;
Το έλλειμμα ηγεσίας και μάνατζμεντ στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος, είναι τεράστιο. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που μια χώρα με τόσους πόρους, τόσα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και τόσο ικανό λαό, έφθασε στη χρεωκοπία. Οι πολιτικοί μας, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν είναι ούτε μάνατζερ, ούτε ηγέτες. Είναι άνθρωποι ανεπάγγελτοι ή με μέτριες καριέρες που αναδεικνύονται μέσω της οικογενειοκρατίας, του πολιτικού μάρκετινγκ και της προώθησής τους ως «αχυράνθρωποι» από συγκεκριμένα συμφέροντα.
Τι είναι αυτό που καθορίζει τον ηγέτη;
Ο ηγέτης, καθορίζεται από τρεις κατηγορίες προσόντων। Πρώτον, από τις ηγετικές ικανότητες τους ώστε να εμπνέει τους πολίτες μέσω ενός εφικτού οράματος, να κερδίζει την εμπιστοσύνη τους, να τους κινητοποιεί, να τους καθοδηγεί, να τους διδάσκει, να επιτυγχάνει αποτελέσματα για το «κοινό καλό» κατά τον Αριστοτέλη και να οδηγεί τους οργανισμούς και τη κοινωνία σε πρόοδο μέσω της συνεχούς βελτιωτικής αλλαγής। Δεύτερον, πρέπει να διαθέτει στρατηγική σκέψη και διοικητικές ικανότητες όπως προγραμματισμού, οργάνωσης, συντονισμού, ελέγχου και λήψης αποφάσεων। Τρίτον, πρέπει να διαθέτει αξίες και αρετές, όπως η ακεραιότητα, η δικαιοσύνη, η συναίνεση, η αξιοκρατία, η εντιμότητα, η υπευθυνότητα, η ειλικρίνεια, η ταπεινότητα, η ανθρωπιά. Τέτοιου είδους πολιτικοί ηγέτες στη χώρα δεν θ’ αναδειχθούν αν οι πολίτες δεν αξιολογούμε και δεν επιλέγουμε τους πολιτικούς με αυτά τα κριτήρια.
Στο ελληνικό πολιτικό σύστημα υπάρχουν σήμερα ηγέτες;
Το έλλειμμα ηγεσίας και μάνατζμεντ στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος, είναι τεράστιο. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που μια χώρα με τόσους πόρους, τόσα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και τόσο ικανό λαό, έφθασε στη χρεωκοπία. Οι πολιτικοί μας, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν είναι ούτε μάνατζερ, ούτε ηγέτες. Είναι άνθρωποι ανεπάγγελτοι ή με μέτριες καριέρες που αναδεικνύονται μέσω της οικογενειοκρατίας, του πολιτικού μάρκετινγκ και της προώθησής τους ως «αχυράνθρωποι» από συγκεκριμένα συμφέροντα.
Τι είναι αυτό που καθορίζει τον ηγέτη;
Ο ηγέτης, καθορίζεται από τρεις κατηγορίες προσόντων। Πρώτον, από τις ηγετικές ικανότητες τους ώστε να εμπνέει τους πολίτες μέσω ενός εφικτού οράματος, να κερδίζει την εμπιστοσύνη τους, να τους κινητοποιεί, να τους καθοδηγεί, να τους διδάσκει, να επιτυγχάνει αποτελέσματα για το «κοινό καλό» κατά τον Αριστοτέλη και να οδηγεί τους οργανισμούς και τη κοινωνία σε πρόοδο μέσω της συνεχούς βελτιωτικής αλλαγής। Δεύτερον, πρέπει να διαθέτει στρατηγική σκέψη και διοικητικές ικανότητες όπως προγραμματισμού, οργάνωσης, συντονισμού, ελέγχου και λήψης αποφάσεων। Τρίτον, πρέπει να διαθέτει αξίες και αρετές, όπως η ακεραιότητα, η δικαιοσύνη, η συναίνεση, η αξιοκρατία, η εντιμότητα, η υπευθυνότητα, η ειλικρίνεια, η ταπεινότητα, η ανθρωπιά. Τέτοιου είδους πολιτικοί ηγέτες στη χώρα δεν θ’ αναδειχθούν αν οι πολίτες δεν αξιολογούμε και δεν επιλέγουμε τους πολιτικούς με αυτά τα κριτήρια.
Το θέμα είναι πως θα ξεσφηνώσουμε απ΄το μυαλό κάποιων δήθεν ηγετών, ότι τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σε συνδυασμό με τους κομματικούς μηχανισμούς και την αυταρχική συμπεριφορά δεν φοριούνται πια..οι άνθρωποι σκλαβωμένοι απ΄την τροικανή εισβολή αγωνιούν καθώς μέρα με τη μέρα χάνουν κάθε δικαίωμα για μια ανθρώπινη ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου