της θερμοκρασίας...
Αυτή τη στιγμή βρέχει για τα καλά εδώ στο Ν.Βούτζα.Το βρεγμένο χώμα μου φέρνει μυρωδιές που είχα λησμονήσει.Όμορφες.Της μάνας γης.Αν και όσο να είναι σε πιάνει μια μελαγχολία.Σκέφτεσαι ότι πρέπει να μαζέψεις τα καλοκαιρινά,σιγά-σιγά,και να πάρουν τη θέση τους στη ντουλάπα τα χειμωνιάτικα.Στο κρεββάτι αρχίζει η εναλλαγή.Από το σεντόνι στη κουβέρτα και από εκεί στο ζεστό,πουπουλένιο,ίσως,πάπλωμα.
Τα βράδια θα μαζευόμαστε γύρω από το τζάκι και θα αναπολούμε τις όμορφες,και μη λημονησμένες,στιγμές των διακοπών μας.Θα χουχουλιάζουμε πριν κοιμηθούμε κάτω από το ζεστό μας πάπλωμα χαζεύοντας τηλεόραση μέχρι να μας πάρει ο ύπνος.Μόλις έρθει το πρωί βαριεστημένοι και ανόρεχτοι θα αφήνουμε τη ζεστή φωλίτσα για να βγούμε προς το ζην.Και στο κρύο.
Ο γαλλικός και ο ελληνικός θα αντικαταστήσουν το frappe που πίναμε το καλοκαίρι κάτω από την ομπρέλα μιας ήσυχης ή πολύβουης παραλίας.Τα βράδια ένα ζεστό αφέψημα θα είναι ότι πρέπει για να χαλαρώσεις και κοιμηθείς μετά από μία εξοντωτική ημέρα.
Ίσως βιάστηκα λίγο να γράψω για Φθινόπωρο.Μπορεί.Κάτι τα τερτίπια του καιρού,βροχή,με όλα τα επακόλουθα,ψύχρα λόγω πτώσης της θερμοκρασίας, και εμπνεύστηκα αυτό το πόνημα.
Και η βροχή δε λέει να σταματήσει...
Στις καρδιές μας όμως ας έχουμε λιακάδα.
