Posts tonen met het label vrienden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vrienden. Alle posts tonen

donderdag 29 oktober 2015

Een middag met nostalgie.....

Wanneer je door vrienden uitgenodigd wordt om mee te gaan naar het Openluchtmuseum dan zeg je natuurlijk geen nee! De vrienden hadden een aantal vrijkaartjes en vonden ons en nog een vriend aardig genoeg om mee te nemen....
Het was al jaren geleden dat we er waren geweest terwijl het vlakbij onze woonplaats is, tja, wat van ver komt is blijkbaar altijd lekkerder, zegt men! Dus wat dichtbij huis is daar ga je niet zo snel naar toe.....
Maar deze middag maakten we een reis door onze jeugd.....zo leuk!
Na binnenkomst zagen we direct al iets wat we in het museum nog niet gezien hadden: een stukje Amsterdamse Jordaan van vroeger.
Daar stapten we eerst de kroeg maar eens in: het was al middag dus de jonge jenever zou er best wel ingaan! Vooral die gele citroenjenever die mijn opa altijd dronk.....haha! Er was in ieder geval keuze genoeg.....
Veel kwam me heel bekend voor terwijl ik toch nooit in een kroeg kom!
Maar de kleedjes op de tafel......de liedjes van Tante Leen en Johnny Jordaan die door de ruimte schalden (ik kon ze zelfs meezingen!).......het koffiezetapparaat......kortom,de hele aankleding.








 
En dan al die volle asbakken: je kunt je nu toch niet meer voorstellen dat je vroeger als kind met het mooie potje met sigaretten rond mocht gaan tijdens een verjaardag!!
Maar goed dat die tijden voorbij zijn!
 


Na het bezoek aan de kroeg gingen we met de tram verder: genoeg uitstapplaatsen! Wel was het flauw dat we niet eens mochten spuwen! (Mijn opa had vaak pruimtabak in zijn mond en wat zal dat vies geweest zijn als iedereen dat in de tram had mogen uitspuwen......jakkie!)






We bezochten het verzamelingshuis waarin allerlei spullen van vroeger werden bewaard: wat zagen we veel dingen die we herkenden!  
Telkens hoorde je: oh...dat hadden wij ook!
 
 



De onderbroek van opa.....de weckflessen met bonen of andere groenten . Geen wonder dat ik groente vies vond: de bonen waren enorm slap en wanneer onze moeders kookten deden ze dat ook grondig. Een uur de witlof op het vuur laten koken was heel gewoon! En die, inmiddels ,grauwe witlof moest dan gegeten worden met een papje er doorheen! Nee, jonge meiden die dit lezen: wij hadden het vroeger echt niet makkelijk hoor!!

Daarna op weg naar de arbeiderswoningen waarvan er één ingericht was als een jaren 70 huis: een feest van herkenning van de eerste jaren dat we allemaal pas getrouwd waren! Onze inrichting was echt heel smaakvol: feloranje spulletjes in de kamer, een knalgroene muur achter ons bed, een donkerbruine ribbank waar oma uit getrokken moest worden wanneer ze op visite kwam, biezen matten op de grond......ja, we hadden echt een goede smaak in die jaren!
( deze foto's zijn van Pinterest omdat ik te veel bezig was met Ah en Oh roepen zodat ik helemaal vergat te fotograferen!)
 



De fonduepan was helemaal hip, die werd dan ook veelvuldig gebruikt! Met van die prikstokjes met verschillende kleuren dopjes erop zodat je je niet in de vork kon vergissen! Maar de volgende ochtend stonk je je flatje uit!
En die macraméhangers......het is weer helemaal in. Maar wij hadden vroeger zoveel van die dingen voor de ramen hangen dat je een dag bezig was om alles eraf te halen, de ramen te wassen en er voor te zorgen dat alles weer op de juiste plek kwam.......volslagen gek natuurlijk!

Daarna nog even naar een Limburgse boerderij met een poepdoos. Zo'n poepdoos hadden mijn opa en oma achter op de deel en ik vond dat zó eng! Achter de kleine, donkere raampjes van de deel keken altijd enge mannen en er zat een enge kerel onder dat gat waar je op moest zitten......haha, of er ooit ook maar iemand met z'n hoofd onder zou gaan liggen! Wat kan je toch als kind rare angsten hebben hè! Verder was er geen wc rol aanwezig maar kranten......



En  ....heel sfeervol, een kaars voor het raam? Nee, dit was de verlichting op school toen er nog geen elektrische lampen bestonden! Ongelooflijk dat kinderen hierbij moesten leren lezen!





En dan op weg naar de Zaanse Schans want daar zijn de leuke winkeltjes!
Daar komt een stukje heimwee om de hoek kijken: het snoepgoed uit je jeugd!
Zwart-op-wit in een zakje, toverballen die veranderden van kleur, boterballetjes.....
En dan nu weer niet kunnen kiezen wat je koopt......



In de andere winkel kon je voor € 1.50 iets kopen dat ik nog niet gratis mee naar huis zou willen nemen: levertraan!! HET trauma van mijn jeugd!
Nog nooit zoiets vies gehad als dat en het was toch echt verplicht om die vieze hap van de lepel te nemen! Gelukkig had ik een lieve vader van wie ik een stukje kaas kreeg voor na die vieze hap!
Ik hield dat stukje kaas dan ook vlak naast mijn mond zodat ie er zo snel mogelijk achteraan kon! Grrrrr.......wat was dat vies! En mijn 7 jaar jongere broer kreeg dat later in een capsule......het is niet eerlijk, kan er nog kwaad om worden!!




Maar.....we hadden een prachtig mooie middag uitgekozen: de zon scheen heerlijk en dan is de natuur in het museum ook zo mooi! Die bomen in de zon......





De bleek.....de lakens werden er mooi wit van ( of zouden er later nog groene grasvlekken op komen, geen idee)





En dan, na zo'n middagje nostalgie, weer naar huis. Naar het leven dat we ons toendertijd nooit hadden voor kunnen stellen: een leven met onze mobieltjes, whatsappjes, Facebook en Instagram. Een wereld met t.v., auto's en wasmachines..... wat is er in die afgelopen jaren veel verandert!
Wanneer mijn grootouders even konden kijken hoe het er in de wereld nu uitziet zouden ze enorm schrikken, denk ik!
En was vroeger alles beter....? Nee, wanneer je hier zo rondkijkt zie je de armoede, de kleine ruimtes waarin gewoond werd met veel mensen, het weinige voedsel, het harde werken......
Ik ben blij dat ik in deze tijd leef!
We gingen na dit bezoek dan ook lekker uit eten met elkaar......
de mannen alleen wel met de handen (kipkluifjes) dus iets van die vroegere jaren is wel blijven hangen......

zondag 15 maart 2015

brocantekast met feest!

Jarig zijn!
Hebben jullie dat ook..... dat je zeker denkt te weten wat iedereen drinkt op je verjaardag?
Wij wel.....nadeel is dat het bezoek soms verandert qua drinkgedrag!
Drinken ze jarenlang witte, droge wijn.....willen ze ineens rode of andersom!
En wat betreft de hapjes en salades.......dat je zeker weet dat je genoeg hebt en dat later blijkt dat je weer veel te veel hebt ingeslagen en je minstens nog 2x je verjaardag kunt vieren?
Of dat je soep gemaakt hebt en de zelfgemaakte goulashsoep weer sneller op is dan de kippensoep? En dat je je dan afvraagt of ze wel genoeg hebben gehad?

Weet je wat ik zou willen:
Een verjaardagsplanner: iemand die precies weet wat iedereen drinkt en hoeveel ze dan drinken, die de boodschappen in huis haalt, de taarten bakt, de hele dag (of 2 in mijn geval) alles regelt wat betreft inschenken, taart serveren, hapjes klaar zetten e.d.
Wat zou dat heerlijk zijn! Dan zou je de hele tijd gezellig met je bezoek kunnen kletsen zonder in de gaten te moeten houden of alles wel goed verloopt ook al heb je een man en (schoon)kinderen die veel doen! Je wilt ook iedereen even spreken.....
Nee dan vroeger......als kind hoefde je je nergens anders mee bezig te houden dan met het ontvangen van de aangeleverde cadeautjes!
Al weken daarvoor was je zenuwachtig over wat je zou krijgen en of je feestje wel leuk zou zijn.
De avond ervoor niet kunnen slapen van de spanning: niet over de boodschappen maar over HET cadeau.....
En dan de volgende dag naar school in je nieuwste jurk trakteren in de klas. Je mocht zelf kiezen wat je wilde eten (in mijn geval rode bietjes....niks geen patat of poffertjes) het huis hing vol slingers en de postbode bracht een stapel kaarten!
Wat was het leven toen heerlijk simpel!

Maar toch....wat heb ik genoten van mijn verjaardag.....vrijdag de 13e en zonder ongelukken verlopen! De zelfgebakken appeltaart was helaas totaal mislukt maar dat was nog op de 12e dus dat telt niet.
Zaterdagavond hadden we meer dan 30 mensen in huis, gelukkig hebben we een villa (haha) waar alles inpast! Ach.....met een beetje proppen en allemaal staan bij een statafel lukte het toch om ze allemaal soep te laten eten! En gezellig dat het was!

En wat ben ik  reuze verwend!
Van de kinderen en manlief kreeg ik een brocantekast, ik weet nog niet in welke loogbeits ik 'm ga zetten maar het wordt vast een prachtexemplaar.....

 
 Haha....grapje. Ik kreeg van hen geld om eens in een woonwinkel te kunnen snuffelen of om iets bij mijn fototoestel te kopen. Ze weten dat ik het heerlijk vind om in mijn uppie ergens rond te dwalen en dan iets uit te zoeken.
Ik weet al een aantal dingen die ik heel mooi vind maar moet nog gaan beslissen wat het uiteindelijk gaat worden: ik heb er zin in!
En dan daarbij ook nog een keer samen met mijn dochter een dagje shoppen/stappen: wat is er nou leuker dan dat!
Maar manlief vond zomaar een envelop geven natuurlijk niet leuk dus knutselde hij een brocantekast in elkaar waar het geld in zat. Wat een leuk cadeau van hen samen!
Verder werd ik aardig in de bloemetjes gezet:




 
Piet gaf me op vrijdag een mooie bos met witte rozen....prachtig zijn ze!
 
 
 En ik heb een lieve, creatieve dochter die speciaal voor mij een taart maakte met maartse viooltjes: 3x raden wat mijn leeftijd nu is!
 
 
 
 
 
Zo op de foto lijkt het net mijn nieuwe zondagse hoed maar het is echt een taart op een wit plateau.
 
 
De kleinkinderen maakten samen met mama een bos bloemen:
 
 
Mijn schoonzus vond dat deze chinese wijsheid wel voor mij van toepassing was en gaf dat bij het "echte" cadeau.( Hoewel ik die tweede regel voor mij niet van toepassing vind hoor: 3 dagen lijkt me erg weinig!)
En wat was dan het "echte" cadeau? Iets voor de verjaardag van ons beiden: een arrangement van 3 dagen in een hotel! Wat lief hè:echt iets om ons op te verheugen!
 
 
En ik werd verwend met een stapel kaarten en dat blijf ik toch altijd heel feestelijk vinden:
 

 
En zoals op de kaart staat: dat lol maken blijven we gewoon doen!
 
En na de afgelopen dagen realiseer je je weer hoe blij je mag zijn met zoveel lieve familie en vrienden waarmee je een geweldig feestje kunt vieren en door wie je zo verwend kunt worden! 
 

dinsdag 27 januari 2015

De "bruggemeisjes" naar Brugge.

Jullie zullen je vast afvragen: waar gaat dit over......wat zijn in vredesnaam "bruggemeisjes"?
Allereerst klopt het woord "meisjes "niet helemaal meer: wat begon als meisjes is inmiddels wel "dames op leeftijd" geworden!
Hoewel.....diep in ons hart voelen we ons nog wel meisjes....
We zijn een stel vriendinnen ( 7 in aantal ) die elkaar kennen via het werk. Allemaal , zoals dat vroeger heette, kleuterjuffen. En dat al meer dan 20 jaar!
En zoals iedereen weet zijn die ouderwetse kleuterjuffen ontzettende leuke, vrolijke, lieve vrouwen!!
Dus hebben wij dan ook een ontzettend leuk, vrolijk groepje om mee op stap te gaan.
Vanaf het begin heten we de "ouwe hap". Joost mag weten wie daar mee begon ( want toen waren we nog helemaal niet oud!) maar niemand van ons kent een Joost dus kunnen we het ook niet vragen.....intussen kent iedereen ons onder die naam.
En waarom "bruggemeisjes" ? De school, waar we allemaal werkten toen we elkaar ontmoeten en sommigen nog steeds werken, heet  "de Brugge". Vandaar dat ik deze naam nu even gebruik: want wij gingen een weekendje naar Brugge!

Eerst nog even koffie en dan op weg....tja,dan heb je natuurlijk altijd van die mutsen die bij de eerste rustpauze tot de ontdekking komen dat ze hun tas met inhoud (geld en mobieltje) zijn vergeten! Raden wie die muts was....
Maar.... het was eigenlijk de schuld van die andere meiden want die kletsten zoveel en dan kan ik me niet concentreren op het feit dat er nog van alles meegenomen moest worden en ik had ook al de tas met krentenbollen onder mijn hoede, dat was ook heel belangrijk en ik moest nog een goed plekje in de auto vinden en ruzie maken wie er in het midden moest en de weekendtas moest er nog in en mijn jas kon bijna niet meer ergens tussen gepropt worden en zij hielpen me helemaal niet onthouden dat ik nog een tas had en de man van de dame die reed had er al na 5 min. over gebeld en toen had ze d'r mobiel nog op de fluisterstand en.....dus: mijn schuld was het echt niet!

Maar dan gaan ze me wel uitlachen en dat is echt niet leuk! Dat zijn nou mensen uit het onderwijs: zeker nooit van een pestprotocol gehoord!
Gelukkig hebben ze voorgeschoten; zo lief zijn ze dan ook wel weer.

Eén van die vriendinnen heeft een dochter die in de binnenstad van Brugge woont: een hoekje om en je bent in het centrum.
Mooier kan toch niet!
En wanneer de dochter op vakantie zou gaan mocht moeders er met haar vriendinnen logeren!
Ja.....dat laten we ons geen twee keer zeggen natuurlijk: wij zijn van de partij hoor!
Twee van de groep konden helaas niet mee vandaar dat we ook wat rustiger en stiller waren dan anders.......


Diezelfde middag gingen we natuurlijk direct de stad in: wat is daar toch veel moois te zien! Vooral wanneer je omhoog kijkt ( wat niet aan te raden is i.v.m de hobbelige keitjes waar je op moet lopen)



                                      Jullie hadden zaterdag sneeuw.......wij hadden een prachtige blauwe lucht!



                                                 Ook was het windstil waardoor het water de huizen mooi kon weerspiegelen.....






En wat was er veel lekkers: bonbons....en eh bonbons.....en koekjes.....en wafels......en belgische patat......en heel veel cappucino en .....Brugse (?) donkerbruin bier......en kaasjes ....en mosselen....en eh.....nog veel meer wat lekker was!
En hebben we dat allemaal gegeten en gedronken? Nee, wat dacht je.... natuurlijk niet!
Wij zijn verstandige ouwe kleuterjuffen en denken aan onze lijn!!

Het water loopt je toch in de mond als je zoiets ziet!



En dan dat lopen op de belgische keitjes, trappen op klimmen, bruggetjes omhoog en weer naar beneden.....wat kan dat vermoeiend zijn!
Maar, zoals je ziet, kunnen die mooie benen en kuiten van ons toch nog heel wat hebben hoor!
Hier zijn we op weg naar het oudste café van Brugge: daar komen die benen wel tot rust.
Hoe ze er na al die drank aan toe zijn zien we dan wel weer........












                       En wat hebben we gelachen, gekletst, gegeten, gesnoept, gedronken en vooral genoten!
                       Nu maar op zoek naar andere familieleden die een huis op een mooi stekkie hebben:
                       dan gaan we met z'n zevenen en is het nog leuker!      

dinsdag 14 januari 2014

Vriendenweekend.

Wij hebben een vriendengroep van 5 gezinnen die elkaar al meer dan 40 jaar kent!
Toen onze kinderen nog klein waren gingen we altijd in het hemelvaart/pinksterweekend met z'n allen kamperen. Leuke tijden waren het waar je soms met een beetje heimwee aan terug denkt.

En ja.....dan worden de kleintjes groot en gaan niet meer mee!
Daarom verblijven we tegenwoordig  het tweede weekend van januari met elkaar in een groot huis.
Dit jaar gingen we naar Noord-Holland:  Hoogwoud..... een plaatsje waar ik nog nooit van gehoord had, zo klein was het!
Het huis lag bij een kruispunt van wegen: wanneer je de voordeur uitstapte stond je bijna direct op de weg. Vroeger was het een café geweest maar daar zag je, behalve de aanwezigheid van een biljardtafel, niets meer van terug.

Vrijdag zijn we (man en ik) al op tijd weggegaan ondanks het feit dat we er pas om 3 uur hoefden te zijn.
We waren halverwege toen ik ineens tot de ontdekking kwam dat ik mijn camera was vergeten mee te nemen. Balen!! Het ding lag n.b klaar op de tafel!
Hoe stom kan een mens zijn!
Manlief wilde nog wel terug rijden maar dat vond ik onzin: ik had tenslotte mijn mobieltje bij me waar ik ook foto's mee kan maken.
Bij Amsterdam gingen we van de snelweg af  ( we rijden liever op de N wegen ) om even door Broek in Waterland te lopen. Wat is dat toch altijd leuk om daar even rond te kijken. En de zon scheen zo heerlijk, dat levert altijd weer mooie plaatjes op!

 
Daarna op weg naar Medemblik voor de koffie. Daar waren we nog nooit geweest, ook een leuke plaats om even rond te lopen! Prachtige oude huizen, een leuke haven en heerlijke koffie!


 
 
 
 
Toen we verder gingen naar het noorden was het onderweg zó mooi dat we even zijn uitgestapt om een foto te maken: en zeg nou zelf.......dit is toch prachtig! (en dat met mijn mobieltje!)
 
 
De volgende dag was het helaas wat minder mooi weer: 's morgens regen en 's middags druilerig.
Een paar vrienden gingen naar Hoorn en ik ging met een vriendin op brocanteroute. We zijn leuke adresjes tegengekomen (o.a. Jolandelijk ) en natuurlijk vind je dan altijd wat!
 
 
 Een schoenenmal, maar dan een kleintje.....
 
 
......een tinnen lepel, dezelfde die ik al van mijn opa had....
 
 
en een rijstvorm, ik zag het al voor me: gevuld met mos
en een grote kaars in het midden.
 
Zo.......mijn druilerige dag werd weer zonnig!!
 
Daarna volgde weer een  late nacht vol met discussies en lachbuien tijdens "doodsjoelen".
 Dit is een traditie van jaren: we sjoelen in een team, mannen tegen de vrouwen. De bedoeling is om in 20 beurten ( ieder 1 beurt )  alle hokjes vol met 7 stenen te krijgen. Heb je in een hokje 8 stenen ben je doodgespeeld.
En wat zijn we dan fanatiek, en wat is het erg om die laatste steen verkeerd te gooien!!
En wat zijn die mannen dan irritant wanneer ze winnen!!
Huh.....maakt ons vrouwen niet uit hoor: wij gaan voor het spel...
 
De zondag werd weer een prachtige dag.... zon met een, voor januari, heerlijke temperatuur! 
Dus......op naar het strand van Bergen aan zee. Het was er een "beetje"druk, je kon er de auto amper kwijt. We waren dus niet de enige die een strandwandeling wilden maken. Het leek de Kalverstraat op zaterdag wel!
 
 
Gelukkig was het een eind verderop wat rustiger.

 
Even een groepsfoto.....
 
 
En dan nog even slenteren door Bergen waar het ook druk was.
En zie dan maar eens een plekje te vinden om met 9 mensen een drankje te drinken!
Dat hebben we maar bij de open haard in het huis gedaan: ook heel gezellig.
En nu kijk ik terug met een goed gevoel: zo'n lange vriendschap vieren is toch heel bijzonder. Ondanks het gemis van één vriendin hebben we het nog steeds fijn samen.
We hebben een lange geschiedenis met elkaar, deelden vreugde en verdriet en dat is toch iets om dankbaar voor te zijn!!