"Statues by Night".

 

Jullie zullen nu wel denken: jeetje, daar heb je haar weer van "vanalleswatinhuisentuin", ze heeft een paar dagen geleden toch al iets gepost?

Ja, dat klopt, maar dit wilde ik jullie toch niet onthouden!

 

Gisteravond hadden we hier in Ede voor het eerst het evenement: "Statues by Night."
In Arnhem is al jaren de World Statues: het feest van de levende standbeelden. Ze komen uit alle  delen van de wereld naar Arnhem toe voor de wereldkampioenschappen.
We zijn daar twee keer geweest maar je krijgt er wel claustrofobie van : zo druk is het dan en je ziet maar weinig!
Toneelgroep Coulisse uit Ede doet hier ook aan mee. Vorig jaar hebben ze het Nederlands kampioenschap gewonnen. Ze wonnen de publieksprijs en de juryprijs met de act: "Upperclass".
De standbeelden lieten zien hoe rond 1900 de adellijke klasse de paardenraces beleefde.
De hoge heren en dames moesten zichzelf showen in die tijd, ze waren meer met zichzelf bezig dan met de paardenraces.
Gisteravond konden wij ze zien: met het geluid van de races erbij leek het wel op de film: My fair Lady. Prachtig gedaan!
Deze toneelgroep heeft een aantal van deze acts naar Ede gehaald om dit in het donker te laten zien.
Een geweldig festijn!
Alleen jammer dat de winkels allemaal verlicht waren!

                                    Dit was helemaal geweldig: een stoel met een gezicht! Je kon het alleen aan de ogen zien!

 

 

                                                                               Het meisje met de zwavelstokjes.

                                                                 

                                                                  Hier wil ik wel een beschuitje mee eten.....jullie ook?

 

Echte Edenaren wisten het wel maar mensen die hier niet vandaan komen zagen op een plein drie living statues. (dachten ze) Maar er stonden twee "niet levende statues" die er al jaren staan met daar tussenin een vrouw in hetzelfde zilver gekleed.

Komisch om te zien hoe de mensen keken toen ze ontdekten dat de andere twee dus gewoon kunstwerken waren! 

 

 

Het is te hopen dat dit festijn het volgende jaar weer terugkomt: dit smaakt naar meer!

Appeltje/eitje......toch?

Nadat een paar dagen geleden "het schip met zure appels" langs geweest was zijn we bij onze jongste zoon appels gaan rapen.

De appelboom staat bij hem net aan de andere kant van de heg bij een school, maar veel appels vallen bij hem op het grasveld: zonde om te laten liggen!

"De appels vielen niet ver van de boom" dus dit was een makkie!

Maar voor we er iets van zouden fabriceren moest ik even "door de zure appel heenbijten" en nog een paar mooie foto's proberen te maken.

Eerst nog even "de rotte appels uit de mand gehaald" en aan het werk.....

 

 

Maar wat is dat leuk om te doen!
Op verschillende manieren op telkens andere plekken de boel wat bij elkaar leggen en maar knippen met dat toestel.
Ben de hele middag bezig geweest! Stylen noemen ze dat geloof ik. Heb ik helemaal geen verstand van maar het was wel een leuke bezigheid! De foto's kunnen zo in Landleven, hihi

 

 

 

Na de fotosessie gingen we van deze "oogappeltjes" een overheerlijke appelmoes maken!

We hebben ze als "appeltjes voor de dorst" gebruikt: we zijn nu voor de hele winter klaar! Mmmmmm!

 

 

Later ging manlief voor de eerste keer zelf kleine appeltaartjes maken, dat leek hem wel leuk!

Nou....ik heb nu wel "een appeltje met hem te schillen" hoor!

Er hing eerst een heerlijke geur in het hele huis maar na een tijdje was dat wel wat minder: ze waren een ietsiepietsie zwart geworden!!

Voor "een appel en een ei" zijn ze te koop maar ik denk dat niemand ze wil hebben!

Ach.....dat kan iedereen overkomen......zucht.

We hebben de zwarte randjes eraf gehaald, de zwarte rozijnen er uitgelepeld en toen...

een lekkere klodder slagroom erop en.....lekker dat het was!!

  

 

Maar vanmiddag is hij weer begonnen: er lagen nog zoveel appels! Dat vond ie toch een beetje zonde!

Nu heeft hij een echte, GROTE appeltaart gemaakt!

 

                                              Het zag er best lekker uit!

                                    Alleen.....waarom maken mannen in de keuken toch altijd zo'n ontzettende troep????

 

Nou ja.....als we vanavond achter een heerlijk stukje appeltaart naar Flikken Maastricht zitten te kijken is ie echt mijn "oogappeltje" wel weer hoor!

Ben benieuwd......

 

Zomaar een weekend.

We hebben weer een week onze logeerhond: de hond van onze zoon en schoondochter.
Wat een schatje hè. Vangt erg graag kikkers en die zijn er bij ons tenslotte genoeg!
Hij ziet ze regelmatig tussen de bloemen, probeert ze dan te pakken te krijgen waarop de twee nepbaasjes dan om het hardst roepen: NEE, AF en UH UH!
Ja, dat had je gedacht, die denkt gewoon: dit zijn niet mijn echte baasjes dus ik luister gewoon niet!
Gelukkig heeft hij er nog niet één te pakken gekregen gezien mijn kikkerfobie. Ik moet er ook niet aan denken dat ie er één in de bek heeft: ik denk dat dit dan echt een taak voor de opperbaas wordt!
Ja.....en dan heeft ie weer eens pech: vast aan de lijn.....eigen schuld dikke bult!

Dat hij er is betekent veel wandelen natuurlijk! Heerlijk hoor, vooral de vorige week met dat mooie weer!
En.....wanneer wij wandelen neem ik natuurlijk de camera mee: je weet tenslotte nooit wat je tegenkomt!
En op dit moment is er in het bos veel te fotograferen natuurlijk: wat een mooie paddenstoelen zien we!
Vorige week donderdag zag ik een mooie: een soort van vuurwerkpaddenstoel.(Moet nog eens opzoeken hoe deze heet.)
Ik wilde weer eens macrofoto's oefenen en dan heb je een mooi onderwerp te pakken.
Ik lag op de grond, in allerlei rare standjes, om er een paar mooie plaatjes van te kunnen maken. Vermoeiend hoor en ik denk dat voorbijgangers even  keken en dachten wat doet dat mens daar raar!
Na zo'n pakweg 10 minuten op de grond (manlief was intussen al een eind verder doorgelopen) ging ik maar eens kijken of het iets werd!
En eh.....je zult het niet geloven...... had ik toch weer die kaart in de laptop laten zitten!
Hoe dom kan een mens zijn?? Ik ben dus die ezel die zich twee keer (maar misschien nog wel tig keer) aan die ene steen stoot! Ongelofelijk hè!
Dus.....vrijdag maar weer 't hondje uitgelaten, 100 keer gekeken of het kaartje echt wel in het apparaat zat en weer op zoektocht!
En wat was het lastig om dat kleine paddenstoeltje weer terug te vinden!! Ik was heel gezellig gezelschap voor man en hond: ik heb alleen maar naar de grond gekeken!
We hebben het dan ook niet terug gevonden, maar wel een andere: ook goed!
Dit was 'm, het is toch net vuurwerk!

En deze stonden er ook nog in de buurt.....kwam het toch nog goed wat betreft het oefenen!

Zaterdagmorgen nog even de tuin in en na de regen van die nacht zag dit er toch wel heel mooi uit! Alleen heeft dit bloemetje geen tijd meer om een aardbei te worden!

 

's Middags had ik een afspraak met 6 vriendinnen om een klompenpadwandeling te maken.
We zijn jarenlang collega's op school geweest en hebben nog steeds een leuke band met elkaar: heel bijzonder!
Van de zeven zijn er nog 3 die werken: de rest doet alleen maar leuke dingen, haha!
Het mooie van met elkaar wandelen is dat je met verschillende mensen loopt, het wisselt regelmatig van samenstelling, dat maakt het ook zo leuk!
Maar toen was er opeens een knal: ja hoor onweer! Het was al voorspeld maar zo snel.....?
Gelukkig konden we vlakbij ergens gaan schuilen want de regen kwam met bakken uit de lucht!
En dan zijn 7 vrouwen bij elkaar gewoon net een kippenhok: er werd wat gekakelt en gekwekt! Jullie kennen dat vast wel!
Toen de ergste regen voorbij was moesten we toch maar weer op weg: door de grote plassen met redelijk natte voeten op weg naar een borrel met hartige hapjes!
En gezellig dat het was!!

 












Zondag gingen we  nog even naar mijn broer en schoonzus in Doesburg en kijk eens wat mijn schone zus met gevaar voor eigen leven langs de slootkant voor mij geplukt heeft: ja, ja.....ik heb 'm!!

De gespreksgroep van  "de vrouw zonder berenklauw" is hierbij voor mij niet meer nodig.....diegenen die zich toch hebben opgegeven moeten nu maar aan zelfhulp gaan doen!
Dat enge ding op de vaas (ik zie het nu pas goed) is geen dikke spin hoor maar een geknakt takje!

En dan......hoera! Ik ontdekte, voor ik begon met deze post, dat ik al een jaar blog!!
Natuurlijk niks vergeleken met de 5 jaar van anderen maar toch......
En ik vind het nog steeds leuk om te doen. Bedankt voor jullie reacties altijd weer: ik geniet er van en hoop de 5 jaar ook nog eens te halen.....wie weet!

Op jacht!

Hier volgt een politiebericht:

In het hele land zijn vrouwen gesignaleerd gewapend met heggenscharen, snoeischaren, nagelscharen en nog meer gevaarlijk materiaal.
De afgelopen weken zijn ze in grote getale op pad gegaan om langs de Nederlandse wegen illegaal planten  te knippen!
Hun hebzucht kent geen grenzen: auto's werden zelfs langs de snelwegen stilgezet om maar aan de, hen zo geliefde, planten te komen.
Met kaplaarzen langs de sloten, hun mannen ingeschakeld.....alles hebben ze er voor over!
De namen van deze vrouwen zijn bekend....helaas hun adressen niet wat tot frustraties kan leiden bij de vrouwen die de plant niet hebben kunnen bemachtigen.
Er is bekend dat er één vrouw is die zelfs zo'n 500 km door het land gefietst heeft om de plant te kunnen vinden. Het is haar helaas niet gelukt.
In het gehele land, maar vooral in de omgeving van de Veluwe, is geen van deze planten meer te bekennen.
De politie gaat uit van een misdrijf .
De vrouw uit de omgeving van de Veluwe is nu een praatgroep gestart onder de naam:

                                                                        "DE VROUW ZONDER BERENKLAUW".

                                                                     Er zijn voor meerdere gedupeerden nog enkele plaatsen vrij.

Zonnetjes in huis.

Ik ben het zonnetje in huis: altijd in een goed humeur, vrolijk en blij......... eh,maar niet heus!
En omdat ik dat dus niet altijd ben heb ik het zonnetje maar in huis gehaald......
              ............Zonnebloemen, ja daar word ik vrolijk van!
We hebben ze gekregen: eerst van vrienden, later zomaar onderweg van een wildvreemde mevrouw die er veel in haar tuin had staan! Na een praatje knipte ze er wat af en kregen we een paar grote bloemen mee naar huis! Wat bijzonder dat iemand dat zomaar doet!
Ze deed ze zelfs onder de snelbinder vast omdat echtgenoot dat helemaal verkeerd deed! Wat een service!

 

Zelfs een supergrote die straks voor de vogels naar buiten gaat maar nu even binnen in een schaal mag.

Ik heb, wat betreft de bloemen in de tuin, niet zoveel met geel. Alleen in het voorjaar horen er veel gele narcissen in de tuin te staan: ze luiden het voorjaar in en dan vind ik de kleur prachtig!
Maar voor de rest hebben we eigenlijk weinig geel in de tuin, een beetje zachtgeel dat wel.
Dit is de Helianthus "Lemon Queen" een citroengele vaste zonnebloem die altijd vol bijen en vlinders zit. Deze kan wel 2 meter worden dus staat ie helemaal achterin de border.

Ook hebben we in de tuin de zachtgele Kirengeshoma (klinkt deftig hè) ook wel de Japanse wasbloem genoemd. Een mooie bloem voor de schaduw.

 

Verder mag in het najaar de kleur oranje ook niet ontbreken: dat vind ik weer echt een herfstkleur.

Dit is de Helenium en dan natuurlijk ook altijd............

 

                                                                               ..........de rozenbottels!
   

 

De afgelopen tijd zie ik al veel posts over het " binnenweergezelligmaken".

Daar ben ik altijd voor te vinden maar: ik wil nog niet! Ik wil nog even warmte, zon en buiten eten! Ik heb dit jaar moeite om afscheid van de zomer te nemen!

Komt dat misschien door de vele regenbuien? Ik weet het niet.

 

Ik ben wel een herfstmens maar ik heb nog geen zin om binnen te moeten blijven vanwege het weer, de donkere avonden.....

Ik wil nog zo graag een poosje zon en warmte en......ik word op mijn wenken bediend: het wordt de komende dagen zelfs weer 23 gr.!!

Nou......wat wil ik nog meer!

 

Toch sluipt zo langzamerhand de herfst wel het huis binnen: we knipten vanmiddag wat takken en ik kreeg....  (tja, wat krijg ik toch veel hè, zal toch liggen aan het feit dat ik het zonnetje in huis ben denk ik, haha).... ik kreeg dus een paar kalebassen van een vriendin.

Dus ons huis is langzamerhand ook "herfstproof" aan het worden!

En ach.....als het zover is vind ik dat ook wel weer wat hebben hoor!

Denk alleen maar aan de woorden: kaarsjes... open haard... lezen....

Dat komt wel goed!

 

 

 

Dus nog een paar dagen zomer en dan........kom maar op herfst!

De bladblazers zijn weer in de aanbieding en er zijn al minstens 50 blaadjes gevallen dus: de buurmannen zijn weer bezig met hun favoriete vrije-tijds-besteding: LAWAAI MAKEN!!
 

En Appie en de A denken al dat we voor dit in de stemming zijn: NEE!

Alsof je met 23 gr. zin in pepernoten hebt!

Dit hoeft dus nog niet voor mij!

 

En dan voor alle mensen waarvan we de afgelopen tijd zulke verdrietige berichten te horen kregen:

 

 

.....een vrolijke, gele zonnebloem om jullie sterkte te wensen!

een piepklein berichtje

Vandaag schijnt de zon.....wat een heerlijk weer!
Dus tijd om op stap te gaan.
Fototoestel mee, want de bedoeling is om op de plek waar we naar toegaan mooie foto's te maken.
En dan geen gewone foto's......nee.... DE foto......DE foto waarbij iedereen zou zeggen: wauw!! Dat is prachtig! Dus.....DE ultieme foto!
DE foto waarvan ze op de fotoclub zouden zeggen: deze komt bij de topfoto's van deze maand!
Wat kan die vrouw mooie foto's maken zeg, wat een talent!
In volledige harmonie fietsen we naar de eindbestemming. Ik met het idee: daar gaan we.....
Ik zie iets moois, ik stel in, ik klik op het knopje en dan zie ik ook dit:

 

Mijn lieve man kan een grijns niet bedwingen, en ik?  Eh.....grrrxxxxttttt!!!!

Alleen opbeurende reacties worden op prijs gesteld......ben al sacherijnig genoeg!

Verval of mooi?

De tijd van het verval van de planten in de tuin is nu duidelijk te zien. Ook al is het nu heerlijk zomerweer, we weten: de herfst komt eraan. Je ziet het, je ruikt het en je voelt het al!
En die aftakeling van al dat moois zie ik nu in de tuin, maar....ik begin het ook bij mezelf te zien!
Bloemen zijn niet alleen net kleuters maar ook net " ouwetjes".
Nu wil ik mezelf niet helemaal met de planten en de natuur vergelijken maar er zijn toch wel wat overeenkomsten. Kijk maar even mee.....

De huid is aan het verouderen. Die is niet meer zo glad als pakweg zo'n 40 jaar geleden.
Daar heeft de roos in onze tuin ook last van.... die overkomt dat al binnen 10 jaar!
Nou, dan valt het voor ons toch wel mee hè!

 

En ja... alles gaat wat hangen en inzakken.....eh, ja... herkenbaar!

 

 

 

Je word ook wat vergeetachtig......net zoals de monarda die vergeet dat ie dat laatste blaadje ook moet laten vallen.....

 

 

                                                                               Er komen ook wat gaten in je geheugen.....

 

 

Je wordt misschien wat prikkelbaar omdat alles niet meer gaat zoals je zou willen.... 

 

 

 Je raakt sneller geëmotioneerd dan toen je nog jong was,

                             zelfs mannelijke leeftijdgenoten zie ik nu vaker huilen.

 

 

De scharnieren raken wat versleten!

 

 

Je wordt wat fragieler........

 

 

.........en grijzer.....

 

 

                                                                                                                   .....of kaler!

 

 Eh.......hoe de vergelijking met zaad is, daar kan ik zo niet opkomen, dat is meer voor de mannen!

Maar het staat in ieder geval wel mooi op de foto.

 

 

Haha......en nu lijkt het wel of ouder worden een soort van  horrorfilm is.....maar dat valt (althans voor mij) reuze mee hoor!

Ik kan nog gewoon lekker fietsen, wandelen, leuke dingen doen, uitgaan, winkelen, rennen in een plensbui, veel lachen, dansen met kleinkinderen, tuinieren, lezen.......en nog veel meer.

Dus......het leven kan ook nog leuk zijn als je ouder wordt!! (mits je natuurlijk redelijk gezond bent)

 

 

 

En ach......dan mag er wel wat aftakeling zijn..... we kunnen er toch ook nog om lachen!

(komt het door mijn ogen of is dit plaatje van pinterest echt wat wazig?)

 

En in die aftakeling is ook nog zoveel moois te zien: zowel in de tuin als bij ouderen.

Alleen moet je het wel willen zien!