Cóż, mam doła i nie chce mi się. Jest mi źle i smutno.
Ale, żeby nie być tą złą i leniwą, przesyłam Wam coś uroczego:
A dla tych, którzy mają takie samopoczucie jak ja, coś okropnego:
piątek, 31 sierpnia 2012
Koniec sierpnia.
Dzisiejszy dzień dla blogerów jest bardzo pracowity - wszyscy skrzętnie podsumowują miesiąc. Wymyślają rozmaite życzenia z okazji dnia blogera.
„Hurysy z Katalogu”
Tytuł: „Hurysy z Katalogu”
Autor: Edward Guziakiewicz
Wydawca: Dreams
Numer wydania: I
Data premiery: 2011-07-12
Język wydania: polski
Język oryginału: polski
Ilość stron: 184
Rok wydania: 2011
Forma: książka
Książkę zaszufladkowałam już na samym początku. Wpierw, jak zawsze, sięgnęłam po informacje o autorze. Edward Guziakiewicz urodził się w tym samym roku, co moja Mama. Nie napawało mnie to optymizmem, cały czas w mojej głowie dźwięczała myśl: „Co starszy Pan może mieć do zaoferowania mojej osobie?”. Wyszłam z założenia, że skoro facet ma swoje lata, to będzie takie niedzisiejsze czytadło. Oż! Jak bardzo się myliłam! Nie wzięłam pod uwagę, że do gatunku, który reprezentuję pozycja „Hurysy z Katalogu” wcale nie trzeba być dzisiejszy, wystarczy mieć tylko mega bujną wyobraźnię.
środa, 15 sierpnia 2012
Haremowi niewolnicy
Życie upadłej rodziny nie jest usiane różami, trzeba niewolić i wykorzystywać różne postacie. Stąd nasz upadły pomysł na małe zestawienie kogo, kto ma w swoim haremie. Obiecałam, że ja będę świeciła przykładem i ruszę z listą jako pierwsza. Mój harem prezentuje się następująco:
1. Dean Winchester – z serialu Supernatural
2. Cass – z serialu Supernatural
3. Erick Northman – True Blood
4. Eidolon – Rozkosz nieujażmiona
5. Butch – Bractwo Czarnego Sztyletu
6. Furiath – Bractwo Czarnego Sztyeltu
7. Ghrom - Bractwo Czarnego Sztyletu
8. Rankohr – Bractwo Czarnego Sztyletu
9. Vrhedny – Bractwo Czarnego Sztyletu
10. Zbihr – Bractwo Czarnego Sztyletu
Encyklopedia Polskiej Sztuki Kulinarnej - 2400 przepisów
I znów rzecz o gotowaniu! Tym razem o mojej ulubionej,
ukochanej, najwspanialszej książce, która ułatwia mi życie w kuchni.
Encyklopedia Polskiej Sztuki Kulinarnej – 2400 przepisów autorstwa Hanny
Szymanderskiej, wydana nakładem wydawnictwa REA w Warszawie.
Ta książką jest dla mnie magiczną pozycją, która na stałe
gości w mojej kuchni, bez niej do
poważniejszego obiadu nie podchodzę.
Pamiętam z czasów dzieciństwa książkę, która nazywała się „Kuchnia
polska” był to opasły wolumin poświęcony gotowaniu oraz przepisom należącym do
tradycji polskiej. Uwielbiałam przesiadywać z mamą, przeglądając kartę za kartą
w poszukiwaniu przepisów, a jaką frajdę sprawiały ilustrację potraw, które
okazjonalnie pokazywały się moim oczom.
Świąteczne ogłoszenia duszpasterskie
Zaczniemy może od życia upadłych.
Dotkną nas zaszczyt patronowania drugiej książce, tym razem wydanej nakładem wydawnictwa Papierowy Księżyc. Będziemy dumnie sławić książkę po zakamarkach sieci! O samej książce oraz patronacie przeczytacie tutaj: Pierwszy grób po prawej
Przypominam również, że już 20 sierpnia czyli za parę dni w sprzedaży pojawi się książka Dragons Breath, fragment do przeczytania na upadli.pl.
No i nie zapomnij o konkursach, które trwają - świetne książki można wygrać.
*******
Teraz parę słów o moim stosiku, który miałam przeczytać, ale nie przeczytam. Zaczęłam od książki "Dolina Klonowego Liścia" niezły ubaw z niej miałam, ale nie dlatego, że autorka raczy nas poczuciem humoru i barwną opowiastką. Śmiech pojawił się gdy Dada, tłumaczył mi gramatyczny sens cytatów, które podesłałam jemy do oceny. Wyszło nam na to, że wg autorki łąka lała pod siebie. A kładka... nie pamiętam co było z kładką. Grunt, że przez rażącą gramatykę i stylistykę nie dało się tego czytać. Ubolewam, zawsze żyłam w przekonaniu, że książki dla młodzieży powinny prezentować jakiś poziom.
Szkoda, że ta nie. Recenzji nie będzie, nie jestem w stanie przeczytać książki.
Pojawiły się niestety inne drobne dolegliwości zdrowotne, co spowodowało moją awersję do książek z fabułą. Natomiast w najbliższych dniach powinno pojawić się kilka recenzji różnego rodzaju poradników.
Wracam teraz do robienia kwiatków z papieru.
Kuchnia - Podróże kulinarne
Każdy ma swojego bzika, mam i ja. Jak wiesz uwielbiam dłubać
handmade, uspakaja mnie to. Godzinami mogę przesiedzieć przy narzędziach i
czuję się jak w raju. Natomiast nie wiesz jeszcze, że mam też trzecią pasję –
pierwszą oczywiście są książki – gotowanie. Niby nic niezwykłego. Wiele osób
kocha gotować, doskonale sobie z tym
radzi.
W tym cały szkopuł, że ja nie. Każdy mój eksperyment kulinarny
kończy się totalną anihilacją wszystkiego co jadalne w domu. Wiem, że smak to
kwestia gustu, oczywiście. Natomiast jeśli wszystkim nie smakuje, a w dodatku
wygląda jak coś co miałoby za chwile wstać i na mnie nakrzyczeć, że zbrukałam sztukę
kulinarną, no to musi być coś na rzeczy. Totalnie nie umiem łączyć smaków.
Kiełbasa z majonezem, pączek z serem żółtym? Czemu nie! Szkoda tylko, że inni
ludzie nie doceniają moich starań.
Z przykrością wchodzę w erę książek kucharskich i różnego rodzaju
poradników. Dlatego dziś recenzja 2 takich publikacji. Pozycje są ze mną już od
roku. Dostałam je na gwiazdkę od rodzonego brata, który jest kucharzem. Czyżby
jakaś subtelna aluzja?
poniedziałek, 13 sierpnia 2012
Ceremonia - Janusz Koryl
wydawnictwo: Dreams wydawnictwo
data wydania: marzec 2012
ISBN: 978-83-932877-9-6
liczba stron: 200
kategoria: thriller/sensacja/kryminał
język: polski
Dzisiejszy dzień ogłaszam dniem Koryla! Po „Snach” oraz „Baśniarzu”, że odpocznę od książek trudniejszych, wymagających zagłębienia się w nie, od takich, które wymagają tego, aby włożyć w czytanie cząstkę siebie, takich, po których ta cząstka wraca do nas zmodyfikowana o przeżycia, które towarzyszyły nam podczas lektury. Miałam przeczytać lekką młodzieżową książkę z czasów dzieciństwa, ale „Ceremonia” wołała mnie po imieniu. Leżała i wołała: „Przeczytaj mnie!”. Jak wiadomo, książkom się nie odmawia!
Powszechnie wiadomo, co jest najważniejsze w książkach sensacyjnych z nutą thrillera – FABUŁA! Dlatego tym razem o fabule nie powiem nic a nic! HA! Sam musisz przeczytać, aby poznać. Powiem tylko tyle, co sam wydawca nam pod suwa.
„Ceremonia” jest książką, której akcja rozgrywa się w Bieszczadach – to chyba mnie jeszcze bardziej nakręciło na tę powieść. Od niedawna odkrywam uroki tych rejonów. Wieś Polana – właśnie stąd do Rafała Kamińskiego, rzeszowskiego dziennikarza, przychodzi list o następującej treści:
Ani jednego słowa więcej o fabule! Tyle starczy, ażeby nic nie zdradzić, a zaciekawić.
Stosik tygodniowy - post bez sensu, ale z sensem
Na wstępie pragnę zaznaczyć, że nie mam w zwyczaju atakować
aparatem każdej swojej książki. Nie mogę patrzeć na post o Baśniarzu, ta
książka za duże piętno wypaliła w mojej duszy, abym mogła spokojnie obserwować
okładkę, która wisi w pierwszym poście.
Trzeba było napisać jakiś mały szybki post, który będzie ładnie wyglądał i pozwoli mi śmiało spoglądać na mojego bloga.
Stwierdzisz, że poszłam na łatwiznę – na to odpowiem na końcu mojej wypowiedzi.
W ramach zapominania o Ablu pokażę Ci jakie książki mam
zaplanowane na jutro zaczynający się tydzień.
- Ukochany nieśmiertelny – Cate Tiernan – wyd. Amber (prezent od Tatusia)
- Sezon Czarownicy – Natasha Mastert – wyd. Albatros (prezent od Tatusia)
- Dolina Klonowego Liścia – Ewa Przybylska – wyd. Nasza Księgarnia ( Nie mam pojęcia skąd, ale ma 18 lat)
sobota, 11 sierpnia 2012
Baśniarz - Antonia Michaelis
"Czasami mam problem z odróżnieniem szczęścia od smutku [...] Czy to dziwne? Czasami po prostu nie wiem czy jestem szczęśliwa czy smutna. Tak jest jak myślę o tobie."
Zupełnie jak ja czytając tą książkę
Pierwszy raz dotknęła mnie niemoc literacka. Zanim w
dokumencie worda pojawiły się pierwsze literki, siedziałam trzydzieści minut i
męczyłam moich Upadlaczków opowieścią o książce. Gdy przyszedł czas, żeby coś napisać to
pojawiła się wszechogarniająca mnie pustka. Czemu najciężej pisać o książkach
które nas najbardziej poruszają?
piątek, 10 sierpnia 2012
Upadli.pl: Konkurs z wyd. Dreams – „W roku skorpiona”
„W roku skorpiona”
Eleni urodziła się w roku skorpiona – był to bardzo suchy rok, jałowy dla upraw. Bertot opowiedział jej, że ludziom urodzonym w tym roku przypisuje się cechy takie jak upór, odwaga i okrucieństwo. Cóż, bardziej opis ten pasuje do „miłościwie” panującego Skorpiona, niż to tej młodej dziewczyny.
Piętnastu zwierzęcych patronów. Każdy obdarowywał dzieci zrodzone w podczas swojego panowania pewnymi cechami, oraz zwiastował pewne niezmienne rzeczy, które miały nastąpić do następnego zimowego przesilenia.
Wymyśl jednego zwierzęcego patrona dla roku, w którym się urodziłaś/eś.
- Opisz w minimum 100 słowach, jakimi cechami obdarowuje dzieci akurat Twój patron. Nie zapomnij dopisać, jaki rok przynosi ów patron.
- Zgłoszenia prosimy wysyłać na adres: konkurs@upadli.pl w tytule: W roku skorpiona
- Na prace czekamy do 31 sierpnia 2012r. godziny 23:59
- Wyniki zostaną ogłoszone na portalu w dniu: 5 września 2012r.
- Najlepsze pracę wybierze komisja w składzie: Milena Kijewska pełniąca funkcję Redaktora
- Naczelnego oraz Barbara Chęcińska pełniąca funkcję Wydawcy Portalu.
- Do wygrania: jeden z pięciu egzemplarzy książki „W roku skorpiona” ufundowany przez wydawnictwo Dreams.
Sny – Janusz Koryl
Z dużą rezerwą podeszłam do tej pozycji. Po pierwsze ma mało
stron 144. Odwieczny dylemat jak tu się zaprzyjaźnić z postaciami występującymi
w książce. Po drugie kategoria do jakiej należy książka triller, sensacja,
kryminał – nie należy do moich ukochanych gatunków. Pomimo powyższego dzielnie
zabrałam się za książkę.
Janusz Koryl rzeszowianin urodzony w 1962 roku z
wykształcenia polonista, zadebiutował w branży literackiej jeszcze przed moim
urodzeniem, choćby za to postanowiłam, że do książki podejdę z dużym optymizmem
i należnym szacunkiem. Coraz rzadziej mi się zdarza czytanie dzieł autorów,
którzy mają już wyrobienie literackie. Przede mną jeszcze jedna pozycja Koryla,
dlatego bezpiecznie zaczęłam od cieńszej. Tak, wiem zachowanie uczniaka ze
szkoły średniej, który ma przeczytać znienawidzoną lekturę.
Już na wstępie mogę powiedzieć, że nie żałuję żadnej minuty
spędzonej przy „Snach”. Wszystkie obawy
poszły w kąt przy pierwszych słowach książki.
„Czarny jak sadza gawron siedział na głowie nieruchomego mężczyzny. Zawzięcie stukał dziobem w twardą skorupę pod warstwą skołtunionych włosów, jakby chciał ją przebić na wylot i sprawdzić, co jest pod spodem.” Janusz Koryl "Sny" 1 strona
środa, 8 sierpnia 2012
"W roku skorpiona" - Isabell Pfeiffer
Jak wiele książek jest tak oczywistych, że w połowie wiesz
czego się spodziewać po każdej następnej stronie? W ilu publikacjach postacie
są albo czarne, albo białe? Ile woluminów to nigdy nie kończące się wielotomowe
serie, których macie dość po 3 części?
Bardzo dużo. Dlatego, tak pokochałam książkę, którą
wydało wydawnictwo Dreams. Jest to coś zupełnie innego niż do tej pory gościło
na moich pułkach. Mam tak wiele myśli, uczuć związanych z tą książką. Tak wiele
emocji kłębi się we mnie jeszcze teraz gdy ostatnia strona została przewrócona.
Zaraz po tym jak książka trafiła w moje zachłanne na literki
ręce, nazwisko autorki wydawało mi się jakieś taki znajome. Pfeiffer byłam
pewna, że czytałam coś tej autorski, zaczęłam grzebać w Internecie i nic z bibliografii
nie było mi znane, Pani Isabell napisała wiele powieści historycznych, a to nie
mój konik. Olśniło mnie! Bardzo zbliżone nazwisko, jedna małą literka różnicy!
Pani która napisała moje ukochane „Życie, które znaliśmy” ma bardzo podobne
nazwisko. Cóż tyle zamieszania pozornie na nic. Natomiast podczas mojej zabawy w
detektywa dowiedziałam się wielu ciekawych informacji o autorce „W roku
skorpiona”. O jej poszukiwaniu odpowiedniej dla siebie drogi. Zaciekawiła
bardzo mnie jej postać. Nie czas, ani miejsce aby teraz o tym Ci opowiadać,
pewnie czym prędzej chcesz przeczytać, czemu pokochałam tę książę.
wtorek, 7 sierpnia 2012
Pocałunek Nocy - Sherrilyn Kenyon
Przyszedł czas na kolejną książkę, która grzecznie czekała na półce. Tym razem „na tapetę” poszło wydawnictwo Mag z ich serią Mrocznych Łowców. Żałuję, że nie zrecenzowałam poprzednich części, niestety mój leń wziął mnie w obroty i uwalił na kanapie gdy miałam coś napisać.
Nie ma tego złego, coby nie wyszło przez nos, yyym chyba nie tak to leciało. Nie ważne, chodzi o to, że postaram się w tej recenzji przybliżyć zarys całej serii tak, abyście mogli samo ocenić czy to jest to czego oczekujecie po książce.
Na ostatniej stronie czytamy definicję „Mroczny Łowca – nieśmiertelny wojownik, który zaprzedał duszę Artemidzie w zamian za zemstę na swoich wrogach. W rewanżu przysięga wiecznie chronić rodzaj ludzki przed Daimonami i Wampirami, które żerują na ludziach.”. W perspektywie prawidłowa definicja, ale w ramach uzupełnienia, dodała bym jeszcze definicję pochodzącą z pierwszego rozdziału „Pocałunku Nocy” – „Pączek z cukrem – Taki nie dość, że potrafi nabałaganić, ale jeszcze zakłócał odwieczny reżim dietetyczny, bo dosłownie błagał kobietę, żeby uszczknęła choć jeden kąsek.”, o tak! każdy z Mrocznych Łowców był takim pączusiem. Mniam!
niedziela, 5 sierpnia 2012
Kasting na nowego właściciela czterech książek
Zastanawiam się czy ktoś z Was nie chciałby przygarnąć do siebie 2 książek? Wiem, że pewnie będzie sporo chętnych dlatego nie będzie to wyglądało tak, iż oddam obie jednej osobie - tylko dwóm po jednej.
Osoby, które chciałyby się nimi dożywotnio zaopiekować bardzo proszę o informację w komentarzu, napiszcie którą byście chcieli i pozostawcie adres e-mailowy.
Nie ukrywam, że miło mi się zrobi gdy dodacie mój skromny blog do obserwowanych.
Książki, które szukają właścicela:
Nie są to nowo urodzone przez firmę poligraficzną pozycję, natomiast bardzo o nie dbałam, kochałam. Nauczyłam paru podstawowych sztuczek! Doskonale potrafią zajmować czas.
Osoby, które chciałyby się nimi dożywotnio zaopiekować bardzo proszę o informację w komentarzu, napiszcie którą byście chcieli i pozostawcie adres e-mailowy.
Nie ukrywam, że miło mi się zrobi gdy dodacie mój skromny blog do obserwowanych.
Książki, które szukają właścicela:
Mroczna noc - Gen Showalter
Mroczna więź - Gen Showalter
Mroczna żądza - Gena Showalter
Mroczny szept - Gena Showalter
Nie są to nowo urodzone przez firmę poligraficzną pozycję, natomiast bardzo o nie dbałam, kochałam. Nauczyłam paru podstawowych sztuczek! Doskonale potrafią zajmować czas.
Mroczny Szept - Gena Showalter
| Tytuł: | Mroczny szept |
| Autor: | Showalter Gena |
| Wydawca: | Mira |
| Numer wydania: | I |
| Data premiery: | 2011-09-21 |
| Język wydania: | polski |
| Język oryginału: | angielski |
| Ilość stron: | 416 |
| Tłumaczenie: | Opracowanie zbiorowe |
| Rok wydania: | 2011 |
| Forma: | książka |
| Indeks: | 60644947 |
Szczegółowy opis założeń serii znajdziecie w poprzedniej recenzji: Mroczna Żądza
Szybciutko już Wam opowiadam o co chodzi tym razem. Bohaterem książki jest Sabin, strażnik Zwątpienia. Co tu dużo gadać, demon w jego głowie siedzi i sączy w jego głowie jak również wszystkich dookoła jad zwątpienia.
Przy słabej osobowości może to być tragiczne w skutkach, tak jak w przypadku poprzednich kobiet Sabina, często kończyło się to samobójstwami. Można się załamać? MOŻNA! Facet postanawia oddać się do końca sprawie pomszczenia przyjaciela, czyli chce wymordować w pień wszystkich Łowców. To jest celem jego życia.
Mroczna żądza – Gena Showalter
Mroczna żądza – Gena Showalter
Tytuł: Mroczna noc Seria: New York Times Bestselling Authors Autor: Showalter Gena Wydawca: Mira Numer wydania: I Data premiery: 2010-05-05 Język wydania: polski Język oryginału: angielski Ilość stron: 320 Tłumaczenie: Słowiczanka Klarysa Rok wydania: 2010 Forma: książka Indeks: 65796375
Już od wiosny czekała na półce, grzecznie nie poganiając,
pod czasu do czasu przypominając o sobie swą piękną kuszącą okładką - seria
Władców Podziemia wydawnictwa Mira. Książki nabyłam drogą zakupu przez
empic.com, troszkę w ciemno. Nie słyszałam o cyklu nigdy, aż do pamiętnego
stosiku wiosennego. Życie zweryfikowało prawdziwość jego nazwy. Mamy środek
lata, a ja dopiero kończę czytać ostatnie pozycje.
W piątek 3 sierpnia
udało mi się wyskoczyć na weekendowy wyjazd. Stwierdziłam, że to idealna okazja
aby nadrobić zaległości czytelnicze. Zabrałam ze sobą te książki, które już jakiś
czas oczekiwały na swoją kolej. Na pierwszy ogień poszła „Mroczna żądza”.
Jest to 3 część serii Władców Podziemia. Dwie pierwsze przeczytałam,
natomiast nie wywarły na mnie wielkiego wrażenia. Ot! Taki przecinek między
innymi tytułami, jednakże trzecia i czwarta
część zostały przeze mnie pochłonięte w mgnieniu oka.
Postaram się wprowadzić Was w świat, którym raczy nas Gena
Showalter. Budapeszt mroczna twierdza, a w niej diabelnie tajemniczy i przystojni
wojownicy. Każdy z nich jest strażnikiem swojego demona. Przyszło im pełnić ten
„zaszczytny” obowiązek za karę. Pamiętasz mit o puszcze Pandory? Autorka
przedstawia nam alternatywną wersję wydarzeń, gdzie puszkę otwierają wojownicy
uwalniając demony. Bogowie za karę w każdego z nich wtłaczają demona, który im
ma towarzyszyć do końca dni. Co oznacza, że się chłopaki muszą troszkę pomęczyć
ponieważ są nieśmiertelni.
środa, 1 sierpnia 2012
Podsumowanie lipca.
Gdy tylko przetarłam z samego rana oczy dotarło do mnie, że mamy pierwszy dzień sierpnia. Co za tym idzie, czas na małe podsumowanie zeszłego miesiąca.
Lipiec był dla mnie miesiącem bardzo ważnym, zarówno w życiu osobistym jak również tym portalowym. Jeśli jesteś ciekaw/a czemuż to, to zapraszam do lektury poniższego posta.
Lipiec był dla mnie miesiącem bardzo ważnym, zarówno w życiu osobistym jak również tym portalowym. Jeśli jesteś ciekaw/a czemuż to, to zapraszam do lektury poniższego posta.
Dotyk Julii
Tytuł: Dotyk Julii Autor: Mafi Tahereh Wydawca: Wydawnictwo Otwarte Numer wydania: I Data premiery: 2012-07-11 Język wydania: polski Język oryginału: angielski Tłumaczenie: Kafel Małgorzata Rok wydania: 2012 Forma: książka Indeks: 11414834
Pamiętasz
te wszystkie chwile w Twoim życiu, gdy potrzebowałeś bliskości drugiej
osoby? Zaraz po urodzeniu, gdy tylko zapłakałeś, przychodziła mama -
całowała i tuliła. Później, gdy zbiłeś kolano, grając na podwórku w
piłkę, biegłeś do mamy, aby przytuliła. Teraz, gdy już jesteś duży – gdy
widzisz swoją ukochaną osobę, rośnie w Tobie przemożna chęć wzięcia ją w
ramiona i przytulenia. Drogi czytelniku, wyobrażasz sobie swoje życie
bez tych drobnych radości? Szczerze powiem, że ja nie.
Subskrybuj:
Posty (Atom)