Sa Likod ng mga Larawan Pt.1

Nakalimutan ko may blog nga pala ako. Medyo matagal bago nasundan dahil medyo busy sa mga bagay bagay sa buhay. (Feeling ko lang madami akong followers at nagbabasa...lol).

Gusto ko lang i-share ang bawat kwento sa likod ng larawang aking nai-post sa Instagram.

Ito ang unang attempt kong lutuin dito sa bayan ni Merli "buttered shirmp". Madali nmn syang lutuin at kahit papano tama naman at ang timpla ng luto ko at naubos ko naman.

Ito ang agahan ko bago ako magsimba ng alas-9 ng umaga sa St. Anthony. Dahil may kita-kita ang mga Pinoy SG Bloggers ng araw na yun kailangang magsimba at magpasalamat sa Poong Maykapal.

Creepy dito sa MRT station na ito kasi as in ako lang mag-isang naglalakad dito na parang hnd naman normal dito sa bayan ni merli lalo na sa ganitong uri ng lugar.

Nasa trabaho ako nito nag-aantay ng tawag kung natanggap ako sa balak kong lipatan na trabaho. Kasi isang linggo na ang nakalipas nung araw na ininterbyu nila ako. Nakakapraning ang mag-antay...

P.S. Umandar ang katamaran ko, kaya puputulin ko muna ang post na ito. Mamaya na lang uli para masaya at dumami naman ang post ko dito.hehehe...

Salamat!!!

Kahapon ay ipinagdiwang ko ang aking kaarawan dito sa bayan ni merli. Akala ko hindi magiging masaya ang espesyal kong araw na yun sapagkat ito ang unang kaarawan ko na wala ako sa Pinas at hindi kapiling ang pamilya.

Sinadya kong hindi ipost ang birthday date ko sa FB upang mag-akalamanan na kung sino talaga ang nakakaalala ng kaarawan ko. (sensya na emo lang...LOL) It turns out naman na yung ini-expect kong bumati sa akin ay nakita ko ang post nila sa wall ko. :)

Salamat sa lahat ng nag-greet sa akin, sa Family ko, Sarapbuhay, high school friends,to my new friends Pinoy SG Bloggers at yung nasa pinas din na nai-greet ako sa twitter, AAP family at sa mga house mates ko na sinurprise ako nung dumating ako sa bahay. (nagtaka kayo walang college friend...oo walang bumati sa akin kahit...(may puot sa puso...lol)).

Ang birthday ko dito sa bayan ni Merli ay hindi makakalimutan.

Celebrated my birthday with a good friend of mine in Starbucks. Thanks sa chocolate cakes.

It's my another birthday cake from my house mates 

Blessings

Paramdam...

Kakwekwento ko lang sa mga kaibigan ko tungkol sayo noong Huwebes ng gabi, hindi ko inaasahang na sasagot ka sa tawag ng isip at puso ko. (wow may ganun...lol) 

Sabi ko pa naman hindi ako naniniwala sa long distance relationship kaya hindi ko tinuloy ang balak ko sayo noong nasa Pinas pa ako. Pero sa bawat sagot mo sa mga palitan ng mensahe kahapon sa FB, mukhang magbabago ang papanaw ko sa LDR thing na sinasabi.

Sa palitan namin ng mensahe kahapon nabanggit nya sa akin na nagbabalak din sya pumunta ng ibang bansa at nabanggit nya din na "madami pa syang priorities aside from lovelife." Ooopppsss nagcrack ang puso ko. :(  

Ang tanging sagot ko na lng ay "Ingat at maraming mag-aantay sau!hehehe." 

Pero ng sumagot ka Isa sa mga tumatak sa isip ko sa mga mensahe mo kahapon ay "bakit aantayin mo ba ako?(messages in between) malay mo tayo pala."

May mga ilang palitan pa ng mensahe ang naganap. Mukhang maganda naman ang pinatunguhan. Sana lang maging maayos ang lahat. Siguro uumpisahan ko na ang dati kong hindi natapos kahit nasa bayan ako ni Merli.

Ang Saya Saya

Isa ito sa mga pinakamasayang stay ko dito sa Singapore. Sarap tingnan ng bawat larawan at panoorin ang bawat bidyo na ginawa, kung saan makikita ang bakas ng ngiti sa mukha ng bawat kasama. 

Ito ang First Bijoke Session ng mga SG bloggers. :)

@Kbox somewhere in Somerset...memory gap nakalimutan yung exact place.lol

Maagang Hapunan kanila Mang Kiko

Hanggang sa walang humpay na kwentuhan, kulitan at tawanan...

Pinananabikan ang susunod na sasama ng makukulit na bloggers. Para sa makulit at nakakatawang bidyo bisitahin ang blog ni Bulakbolero. 

p.s. sa wakas isang buwan ng huli kong post nakapag-blog uli ako. patago pa ito...kapag lumalapit ang boss minimize agad.lol

Struggle sa Biyahe

Hindi ako akalain na sobrang pagod pa rin ang dadanasin ko kahit maayos ang transportasyon dito sa bayan ni Merli. Kailangang ala-sais ng umaga e gising na ako upang mag-ayos at makarating sa trabaho sa takdang oras. Ito ang ruta ko papunta sa trabaho.

• Sumakay ng bus papunta MRT station halos 10min ang biyahe
• Sumakay ng tren papuntang Joo Koon at bumaba ng Paya Lebar (Berdeng Linya ng MRT dito)
• Sasakay muli ng tren patungong Mac Pherson at bumaba ng Bishan (Dilaw na linya naman ng MRT)
• Sasakay uli ng tren sa pangatlong pagkakataon patungong Jurong East at bababa sa Sembawang (Pulang linya ng MRT)
• Maglalakad ng 222 meters upang sumakay ng bus patungong trabaho.
• Bumaba sa bus stop kung saan kailangan kong maglakad ng 500m upang makarating ang aking patutunguhan.

Kung susumahin ang lahat, umaabot ng isang oras at kahalati ang travel time ko papunta at pauwi. Sobrang pagod ang pag-uwi galing trabaho. Bago palang mag-alas diyes ng gabi ay tulog na ako upang makapag pahinga. 

Maraming sumagap sa isip ko kung anong dapat gawin upang maibsan ang kahirapan na aking nararansan. Kumausap ng kaibigan at humingi ng payo kung anong maiging gawin upang mapadali ang paglalakbay ko.

Basta nakakapagod ito. Hindi ko pa alam ngayon kung ano ang gagawin. Basta ang nangyayari sa akin ngayon dito sa bayan ni Merli ay may dahilan. Hindi pa malinaw pero lilinaw din ito sa takdang panahon. 

Isang Buwan

Sadyang napakabilis ng panahon, biruin nyo nga naman naka-isang buwan na pala ang payatot dito sa bayan ni Merli. Isang buwan ng umaatikabong bakbakan at pakikipagsapalaran sa buhay (yown o aksyon star).

Gaya ng karamihan isa lang ang pakay ko sa pagpunta dito, ang makapaghanap ng maayos na trabaho at sweldo. Kahit malayo sa pamilya titiisin na lang makatulong lang sa kanila. (emo mode!)

At malapit na ito malapit na malapit na...Konting hinga na lang at mapapasaakin ka na. :) 

Salamat na lang din sa mga kaibigan at bagong kaibigan na tumutulong sa akin para mapagtagumpayan ako sa balak ko dito.

Sya nga pala i had my first haircut dito sa bayan ni Merli.