Claudio Bravo (Χιλή).
Για τις γυναίκες, λοιπόν, η ποίηση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζωτική ανάγκη της ύπαρξης μας. Σχηματίζει την ποιότητα του φωτός στην οποία εδραιώνουμε τις ελπίδες μας και τα όνειρά μας για επιβίωση και για αλλαγή, πρώτα κάνοντάς τα γλώσσα,μετά ιδέα, μετά πιο απτή πράξη. Η ποίηση είναι ο τρόπος με τον οποίο βοηθάμε να δοθεί όνομα σ’ αυτό που-δεν-έχει-ακόμα-όνομα, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει νοητό. Οι πιο απόμακροι ορίζοντες των ελπίδων και των φόβων μας λιθοστρώνονται με τα ποιήματά μας χαραγμένα από τις βραχώδεις εμπειρίες της καθημερινής μας ζωής.
Καθώς γίνονται γνωστά και αποδεκτά από μας, τα αισθήματά μας και η έντιμη εξερεύνησή τους γίνονται ιερά άσυλα και εδάφη ωοτοκίας για τις πιο ριζοσπαστικές και τις πιο τολμηρές ιδέες. Γίνονται καταφύγιο συμπαράστασης για εκείνη τη διαφορά την τόσο απαραίτητη στην αλλαγή και στην εννοιοποίηση κάθε σημαίνουσας πράξης.
Audre Lorde: Η Ποίηση Δεν Είναι Πολυτέλεια
στο Χριστίνα Λαμπρινίδη (επιμ.): Η δι-Εκδίκηση της Barbie. Δοκίμια για τη γυναικεία γραφή (Κοχλίας)
Καθώς γίνονται γνωστά και αποδεκτά από μας, τα αισθήματά μας και η έντιμη εξερεύνησή τους γίνονται ιερά άσυλα και εδάφη ωοτοκίας για τις πιο ριζοσπαστικές και τις πιο τολμηρές ιδέες. Γίνονται καταφύγιο συμπαράστασης για εκείνη τη διαφορά την τόσο απαραίτητη στην αλλαγή και στην εννοιοποίηση κάθε σημαίνουσας πράξης.
Audre Lorde: Η Ποίηση Δεν Είναι Πολυτέλεια
στο Χριστίνα Λαμπρινίδη (επιμ.): Η δι-Εκδίκηση της Barbie. Δοκίμια για τη γυναικεία γραφή (Κοχλίας)
4 σχόλια:
Η περιγραφή του βιβλίου, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2000, είναι από το site του Ελευθερουδάκη.
...
Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της νέας γυναικείας σειράς από τις εκδόσεις Κοχλίας που περιλαμβάνει γυναικεία θεωρία, λογοτεχνία και δημιουργική γραφή. Η Δι-εκδίκηση της Barbie είναι ένα βιβλίο εγχειρίδιο στο κόσμο της γυναικείας σκέψης. Περιλαμβάνει δοκίμια, συνεντεύξεις και κείμενα από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του γυναικείου λόγου παγκόσμια. Ονόματα όπως η Toni Morrison, η Monique Wittig, η Helene Cixous, η Simone de Beauvoir και πολλές άλλες εκπρόσωποι της παγκόσμιας γυναικείας σκέψης. Μέσα από τα κείμενά τους οι γυναίκες αυτές μας οδηγούν σε μονοπάτια δύσκολα αλλά ταυτόχρονα και φωτεινά, προσφέροντάς μας τον πλούτο του πνεύματος που τις διακρίνει. Δημιουργούν νέες προοπτικές στον γυναικείο λόγο διεκδικώντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι σε ένα κόσμο που τον πρώτο λόγο κατείχε το αντίθετο φύλο. Λαμπρά δείγματα γυναικείας γραφής και σκέψης προσφέρονται για πρώτη φορά στα ελληνικά εκδοτικά δρώμενα. Μια προσφορά που απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες που θέλουν να καταδυθούν στη θηλυκή συνείδηση καθώς επίσης και ένα χέρι βοηθείας σε όλους τους άνδρες που αναζητούν ένα φως στην άγνωστη ως τώρα φυσιολογία της γυναικείας σκέψης. Η Χριστιάνα Λαμπρινίδη διανύει μια λαμπρή πορεία στην παγκόσμια γυναικεία σκέψη, διδάσκοντας το γυναικείο λόγο και τη δημιουργική γραφή, αγωνιζόμενη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει τιμηθεί για το έργο της και έχει διδάξει το γυναικείο λόγο από το Χάρβαρντ μέχρι τις ακριτικές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Επιμελείται και διευθύνει την πρώτη γυναικεία σειρά που εμφανίζεται στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας το απάνθισμα της παγκόσμιας γυναικείας γραφής σε ένα χώρο που μέχρι σήμερα ήταν ελλιπής όσο και δυσπρόσιτος. Η προσπάθεια αυτή ξεκινάει με τη Δι-εκδίκηση της Barbie, ανοίγοντας το δρόμο για αρκετά ακόμα εξαιρετικά βιβλία, αφιερωμένα στη γυναίκα και στο φιμωμένο μέχρι σήμερα λόγο της.
“H ζωή και το έργο της Αudre Lorde” από το sapphogr.net(sapphogr.net/les/lordeaud.html)
Η Aurde περιέγραφε τον εαυτό της ως "Μαύρη γυναίκα, λεσβία, πολεμίστρια, ποιήτρια και μητέρα". Υπήρξε επίσης συγγραφέας, Δασκάλα, μούσα που ακόμα εμπνέει πολλούς ανθρώπους (ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας, σεξουαλικής ή άλλης επιλογής ή χρώματος δέρματος) κι επιβίωσε του καρκίνου για 12 ολόκληρα χρόνια. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1934. Οι γονείς της ήταν μετανάστες από την Καραϊβική. Η μητέρα της από το Carriacou/Grenada κι ο πατέρας από τα νησιά Barbados. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, και το κολέγιο Hunter, όπου αργότερα υπήρξε καθηγήτρια στην έδρα λογοτεχνίας Tomas Hunter. To 1980 διαγνώστηκε ότι είχε καρκίνο στο στήθος, κι από τότε πολλές χιλιάδες γυναίκες έχουν βρει τρομερή υποστήριξη στα λόγια της αγάπης της και του κουράγιου της.
Πέθανε το 1992.
- - - - - - - - - -
Αφορισμοί (Quotes) της Audre Lorde:
* Ποιες είναι οι λέξεις που δεν βρίσκετε? Τί έχετε ανάγκη να πείτε ? ..Γιατί δεν είναι η διαφορά που μας ακινητοποιεί, αλλά η σιωπή.Κι υπάρχουν τόσες σιωπές που πρέπει να σπάσουν.
* Η σιωπή δεν θα σας προστατέψει. Εμένα δεν με προστάτεψε.
* Ρατσισμός:
η θεωρία ότι μια φυλή είναι από τη φύση της ανώτερη από τις άλλες, κι άρα έχει το δικαίωμα να τις καταπιέζει.
* Σεξισμός:
η θεωρία ότι το ένα φύλο είναι από τη φύση του ανώτερο και έχει το δικαίωμα να καταπιέζει.
* Ετεροσεξισμός:
η θεωρία ότι ένας συγκεκριμένος τρόπος αγάπης/έρωτα είναι από τη φύση του ανώτερος και έχει το δικαίωμα να καταπιέζει.
* Ομοφοβία:
ο φόβος συναισθημάτων αγάπης για άτομα του ίδιου φύλου, και συνεπώς το μίσος παρόμοιων συναισθημάτων των άλλων.
Οι παραπάνω μορφές αδυναμίας των ανθρώπων να βλέπουν την αλήθεια προέρχονται όλες από την ίδια ρίζα - την ανικανότητα αναγνώρισης και ανοχής της ιδέας της διαφορετικότητας ως μια ευνοϊκή δυναμική ανθρώπινη δυνατότητα, και μάλιστα μια δυνατότητα που εμπλουτίζει τις δυνατότητες αυτοκαθορισμού, και που καθόλου δεν απειλεί το εγώ κανενός...
Audre Lorde 1978
- - - - - - - - - -
Hammond, Karla: Μια συνέντευξη με την Audre Lorde.
(American Poetry Review Μάρτ./April 1980)
Κάρλα: Ποιον ορισμό θα έδινες για το να είσαι λεσβία;
Audre: Γυναίκες με πολύ ισχυρή γυναικεία ταυτότητα, όπου η αγάπη κι ο έρωτας μεταξύ γυναικών είναι ανοιχτά και πιθανά, με κάθε δυνατό τρόπο, πέρα από το σαρκικό. Υπάρχουν λεσβίες, ένας θεός ξέρει.. αν γνώριζες λεσβιακούς κύκλους στη δεκαετία των '40 και των '50 στη Νέα Υόρκη ... που δεν ήταν φεμινίστριες, και δεν αυτοαποκαλούνταν φεμινίστριες. Αλλά η αληθινή φεμινίστρια λειτουργεί μέσα από μια λεσβιακή συνειδητότητα, είτε κοιμάται με γυναίκες, είτε όχι. Δεν μπορώ να το ορίσω μόνο με σεξουαλικούς όρους, αν και η σεξουαλικότητά μας έχει τόση ενέργεια, που γιατί να μην την απολαμβάνουμε; Κι έτσι επιστρέφουμε στην ανάγκη να προσδιορίσουμε το ερωτικό. Υπάρχουν τόσο πολλοί τρόποι να περιγράψουμε το τί είναι "λεσβία". Τμήμα της λεσβιακής συνειδητότητας είναι η απόλυτη αποδοχή του ερωτισμού στη ζωή μας και, προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, να χειριστούμε το ερωτικό όχι μόνο με σεξουαλικούς όρους ...
- - - - - - - - - -
* Οι κόρες μας έχουν εμάς, για να αναμετριούνται ή να επαναστατούν ή για να σχεδιάζουν τη ζωή και τα ονειρά τους παρόμοια ή αντίθετα. Οι γιοί των λεσβιών ανοίγουν μόνοι τους τους δρόμους τους, είναι αναγκασμένοι να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις για τον εαυτό τους σαν άνδρες. Αυτή είναι μια θέση ταυτόχρονα ισχυρή κι ευάλωτη, γιατί οι γιοι των λεσβιών έχουν το πλεονέκτημα να γνωρίζουν τους δικούς μας τρόπους επιβίωσης, αλλά πρέπει να πάρουν όσα ξέρουμε και να τα μετουσιώσουν στην ανδροπρέπειά τους.
* Η ποιότητα του φωτός κάτω από το οποίο αυτο-ελέγχουμε τις ζωές μας, επηρεάζει άμεσα το αποτέλεσμα που τελικά βιώνουμε, αλλά και τις αλλαγές που ελπίζουμε να επιφέρουμε με τις ίδιες τις ζωές μας.
* Δεν υπάρχει αγώνας για ένα και μόνο ζήτημα, γιατί δεν ζούμε μονοδιάστατες ζωές
* Ο καρκίνος του στήθους και η μαστεκτομή δεν είναι εμπειρίες μοναδικές. Μοιράζονται από χιλιάδες γυναίκες... Η κάθε μια από αυτές τις γυναίκες έχει μια ιδιαίτερη φωνή να ακουστεί σε μια γενική κραυγή ενάντια σε όλους τους καρκίνους που μπορούν να προληφθούν, ενάντια στους κρυφούς φόβους που επιτρέπουν σε αυτούς του καρκίνους να ευδοκιμήσουν."
- - - - - - - - - -
Να κάνουμε τη σιωπή λόγο και πράξη
"Αυτό που είναι πολύ σημαντικό για μένα πρέπει επιτέλους να ειπωθεί, ακόμα κι αν πρόκειται να παρεξηγηθεί. Βρίσκομαι εδώ σαν ποιήτρια,νέγρα και λεσβία.
Το λέω αφού είμαι ακόμα ζωντανή, ενώ θα μπορούσε και να μην ήμουν γιατί μόλις πριν από δυο μήνες έμαθα ότι είχα έναν όγκο στο στήθος με 60-80% πιθανότητες να είναι κακοήθης. Τελικά δεν ήταν. Αλλά μέχρι την εγχείρηση μεσολάβησαν τρεις εβδομάδες αγωνίας και αναθεώρησης όλης μου της ζωής.
Αναγκάστηκα τότε να δω τον εαυτό μου με μια τόσο άμεση και κοφτερή διαύγεια που ακόμα τρέμω. Αυτό το έχουν ζήσει πολλές γυναίκες.
Αυτά που ένιωσα έκαμαν να ξεκαθαρίσει μέσα μου αυτό που εγώ ορίζω ως μετατροπή της σιωπής σε λόγο και πράξη. Θα πέθαινα. Όλα όσα ήθελα να έχω πει και να έχω κάνει αναδύθηκαν στην ψυχρή επιφάνεια και μετάνιωσα για τη σιωπή μου. Το να μιλήσω γι' αυτά σήμαινε πόνος και ίσως θάνατος. Όμως πονάμε με χίλιους τρόπους και πληγωνόμαστε. Κι ο θάνατος είναι η αιώνια σιωπή. Κι ο θάνατος θα ερχόταν, η σιωπή μου δεν με προστάτευε.(...)
Ποιοι είναι οι δικοί σας φόβοι; Ποιες τυραννίες περνάτε σωπαίνοντας; Για μερικές ίσως να είμαι κι εγώ ένας φόβος. Επειδή είμαι γυναίκα, επειδή είμαι νέγρα, επειδή είμαι λεσβία, επειδή είμαι εγώ: μια νέγρα στρατευμένη ποιήτρια που έρχεται και σας ρωτάει - εσείς τι κάνετε;
Και βέβαια φοβάμαι γιατί για να κάμω τη σιωπή λόγο πρέπει να αποκαλυφθώ - και αυτό εγκυμονεί κινδύνους. (...)"
(Ομιλία στη συζήτηση: "Λογοτεχνία και Λεσβίες" στην Ένωση Σύγχρονων Γλωσσών. Σικάγο. Δεκέμβριος 1977)
(Αντιγραφή από την ελληνική Ατζέντα Γυναικών-1989)
Μια γυναίκα μιλά
Φεγγάρι σημαδεμένο και αγγιγμένo απ' τον ήλιο
η μαγεία μου είναι άγραφη
αλλά όταν η θάλασσα ξαναγυρνά
αφήνει πίσω της το σχήμα μου.
Δεν ζητώ εύνοια
ανέγγιχτη από αίμα
ανένδοτη σαν την κατάρα της αγάπης
σαν τα λάθη μου μόνιμη
ή σαν την περηφάνια μου
δεν μπερδεύω
αγάπη και οίκτο
μίσος και χλεύη
κι αν θες να με μάθεις
κοίτα μες στου Ουρανού τα σωθικά
όπου οι ανήσυχοι ωκεανοί χτυπούν βίαια.
Δεν διαβιώ εμμονικά μες στην
απαρχή μου ή μες στις θειότητές μου
καθώς άχρονη και ανήλικη είμαι
ακόμα αναζητώ
τις αδερφές μου
μάγισσες στο Νταχομέι
να με φοράνε μες στα φιδίσια ρούχα τους
όπως η μαμά μας
το μοιρολόι.
Υπήρξα γυναίκα
για πολύ καιρό
απ' το χαμόγελό μου φυλάξου
μες στα αρχαία ξόρκια μου είμαι επικίνδυνη
και η νέα Ερινύα του φεγγαριού
με όλο το ανοιχτό σου μέλλον
έταξε να
είμαι γυναίκα
και όχι λευκή.
Ποίημα της Αudre Lorde, μεταφρασμένο από την Ευτυχία Παναγιώτου. Από το e-poema.eu ("ποίημα της εβδομάδος" 19 Ιουλίου 2010)
Δημοσίευση σχολίου