Vorig jaar, zomertijd, stond ik klaar om met hem naar tweemeisjes te vertrekken. Zijn zweeffase (ook kikkers gaan door een pubertijdje) stak daar een stokje voor. Dit jaar maakte hij me wel héél duidelijk dat ik hem vooral NIET mocht vergeten.
En zo geschiedde. We trokken met ons tweetjes op bezoek naar dat lage land, waar die verre kikkervriend ons op zou wachten.
Nog nooit zo'n nerveuze kikker gezien. Zou die groene vriend ons nog kennen? En hield hij nog steeds zo van boeken...?