.tonManchon.

Manchon (fr.) - Muff (eng.) - Mof (nl.)

A muff is a fashion accessory for outdoors usually made of a cylinder of fur or fabric with both ends open for keeping the hands warm. It was introduced to women's fashion in the 16th century and was popular with both men and women in the 17th and 18th centuries. (~Wikipedia)

Secret Santa hing in de lucht, en voor mijn geheime bestemmelinge ging ik snuisteren op google. 

Waar kan je een stijlvolle advocate, die houdt van Emilie Vercuysse foto's en mama is van 2 schatten, blij mee maken? 

Ik wou iets maken dat helemaal voor haarzelf was, puur verwennerij, een tikkeltje retro en handgemaakt.

Het werd een .tonManchon.

Ik heb erop gezweet, en mijn ruimtelijk inzicht (euh non-zicht) meerdere keren moeten bijstellen. En dat wil ik u toch wel besparen.

Bij deze: maak je eigen .tonManchon. in 12 stappen en misstappen.

1. Benodigdheden

° Een stuk nepbont, voering (hier satijn - geen aanrader voor het naaigemak...), en tussenvoering voor de warmte (hier fleece), allen even groot. Ik opteerde voor 45 x 60 cm (je manchon wordt dan 30 cm hoog, maar het kan naar believen ook kleiner). 

° Twee even grote stukken voering voor het binnenzakje, hier  35 x 20 cm.

° Vlieseline (niet te dik) om het binnenzakje te verstevigen (2x de grootte van het binnenzakje en 1 x een rechthoek ter grootte van je rits + zo'n 3 cm rondom rond.)

° Een lange rits (25 cm) en een stevig koordje (hier met satijnachtige afwerking).

De lengte van het koordje bepaalt hoe hoog/laag je manchon zal hangen. 

Hang een meter rond je nek en bekijk hoe laag je de bovenkant van je manchon ongeveer wil. Tel hier de breedte van je manchon plus wat marge om het koordje samen te knopen bij. Het kan ook zonder koordje, zoals je verkiest.

2. Een binnenzakje in de voering: rits aftekenen

Een manchon is pas echt handig als je niet ook nog een handtas moet meesleuren. Een binnenzakje voor een sleutel, wat kleingeld en een mobiel telefoontoestel is dan ook onontbeerlijk!

Neem één stuk van de binnenzak voering.

Strijk de grootste stukken vlieseline tegen de foute kant van het beide stukken zakvoering. Voorlopig heb je maar één stuk zakvoering nodig.

Teken op je rits de gewenste lengte af (mijn rits was te lang). Teken op één van beide stukken zakvoering een rechthoek die even lang is als je gewenste ritslengte bovenaan op je zakje. De rechthoek is 1 cm hoog.

teken in de rechthoek de kniplijnen (hier zwart) waar je straks de opening zal maken om de zak te keren. Nog even geduld...

3. Het binnenzakje op de manchon voering positioneren.

Neem de manchonvoering (het grootste stuk voering, zo groot als je manchon zal worden).

Leg de goede kant van je zakjesvoering op de goede kant van je manchonvoering. Omdat de manchon uiteindelijk onderaan met de hand dichtgenaaid wordt, is het essentieel dat het zakje in de onderhelft van je manchonvoering komt.

Hier ging ik dus in de fout... en zo zette ik het recht: manchonvoering doorknippen en halfweg weer aan elkaar naaien.

Hier moet het binnenzakje dus komen ten opzichte van je voering, onder de halfweg plooilijn, en NIET bovenaan je voering...

Terug naar het binnenzakje. Leg het dus op de juiste plaats op de manchonvoering, onder de helft, en speldt vast.

Draai alles om en strijk het kleinste stuk vlieseline zo op de foute kant van de manchonvoering, dat ze de achterkant van waar de rits komt goed dekt.

4. Het binnenzakje op de manchonvoering naaien.

Naai rondom rond het ritsgat, op de rode lijn.

Voor de minder geoefende naaister: handig draaien in de bochten doe je zo. 

Stik traag tot aan het keerpunt, en zorg er met het draaiwiel van je machine voor dat je naald op de hoek in de stof blijft zitten. Ritsvoetje opheffen, stof 90° draaien rond de naald en dan ritsvoetje weer laten zakken.

Deze ontdekking was voor mij zowaar een aha-erlebnis.

5. Het ritsgat knippen en keren

Knippen op de zwarte lijnen...

... en keren door het gat.

En O wonder: dat ziet er proper uit! Even bijstrijken waar nodig.

6. De rits in het ritsgat naaien.

Speldt de rits in het ritsgat, en stik mooi rondomrond. 

Je hebt nu een rits in je manchonvoering, met achteraan een stuk zakvoering, maar nog geen binnenzakje.

7. Het binnenzakje afwerken met het tweede stuk zakvoering

Neem nu het tweede stuk zakvoering, dat je eerder al verstevigde met de vlieseline. 

Leg je manchonvoering met de rits en dus de goede kant op je werktafel. Het half afgewerkte binnenzakje ligt nu bovenaan, met de goede kant naar boven.

Leg het tweede stuk binnenzakvoering hierop met de slechte kant naar boven. Dit wordt de achterkant van je binnenvoeringszakje.

Stik rondom rond, maar zorg ervoor dat je niet door je manchonvoering stikt. Het moet immers een onzichtbaar binnenzakje worden!

En zo zou het er moeten uitzien, maar dan zonder het stiksel halfweg je manchonvoering: het zakje mooi in de onderste helft van je manchonvoering!

8. De fleece vulling op het bont stikken.

Stik de fleece aan de zijkanten op het bont. Dit maakt het straks makkelijker om je voering eraan te zetten.

De fleece maakt je manchon extra warm en zacht (dat nepbont is toch maar hard aan de achterkant, daar kan satijn niet tegenop).

Je kan jezelf ook heel wat werk besparen door de fleece als binnenvoering te gebruiken, en het satijn laagje weg te laten. Maar ik vond het sjieker mét...

9. Het koordje bevestigen

Plooi de buitenkant van je manchon in twee en steek er het koordje door. Doe het koordje rond je nek en bepaal zo de hanglengte van je manchon. Knoop beide stukken stevig samen op de gewenste lengte. Draai je touw zo dat de knoop aan de binnenkant zit.

Speldt je touwtjes mooi in de vouwlijn van je manchon, zodat ze bij het samennaaien straks niet gaan verschuiven. Leg eventueel een tijdelijke knoop in het touw om het in te korten, zodat je er bij het stikken straks niet over stikt :)

10. De voering aan het nepbont naaien

Vanaf nu zou het een makkie moeten zijn, maar dat was het niet.

De theorie:

Werk de zijkanten van je manchonvoering af tegen uitrafelen met een zigzagsteek. Leg je stuk manchonvoering met de goede kant op je nepbont. Speldt alles goed vast en stik rondom rond. Laat aan één van de smalle zijden een gat, voldoende groot om te keren.

De praktijk: 

Satijn is als .tonBouton. op een ijsbaan: het sliert langs alle kanten maar trekt nergens op.

Ik ben 3x opnieuw begonnen, maar het satijn gleed zo van het nepbont af dat zelfs vastspelden niet deftig lukte, laat staan vastnaaien.

De vuile truuken:

- Vlieseline opstrijken rondom de zijkanten van de manchonvoering, zodat het iets makkelijker vast te spelden was op het nepbont.

Dit bleek een goede zet: bij het keren waren de naden mooi stevig.

- Rolletjes ducktape op het nepbont plakken en zo de voering op het bont - tijdelijk maar stevig - bevestigen.

In de toekomst:

Geen satijnachtige stof gebruiken, maar bvb. gewoon lekker warm fleece, en jezelf zo een hele hoop afboord- en glijwerk besparen!

11. De manchon keren

Keer alles door het keergat, en je manchon begint eindelijk op een manchon te lijken! 

Haal indien aanwezig de ducktape eruit :) 

Naai het keergat met de hand dicht.

12. Van vlak naar rol

Speldt je manchon onderaan dicht, en naai je rol met de hand onderaan dicht. Door het nepbont kan je je steken een beetje verdoezelen, dus voor de niet handgrage naaisters (mezelf incluis): het mag al wat grover zijn.

Et voilà: warme pollen voor de stijlvolle hedendaagse vrouw!

Maak je zelf een .tonManchon.? 

Laat het me weten!

.tonBouton. in 100 en enige voorwerpen

7.

Kartonnen breitassen met inhoud
Assortie breitassen uit karton, met ijzeren hengsel en sloten, in goede staat. Binnen afgewerkt met geruit motief.
Inhoud van de tassen betrof o.a. 
- meerdere onafgewerkte breiwerkstukken, in verschillende tinten babyblauw en -roze en grijs, alsook verschillende modellen met de hand opgerolde breiwolbollen. 
- metalen breinaalden, van maat 1 1/2 t.e.m. 5, merken waaronder Phildar, Aero Eng. & G.A., allen in kartonnen lichtblauwe koker.
- afgewerkte babysok, 1 stuks, roze.
- allerhande wikkels van breiwol waaronder 3 Suisses & Phildar Symbole.
- pluimje met bruine rand
- champagnekurk, Ruwet Thimister
- een voorgedrukt naamkaartje 'Mr. & Mme Kamioner-Drabbé', 15 Rue Lombard Bruxelles.
- krantenknipsel 'Pour nos amis à quatre pattes'

Pour chiens de largeur du corps: 45 cm

Per trein meegebracht uit Brussel, Vossenplein 2008.


Bijzondere aandacht verdienen deze twee inhoudelijke breitas items:


N°1.

Femmes d'Aujourd'hui
Publication Hebdomadaire N° 438 - 23 Novembre 1941
Vergeeld modieus tijdschrift voor de moderne vrouw. 
Het tijdschrift zat opgerold in de bruine breitas, en was opengeslagen op deze pagina.

Pour nos Chers Prisoniers

"L'hiver est là, et nous songeons avec angoisse à nos chers prisonniers qui souffriront de ses rigueurs; toutes les femmes de Belgique et de France, qu'elles aient ou non un prisonnier dans leur famille, considèrent comme de leur devoir de travailler pour eux.

Nous savons réaliser le désir de toutes nos lectrices en leur présentant quelques modèles spécialement destinés à ceux qui sont loin de nous, mais si proches de notre coeur!"

Gepresenteerde modellen zijn:
- un passe-montagne fait avec deux aiguilles (een bivakmuts met twee naalden gemaakt)
- protège-oreilles (oorbeschermers)
- des chausettes sur deux aiguilles (kousen met twee naalden)
- des gants chauds (warme handschoenen)
- des sous-jambières (beenverwarmers)




N°2
Bij Femmes d'aujourd'hui zat ook volgend krantenknipsel ingevouwen:
Un monstre devant les Assises de la Seine.

"De notre correspondant.

Paris, 7 mai. - L'assasin qui comparaîtra, lundi, devant les Assises de la Seine est, sans doute, le plus monstreux et le plus déconcertant que l'on ait vu depuis longtemps: 

il s'agit du jeune Gérard Dupriez, qui le 4 mars 1953, tua avec une sauvagerie inouïe, 

à coups de matraque, de couteau et de hachette, et apparemment sans raison, successivement son père et sa mère."

Viel bovenvermelde Mme Kamioner-Drabbé als een baksteen voor de ijzeren blik van deze ondoorgrondelijke jongeman?

Kreeg zij het koud bij de gedachte dat Gérard, opgesloten achter de tralies, geen warme hand had om te zijne vast te houden? 

Wou zij haar hete adem in zijn misdadig grote oorschelpen blazen, en besloot ze in de plaats daarvan een paar protège-oreilles voor hem te breien?

...

Sneeuwflocken

Flauwe titels boven een blogbericht, daar houden we van!
Door zware sneeuwvlokkenval gisteren moet een wolk van een baby nog even op een bezoekje en kadOOtje wachten. 

Spreken we dan bij deze ook af dat die baby vanaf nu flink zal doorslapen, en de mama haar welverdiende nachtrust zal gunnen? 


Wil je zelf aan het flocken gaan? Miestaflet legt het je graag haarfijn uit! 
Flockgerief vind je o.a. bij Vermiljoenshop.

And the winner is...

Beste deelneemsters van het .tonBOutoorbellenfestijn.,


Teneinde de spanning in deze competitie erin te houden, gelieve het muzikaal arrangement hieronder eerst geheel tot het einde uit te zitten.

The winner is - by DeVotchKa

U was weer geweldig, modebewust, met een brede smaak en welbespraakt. 
Edoch konden maar twee participanten met de bellen gaan lopen.
De onschuldige vrouwenhand heeft beslist, en achtereenvolgens uit den trommel geplukt, onder het wakend oog van het gerechtsdeurkonijn:

1. Mme Li (n° 23), gaat met MooI lopen, waardoor haar kerstoutfit van enige glamour voorzien wordt.


2. Twee meisjes (n°22), wordt de rechtmatige eigenares van het hArtje, de wit met rode bellen. 
Zij slaagde er tevens in nieuwe deelneemster van deelname te laten afzien, door haar overweldigende betoog. Dit verdient een eervolle vermelding :)


Dames, geef me een gil, en... we willen foto's zien van die versierde oren!


Ps: Een aanmoedigend applaus gaat nog naar Liesbeth met de kleine oorlelletjes, en medeleven naar Pistolee wiens wederhelf niet van oorbellen houdt.
PPs: Wegens langslaperij is deze loting niet zoals vooraf geafficheerd vroeg in den ochtend gehouden. De organisatie verontschuldigt zich voor dit ongemak.

wOw

Ik ben er niet goed van...
Secret Santa is langsgeweest. Postbodeman stond vertopt achter een rEUze grOte doos aan de voordeur. En onder de arm nog een kleiner doosje, met papierrol. 
Amai. Waarop Piet Postman: Het is niet zwaar hoor.
Ik verwachtte het kleine pakje met rol van Omstebeurt (na haar give-away heb ik mezelf verwend met enkele leuke dingen uit haar winkeltje).
Maar dat Secret Santa ook al van de partij zou zijn, had ik niet zien aankomen.

Rara, wat zit in de grote doos...?

En daar zit je dan, in de zetel, met een pak-van-jewelste op schoot. 
Niemand kijkt, dus heerlijk het papier eraf schEUren, de plakband lOstreKKen, en dan is er dit:
pakjes, pakjes, en nog meer pakjes verstopt in zakjes.
Daar word ik dus ongelooflijk week van. 
Mijn lievelingskleuren, rood en groen en polkadotten, springen eruit. Elk pakje zorgvuldig ingepakt, met een briefje bij, een kaartje, leuke egels en een grappige eekhoorn. En een lieve brief.

Mamarina: je bent een stiekemerd! En een grote schat. 
Bedankt voor zoveel moois, leuks, grappigs, zelfgemaakts, gerecycleerds. Je hebt mijn blog binnenstebuiten gelezen en in één cadeautjesdoos-van-jewelste gestopt. 
Prachtig. En veel te veel, echt. 
Ik ben er niet goed van.

I love it

... when a plan comes together.

George Peppard
a.k.a. Hannibal - the A team - Smith

4 op een rij

Er was er eentje jarig. Liefste metekindman werd er 3 vingers omhoog om precies te zijn. 
Ik viel al maanden tevoren als een baksteen voor deze leuke huizenrij schoolbordsticker. Maar na wat dralen kwam ik tot deze optelsom:

Ik begon te tekenen. 
Op amateuristische wijze oude posters aan elkaar gekleefd, en op de grond met meetlat en potlood groeide een Vlaamse huizenrij. 
Schoorsteen, kerktoren, zadeldak, goed voor B90 x H123 cm tekenplezier. 

En dan ging het richting de beter doe-het-zelver. Leve de Rogers van deze wereld, die met de glimlach de houtsnijmachine hanteren om al uw OSB-platen op maat te zagen. Deze Roger heette Bart. 
Of dat ging, zo'n huizenrij uitzagen? 
Juffrouwke, wat zou daar nu niet aan gaan? 


En zo was het gepiept. Voor de meerkost van 50 cent per minuut (Bart klaarde de klus - ik was er niet bij- in volgens hem amper 6 minuten, kerktoren inclusief) ging het huiswaarts met de huizenrij en een pot schoolbordverf.
Niks primer, de verf gewoon met een klein rolletje in vier lagen aangebracht, het kerkraam er in wit bijgeverfd, en klaar was dedees.

En zo wordt er op winterdagen als vandaag gewoon binnen gekleurd met krijt. 
Wachten nu op het eerste 'peetje' van mijn meetjesman, zodat ik ook daar een pop van kan naaien. 

 Grote broer aan het werk.

Voor al uw banen: meetjesman & broer.

Voor het uittekenen van al uw banen: één adres.

.tonBoutoorbellen.-festijn

Sinds begin juli passeerden jullie hier maar liefst 3.000 keer, zo vertelt de koekoek onderaan mijn blog me. 
Omdat ik dat massaal geweldig vind: 2 paar .tonBoutoorbellen. te geef! 
De knopendoos werd omgekeerd, en enkele van mijn favoriete exemplaren eruit geplukt.

(Klik op de foto voor meer details)

Des gouts et des couleurs, on ne dispute pas!

Kies jouw favoriete knoop, en vertel me hieronder bij welke outfit en gelegenheid jouw .tonBoutoorbellen. beeldig zouden staan! Reclame op jouw blog maken mag, en als je dit een fijne hangplek vindt, volg me gerust.


Ik kies op 17 december in de vroegte 2 gelukkige dames en maak hun favoriete paar, nickelvrij. Zo kan je met kerst niet alleen de boom maar ook je oorlelletjes versieren.
Meer moet dat niet zijn!

.tonBouton. in 100 en enige voorwerpen

6.

Koffietas en onderbordje
Onderdeel van een vijfdelige set, rood met witte stippen porselein. Afgewerkt met een zwart en wit randje aan de buitenkant, goudkleurig aan de binnenzijde.
Onderaan opdruk in blauw: vogel in cirkel met drie stippen.
Veelvuldig gebruikt voor het nuttigen van koffie verkeerd, echter ook uitermate geschikt voor koffie gewoon, thee en warme chocolademelk. 
Per valies meevervoerd van tussen verwaaide broodroosters en stoffige pantoffels, na een werkbezoek aan een Vlaamse vrijwilliger. 
Rommelmarkt Katowice, Polen, zomer 2007.

Zigzag

En of er hier nog genaaid wordt?
Grote ideeën, kleine naaisels, de singer wordt hier nog steeds onregelmaandelijks aangezwengeld!

Het idee 'la derrière-en-arrière' zag ik bij deze fijne teckel van Mme Zsazsa.


Meer over appliqueren lees je hier. Ik gebruik strijkfolie ter extra versteviging (van op het stoffenspektakel), heel gebruiksvriendelijk en ideaal voor kleine opstrijkjes. Het is doorzichtig en ziet eruit als de plastiek van een diepvrieszakje.


Eerst kies ik een stukje stof, ter grootte van mijn gewenste applikaatsie. Ik knip een even groot stukje strijkfolie en iets groter stuk bakpapier uit. Leg de folie tussen de stof en het bakpapier. Om je strijkplank te beschermen voor plakkerigheid, leg je best ook een lapje oude stof of stuk bakpapier onder je stof, op de strijkplank. Heet strijken op het bovenste bakpapier en even laten afkoelen.


De folie plakt nu tussen de stof en het bakpapier. Nu kan je op het bakpapier je afbeelding tekenen. Let er wel op dat je averechts tekent, je tekening zal je immers omgedraaid opstrijken.
Ben je fout, dan kan je alles weggommen en herbeginnen. Handig voor de onhandigen onder ons :)


Knip nu de tekening uit. Je zal merken dat de folie ervoor zorgt dat de stof minder snel gaat uitrafelen.
Bewaar je applique voor later, geef hem aan iemand cadeau of strijk hem meteen zelf op. Trek eerst het velletje bakpapier eraf. Leg je appliekske op de juiste plaats met de kleefkant naar onder. Leg er bakpapier of je strijklapje over om de stof te beschermen, en opnieuw warm strijken.


Daarna even rond zigzaggen en klaar!
Is het wat duidelijk zo, of strijk ik hier nog wat doe-foto's bij?

Les vacances de Mme bOuton

Weg met de winterbloeZz, leve de vakantie!
Ik droomde van warme oorden en pasta met uitzicht op een haaibaai, maar het werd een hartverwarmende week op eigen bodem.


Eerst ging het richting Dardennen, naar dit fijne huisje met deze fijne juffer. Een fantastische plek, waar taart gebakken werd, de stoof knetterde en er stevig geboswandeld werd. Door dal en over berg, langs polkadot vliegenzwammen, dampende koeien en...

Foto: oso_polar

een hert.


Terwijl het lief een wildplasje stond te doen, en ondergetekende haar blik - zoals dat hoort - afwendde naar den einder, stond het daar. Op niet meer dan 10 flinke passen verwijderd. 
Hert en ik hielden beiden onze adem in, wisselden een blik, en toen tippelde het behoedzaam weer het bos in. Bij het horen van mijn daaropvolgende huppelkreten 'Een hert, een hert!' zipte het lief snel (n.v.d.r. en pijnloos) de gulp dicht, maar het wonder was al geschied, en weer verschwunden. 
In ware van vlees en bloed stijl probeerden we voorzichtig nog een hertglimp op te vangen, maar het prachtige dier was alweer... den bos in.


De Gentse dagen daarna waren lang en breed gevuld met uitslapen, lang ontbijten met een kraakverse krant, en dan: zien wat de dag brengt. 


Van het bos ging het naar het Gentse STAM, de Brugse Van Eyck en het Caemersklooster.
En met de liefste kleine man: een middagje Pierke Pierlala.

Echt jeugdsentiment (waar is de tijd van de rondtrekkende poppenkastvoorstelling in het parochiecentrum?), met een vette knipoog voor de grote kijkers. Een aanrader!


Kleve de vakantie, al was ik graag nog iets langer blijven plakken.

.tonBouton. in 100 en enige voorwerpen

5.

GlasbOlbootje
Houten bootje met ingewerkte glazen sneeuwbol. 
In de sneeuwbol een Venetiaanse gondelier, door neerdwarrelende glittervlokken omgeven na kort schudden. 
Opdruk 'Veneziana' op bakboordzijde.
Gebruikt als basisonderdeel van het spel: 'Iets zichtbaar verstoppen'*.
Stiekeme import uit een huurappartement in Buenos Aires (San Telmo), mei 2009.




*Iets zichtbaar verstoppen.
Benodigdheden.
Een klein voorwerp dat zichtbaar verstopt kan worden. 


Aantal spelers.
Minstens 2, van 5 tot 105 jaar.


Spelverloop.
Op voorhand wordt de speelruimte afgebakend. Dat kunnen één of meerdere kamers, een volledig appartement of huis zijn. Hoe groter de speelruimte, hoe moeilijker.
Eén speler (de verstopper) plaatst, zonder medeweten van de andere spelers (zij sluiten de ogen of houden zich afwezig) het voorwerp in de speelruimte. Dit echter op zo'n manier dat het voorwerp NIET verstopt is (bvb. in een kast), maar zichtbaar blijft voor het alerte oog van de spelers (bvb. op de kast). 
De andere spelers gaan op discrete wijze op zoek naar het voorwerp. Er is geen tijdslimiet, het zoeken kan dus langere tijd in beslag nemen.
Wanneer een andere speler het voorwerp gespot heeft, mag hij (de vinder) het wegnemen en onmiddellijk opnieuw zichtbaar verstoppen. Hij moet dit op discrete wijze doen, dus zonder dat de andere medespelers het opmerken. Dit vraagt soms enige slinksheid.
Wanneer de eerste speler (de verstopper) vaststelt dat het door hem verstopte voorwerp weg is, meldt hij als volgt aan de andere spelers: 'Het (naam voorwerp) is gevonden!' 
De spelers begrijpen nu dat ze opnieuw op zoek moeten gaan naar het voorwerp.
De vinder, die het voorwerp op zijn beurt dus intussen weer verstopt heeft, mag zich pas outen als vinder/nieuwe verstopper wanneer het door hem verstopte voorwerp opnieuw verplaatst is door een andere speler.


Wanneer het spel met 2 gespeeld wordt, is er het evidenterwijs duidelijk wie vinder en wie verstopper is.
Het spel kan zolang gespeeld worden als de spelers er zin in hebben, en kan zelfs (Buenos Aires, 2009) een week lang aanhouden. Indien gewenst kan er een tijdsduur en ultieme winnaar bepaald worden. Dit is zeker interessant bij het spelen met grotere groepen.


Veel speelplezier!