Ανάμεσα σε ατέλειωτες συστάδες δένδρων, απέραντες λίμνες, χαριτωμένα σκιουράκια που τρέχουν ανέμελα στα πάρκα, πεντακάθαρους δρόμους και πεζοδρόμια και ανθρώπους που χαμογελούν σχεδόν όλη την ώρα, κρύβεται ένα μυστικό που, αν ανακαλυφθεί και αξιοποιηθεί, θα μπορούσε να βγάλει την ελληνική Εκπαίδευση από τη μιζέρια και να θέσει τις βάσεις για την αναγέννησή της.
Μεγάλες κουβέντες; Πιθανόν. Με τη διαφορά ότι ήδη έχουν μετουσιωθεί σε πράξεις – όχι στην πατρίδα μας αλλά σε μια χώρα που βρίσκεται 8.300 χλμ. μακριά: στον Καναδά.
Βρεθήκαμε για δέκα ημέρες στην «αθόρυβη Αμερική» – όπως ακούσαμε να αποκαλούν τη χώρα τους μερικοί Καναδοί υποστηρίζοντας ότι, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, εκείνοι αφήνουν τη δουλειά τους να μιλήσει από μόνη της – και καταγράψαμε τις θεαματικές αλλαγές που σημειώνονται τα τελευταία χρόνια στην καναδική Εκπαίδευση.
Διαδραστικοί πίνακες, ταμπλέτες και υπολογιστές στις τάξεις, σύμβουλοι που καθοδηγούν τους μαθητές σε κάθε τους βήμα, διαρκής αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, εκατοντάδες τμήματα προαιρετικών μαθημάτων – από ρομποτική μέχρι… αεροπλοΐα -, σχολεία για όσους στοχεύουν ψηλά αλλά και σχολεία δεύτερης ευκαιρίας για τους απόκληρους της ζωής (πρώην χρήστες ναρκωτικών, άτομα με ψυχικές διαταραχές κ.ά.): είναι μερικά από όσα συνθέτουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα στον Καναδά, τη χώρα με τη δεύτερη καλύτερη εκπαίδευση στον κόσμο μετά τη Φινλανδία, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το ελληνικό στοιχείο: εκτός από τις πολυπληθέστατες κοινότητες των Ελλήνων (οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι ανέρχονται σε 300.000), στον Καναδά δραστηριοποιούνται και διαπρέπουν πολλοί έλληνες επιστήμονες. Στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Simon Fraser του Βανκούβερ ο Κώστας Δεδεγκίκας και η ομάδα του αναπτύσσουν εφαρμογές για φορητές συσκευές που διαδίδουν τον ελληνικό πολιτισμό.
Πιο ανατολικά, στο Μόντρεαλ, λειτουργεί ένα από τα 25 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, το McGill. Εκεί συναντήσαμε τον Τάσο Αναστασιάδη, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας και κάτοχο της Εδρας Νεοελληνικών Σπουδών «Φρίξος Παπαχρηστίδης».
Αξιολόγηση παντού. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του εκπαιδευτικού συστήματος του Καναδά; «Εφαρμόζουμε ένα μαθητοκεντρικό, συνεργατικό μοντέλο που εστιάζει στην ανάπτυξη νοητικών δεξιοτήτων, στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και της ικανότητας δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον» λέει στα «ΝΕΑ» ο Ρομπ Πόρκα, πρόεδρος του CAPS-I, του οργανισμού των δημόσιων σχολείων του Καναδά που παρέχουν διεθνή εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ρόλο-κλειδί στη σχολική επιτυχία διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρώνονται καλά (οι μέσες απολαβές ενός καθηγητή λυκείου είναι 34.400 ευρώ ετησίως, αλλά φτάνουν ακόμη και τις 60.000 ευρώ) και απολαμβάνουν τον σεβασμό της κοινωνίας.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, οι καναδοί εκπαιδευτικοί αξιολογούνται διαρκώς (συνήθως τρεις φορές τα πρώτα δύο χρόνια υπηρεσίας και κατόπιν ανά πενταετία), διαδικασία που τους επιτρέπει να εντοπίσουν τις αδυναμίες τους και να γίνουν καλύτεροι. Εαν οι «κακοί» εκπαιδευτικοί δεν βελτιωθούν μετά από μια αρνητική αξιολόγηση και έπειτα από ειδική εκπαίδευση που θα λάβουν, τελικώς θα απολυθούν.
(η συνέχεια του άρθρου εδώ:)
