Ακόμα ένα... ας ελπίσουμε το τελευταίο...

Καταστροφή, φωνές, απόγνωση, τρόμος, κλάμα, αγώνας...θάνατος...
Και μετά είναι όλοι αυτοί που «συζητάνε»...
Και μετά είναι όλοι αυτοί που «βρίζουν»... ο ένας τον άλλο...
Εσύ ήσουν, εσείς είστε, εμείς έτσι, εμείς αλλιώς...
Και μετά είναι όλοι αυτοί που «ιδρώνουν»... δήθεν...
Αλλά μπορεί και ναι...
Για άλλο λόγο όμως...
Μπας και χάσουνε κάνα σταυρό...
Για τους άλλους Σταυρούς όμως δεν τους νοιάζει...
Αυτούς τους «λευκούς» που είναι χτισμένοι με δάκρυα...

Και μετά είμαστε όλοι εμείς...
Που βλέπουμε...
Που ακούμε...
Και για μια ακόμα φορά
Νοιώθουμε αδύναμοι...
Που αύριο θα πάμε στις «δουλειές¨» μας...
Να τα συζητάμε...
Και να ξανανιώσουμε αδύναμοι...
Ούτως ή άλλως σε λίγες μέρες θα κάνουμε αυτό που θέλουν...
Θα πάμε να τους ψηφίσουμε...
Αυτούς ή τους άλλους ή τους παράλλους...
Τι σημασία έχει?

Μόνο οι «Σταυροί» θα μείνουν...
Και μερικά λουλούδια από τη μάνα, τ’αδέρφια, τον πατέρα, τον φίλο...

Σκατά...

Η κόλαση είναι εδώ τελικά...

You have...mail

Θυμάμαι με δέος τη στοίβα με το ταχυδρομείο του πατέρα μου.
Τον ζήλευα που είχε τόσα γράμματα.
Μεγάλοι φάκελοι και σοβαροστημένα logos επάνω τους...
ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΤΕΕ, Τράπεζα Ειδική, Τράπεζα Μαζική, Τράπεζα Τρομερή...
Τα έβλεπα και τον θεοποιούσα... Μου φαίνονταν τόσο σημαντικά, τότε...

«Όταν μεγαλώσω θα έχω και γω τόσα πολλά?» σκεφτόμουνα...

Τώρα με το ζόρι το ανοίγω, το ρημάδι το κουτί.
Θα έλεγα ότι κάπου φοβάμαι κιόλας.
Ξέρω ότι μέσα, είναι μόνο αριθμοί...
Αριθμοί που πρέπει να μοχθήσω για να μηδενιστούν.
Προσωπικά δεν υπάρχουν... Αυτά είναι πια μόνο email…
Email ανθρώπων που δεν ξέρω την γραφή τους...

Χμ.. Θυμάμαι το τελευταίο γράμμα που είχα πάρει από εκείνο το ξανθό κορίτσι.
Ήταν ποτισμένο με τ’ άρωμα της...

Τώρα τι να μυρίσω...
Η μόνη μυρωδιά είναι απ’ τα πυρακτωμένα σύρματα του τροφοδοτικού...

Άλλες εποχές...

Νοσταλγία...

Αγαπούσαμε άραγε διαφορετικά?

Turning back...

Καινούργια γυαλιά, καινούργιο ρολόι, αρκετές αποθηκευμένες ώρες ύπνου, νέο ρεκόρ στα γκελ πετρών στο νερό, ένα ufo που μάλλον είδα στις βραδινές αστρικές παρατηρήσεις μου και ένα μαύρο χρώμα που είχα καιρό να πετύχω. Ίσα ίσα για ν’ ακούσω το πόσο ομόρφυνα από τις γνωστές «τριγυρνούσες»...
Αυτά μπορώ να σκεφτώ σαν απολογισμό αυτών των λίγων ημερών.
Το χειρότερο με τις διακοπές είναι η στιγμή της επιστροφής. Αυτό το συναίσθημα του «που θα γυρίσω τώρα», μου είναι αδύνατο να το ξεπεράσω. Ευτυχώς που αυτό το καιρό, τα πράγματα είναι ακόμη ήσυχα. Δεν θα μπορούσα ν’ αντέξω τηλέφωνα και υποχρεώσεις από την αρχή, πριν προλάβω να πιω τον πρώτο καφέ της νέας περιόδου με ησυχία. Ούτως ή άλλως, θα κοιμάμαι όρθιος την πρώτη μέρα οπότε φίλε, πάνε οι συμβουλές για κόψιμο των πέντε φραπέδων. Ίσως πρέπει να το γυρίσω σε ντεκαφεινέ και φρουκτόζη... Τέλος πάντων, ποτέ δεν ήμουνα της υγιεινής ζωής. Το περίεργο είναι ότι οι τελευταίες εξετάσεις μου ήταν «όσο πιο καθαρές γίνεται»...
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει...

Καλό χειμώνα λοιπόν, Hunter.

Battle of...

Τι θέλει ΑΥΤΗ

Να είναι κούκλος, δυναμικός, ανεξάρτητος, ευαίσθητος εκεί που πρέπει, σκληρός εκεί που πρέπει, ευγενικός όταν πρέπει, τομάρι εκεί που πρέπει, νοικοκύρης, να κάνει όλες τις δουλειές, να μην είναι τσιγκούνης όσα κι αν βγάζει, να βγάζει όμως πολλά και ταυτόχρονα να της αφιερώνει πολύ χρόνο, να την αφήνει «ελεύθερη» όχι όμως τόσο ώστε να αισθάνεται ότι δεν ενδιαφέρεται, να ζηλεύει μόνο όταν θέλει αυτή, να μην ενοχλείται από τους «φίλους» της αλλά αυτός να μην έχει «φίλες» γιατί είναι όλες πουτάνες, να έχει σούπερ σπορ αμαξάρα που να χωράει όμως τις 3000 τσάντες με καλλυντικά της όταν πάνε εκδρομή, να είναι κομψός, πάντα στη μόδα, χωρίς κανένα ψεγάδι άσχετα αν έχει σκάψει τον κήπο ή αλλάξει το σκασμένο λάστιχο πριν, να μην βλέπει ποδόσφαιρο ή παίζει playstation παρά μόνο όταν αυτή έχει βγει και φυσικά να της στέλνει πολλά sms με αγάπες και λουλούδια άσχετα αν βλέπει τελικό ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, να κάνουν σεξ μόνο όταν θέλει εκείνη, να έχει ενσωματωμένο ημερολόγιο εορτών, γενεθλίων, επετείων 1,2,3 μηνών καθώς και 1,2,5,10 ετών, να ακούει όλα τα νέα του γραφείου και να την συμπονά για αυτό που αισθάνεται άσχετα αν την συγκεκριμένη στιγμή έχει δουλέψει ήδη 12 ώρες, δεν βλέπει μπροστά του και θέλει να δει ειδήσεις γιατί έχει εισβάλει η Τουρκία στην Θράκη....κλπ κλπ κλπ

Τι θέλει ΑΥΤΟΣ

Να τον φλομώνει στο σεξ παίρνοντας αυτή πρωτοβουλία, να του μαγειρεύει κανένα καλό παστίτσιο (ή ότι του αρέσει τέλος πάντων), να μην του λερώνει την αμαξάρα του και να μην του τα κάνει κουδούνια με την γκρίνια της...

(Τα παραπάνω δεν έχουν ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα... λέμε τώρα...)