Σαν παιδάκι η μαμά μας άφηνε αρκετές φορές στο σπίτι της γιαγιάς στο χωριό, κι έμενα και την αδερφή μου, έφερνε και η θεία μου τα ξαδερφια μου και γινόταν ένας χαμός..παιχνίδια, πειράγματα, γέλια..
Το σκ που μας πέρασε είχα πάει για καφεδάκι στη γιαγιά Ελένη, αφού είπαμε τα νέα μας, η γιαγιά έπιασε να μαγειρεύει κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να σας μεταφέρω λίγες εικόνες και αναμνήσεις από τα όμορφα παιδικά μου χρόνια!
Κάποτε ο κήπος της γιαγιάς ήταν ο καλύτερος του χωριού, είχε πάρα πολλά λουλούδια που τα χάζευαν ακόμα και τα διερχόμενα αυτοκίνητα..σήμερα η εικόνα του κήπου της είναι αρκετά διαφορετική μιας και δεν έχει τα κουράγια να ασχολείται με την κηπουρική, μα τα λουλουδάκια της ανταποδίδουν την αγάπη που τους εχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια και ανθίζουν για χάρη της ακόμα και σήμερα!
Πάντα μου άρεσε το κουζινάκι της γιαγιάς μα περισσότερο το μικρό αποθηκάκι που είχε μέσα..εκεί ήταν σαν ένα μικρό σουπερ μάρκετ, ακόμα και σήμερα παίρνει τις προμήθειες της να τα χει μπόλικα, γιατί δεν ξέρεις ποτέ, έρχεται κάποιος άνθρωπος να μην έχεις το κατιτίς σου να τρατάρεις?
Στο αποθηκάκι θα βρείς κομπόστες, σάλτσες ντομάτας, χυμούς, ζυμαρικά και που και που καμμιά κονσέρβα..τι απλά και όμορφα που είναι όλα, χωρίς ίχνος δηθενιάς και ντιζαινιάς η γιαγιά πάντα με την απλοτητά της τα κάνει να φαίνονται όλα πανέμορφα!
 |
| η γιαγιά Ελένη κάνει γιουβαρλάκια |
 |
| ντουλάπι κάτω από τον νιπτήρα με εσωτερική μαγκιά.. |
 |
| να τη η μαγκιά!ενσωματωμένη αλατιέρα στην πόρτα για να διευκολύνει τη νοικοκυρά στο μαγείρεμα.. |
 |
| το καντηλάκι της ανάβει ολημερίς κι οληνυχτίς.. |
 |
| το εικονοστάσι που κάνει την προσευχούλα της |
 |
| συρταράκια επενδυμένα με λουλούδια:) |
 |
| τα πιατάκια του γλυκού περιμένουν κάποιο γλυκό του κουταλιού |
 |
| μα τι όμορφα και ρομαντικά που είναι.. |
 |
| τα φλιτζανάκια στοιβαγμένα υπομονετικά στο συρτάρι, περιμένοντας την ώρα που θα γεμίσουν με ελληνικό καφέ |
 |
| ποπ καρεκλίτσα(δεν μοιάζει με το μαγαζί παστα φλορα?οι θεσσαλονικιές καταλαβαίνουν) |
 |
| τραπεζι κουζίνας, με συρτάρι για τα μαχαιροπήρουνα! |
 |
| η αποθηκούλα με τα καλούδια της |
 |
| παντού υπάρχει μια σακούλα hondos center χαχαχ |
 |
| εξαερισμός στο ντουλάπι των τροφίμων..ήταν πολύ μπροστά οι άνθρωποι τότε.. |
Κάθε δωμάτιο και μια ανάμνηση στο σπίτι της γιαγιάς, ακόμα θυμάμαι που η γιαγιά είχε ξυλόσομπα και κάθε κυριακή ο παππούς ο Γιώργος μας έψηνε λουκανικάκια στη σόμπα..ήταν κάτι μικρά λουκάνικα μέσα σενα διχτάκι..ακόμα έχω τη γεύση τους στο στόμα μου!
Το βράδυ που πέφταμε να κοιμηθούμε, εγώ σαν παιδάκι ξυπνούσα μέσα στη νύχτα και άκουγα τα αυτοκίνητα να περνάνε έξω..και ανησυχούσα για το μπαμπά και τη μαμά μου και τότε έρχοταν η καλή μου η γιαγιά Ελένη και έπαιρνε τον πόνο μου και τους παιδικούς προβληματισμούς μου..ευχαριστώ Γιαγιά μου!
Σειρά έχει το μπάνιο, που δε θα βρεις παρα μια κολωνίτσα(τύπου Μυρτώ), ένα σαμπουάν, ένα σαπούνι και μια τσατσάρα για τα μαλλάκια της, μήπως τελικά έχουμε γεμίσει τη ζωή μας με ψεύτικες ανάγκες, μήπως η γιαγιά ξέρει καλύτερα?
Σίγουρα θα ναι πιο ευτυχισμένη χωρίς κρέμα νυχτός, κρέμα ημέρας, κρέμα αντηλιακή, κρέμα για τα μάτια και πάει λέγοντας..
Τα στρωσίδια της και τα ρούχα της μύριζαν πάντα μαλακτικό πράσινο μήλο, ήταν τόσο καθαρά και μυρωδάτα, τρελαινόμουν να χώνομαι μεσα στη ντουλάπα, να κρύβομαι εκεί στο κρυφτό και να εξερευνώ τα έγκατα της, τότε μου φαινόταν τεράστια αυτή η ντουλάπα, τώρα δεν είναι παρά μια απλή και μικρή ντουλάπα.
Τρελαίνομαι να κοιτάω την διακόσμηση του σπιτιού, ταιριάζει αταίριαστα πράγματα απλά και μόνο επειδή της αρέσει να βλέπει συγκεκριμένα αντικείμενα, έχει μια γωνιά με χριστουγεννιάτικα μα και με πασχαλινά, δεν τα βγάζει ποτέ γιατί όλο και κάποιο εγγόνι της θυμιζούν..μα το καλύτερο απόλα είναι η μεγάλη αδυναμία της στις κούκλες..τις αγαπάει σα να ήταν δεκάχρονο κοριτσάκι...πόσο μου αρέσει αυτό, η γιαγιά πλησιάζει τα ογδόντα(σε 3 χρόνια) και χαίρεται να βλέπει κούκλες ολογυρά της!
 |
| σπανιόλα κούκλα..την έχει από οταν ήμουν μικρό παιδάκι |
 |
| αγαπημένη παλιακιά κουρτίνα,κεντητό μαξιλαράκι και μπαουλοντίβανο |
 |
| κεντημένο φωτιστικό!πάντα μου έκανε εντύπωση |
 |
| αγαπημένη παλαιωμένη ντουλάπα..είναι πραγματικά παλαιωμένη και όχι δήθεν |
 |
| χειροποίητα καδράκια από την μαμά Τζένη, το κοριτσάκι στα αριστερά το αντιπαθούσα μη ρωτάτε το λόγο, απλά φάνταζε τόσο ασυμπάθηστο στα παιδικά μου μάτια |
 |
| αγαπημένο ξεσκονιστήρι για τα παππούτσια ιππόκαμπος!το λατρεύω! |
 |
| απόλα έχει ο μπαξές..περί ορέξεος... |
Στο τραπέζι της γιαγιάς θα βρείς πάντα ένα προσευχητάρι, ένα κομποσκοίνι, καραμέλες, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς..
Την αγαπώ τη γιαγιά μου, μιας και είναι η μόνη που μαπόμεινε, δυστυχώς όλους τους άλλους τους έχω χάσει κι έτσι απολαμβάνω το χρόνο μου μαζί της, μαρέσει να μου δίνει συμβουλές, μαρέσει να μου λέει να είμαι καλό κορίτσι, να μη στεναχωρώ τον άντρα μου, να κάνω φιλανθρωπίες, να μη δίνω δικαιώματα στη δουλειά μου, να ακούω πολλά και λίγα να λέω...τα λέει όπως τα νιώθει, χωρίς πομπώδη λόγο και χωρίς αυστηρότητες..απολαμβάνω την εμπειρία της και τις ιστορίες της.
Στο σαλόνι θα βρεις φωτογραφίες, από τα εγγόνια της, από τους γάμους μας, από τους γάμους των παιδιών της, από τον δικό της γάμο..άραγε πόση χαρα να παίρνει από τις φωτογραφίες, πόσες αναμνήσεις να της ξυπνάνε τα βράδια που κοιμάται μόνη..
 |
| οι εικόνες δεν λείπουν ΠΟΤΕ από το σπιτικό της |
 |
| αγαπημένη μου φωτογραφία, η μαμά μου με τις αδερφές της...η χοντρή η τουλουμπίτσα στη μέση είναι η μαμά Τζένη(χαχχα) |
Θα κλείσω με αυτό που αντικρύζει από το παραθύρι της..
Εύχομαι να κρατάτε για πάντα τις παιδικές σας αναμνήσεις και να τις χρησιμοποιείτε όταν βλέπετε τα σκούρα, αισθάνομαι τόσο τυχερή που μεγάλωσα με τόσο άγαπη, με τόσες όμορφες εικόνες κι αυτό το χρωστάω στους γονείς μου και στην γιαγιάκα μου που πάντα με κάνανε να αισθάνομαι ξεχωριστή..
Γιαγιά ακόμα κι αν είμαι μακριά σου, σε σκέφτομαι και σαγαπώ πολύ και σευχαριστώ για όλα τα όμορφα πράγματα που μου πρόσφερες σαν ήμουνα παιδί..είμαι πολύ τυχερή που έχω έσενα για γιαγιάκα κι ας μη μου έδινες μερέντα (με είχε πείσει μ'ένα μαγικό τρόπο οτι υπάρχουν σκουλίκια στη μερέντα γιατί δεν ήθελε να τρώω πολλά γλυκα!)
Να αγαπάτε τους ηλικιωμένους, να τους λέτε μια καλή κουβέντα, να πηγαίνεται μια βολτίτσα σε ένα γηροκομείο, για μας δεν κοστίζει τίποτα μα γιαυτούς είναι πολύ σημαντικό!
Ευχαριστώ που μακολουθήσατε στο ταξίδι των αναμνήσεων μου και στο σπίτι της γιαγιάς Ελένης!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΧΟΥΜΕ..
Μου την έστειλε μ'ένα πολύ όμορφο email και θα θελα να σας μεταφέρω λίγες απο τις σκέψεις της σχετικά με το παραπάνω δημιουργημά της:
