Σα να περίμενα να γίνει κάτι σπουδαίο, κάτι μεγάλο, κάτι διαφορετικό για να γράψω ξανά εδώ... και να μαι λοιπόν, μετά από απουσία 7 μηνών!
Μέσα σαυτό το διάστημα συνέβησαν διάφορα, ευχάριστα μα και δυσάρεστα τα οποία δεν θα αναφέρω, τουλάχιστον τώρα.
Το blog μου σε λίγο διάστημα θα αλλάξει στιλ και ύφος, θα γίνει ο ανταποκριτής σας από τα ξενα!
Ο Γιώργος μετά από 2 χρόνια ανεργίας, δέχτηκε μια πολύ καλή πρόταση για δουλειά στη Βόρεια Γερμανία και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κιέλου(Kiel) , αφού το συζητήσαμε καταλήξαμε να πάει να δεί πως είναι τα πράγματα και η δουλειά του κι άμα είναι καλά να ακολουθήσω κι εγώ..άλλωστε δεν είχε και τίποτα να χάσει.
Έτσι κι έγινε, στις 10/11/2013 αποχαιρετιστήκαμε με δάκρυα στα μάτια και από τις 11/11/2013 ξεκίνησε δουλειά, στα ναυπηγεία της HDW, στο κατασκευαστικό κομμάτι των υποβρυχίων και είναι πολύ ικανοποιημένος!
Καθημερινά με κάνει περήφανη γιατί μέσα σε λίγο διάστημα κατάφερε να αναγνωριστεί η αξία του και να ξεχωρίσει σαν ένας από τους καλύτερους των ναυπηγείων, όσο δύσκολη κι αν είναι η απόσταση μας άλλο τόσο πιο δυνατή γίνεται η αγάπη μας!
Αυτό που κατάλαβα είναι, οτι η αγάπη εαν είναι αληθινή με την απόσταση, πολλαπλασιάζεται και γίνεται ένα πέπλο προστασίας, ακόμα και η πιο μακρινή απόσταση εκμηδενίζεται με τη βοήθεια της αγάπης.Δεν έχω αισθανθεί ούτε λεπτό μόνη γιατί ξέρω οτι κάποια ψυχούλα αισθάνεται ακριβώς όπως εγώ, κι ετσι παίρνω κουράγιο για να συνεχίσω.
Περιμένω να περάσει ένα διάστημα 2 μηνών, και μετά θα πάω κι εγώ μαζί του, άλλωστε η δουλειά μου πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, οπότε όλο αυτό το βλέπω σαν μια πρόκληση, σαν μια ευκαιρία που μας δίνει η ζωή, να ζήσουμε σε ένα άλλο μέρος, να ταξιδέψουμε, να δούμε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και μετά να επιστρέψουμε και πάλι στα πάτρια εδάφη!
Ευελπιστώ να γίνω ένας καλός ανταποκριτής μέσω του blog μου και να σας δείξω νέους τόπους, ήθη και έθιμα.
Μου λείψατε όλοι σας...
Μέσα σαυτό το διάστημα συνέβησαν διάφορα, ευχάριστα μα και δυσάρεστα τα οποία δεν θα αναφέρω, τουλάχιστον τώρα.
Το blog μου σε λίγο διάστημα θα αλλάξει στιλ και ύφος, θα γίνει ο ανταποκριτής σας από τα ξενα!
Ο Γιώργος μετά από 2 χρόνια ανεργίας, δέχτηκε μια πολύ καλή πρόταση για δουλειά στη Βόρεια Γερμανία και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κιέλου(Kiel) , αφού το συζητήσαμε καταλήξαμε να πάει να δεί πως είναι τα πράγματα και η δουλειά του κι άμα είναι καλά να ακολουθήσω κι εγώ..άλλωστε δεν είχε και τίποτα να χάσει.
Έτσι κι έγινε, στις 10/11/2013 αποχαιρετιστήκαμε με δάκρυα στα μάτια και από τις 11/11/2013 ξεκίνησε δουλειά, στα ναυπηγεία της HDW, στο κατασκευαστικό κομμάτι των υποβρυχίων και είναι πολύ ικανοποιημένος!
Καθημερινά με κάνει περήφανη γιατί μέσα σε λίγο διάστημα κατάφερε να αναγνωριστεί η αξία του και να ξεχωρίσει σαν ένας από τους καλύτερους των ναυπηγείων, όσο δύσκολη κι αν είναι η απόσταση μας άλλο τόσο πιο δυνατή γίνεται η αγάπη μας!
Αυτό που κατάλαβα είναι, οτι η αγάπη εαν είναι αληθινή με την απόσταση, πολλαπλασιάζεται και γίνεται ένα πέπλο προστασίας, ακόμα και η πιο μακρινή απόσταση εκμηδενίζεται με τη βοήθεια της αγάπης.Δεν έχω αισθανθεί ούτε λεπτό μόνη γιατί ξέρω οτι κάποια ψυχούλα αισθάνεται ακριβώς όπως εγώ, κι ετσι παίρνω κουράγιο για να συνεχίσω.
Περιμένω να περάσει ένα διάστημα 2 μηνών, και μετά θα πάω κι εγώ μαζί του, άλλωστε η δουλειά μου πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, οπότε όλο αυτό το βλέπω σαν μια πρόκληση, σαν μια ευκαιρία που μας δίνει η ζωή, να ζήσουμε σε ένα άλλο μέρος, να ταξιδέψουμε, να δούμε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και μετά να επιστρέψουμε και πάλι στα πάτρια εδάφη!
Ευελπιστώ να γίνω ένας καλός ανταποκριτής μέσω του blog μου και να σας δείξω νέους τόπους, ήθη και έθιμα.
Μου λείψατε όλοι σας...
