VARIOUS - Rave (Telstar, 1990)

   Ο όρος “Rave music” θυμίζει 24ωρα πάρτυ με μπόλικη και πολύχρωμη νεολαία, πολλές και αμφιβόλου προέλευσης και επιδραστικότητας ουσίες και άλλα τέτοια... ξεπερασμένα για τα χρόνια της κρίσης που διαβαίνουμε. Κι όμως αρχικά η μουσική Rave δεν ήταν κάτι τέτοιο. Αν και σαν μοντέρνος μουσικός όρος υπονοεί τη γεμάτη ενέργεια μουσική, οι απαρχές της αποτυπώνονται στη συλλογή που ανεβάζουμε σήμερα. Χαρακτηριστικά της μουσικής αυτής είναι η ενέργεια που προαναφέραμε, η απόλυτη χρήση των συνθεσάϊζερ, τα samples και ενίοτε έως πολύ συχνά τα επαναλαμβανόμενα "loops", δηλαδή ηχητικές φράσεις που επαναλαμβάνονται και γεμίζουν τα τραγούδια.

   Για να περιγράψουμε τον τρόπο που γεννήθηκε αυτή η μουσική, θα λέγαμε πως ξεπήδησε μέσα από την σκηνή του Μάντσεστερ, τη Hacienda και άλλα clubs. Δεν θύμιζε σε τίποτα τη σκοτεινή μουσική των Joy Division, ή των Section 25, ή το μινιμαλισμό των Durutti Column, αλλά γεννήθηκε μέσα από την σταδιακή μετάλλαξη της new wave μουσικής της δεκαετίας του 80 στην ανατολή της δεκαετίας του 90. (Κομβικό σημείο-γέφυρα για το πέρασμα από το ένα ρεύμα στο άλλο, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την κυκλοφορία του “Blue Monday” των New Order, ήδη από το 1983, ένα από τα εμπορικότερα maxi-singles στην ιστορία της μουσικής). Ήταν σαν έμβρυο που η καρδιά του ακουγόταν αμυδρά ενώ ήταν στην κοιλιά της μητέρας του, αλλά σιγά-σιγά, όσο έφθανε η ώρα της γέννησής του, αυτή η καρδιά άρχιζε ν’ ακούγεται όλο και πιο δυνατά και με ρυθμό, περίπου όπως η house ντράμς στα τραγούδια των Soup Dragons, KLF, Jesus Jones, Primal Scream, Shamen, Stone Roses αλλά και άλλων συγκροτημάτων που περιλαμβάνονται στη συλλογή. Είναι ένα αμάλγαμα από ηλεκτρονική ψυχεδέλεια, ambient, funk και κάποια χαρακτηριστικά της μαύρης μουσικής. Ο σκοπός αυτής της μουσικής; φυσικά η διασκέδαση και ο χορός. Βέβαια στη συνέχεια αναμείχθηκε με Acid House, Breakbeat, Techno φόρμες και "έσπασε" σε χιλιάδες άλλα κομμάτια. Ίσως κάπου εκεί να γεννήθηκε το trip-hop το οποίο είναι και αυτό ένας συνδυασμός από πολλές φόρμες. Τελικά, η μουσική Rave έχασε την αρχική σημασία της πρωτοπορίας και του νεωτερισμού...και κατέληξε να λέγεται Rave ό,τιδήποτε ακουγόταν σε Rave πάρτυ και κάπως έτσι έμεινε να το γνωρίζουμε και σήμερα.

   Είναι λοιπόν αρκετά κατατοπιστική η συλλογή αυτή, η οποία αν και όχι απολύτως ολοκληρωμένη οριοθετεί ωστόσο σημαντικές στιγμές της δημιουργίας του όλου ρεύματος. Απαραίτητη για τους νοσταλγούς της δεκαετίας του ’90 και για όσους λικνιζόντουσαν σ’ εκείνους τους ρυθμούς..!

   Αναζητήστε την Ε Δ Ω.

The MGC - Foxy Lady / I Don't Want to Discuss it 7'' (Panvox, 1968-69)

   “Modern Greek Combo” (πλήρης ονομασία του συγκροτήματος) ήταν το όνομα το οποίο πρότεινε ο ίδιος ο… Ντίνος Ηλιόπουλος(!) όταν τους άκουσε να παίζουν σε κλαμπ στην Πλάκα προς τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ανάμεσα στα μέλη του σχήματος συγκαταλέγονταν ο κημπορντίστας-πασπαρτού της ελληνικής ροκ σκηνής Δημήτρης Πολύτιμος και βέβαια ο πατριάρχης του ελληνικού ροκ Δημήτρης Πουλικάκος, ο οποίος υπήρξε μπασίστας τους για το διάστημα 1967-1969.

Διασκευές και τα δύο τραγούδια του single, με το shake “I Don’t Want To Discuss It” στο flip-side και το ορόσημο στην ιστορία του ροκ “Foxy Lady” (του Jimi Hendrix, από το άλμπουμ “Are you Experienced?”) στην πρώτη πλευρά. Ο εγχώριος τύπος κατά την εποχή κυκλοφορίας του εν λόγω τραγουδιού το χαιρέτιζε ως το πρώτο στην ελληνική δισκογραφία που συνοδευόταν από ειδικά ηχητικά εφέ, ενώ τα… απόκοσμα γυναικεία φωνητικά που ακούγονται προς το τέλος του ανήκουν στην –πιθανότατα Αμερικανίδα– γυναίκα του Τάσου Φαληρέα (συνεργάτη του Πουλίκα στο αξεπέραστο «Μεταφοραί-Εκδρομαί ο Μήτσος»), πληροφορία που είχαμε από τον ίδιο τον Πουλικάκο σε συζήτηση μαζί του το 1993.

   Πιθανή χρονολογία κυκλοφορίας του παρόντος είναι τα τέλη 1968-αρχές 1969 και δεν χρειάζεται βέβαια να τονίσουμε ιδιαίτερα την σπανιότητα και την εν γένει αξία του ως άκουσμα, σαράντα και πλέον χρόνια μετά από τη στιγμή της ηχογράφησής του. Ακούστε το ανεπιφύλακτα!

   Κάπου Ε Δ Ω τριγυρνά. 

 

Nonex - Nonex (Shadow Records, 1999)

   Σήμερα, σας παρουσιάζουμε κάτι τελείως διαφορετικό από τα συνηθισμένα ακούσματα. Πρόκειται για κάτι πολύ ξεχωριστό, ένα κατά βάση trip-hop συγκρότημα, τους Nonex και το ομώνυμο CD τους που κυκλοφόρησε το 1999.

  Μετά τους "γίγαντες" της βρεττανικής σκηνής trip-hop (Massive Attack, Portishead, Tricky, Morcheeba) υπήρξαν αρκετοί ακόμα καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με το ιδίωμα αυτό.

   Οι Nonex –με έδρα το Βερολίνο και μέλη Άγγλους και Γερμανούς μουσικούς– καταπιάνονται με την trip-hop μουσική με έναν τελείως δικό τους τρόπο. Όπως δηλώνουν στο εξώφυλλο του CD παίζουν "Αιθέριο drum ’n’ bass", δημιουργώντας ένα ατμοσφαιρικό μουσικό συνοθύλευμα βασισμένο πάνω σε breaking beats, με την βοήθεια προηχογραφημένων ήχων (samplers) σε κατά βάση instrumental τραγούδια με απολαυστικά -κυρίως γυναικεία- φωνητικά. Προσφέρουν έτσι μοναδικά ταξίδια πάνω από ambient τοπία, αποτελώντας ιδανική υπόκρουση για ψυχικές αναζητήσεις μέσα στην καρδιά του χειμώνα…

   Στο παρόν CD υπάρχει και μία ευχάριστη έκπληξη, η διασκευή στο πασίγνωστο "Smells Like Teen Spirit" των Nirvana, το οποίο οι Nonex έχουν με επιτυχία φέρει στα μέτρα τους. Είναι αμέτρητοι οι τρόποι που μπορεί κανείς να διασκευάσει ένα γνωστό τραγούδι. Αυτοί οι τύποι εδώ το έχουν αλλάξει τελείως, καθώς η τραγουδίστρια σιγοψιθυρίζει κάποιους από τους στίχους, ενώ κάποιους άλλους τους αποδίδει με μελωδικότατο τρόπο - πραγματικά αλλαγμένο το τραγούδι... από rock ύμνος γίνεται ένα αριστούργημα της trip-hop!

   Η προσωπική μας γνωριμία στο παρελθόν με μέλη του συγκροτήματος πιθανόν να λειτουργεί μεροληπτικά υπέρ της μουσικής τους, μη χάσετε όμως με τίποτα την ευκαιρία να ακούσετε τους Nonex και να διαπιστώσετε προσωπικά το ότι έχουν δημιουργήσει ένα ατμοσφαιρικά μελαγχολικό άλμπουμ που θα σας ταξιδέψει, θα σας χαλαρώσει και θα σας συναρπάσει.

   Τσιμπήστε το Ε Δ Ω.